สวัสดีค่ะ ท่านขุน..เอ๊ย นายแจม
อิอิ.. ไปเมียงๆ มองๆ ที่บล็อกคุณมาบ้าง

แต่ไม่ถนัดเรื่องกลอนยาว แบบที่คุณเขียนค่ะ เลยไม่รู้จะสนทนากะไรได้

เอาเป็นว่าขอบคุณที่แวะมาบ่อยๆ นะคะ
และขอให้แวะมาบ่อยๆ ละกัน

  

วันนี้มีกลอนมาให้อ่านเหรอคะ
เพราะจัง
มีความสุขในวันหยุดจ้า

  

คุณแจม..

กลอนไพเราะจังค่ะ นกแวะมาเยี่ยมนะคะ

  

  

สวัสดีค่ะ.. คุณดอกคูณ, คุณนกและพี่อุ้มสี

มาคุยกันก่อนที่จะไปนอน วันนี้เริ่มงานยากอีกงานก็เลยมึน ๆ แต่ก็คงไม่ยากจนเกินกำลัง

ขอบคุณที่แวะมานะคะ แล้วพบกันอีกค่ะ

  

คุณแจม สบายดีเปล่าค่ะ เข้ามาอ่านกลอนค่ะ ขอให้มีความสุขทุกวัน

  

เพิ่งรู้จักว่าความเหงาเป็นเงาบาป
ไล่ทอทาบดวงจิตให้คิดถึง
ครั้งเยาวัยไกลเคหามาคะนึง
สุขโศกซึ้งเฝ้าต่อสู้อยู่ลำพัง...

ผ่านสู่ห้วงมีรวงรังดังเกมกด
มีชั้นยศเคหาพาเหนี่ยวรั้ง
สู่ทางก้าวสุดท้ายขยายรัง
รู้ความเหงาแม่ครั้งตอนจากมา...

  

เห็นภาพเลยคร๊าบบบบพี่น้อง
บทอัศจรรย์จริงๆ
หวานเชียว

  

ขอบคุณที่แวะมาสนทนากันค่ะ

เชิญติดตามบทต่อไปนะคะ..
เหงา เจือเศร้าอีกแล้วอ่ะจ้า