Group Blog
วิถี.. ชีวิต
วิ่ง...กลับหลัง
พัก.. หายใจ
เดิน.. ทางไกล...
เพื่อน... เพลง(พราย)
โลกของ.. ลูก กลม ๆ
<<
มีนาคม 2548
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
16 มีนาคม 2548
ฟุตบอล และ หมากเก็บ
All Blogs
Go... Pro. Leaque
แพ้... หมดรูป
บอล[นอก]--ในสายเลือด
ยู...15 ปี
ความมึนงง
ฟุตบอล และ หมากเก็บ
ลิง.. ควักกะปิ.. (คิดได้ไง?)
ฟุตบอล และ หมากเก็บ
พอจำได้ว่า.. ในบ่ายวันอาทิตย์วันหนึ่ง เมื่อสองเดือนที่แล้ว ผมกับเพื่อน ๆ 4-5 คน พากันเดินหิ้วรองเท้าผ้าใบคนล่ะคู่ น่าจะไอ้นนท์คนเดียวมั้งที่ถือสตั๊ดห่วย ๆ ราคา 199.- ...จุดมุ่งหมายของเราคือสนามหญ้าข้างโรงแรมแห่งหนึ่งติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา ย่านถนนพระรามสาม
ความจริง.. ผมก็นั่งรถเมล์ผ่านตรงนั้นประจำ และก็เคยคิดว่าจะมาขอแจมเล่นด้วยสักวัน แต่ก็ยังไม่กล้า เพราะเกรงว่าเขาคงไม่อยากต้อนรับคนนอก.. แต่บังเอิญว่ามีเพื่อนอีกคนที่ทำงานที่โรงแรมแห่งนี้เล่าให้ฟังว่า.. ที่ตรงนั้นเป็นที่ของโรงแรม พนักงานโรงแรมมีสิทธิ์เล่นได้.. หรือจะชวนเพื่อน ๆ ที่รู้จักกันมาเล่นด้วยก็ได้... ก็เลยเข้าทาง หาที่ยืดเส้นยืดสาย ขจัดไขมัน และบริหารปอดอยู่พอดี.. และนั่นคือที่มาที่ไปของการต้องยกโขยงกันไป ณ สนามแห่งนั้น
แต่เมื่อไปถึงจริง ๆ ต้องพบกับสายตาที่บ่งบอกถึงความเป็นเจ้าของ(แต่เพียงผู้เดียว) ของกลุ่มคนที่ยึดสนามนั่นเป็นที่ตั้งมั่น (เล่นประจำ หรือเรียกอย่างให้เกียรติว่า "เจ้าที่" ) จนผมรู้สึกอึดอัด รู้สึกว่าตัวเองกับพวก ๆ กลายเป็นตัวประหลาดอะไรสักตัว (บรรดามี) ก็เลยต้องเรียกไอ้เพื่อนที่มันคุยนักคุยหนาว่า.. มันก็เป็น "เจ้าที่" (ผู้จัดการ ฝ่ายเก็บรองเท้าหน้าห้อง เหอ ๆ) คนหนึ่งในฐานะพนักงานโรงแรม แต่..สรุปได้ความว่ามันก็ฟังต่อมาจากเพื่อนของมันเหมือนกัน (อ๊า! .. ฮาตรึม! อยากกระทืบมันจริง ๆ)
ยังไงก็มากันแล้ว.. ก็ไม่อยากเสียเที่ยวอ่ะ.. ทนด้านอยู่ต่ออีกไม่ถึง 3 ชั่วโมงก็มืดแล้ว
แต่.. มันเป็นเรื่องบังเอิญเกินห้ามใจ..
ที่พวกเราแต่ละคนต่างก็เล่นกันได้อย่างท๊อปฟอร์ม อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
พาลให้นึกย้อนไปเมื่อคืนนี้.. ที่พวกเราต่างชนแก้วกันเสียงกรุ๊งกริ๊ง.. กรอกน้ำเมาเข้าหลอดอาหารเป็นว่าาเล่น 100 pipe 2 กลม ตบท้ายด้วยแสงโสมอีก 1 แบน พร้อมบุหรี่แอลเอ็มอีกหนึ่งซอง
บอลที่เค้าจ่ายมาให้งาม ๆ เหมือนมีสปริงออโต้.. กระดอนข้ามตีนออกข้างไปต่อหน้า ๆ.. (สนามแม่มไม่ได้เรื่อง แข็งสุด ๆ ..ฮึ่ม!)
บอลที่ไหลมาว่าช้าแล้ว.. แต่ทำไมตรูวิ่งตามไม่ทันวะ!! (เพิ่งวัยละอ่อนแท้ ๆ)
จิปาถะสาเหตุที่นักเตะเทพเจ้า.. ดวงดาวเวิล์ดคลาสจะพึงมี
พลอยทำให้ท่านที่ส่งบอลให้ หรือผู้ที่ให้ความคาดหวังในตัวนักเตะที่ลงทุนข้ามเขตมาเช่นพวกเรา ทำเสียงฮึ่ม ๆ เป็นหมีกินผึ้งอยู่ไกล ๆ ...
บรรยากาศเร่าร้อนขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเขาสังเกตุว่า พวกเราเดินเล่นกันแล้ว.. (กรูจะอ้วกลมแล้วโว้ยยยย!) ในขณะที่พวกเขาเล่นกันอย่างทุ่มเท.. ดูเหมือนเป็นการชิงชนะเลิศบอลถ้วยอะไรสักรายการกลาย ๆ
มีอีตาหัวล้านคนหนึ่ง (ผมจำหน้า..รวมถึงหน้าผากแกได้ติดตา) ..น่าจะหมดความอดกลั้นสุด ๆ ตะโกนออกมาจากมุมสนามว่า
"เอ้ย.. ไอ้น้อง.. เล่นหมาไม่แดกอย่างนี้.. พากันไปเล่นหมากเก็บกันเหอะไป๊!"
...
.....
พวกเพื่อน ๆ มันน่าจะยั๊วะพอสมควร.. แต่ผมสิครับ.. อึ้งแดรก!!
คิดไม่ตกจนถึงทุกวันนี้ว่า.. ลูกกลม ๆ ที่เรียกกันว่า "ฟุตบอล" มันเล่นเหมือนกับ "หมากเก็บ" ตรงไหน?
Create Date : 16 มีนาคม 2548
Last Update : 16 มีนาคม 2548 17:07:09 น.
8 comments
Counter : 559 Pageviews.
Share
Tweet
หมากเก็บที่เด็กๆ เล่นกันนะคะ
โดย:
รักดี
วันที่: 16 มีนาคม 2548 เวลา:19:12:06 น.
เรื่องอะไรนี่ กระจอกครบวงจรเลย
ตั้งแต่ต้น จนจบ
โดย: ผ่านมา IP: 161.200.255.162 วันที่: 16 มีนาคม 2548 เวลา:20:52:08 น.
ดูสภาพจากที่บรรยายแล้ว หมากเก็บยังเล่นยากกว่านะเอ้า
โดย: ลองโดดหนังยางดูก่อนไม๊? IP: 203.151.140.112 วันที่: 16 มีนาคม 2548 เวลา:23:57:01 น.
^_^ ตั้งสองเดือนมาแร้ว...ยังคิดไม่ตกอีกหรอ
คะคุณผี....พราย......อิ อิ ล้อเล่นค่ะ
มาเยี่ยมนะคะ...วันนี้เสร้าค่ะ ไม่รุบล๊อกเปิ้ลมัน
เปนไร ......มันกลายเปนบล๊อกประหลาดโดย
ที่เราม่ะด้ายทำอารายเรยย....เง้อ งุงิๆ
โดย:
Mu_in_love
วันที่: 17 มีนาคม 2548 เวลา:0:02:15 น.
^_^ เห็นไปที่บล๊อกแว๊บๆ เหมือนกันค่ะว่าอ่าน
ssเพราะบอ.บู๋คอลัมน์เดียว ใครจะว่าเว่อร์ก้อ
ยอมค่ะ.....วันนี้มีเรื่องพี่บอ.บู๋เค้าเขียนเรื่องฮา
มากเรยยค่ะ เปิ้ลอ่านไปขำไป เขาเขียนเรื่อง
อัญชลีย์ โคล น่ะค่ะ แต่เปนเรื่องเปนราวเรยย
ว่าจะเอามาลงให้พวกพี่ๆ ได้อ่านกันนะ แต่คง
เปนพรุ่งนี้หรือวันไหนที่ว่างค่ะ เพราะลงวันนี้
นสพ.เขาเพิ่งออก มันจะน่าเกียดเกินไปอ้ะค่ะ
แต่รับรองว่าฮามากค่ะ....ขำกระจาย...ฮี่ๆๆๆๆ
โดย:
Mu_in_love
วันที่: 17 มีนาคม 2548 เวลา:9:16:46 น.
^_^ อีกหน่อย.....ลืมๆๆๆ แก้ข่าว....อะแฮ่มๆ
ป่าวอินเลิฟกั๊บ.......แหะๆๆ...แต่ชอบเพ้อเจ้อ
ค่ะ......เกี่ยวกันไม๊เนี่ย....ไปแระ...แว๊บบบบบบ
โดย:
Mu_in_love
วันที่: 17 มีนาคม 2548 เวลา:9:20:07 น.
ขนาดนั้นเลยเหรอวะ ผีพรายฯ ... ใครมันกล้าพูดจาแบบนั้นวะ ทำร้ายจิตใจแย่
พูดถึงการเล่นฟุตบอลแล้ว มันคือสิ่งที่สนุกที่สุด เวลาเล่นแล้วลืมเรื่องเครียดๆ ไปได้เลย ยิ่งเวลาฟิตๆ แล้ว มันเพลินมาก ลีลาการลากเลื้อย การจ่ายบอลแบบ killing pass (เว่อร์ไปไม๊) อยากรู้ต้องไปถามนักเตะจีนเกาหลีสิงคโปร์ฮ่องกงอินเดียแถวประเทศ down under
แต่เดี๋ยวนี้เล่นไม่ไหวว่ะ ไม่ได้ฟิตซ้อมเลย ลงไปเล่นแล้วกระจอกฮาโคด ถ้ามีคนปากหมา คงได้ยินประโยคนั้นลอยเข้าหูแน่ๆ เลย
โดย:
biggg
วันที่: 21 มีนาคม 2548 เวลา:19:57:52 น.
โดย: เก๋ IP: 203.114.127.61 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:45:52 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ผีพราย... ใต้แสงจันทร์
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ชีวิต.. ความสุข และความเศร้า
Friends' blogs
เคราครึ้ม
กึ่งยิงกึ่งผ่าน
ช็อคชิป
keyzer
off_na
Mu_in_love
Teej
biggg
merveillesxx
"ผมอยู่ข้างหลังคุณ"
มอสทาร่ายักษ์
Analog Kid
Together In 80s Dream
RearViewMirror
กี๋พกแป้ง
จอมมาร ณ หมู่บ้านหมื่นอักษร
5150_b
แร้ไฟ
Brad Pitt
คุณม้าม
Metallurgist
I will see U in the next life.
Dark Secret
เตียเป๋งลิ้ม
HTK
M12
Webmaster - BlogGang
[Add ผีพราย... ใต้แสงจันทร์'s blog to your web]
Links
ไดอารี่
Rock 'n Roll
NTPF
โปรวิเชี่ยลลีก
พันธุ์ทิพย์: ฮาร์ดแวร์
พันธุ์ทิพย์: ห้องศุภฯ
ฟังเพลงออนไลน์
คอร์ดกีต้าร์.. !!
มากกว่า.. เรื่องสั้น
nezz
ปฐมพร ปฐมพร - 1
ปฐมพร ปฐมพร - 2
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.