แล้วฉันก็ได้เรียนรู้ว่า การพยายามเข้าไปแตะต้อง “ของรัก” ของเธอนั้นเป็นเช่นไร แม้รอยสะกิดนั้น จะยังมิอาจสะเทือนไปถึง... ก็โดนสกัดให้ลึกซึ้งกับความเจ็บปวด ที่ “สมควร” จะได้รับ!

สิงหาคม...ของฉัน

สิงหาคม อีกรอบแล้วสินะ

สิงหาคม เป็นอีกเดือนในความทรงจำที่ไม่อาจลืมของฉัน

ด้วยว่าฉันต้องล้มป่วยด้วยโรคของความเสียใจ....อย่างกะทันหัน

เป็นอีกครั้งในชีวิตที่แม่และพี่สาวต้องโกลาหล......


ฉันอยากรู้เหลือเกินว่า.......สิงหาคมนี้......พวกเขา 2 คน กำลังคิดอะไร

คิดถึงเรื่องที่ทำให้พวกเขาต้องเลิกกัน หรือเปล่านะ..........

เธอจะคิดถึงเรื่องราวที่ทำให้เขาต้องทิ้งเธอบ้างหรือไม่ ?

เขาจะคิดถึงมูลเหตุที่ทำให้ตัดสินใจทิ้งเธอไปบ้างหรือเปล่า ?

ส่วนฉันคิดถึงบางสิ่งบางอย่างที่ถึงคราวให้ความอดทนสิ้นสุดลงในเดือนนั้น

หรือคนสองคนนั้นจะไม่เคยคิดอะไร....ด้วยติดนิสัยทำอะไรไม่เคยได้คิด



ความเจ็บป่วยทางภาวะจิตของผู้หญิงคนหนึ่งอาจเป็นเรื่องธรรมดา

เพราะหากฉันยังทนได้ต่อไป......กับสิ่งที่พวกเขากระทำต่อฉัน............

เขาก็ยังยินดีจะให้ฉันทนต่อ........ซึ่ง.....สุดท้ายแล้วฉันเป็นฝ่ายหมดความอดทน

เขาจึงต้องตัดสินใจให้สิงหาคมในปีนั้น.......เป็นปีที่ตอบแทนความซื่อสัตย์แก่ฉัน

โดยไม่ต้องทนกับการมีเธอในชีวิตอีกต่อไป

ฉันไม่เคยเฉลียวใจเลยว่า.............แม้ไม่มีเธอแล้ว

จะทำให้ทุกอย่างดำเนินไปด้วยดี อย่างที่ฉันเคยหวัง.................

เปล่าเลย........บัดนี้ฉันได้ลึกซึ้งแล้วว่า

เมื่อไม่มีเธอให้ฉันต้องทน...........ฉันต้องเจอความอดทนขั้นสูงสุดอีกครั้งในรูปแบบใหม่

นั้นคือทนเขาให้ได้............ทนที่จะต้องทำอย่างไร.......เขาจะไม่กลับไปจุดเดิม

เหนื่อยนะ....กับความรักที่ไม่เคยนิ่ง....เหนื่อยกับความรักที่ต้องไขว่คว้า

ซึ่งมันไม่เคยอยู่ในความปรารถนาของฉันแต่แรกเลย.......









 

Create Date : 12 สิงหาคม 2552
3 comments
Last Update : 16 สิงหาคม 2552 18:33:52 น.
Counter : 432 Pageviews.

 

ความทรงจำ....
ยากนะที่จะลืม
แต่................
ก็ไม่ยากหากเราจะลืม
สมองคนเราเป็นสิ่งที่แปลก
ที่สามารถเก็บหลายๆสิ่งหลายๆอย่างเอาไว้ได้
หากเก็บแล้วทำให้อะไร
หลายๆอย่างดีขึ้นก็ควรเก็บไว้
หากเก็บไว้แล้วทำให้เลวร้ายลงกว่าเดิม.............
ก็....ควรปล่อยวางแซะเน้อ..

 

โดย: นะโมโตไวไว IP: 202.151.46.11 13 สิงหาคม 2552 13:57:43 น.  

 

มานั่งเป็นเพื่อนครับ..

 

โดย: cenyou 13 สิงหาคม 2552 19:45:39 น.  

 

จุดที่เรากลับไปแล้วเจ็บ ก็อย่าเดินกลับไปดีกว่า ค่อยๆเดินที่ละก้าว ล้มได้ แต่ก็รียลุกนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

 

โดย: Phannaploy 14 สิงหาคม 2552 20:26:09 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


ทัณฑฆาต
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]










Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2552
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
12 สิงหาคม 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ทัณฑฆาต's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.