ขอให้ความรู้สึกนี้...มีเธอเป็นเจ้าของ...
ไม่เสียดาย..........ที่ไม่ได้รัก แต่คงเสียใจยิ่งนัก........หากไม่ให้ คิดถึง
เพราะฉันเชื่อแน่ว่า เพียงแค่ความคิดถึง แม้จะมากมายเพียงใด........ก็ไม่อาจทำร้ายเธอ และไม่อาจทำร้ายใคร ๆ ได้
ฉันจึงยอมปล่อยให้ความรู้สึกนี้...เป็นอยู่เช่นนี้เรื่อยไป และไม่เห็นความจำเป็นใดที่จะต้องไปแก้ไขอารมณ์ละไมของฉันเอง
ด้วยความคิดถึง - กับความรัก......มันเป็นสองความรู้สึกที่แตกต่างนัก มันอาจดูคล้าย ๆ.......แต่ไม่ได้หมายว่าจะใช้แทนกันได้ รักก็รัก..............คิดถึงก็คือคิดถึง คนที่เรารัก คนที่เราคิดถึง
เมื่อแยกแยะให้เป็นดั่งเช่นนี้........ ฉันจึงยึดซึ่ง ความคิดถึง นั้นไว้แด่เธอ มีเธอเป็นเจ้าของแล้ว
ฉันไม่เอ่ยถึงคนรัก...ความรักสักเท่าไหร่ เพราะหนักแน่นลุ่มลึกจนตกผลึกในใจแล้ว อันความคิดถึงที่อ่อนไหวนี้ก็เช่นกัน ต่อให้ทำเช่นไร ก็ไม่อาจเลือนหายไปจากใจเลยสักครา
ขอเธอได้โปรดจงเป็นเจ้าของ ความคิดถึง นี้ต่อไปเถิดนะ เป็นโดยไม่ต้องรับรู้..........เป็นโดยไม่ต้องตอบสนอง และเป็นโดยไม่ต้องกระทำการใดใด........ อย่าให้ฉันต้องคลายจนกระทั่งกลายเป็นอารมณ์อื่น ด้วยฉันมิปรารถนาจะพัฒนาความผูกพันนี้
ฉันคิดถึงเธอเสมอเมื่อตื่นนอน เมื่อขับรถ...........เมื่อฟังเพลง.............เมื่อเดินทางไกล เมื่อมองเห็นอะไรก็ได้...........ที่ทำให้คิด คิด คิด คิดถึงแต่เธอ
เพราะสำหรับเธอแล้ว......... ฉันต้องการให้......อยู่ในความคิดถึง
Create Date : 01 สิงหาคม 2552 |
|
7 comments |
Last Update : 16 สิงหาคม 2552 18:33:30 น. |
Counter : 472 Pageviews. |
|
|
|