วันรุ่งขึ้นพุฒิภัทรเข้าไปตรวจดูอาการของกรองแก้ว และอนุญาตให้เธอกลับบ้านได้เพราะญาติมารอรับแต่เช้าแล้ว กรองแก้วได้แต่บ่ายเบี่ยงไม่ยอมกลับท่าเดียว เมื่อเขาถามเหตุผลเธอก็ไม่ยอมตอบจนพุฒิภัทรอดสงสัยไม่ได้ ยิ่งมารตีมาใส่ไฟเรื่องที่กรองแก้วเป็นผู้หญิงรักสบาย ออกจากโรงพยาบาลก็คงไม่แคล้วไปเป็นอนุของท่านนายพล ที่ทำอิดออดก็เพราะต้องการโก่งค่าตัว พุฒิภัทรก็อดร้อนรุ่มในใจไม่ได้ กำลังจะไปจับผิดพฤติกรรมของกรองแก้ว ก็ทันได้เห็นว่าเธอแกล้งตกเตียง ทำให้แผลที่เย็บฉีกขาดจนเขาต้องเย็บแผลให้เธออีกรอบ พุฒิภัทรถามเหตุผลที่เธอไม่อยากกลับบ้านจนต้องทำร้ายตัวเองด้วยวิธีนี้ แต่กรองแก้วก็ปิดปากเงียบอีกตามเคย เขายิ่งสงสัยหนักขึ้นไปอีกเมื่อบอกกับอิงอรว่ากรองแก้วต้องพักที่โรงพยาบาลอีกคืน แต่อิงอรกลับทำเหมือนไม่ห่วงใยในตัวกรองแก้วเลย และยังเร่งรัดให้หญิงสาวกลับบ้านเร็วๆอีก ด้านมารตีก็รุกเขาหนักขึ้น คราวนี้หญิงสาวเข้าทางหม่อมย่าเอียด ทำให้เขาต้องไปดูหนังเป็นเพื่อนมารตีตามคำสั่งของหม่อมย่า สร้างความลำบากใจให้พุฒิภัทรอย่างมาก ตลอดเวลาที่อยู่กับมารตีเขาไม่มีความสุขเลย เมื่อถูกตามตัวจากโรงพยาบาลเขาจึงรีบออกมาทันทีโดยลืมบอกหญิงสาวไปเสียสนิท มารตีีีไม่พอใจที่ถูกชายหนุ่มทิ้งไว้คนเดียวที่โรงหนัง และแค้นหนักขึ้นเมื่อรู้ว่าเขาถูกตามตัวมารักษากรองแก้ว กรองแก้วหมดหนทางที่จะยื้อขออยู่โรงพยาบาลต่อ จึงใช้วิธีสุดท้ายที่คิดได้เพื่อถ่วงเวลาด้วยการแกล้งปวดท้องอย่างรุนแรง พุฒิภัทรรู้ว่าครั้งนี้หญิงสาวก็แกล้งทำอีกเช่นกัน เขารับปากว่าจะช่วยแต่ต่อรองให้เธอบอกเหตุผลที่เธอไม่อยากกลับไปกับอิงอร กรองแก้วไม่มีทางเลือกจำต้องบอกไปว่าอิงอรไม่ใช่ญาติของเธอ แต่เป็นนายหน้าหาผู้หญิงส่งให้นายพลพินิจ พุฒิภัทรจึงไปบอกกับอิงอรว่าหญิงสาวไส้ติ่งอักเสบจำต้องนอนโรงพยาบาลอีกคืน
รุ่งขึ้นกรองแก้วต้องรีบออกจากโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วน เมื่อทราบว่ากิตติผู้เป็นพ่อที่ป่วยเป็นโรคเนื้องอกในสมอง อาการกำเริบขึ้นมาหลังคุยโทรศัพท์กับเธอ แต่กรองแก้วไม่มีเงินจึงไม่มีใครยอมรับเธอขึ้นรถ โชคดีที่พุฒิภัทรตามเธอมาด้วย ชายหนุ่มอาสาขับรถไปส่งกรองแก้วที่อยุธยา ตอนแรกเธอปฏิเสธเพราะไม่อยากรบกวน และไม่อยากหวั่นไหวไปกับความมีน้ำใจที่เขามีให้ เธอรู้ตัวดีว่าพุฒิภัทรอยู่สูงเกินเอื้อมและยังมีมารตีที่คู่ควรกับเขาอยู่แล้วทั้งคน แต่เมื่อพุฒิภัทรอ้างว่าอยากไปพักผ่อนอยู่แล้ว กรองแก้วจึงยอมขึ้นรถไปกับเขาโดยดี ตอนอยู่บนรถพุฒิภัทรจึงได้ทราบว่ากรองแก้วเข้ามาประกวดนางงามเพราะต้องการเงินไปรักษาพ่อ เธอไม่ได้ต้องการเป็นอนุของท่านนายพลพินิจเหมือนหญิงสาวคนอื่นๆ พุฒิภัทรรู้สึกชื่นชมในความกตัญญูของกรองแก้ว และรับปากว่าจะช่วยดูอาการของพ่อเธอให้
ที่โรงพยาบาลกิตติมีอาการค่อนข้างหนัก หมอที่รักษาจึงอยากให้คนไข้ได้รับการผ่าตัดโดยเร็วที่สุด พุฒิภัทรจึงจัดการให้กิตติได้เข้าไปรักษาตัวที่พระนคร โดยเขาจะรับเป็นเจ้าของไข้ไว้เอง คืนนั้นพุฒิภัทรกับกรองแก้วนั่งเฝ้ากิตติที่หน้าห้องผ่าตัดทั้งคืน เมื่อได้รับรู้ถึงความลำบากของกรองแก้ว ชายหนุ่มทั้งสงสารและเห็นใจ รู้ตัวว่ารักสาวงามคนนี้เข้าเสียแล้ว จึงหาทางช่วยเหลือไม่ให้เธอตกเป็นของนายพลพินิจ โดยให้ไปพักกับเกษราพี่สาวคนโตแห่งบ้านเทวพรหม พอมาอยู่บ้านเกษรา กรองแก้วก็ช่วยเกษราทำขนมขาย เกษรารู้สึกชมชอบในความขยัน เอาการเอางานไม่เหมือนที่มารตีเคยเอามาพูดว่าร้ายเอาไว้ กรองแก้วต้องไปปฏิบัติหน้าที่หลังจากได้รับตำแหน่งนางสาวศรีสยาม พุฒิภัทรจึงส่งคนขับรถคอยไปรับไปส่ง เพราะกลัวว่าอิงอรกับคนของท่านนายพลจะยังไม่รามือ หลังเลิกงานพุฒิภัทรก็แวะมาพูดคุย ทานอาหารและขนมฝีมือกรองแก้วที่ร้านของเกษราแทบทุกวัน เมื่อรู้ว่าพุฒิภัทรเริ่มตีตัวออกห่างจากตน มารตีจึงเอาเรื่องที่ถูกทิ้งไว้ในโรงหนังคนเดียวมาฟ้องหม่อมย่าเอียด หม่อมย่าเอียดจึงจัดการให้พุฒิภัทรพาหญิงสาวไปงานลีลาศการกุศลเป็นการไถ่โทษ พุฒิภัทรจำต้องยอมรับด้วยความไม่เต็มใจ แต่พอรู้ว่างานดังกล่าวกรองแก้วได้รับเชิญให้ไปด้วย ชายหนุ่มจึงเปลี่ยนใจไปกับกรองแก้ว และขอร้องให้รัชชานนท์พามารตีไปงานลีลาศแทน แต่ไม่ทันถึงงานรถดันมาเสียซะก่อน มารตีจึงไม่ได้มาร่วมงานลีลาศในวันนั้น พุฒิภัทรจึงได้เต้นรำกับกรองแก้วอย่างมีความสุข จนกระทั่งอิงอร สุนันท์ และไกรฤกษ์วางแผนจะจับตัวกรองแก้วไปให้นายพลพินิจ โชคดีที่พุฒิภัทรกับรัชชานนท์ไปช่วยไว้ทัน พุฒิภัทรกลัวไม่ปลอดภัยจึงพากรองแก้วหนีไปหลบซ่อนตัวที่หัวหิน กรองแก้วซาบซึ้งใจที่เขาคอยปกป้องคุ้มครองเธอตลอดมา ตลอดเวลาสองวันทั้งคู่ได้ใช้เวลาร่วมกันอย่างมีความสุข จนเช้าวันรุ่งขึ้นย่าอ่อน รัชชานนท์ รณพีร์ตามมาเห็นคุณหมอหนุ่มนอนกอดกับกรองแก้ว ย่าออนโกรธจัดด่าทอกรองแก้ว แล้วพาตัวหลานชายกลับวังแต่พุฒิภัทรยืนยันว่าระหว่างเขากับกรองแก้วไม่มีอะไรเกินเลย
เมื่อกลับถึงพระนครพุฒิภัทรบอกกับหม่อมย่าเอียดว่าเขารักกรองแก้วและต้องการจะแต่งงานกับเธอ หม่อมย่าเอียดและย่าอ่อนไม่อยากได้กรองแก้วเป็นหลานสะใภ้จึงไม่อนุญาต พุฒิภัทรจึงแอบพากรองแก้วไปจดทะเบียนสมรส กรองแก้วคิดว่าพุฒิภัทรทำลงไปเพราะสงสารเห็นใจจึงอยากช่วยเธอเท่านั้น ไม่ได้รักหญิงสาวแสนต่ำต้อยเช่นเธอ โดยไม่เคยรู้ว่าพุฒิภัทรรักเธอด้วยใจจริง แต่เขาไม่พูดออกไปเพราะกลัวเธอปฏิเสธ พุฒิภัทรจึงขอร้องให้กรองแก้วช่วยเล่นเป็นคู่รักกำมะลอกับเขาเพราะไหนๆคนอื่นก็เข้าใจผิดอยู่แล้ว จะได้กันทั้งมารตีและนายพลพินิจออกไปจากชีวิตของทั้งคู่ มารตีทราบเรื่องก็มาตีโพยตีพายกับพุฒิภัทรและด่าทอกรองแก้วอย่างรุนแรง ชายหนุ่มปกป้องกรองแก้วและบอกว่าเขาไม่เคยรักมารตีเลย มารตีเจ็บช้ำใจอย่างหนักออกมาเที่ยวดื่มเหล้าเมามายไม่ได้สติ เมื่อตื่นขึ้นมาจึงได้รู้ว่าเธอตกเป็นของท่านนายพลพินิจไปแล้ว
หลังจากรู้ว่าหลานชายตัดสินใจเลือกผู้หญิงต่ำต้อยอย่างกรองแก้วมาเป็นคู่ชีวิตแน่แล้ว หม่อมย่าเอียดและย่าอ่อนต่างไม่พอใจ เพราะอยากให้พุฒิภัทรลงเอยกับมารตีตามสัญญามากกว่า พุฒิภัทรจึงอยากให้กรองแก้วได้รับการยอมรับจากย่าทั้งสองของเขา จึงให้กรองแก้วไปทำอาหารให้ครอบครัวเขาทานที่วังจุฑาเทพ ระหว่างทางได้ช่วยเหลือย่าอ่อนไว้พอดี ท่าทีที่ย่าอ่อนมีต่อกรองแก้วจึงอ่อนลงมาก เมื่อกรองแก้วโชว์ฝีมือทำอาหารให้ทาน หม่อมย่าเอียดและย่าอ่อนก็ชมชอบในเสน่ห์ปลายจวักของนางงามสาวคนนี้ ถึงแม้จะยังไม่ยอมรับอย่างเต็มตัว แต่อคติที่มีต่อหญิงสาวก็ลดลงไปมาก ด้านนายพลพินิจยังไม่รู้ว่ากรองแก้วกับพุฒิภัทรจดทะเบียนสมรสเป็นสามีภรรยาถูกต้องตามกฏหมายแล้ว จึงยังไม่รามือจากกรองแก้ว กำชับให้อิงอรเอาตัวกรองแก้วมาให้ตามที่ตกลงกันไว้ อิงอรให้ไกรฤกษ์ไปจับตัวกรองแก้ว พุฒิภัทรเข้ามาช่วยทันแต่ก็ถูกทำร้ายจนบาดเจ็บ กรองแก้วพาพุฒิภัทรมาที่บ้านเกษราเพื่อช่วยดูแลและทำแผลให้ ทั้งสองต่างสารภาพรักกันและพร้อมจะต่อสู้ปัญหาไปด้วยกัน
เช้าวันต่อมาพุฒิภัทรกับกรองแก้วไปรับกิตติออกจากโรงพยาบาลหลังรักษาตัวจนเป็นปกติแล้ว ทั้งสองต่างแสดงท่าทีหวานชื่นกันโดยมีมารตีแอบมองด้วยความคุมแค้น มารตียอมตกเป็นเมียลับๆของท่านนายพลแลกกับข้าวของราคาแพง และยังยืมมือท่านนายพลแก้แค้นกรองแก้วด้วยการหลอกหญิงสาวมาให้ท่านนายพลด้วยตัวเอง เมื่อมารตีรู้ว่าพุฒิภัทรพากรองแก้วไปอยู่กับเจ้าสัวซ้งเจ้าของห้างหยกฟ้า ผู้เป็นตาแท้ๆของชายหนุ่ม จึงหลอกให้กรองแก้วออกมากับตนจนสำเร็จ มารตีบังคับให้กรองแก้วเขียนจดหมายว่าจะกลับอยุธยา เมื่อพุฒิภัทรมาที่บ้านเจ้าสัวซ้งและไม่เจอกรองแก้ว เจอแต่จดหมายของเธอที่เขียนทิ้งไว้ให้เขา เขาแน่ใจว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล ชายหนุ่มสงสัยว่ากรองแก้วต้องถูกนำไปขังไว้ที่บ้านนายพลพินิจเป็นแน่ พุฒิภัทรกับพี่น้องและชัชวีร์เพื่อนสนิทของรณพีร์ ช่วยกันวางแผนเข้าไปชิงตัวกรองแก้วออกมาจากบ้านพักของท่านนายพลพินิจจนสำเร็จ กรองแก้วรู้ดีว่าชายหนุ่มต้องเดือดร้อนเพราะช่วยเธอ จึงอยากกลับไปอยุธยาเพื่อความปลอดภัยของพุฒิภัทรและพี่น้องคนอื่นๆ แต่ชายหนุ่มไม่ยอมจะตามกรองแก้วไปด้วย หม่อมย่าเอียดเข้ามาได้ยินพอดี จึงบอกให้พุฒิภัทรตัดใจปล่อยกรองแก้วไป เพราะเรื่องนี้จะทำให้คนในครอบครัวจุฑาเทพเดือดร้อน แล้วก็เป็นดังนั้นเมื่อพุฒิภัทรถูกคนของท่านนายพลทำร้ายจนบาดเจ็บหนัก หม่อมย่าเอียดเสียใจอย่างหนักโทษว่าเป็นความผิดของกรองแก้วและไล่ให้เธอออกไปจากชีวิตของพุฒิภัทร กรองแก้วยอมจากไปอย่างเจ็บปวด หญิงสาวกลับไปอยุธยาและตั้งใจจะบวชชีตลอดชีวิตเพื่อไม่ให้เธอต้องตกเป็นของท่านนายพล พุฒิภัทรเองก็เจ็บปวดไม่น้อยไปกว่ากันเมื่อความรักของทั้งคู่มาถึงทางตัน ต้องตัดใจยอมปล่อยหญิงสาวที่เขารักไปตามทาง แต่เมื่อปวรรุจกลับมาจากสวิตฯจึงยื่นมือเข้าช่วยเหลือเจรจากับท่านนายพล และแสดงหลักฐานว่าทั้งพุฒิภัทรและกรองแก้วต่างก็รักกันและเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมาย ท่านนายพลจึงยอมปล่อยกรองแก้วไปแต่โดยดี พุฒิภัทรไปคาดคั้นมารตีเรื่องกรองแก้ว ทำให้รู้ว่ามารตีกับท่านนายพลมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน และเธอยังเป็นคนหลอกกรองแก้วไปให้ท่านนายพล แต่มารตีโทษว่าทั้งหมดเป็นความผิดของพุฒิภัทร และต้องรับผิดชอบแต่งงานกับเธอ หม่อมย่าเอียดได้ยินก็โกรธและไม่ยอมให้พุฒิภัทรแต่งงานกับหญิงสาวแสนสวยแต่จิตใจต่ำทรามเช่นมารตี พุฒิภัทรดีใจที่ไม่ต้องทำตามสัญญาแล้ว จึงเดินทางไปอยุธยาเพื่อตามสะใภ้นางงามกลับมาอยู่ด้วยกันที่วังจุฑาเทพตามคำสั่งของหม่อมย่าเอียด
อ่านจบ...เล่มนี้น้ำเน่าครบสูตรเลย หวานเว่อร์ๆ ชอบนิสัยชายภัทรที่สุดในบรรดาคุณชายทั้งห้า แบบแน่วแน่มั่นคงในรักมากๆ พอรู้ตัวว่ารักนางเอกก็บอกปัดนางร้ายทันที แล้วยังยอมเจ็บตัวไปช่วยนางเอกอีก โอ๊ย ถูกใจอิเจ้หลายยยยย เห็นชายหมอหงิมๆ สนิมสร้อยอย่างนี้แต่แอบหื่นเนาะ หาเศษหาเลยกะนางเอกตลอด นางเอกเรื่องนี้รันทดสมกับความน้ำเน่าของเรื่องเลย แล้วก็น่าสงสารมากด้วย (ตอนอ่านแอบน้ำตาซึม) กว่าคู่นี้จะสมหวังลุ้นกันเหนื่อย อ่านจบ เฉยๆค่ะไม่ถึงกับชอบมากมาย แต่ก็อ่านสนุกได้ไม่เบื่อ ใครชอบแนวน้ำเน่ายุงชุมก็คงจะถูกใจเรื่องนี้ได้ไม่ยาก แต่ถ้าใครไม่ชอบแนวหวานเลี่ยน ก็คงไม่ชอบเล่มนี้เช่นกัน