หม่อมราชวงศ์ธราธร จุฑาเทพ ผู้สุขุม เยือกเย็น พี่ชายใหญ่แห่งราชสกุลจุฑาเทพ เป็นนักโบราณคดีและอาจารย์พิเศษสอนประวัติศาสตร์ หลังจากสิ้นท่านพ่อ หม่อมเจ้าวิชชากร หม่อมแม่ หม่อมราชวงศ์อุบลวรรณ และภรรยาอีก 2 คน แม่หยก และช้องนาง จากอุบัติเหตุรถตกเขา ทำให้เขาและน้องอีก 4 คน เหลือเพียงหม่อมย่าเอียด ย่าแท้ๆและย่าอ่อนน้องสาวของหม่อมย่าเอียดคอยเลี้ยงดูอุ้มชูเขาและน้องๆมานับแต่นั้น
ธราธรสนิทสนมและคุ้นเคยกับศาสตราจารย์หม่อมราชวงศ์อาทิตยรังสีและบุตรสาวเพียงคนเดียวของท่านคือหม่อมหลวงระวีรำไพ จนเข้านอกออกในวังแสงอาทิตย์มาตลอด 16 ปีตั้งแต่ตอนที่ธราธรยังเป็นลูกศิษย์ของท่านชายอาทิตย์ เมื่อธราธรเรียนจบกลับมาจากต่างประเทศและเข้ารับราชการประจำกรมศิลปากร ท่านยังชักชวนให้เขาผู้เป็นศิษย์เอกเข้ามาเป็นอาจารย์พิเศษสอนในมหาลัยเดียวกับที่ท่านสอนอีกด้วย ระวีรำไพ หญิงสาวหน้าตาสวย น่ารักถึงขนาดได้เป็นดรัมเมเยอร์ไม้หนึ่งของมหาลัย ก็เรียนอยู่มหาลัยเดียวกันกับที่ธราธรและท่านพ่อของเธอสอนอยู่ เธอเรียนคณะวารสารศาสตร์ ในขณะที่เขาเป็นอาจารย์พิเศษสอนในคณะโบราณคดี ขณะอยู่มหาลัยระวีรำไพมักจะเรียกธราธรว่าอาจารย์คุณชายเหมือนที่เพื่อนๆร่วมมหาลัยเรียกกัน แต่นอกเวลาเรียนเธอจะเรียกเขาว่าพี่ชายใหญ่ ในขณะที่เขาเรียกเธอว่าน้องปราง
ด้วยรูปร่างหน้าตาที่หล่อเหลา คมเข้มอย่างไทยแท้ อีกทั้งยังสุขุม สง่างาม สมกับเป็นคุณชาย ทำให้สาวๆที่ได้พบเจอต่างชื่นชอบในตัวธราธรด้วยกันทั้งนั้น ไม่เว้นแม้กระทั่งระวีรำไพ ที่หลงรักพี่ชายใหญ่ของเธอมาตั้งแต่แรกสาว เธอรู้จักและสนิทสนมกับพี่ชายใหญ่มาตั้งแต่ยังเป็นเด็กเล็กๆ และถึงแม้เขาจะแก่กว่าเธอเกือบสิบปี แต่เธอก็อดหลงรักและตัดใจจากพี่ชายใหญ่คนนี้ไม่ได้ ถึงแม้จะรู้ตัวว่าเขามีคู่หมายอยู่แล้วคือเกษรา
หลังการกลับมาจากต่างประเทศของน้องชายทั้ง 3 คน หม่อมย่าเอียดเห็นว่าเป็นเวลาเหมาะที่เขาต้องแต่งงานกับทายาทของสกุลเทวพรหม ตามที่ท่านพ่อสัญญาไว้กับเพื่อนรัก หม่อมราชวงศ์เทวพันธ์ ซึ่งหม่อมย่าเอียดได้หมายหมั้นจะให้หลานชายอย่างธราธรแต่งงานกับบุตรสาวคนโต หม่อมหลวงเกษรา หญิงสาวผู้เรียบร้อย เย็นตาเย็นใจ มีความเป็นแม่ศรีเรือน ถึงจะเป็นถึงหม่อมแต่เกษรากลับไม่ได้มีฐานะดีมากนัก เนื่องจากบิดานำเงินไปลงทุนแต่กลับเจ๊งจนเกือบล้มละลาย แถมน้องสาวอีก 2 คนยังทำตัวไฮโซ จมไม่ลง ใช้เงินฟุ่มเฟือย ทำให้เกษราตัดสินใจไม่เรียนต่อมหาลัยและเปิดร้านขายขนมไทยในบริเวณบ้านที่เก่าโทรมเพื่อช่วยแบ่งเบาภาระบิดา ส่งเสียน้องสาวทั้ง 2 คน ธราธรพอรู้ความเป็นอยู่ของเกษราอยู่บ้าง และอดรู้สึกสงสารหญิงสาวไม่ได้ หลังจากที่เขาปล่อยให้เรื่องหมั้นหมายยืดยาวมานาน เขาเลยคิดว่าการที่เขาแต่งงานกับเกษราจะช่วยแก้ปัญหาทุกอย่างได้ ทั้งทำตามสัญญาที่ผู้ใหญ่เคยให้ไว้ต่อกัน รวมทั้งยังเสียสละแทนน้องๆที่ยังไม่อยากแต่งงานกับสกุลเทวพรหม แต่กระนั้นเขาก็ยังรู้สึกลังเลเหมือนมีอะไรค้างคาใจมาตลอด และเป็นแบบนี้มานานแล้วเพียงแต่เขาหาคำตอบไม่ได้เท่านั้นเอง
หลังจากงานเลี้ยงต้อนรับน้องชายทั้ง 3 คนทำให้ธราธรต้องขบคิดหนักมากขึ้นไปอีก เมื่อมีโอกาสได้คุยกับน้องชายของเขา ทั้งพุฒิภัทรและปวรรุจต่างดูออกว่าพี่ชายใหญ่ของพวกเขาแทนที่จะปฏิบัติกับเกษราอย่างหญิงสาวที่กำลังจะหมั้นและแต่งงานกัน แต่เห็นได้ชัดว่าพี่ชายใหญ่กลับหวั่นไหวไปกับสาวน้อยที่ยิ่งโตก็ยิ่งสวยอย่างระวีรำไพมากกว่า ปวรรุจจึงเสนอแนะให้พี่ชายใหญ่ชวนหญิงสาวทั้ง 2 ไปด้วยตอนเขาไปสำรวจปราสาทเขาพระวิหารร่วมกับคณะ หนึ่งคือระวีรำไพที่แอบรู้มาว่าท่านพ่อเป็นโรคหัวใจ จึงขอร้องแกมบังคับเขา ให้เธอได้ตามไปดูแลท่านพ่อที่เดินทางไปพร้อมกับธราธรอย่างใกล้ชิด อีกหนึ่งคือเกษราที่ชายหนุ่มต้องการชวนให้ไปเป็นเพื่อนน้องปรางและอยากให้เธอได้ไปเปิดหูเปิดตาด้วย การเดินทางครั้งนี้จะทำให้ชายหนุ่มได้มีโอกาสอยู่ใกล้ๆกับ 2 สาว เพื่อเขาจะได้รู้จิตใจตนเองว่าสุดท้าย หญิงสาวคนไหนคือคนที่เขารัก
การเดินครั้งนี้สองสาวต้องปลอมตัวเป็นหนุ่มน้อยนักศึกษาชื่อวีกับก้องเพื่อตบตาคนอื่นๆ และเพื่อความปลอดภัยสองสาวในร่างหนุ่มน้อยจึงต้องพักอยู่ห้องเดียวกับธราธรและเพื่อนรุ่นน้องของธราธรนามว่าชินกร ที่เห็นนายก้องทีไรเป็นต้องคิดถึงเกษราทุกที เกษราในคราบก้องจึงต้องโกหกชินกรไปว่าตนเป็นลูกพี่ลูกน้องของเกษราจึงมีใบหน้าคล้ายกัน ถึงกระนั้นชินกรก็อดที่จะสนใจในตัวหนุ่มน้อยคนนี้ไม่ได้ ชินกรสับสนว่าเป็นเพราะหนุ่มน้อยคนนี้หน้าเหมือนเกษราหญิงสาวที่เขาแอบหลงรักแต่มิกล้าอาจเอื้อม เพราะเธอเป็นคู่หมายของธราธรเพื่อนรัก หรือเป็นเพราะเขาชอบเพศเดียวกันแน่
ธราธร ระวีรำไพ เกษราและชินกร ออกเดินทางไปสำรวจปราสาทหินตามที่ต่างๆ จนมาพบโจรขโมยวัตถุโบราณ หนึ่งในนั้นคือเซอร์เอ็ดเวิร์ดชาวฝรั่งเศส ที่เป็นหัวหน้าคณะสำรวจและเป็นผู้ออกทุนให้กับการสำรวจครั้งนี้ ซึ่งจริงๆแล้วเขาทำไปเพราะต้องการโบราณวัตถุเหล่านี้ไปเป็นของตน ไม่ได้ต้องการอนุรักษ์โบราณสถาน โบราณวัตถุอย่างที่เขากล่าวอ้างกับคนอื่น ทั้ง 4 กำลังจะหนีออกไปเพื่อไปบอกกับทางการให้มาจับตัวพวกของเอ็ดเวิร์ด แต่โดนลูกน้องของเอ็ดเวิร์ดเห็นตัวซะก่อน เซอร์เอ็ดเวิร์ดจึงสั่งให้ลูกน้องตามล่าและฆ่าปิดปากทั้ง 4 คนที่มารู้เห็นการทำชั่วของเขาครั้งนี้ ทั้ง 4 จำต้องวิ่งหนีเอาชีวิตรอดจนระวีรำไพก้าวพลาดตกลงไปในเหวลึก ธราธรเห็นดังนั้นจึงไม่รอช้ากระโดดตามลงไปอย่างไม่คิดชีวิต ชินกรกับเกษราที่ยังคงตกใจและเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่หาย ก็ต้องรีบวิ่งหนีลงไปทางด้านล่างหุบเขา ด้วยหวังว่าพวกเขาจะยังไม่ตาย โชคดีที่ข้างล่างหุบเหวลึกเป็นน้ำตกทำให้ทั้งธราธรและระวีรำไพรอดตายอย่างหวุดหวิด ธราธรกับระวีรำไพพลัดหลงกับชินกรกับเกษรา ทั้ง 2 คู่ต่างหลงป่ากันไปคนละทิศละทาง
ทั้ง 2 คู่ ต้องหลบหนีเอาตัวรอดจากกลุ่มโจรที่กำลังตามล่าพวกเขาอย่างไม่ลดละ และต้องใช้ชีวิตในป่าด้วยกันอย่างยากลำบาก ทำให้ทั้ง 4 รู้หัวใจของตัวเองมากขึ้น ธราธรรู้ใจตัวเองว่ารักน้องปรางเข้าแล้ว มันเกิดขึ้นจากความผูกพันระหว่างเขาและเธอมาเนิ่นนาน และแน่ใจตัวเองยิ่งขึ้นเมื่อเขากระโดดตามเธอลงไปอย่างไม่คิดชีวิต เมื่อคิดว่าเขากำลังจะสูญเสียหญิงสาวที่เขารักไป ระวีรำไพเองก็แน่ใจในความรู้สึกของตัวเองมาตลอด และซาบซึ้งในตัวพี่ชายใหญ่ของเธอที่กระโดดตามลงมาช่วยเธอ ชินกรบอกรักก้องทั้งที่รู้ตัวว่าเขาเองจะกลายเป็นพวกผิดเพศ และดีใจอย่างที่สุดเมื่อก้องที่เขาบอกรักไปกลับกลายเป็นเกษรา ผู้หญิงที่เขาแอบรักมานาน และเกษราเองก็รู้สึกดีกับชินกรที่เขาคอยดูแลเธอมาตลอดที่หลบหนีไปด้วยกัน แถมยังสารภาพรักกับเธอทั้งที่ตอนนั้นเธอยังเป็นก้องด้วยซ้ำ แต่พันธะสัญญาระหว่างเธอกับธราธรทำให้เธอไม่อาจตอบรับชินกรได้
ในที่สุดกลุ่มโจรก็ตามมาทันทั้ง 4 ขณะที่พวกเขากำลังจะถูกปลิดชีวิตจากกระสุนปืน สี่สิงห์แห่งจุฑาเทพ ชัชวีร์ นายพราน เจ้าหน้าที่ตำรวจ และหม่อมราชวงศ์อาทิตยรังสีที่รู้มาตลอดว่านายวีนักศึกษาหนุ่มน้อยคือลูกสาวของตัวเองที่ปลอมตัวมา ได้เข้ามาช่วยเหลือทั้ง 4ไว้ได้ทัน และจับเซอร์เอ็ดเวิร์ดกับพวกกลับไปรับโทษ แต่ถึงกระนั้นชินกรก็ได้รับบาดเจ็บจากการถูกยิง และถูกนำตัวไปโรงพยาบาลทันที่ที่กลับออกมาจากป่า ข่าวใหญ่ในวันรุ่งขึ้นกลายเป็นประเด็นฉาวเมื่อกล่าวถึง 2 สาวเกษราและระวีรำไพหลงป่าไปกับชายหนุ่มตามลำพัง สร้างความกลุ้มใจและคิดไม่ตกให้กับธราธรเป็นอย่างมาก เขาอยากรับผิดชอบต่อตัวน้องปรางเพราะเป็นคนที่หลงป่าไปด้วยกัน ยิ่งบังเอิญแอบได้ยินคำว่ารักจากหญิงสาวที่เขาเองก็รู้ตัวแล้วว่ารักเธอเช่นกัน แต่ระวีรำไพเลือกที่จะหลีกทางให้เขากับเกษรา กับเกษราเองเขาก็มีส่วนต้องรับผิดชอบเช่นกัน จะให้ชินกรที่เพิ่งจะรู้จักกับเกษรามารับผิดชอบเธอด้วยการแต่งงาน เขาก็ไม่อาจทำได้ เขาจึงตัดสินใจเลือกที่จะทำตามสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดสำหรับทุกคน
ฤกษ์งามยามดี วันที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง ธราธรยกสินสอดทองหมั้นไปที่บ้านของเกษรา หญิงสาวที่เขาเลือกด้วยคำว่าหน้าที่ ในขณะที่ธราธรกำลังจะสวมแหวนหมั้นให้กับเกษรา เกษราก็ประกาศกับทุกคนว่าเธอทำไม่ได้ และปฏิเสธแหวนจากธราธร เธอรู้ใจตัวเองแล้วว่า เธอไม่ใช่เจ้าของแหวนวงนี้ เธอไม่อาจพรากความรักที่ธราธรและระวีรำไพมีต่อกัน เกษราถูกหม่อมหลวงเทวพันธ์ตำหนิที่ปฏิเสธธราธรและทำตัวไม่ห่วงชื่อเสียงตัวเอง แต่ชินกรกลับดีใจและขอรับผิดชอบเกษราหญิงสาวที่เขาหลงป่าไปด้วยกัน ด้วยการรับผิดชอบแต่งงานกับเธออย่างเต็มใจที่สุด และตอนนี้เกษราแน่ใจตัวเองแล้วว่าเธอไม่ได้รักธราธรแต่รักชายหนุ่มแสนดีที่รักเธอมาตลอดอย่างชินกร
ห้าสิงห์แห่งจุฑาเทพจึงต้องรีบไปสนามบินให้เร็วที่สุด เพื่อจะให้พี่ชายใหญ่ได้ไปสารภาพรักและขอความรักจากน้องปรางหญิงสาวที่เขารักมาตลอด ทั้ง 2 สารภาพรักต่อกัน ธราธรขอเธอแต่งงานด้วยการขอหมั้นหญิงสาวไว้ก่อนและพร้อมที่จะรอคอยเธอตลอด 4 ปีที่เธอบินไปเรียนต่อโทที่อังกฤษและกลับมาแต่งงานกับเขาหลังจากเรียนจบ
อ่านจบ...เรื่องนี้ใช้เวลานานมากกว่าจะอ่านจบ อ่านมาตั้งแต่กลางปีที่แล้ว แต่มาอ่านจบจริงๆเมื่อประมาณเดือนที่แล้วนี่เอง รู้สึกว่ามันเรื่อย เอื่อย อ่านแล้ววาง วางแล้วอ่านอยู่หลายรอบ จริงๆก็สนุกนะ แต่มาสนุกเอาช่วงที่เนื้อเรื่องหลงป่าไปแล้ว ก่อนนั้นมันออกแนวความรู้เยอะ (แต่ต้องขอบอกว่าคนเขียนหาข้อมูลมาดีค่ะ อันนี้ยอมรับ) เพียงแต่มันน่าเบื่อไปสำหรับเรา กว่าเครื่องจะติดหยิบมาอ่านอีกรอบก็ตอนเนื้อเรื่องช่วงที่หลงป่า เริ่มมีอะไรให้ตื่นเต้น ได้ลุ้นบ้าง หลังจากนั้นแป๊บเดียวอ่านจบเลย ตอนอ่านก็รู้สึกติดๆขัดๆตรงคำพูดของตัวละครอ่ะ มันไม่ให้ความรู้สึกของความเป็นพีเรียดเลย มันเหมือนเรื่องปัจจุบันมากกว่า ส่วนใครที่ชื่นชอบฉากเลิฟซีนถึงพริกถึงขิงที่มักจะปรากฏอยู่ในนิยายของณารา ขอบอกว่า ไม่มีค่ะ มีแค่เกือบๆ อาจเพราะเป็นเรื่องของคุณชายมีฉากอย่างนี้คงไม่เหมาะแน่ๆ ฮ่าๆๆ เดี๋ยวคุณชายธราธรจะโดนท่านชายอาทิตย์แพ่นกะบาลเอาได้ เราชอบตอนที่ธราธรโดดน้ำลงไปช่วยปรางอ่ะ แบบโรแมนติคอ่ะ พี่ชายใหญ่รู้ตัวแล้วว่ารักน้องปรางแน่แล้ว โดดแบบไม่คิดชีวิตเลย แล้วก็ชอบตอนที่ทั้ง 2 สารภาพรักต่อกันก่อนที่ธราธรจะไปหมั้นกับเกษรา น้ำตาซึมอ่ะ สงสารทั้งคู่เลย
แล้วรู้สึกฉากหลงป่านี่มีในนิยายของณาราอยู่บ่อยไปหรือเปล่า เพราะเคยอ่านอยู่เรื่องพระเอกนางเอกก็ไปหลงป่าเหมือนกัน
ขอบคุณสำหรับรีวิวดีๆ ค่ะ