มิถุนายน 2553

 
 
1
2
3
4
6
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
20
21
22
23
24
25
26
27
28
30
 
 
((นิยาย)) ปลาโอ ตอนที่4 : เราใกล้กันมากขึ้น?
=พูดคุยก่อนอ่าน=
ช่วงนี้มีแต่สอบกับสอบค่ะ แต่ตอนนี้เหลือแค่พรีเซ้นกับสอบอีกตัวก็จะผ่านพ้น ได้กลับบ้านกลับช่องสักที...สำหรับเรื่องปลาโอสงสัยว่ากลับไทยคงจะหยุดเขียนไปสักพัก เพราะคงมีหลายเรื่องที่ต้องทำ แต่ไม่แน่กลับไทยไป อาจจะไปเจอไอเดียอะไรดีๆก็ได้นะคะ หวังว่าจะเป็นแบบนั้นน้าาาาา

มีความสุขกับการอ่านนะคะ

ตอนที่สี่
“เป็นไงปลา เหนื่อยไหมแก” เมื่อผู้กำกับสั่งคัท คริสก็เดินปรี่เข้ามาหาปลาที่นั่งอยู่ในเต็นท์ที่พักกับพี่นิดหน่อย

“ก็นิดนึงอะแก ฉันควรจะถามแกมากกว่าว่าเหนื่อยไหม กว่าจะถ่ายเสร็จแต่ละฉาก ซ้อมแล้วซ้อมอีก ไหนจะถ่ายซ่อมอีกล่ะ” ปลาคิดสภาพว่าถ้าเป็นเธอ เธอคงเป็นบ้าไปซะก่อน ไหนจะบทที่ต้องท่องให้ได้ ต้องจำคิวว่าใครจะพูดเป็นคนต่อไป มาร์คที่อีกล่ะ โอ๊ย สารพัด เป็นนักแสดงได้เงินเยอะก็จริง แต่ก็ใช้คุ้มค่าทีเดียว

“เหลืออีกฉากเดียวก็เสร็จแล้วแก วันนี้ชิวๆไม่มีดราม่าหนักๆเท่าไหร่ ทุกคนก็มืออาชีพดีนะ แทบไม่เทคเลย” คริสพูดอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะหยิบบทของฉากต่อไปขึ้นมาทบทวนสักหน่อย ฉากสุดท้ายของวันนี้ผ่านไปด้วยดี เทคเดียวผ่าน อย่างที่คริสบอกว่าวันนี้ไม่มีฉากยากเลย ช่วงแรกเป็นแค่ฉากของครอบครัวนางเอกพูดคุยบนโต๊ะอาหารนิดหน่อย และเปลี่ยนไปถ่ายฉากสองที่พระเอกมาหานางเอกที่บ้านเพื่อมาปรับความเข้าใจ การถ่ายทำสำหรับวันนี้ก็เสร็จสิ้นลงอย่างดี คริสจึงเอ่ยปากจะพาเพื่อนสุดที่รักไปแปลงโฉมต่อด้วยกัน

“แกจะบ้าหรอคริส ฉันมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของแกนะ ไม่ได้มาเป็นดารา แกจะให้ฉันเข้าสปาทำผิว ทำไรนักหนาเนี่ย” สองสาวยื้อยุดกันอยู่ที่หน้าร้านสปาแห่งหนึ่งย่านสุขุมวิท

“แล้วแกจะปล่อยให้ตัวเองโทรมทำไมกันยะ เข้าไปทำเหอะน่า...ถือว่าทำเป็นเพื่อนฉันหน่อย แกก็ใช้คอร์สสปาของฉันไปนั่นแหละ ฉันเป็นพรีเซนเตอร์ให้กับที่นี่ได้ส่วนลดตั้งมากมาย ไปๆฉันเลี้ยงแกเอง” ในที่สุดปลาก็ไม่สามารถปฏิเสธเพื่อนสาวได้อย่างเคย เธออยากจะรู้นักจริงเชียวว่าจะมีใครเคยขัดใจคริสได้บ้างรึเปล่า แต่อย่างน้อยก็คงมีเธอคนนึงล่ะ ที่พอเจอคริสหว่านล้อมทีไร เป็นต้องตกหลุมพรางยอมมันไปทุกที หลังจากทำสปาเสร็จ คริสก็ต้องเตรียมตัวทำผมแต่งหน้าเพื่อไปงานเปิดตัวนาฬิกาในคืนนี้ และเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาคริสก็ยกปลาให้กับสไตลิสต์คนหนึ่งช่วยออกแบบทรงผม พร้อมทั้งแต่งหน้าอีกด้วย

“เพื่อนคุณน้องคริสนี่พอแต่งออกมาแล้วสวยจริงๆค่ะ นี่อย่าบอกนะคะว่าจะปั้นเพื่อนให้เป็นดาวประดับวงการอีกคน แหม...ถ้าวันนี้พี่เออยู่รับรองว่าเพื่อนน้องคริสได้เป็นดาราแน่นอน ฟันธง!!!” ช่างสไตลิสต์พาปลามาส่งให้คริสพร้อมทั้งหยอดทั้งคำชมอีกคำโต

“ถ้าพี่อยากจะให้เขาเป็นดารา คริสว่าพี่คงต้องถามเขาเองแล้วล่ะค่ะว่า จะอยากทำรึเปล่า” คริสหันไปเหล่ๆเพื่อนสาวที่บัดนี้เปลี่ยนจากกิริยาเขินอายเป็นจ้องเธอแทบจะกินเลือดกินเนื้อ

“เป็นเพื่อนดาราสบายกว่าค่ะพี่ วันไหนอยากเด่น อยากดังก็ควงเพื่อนออกไปเที่ยว ถ้าไปไหนคนเดียวก็ไม่มีคนรู้จักไม่ต้องสูญเสียความเป็นส่วนตัว” คำแก้ตัวของเธอทำเอาดาราสาวชื่อดังต้องหันมาค้อนให้วงโต

“จ้ะ แม่คุณเพื่อนรัก อย่าให้จับพลัดจับพลูไปเป็นดาราแบบฉันมั่งนะ แล้วจะรู้สึก!!”

“ตอนที่คริสเขาไปถึงงานแล้วเราต้องอยู่ดูแลเขาก่อนเผื่อมีแฟนคลับตามมาให้ของบ้าง หรือมีของที่ระลึกจากสปอนเซอร์ของงาน เราก็ต้องช่วยรับมาถือไว้ พอดูว่าทุกอย่างน่าจะเรียบร้อยแล้วเราถึงจะหลบออกไปได้” พี่นิดหน่อยกระซิบสอนปลาเบาๆ สายตาทั้งคู่จับจ้องไปที่คริสที่กำลังทักทายผู้คนในงาน หญิงสาวอยู่ในชุดราตรีสั้นสีน้ำเงินสด แม้แพทเทิร์นจะเรียบง่ายทว่ากำไลวงใหญ่อยู่สองสามวงที่ข้อมือดึงให้ชุดที่ดูเรียบๆเด่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ปลาสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเสียงโทรศัพท์แผดร้องขึ้นมา เธอรีบเดินห่างจากบริเวณงานมา

“คุณพ่อโทรมามีอะไรรึเปล่าคะ”

“คืองี้ปลา เมื่อกี้พยาบาลเขาเข้ามาบอกว่าอีกสักพักคุณหมอจะเข้ามาตรวจอาการของแม่ พร้อมกับขอปรึกษาเรื่องแนวทางการรักษาต่อไป พ่อเลยอยากให้ปลามาคุยด้วยจะได้ช่วยกันตัดสินใจ” หญิงสาวตอบรับอย่างไม่ลังเล ยังไงวันนี้คงต้องขอตัวก่อนถึงจะดูเสียมารยาทไปสักหน่อยแต่คิดว่าทั้งคริสและพี่นิดหน่อยคงเข้าใจสถานการณ์เธอตอนนี้ หญิงสาวเดินไปบอกลาพี่นิดหน่อยถึงเหตุผลที่ต้องหากลับก่อน พร้อมกับฝากลาและขอโทษคริสด้วย

หญิงสาวรีบสาวฝีเท้าโดยเร็วเพื่อไปเรียกรถ จึงไม่ได้รู้สึกตัวว่ากำลังมีสายตาของคนคนหนึ่งมองตามเธอไปจนลับตา ชายหนุ่มถอนหายใจเบาๆ นี่เขาไม่ได้ฝันไปใช่ไหม เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหญิงสาวที่เขาพยายามตามหามาตลอด บัดนี้จะมาปรากฎกายให้เขาเห็นอย่างง่ายดายถึงสองครั้งสองครา ใจจริงแล้วเขาอยากจะเดินออกจากงานไปให้รู้แล้วรู้รอด จะตามไปจับเธอไว้แล้วถามว่าที่ผ่านมาหมายความว่าอะไร แต่ติดที่วันนี้เขามีคิวจะต้องขึ้นไปสัมภาษณ์บนเวที ทำให้เขาไม่อาจหลบออกจากงานได้ จึงจำใจต้องปล่อยให้หญิงสาวจากไปอีกครั้ง แต่ครั้งหน้าเถอะ เขาสัญญากับตัวเองไว้ว่าถ้าเจออีกครั้ง ไม่ว่ายังไงเขาก็จะไม่ปล่อยให้เธอเดินจากเขาไปแบบนี้อีกเป็นแน่

“ตายละ นั่นมันโอนี่นา โอย ฉันต้องโทรหายัยปลา” คริสเปิดกระเป๋าหยิบมือถือขึ้นมากดแทบไม่ทัน กว่าที่ปลายทางจะรับโทรศัพท์ใจเธอก็เต้นระส่ำจนแทบจะหลุดออกมา

“โอย กว่าจะรับสายได้ นี่แกอยู่ไหน”

“โทษทีแก ฉันใกล้ถึงโรงพยาบาลแล้วล่ะ พอดีพ่อฉันโทรมาบอกให้เข้ามาคุยกับหมอเรื่องอาการของแม่ ฉันไม่รู้ว่าแกจะตามหาฉัน ยังไงก็ขอโทษทีนะ”

“เฮ้อ.. ค่อยยังชั่วหน่อย แกไปดูแม่แกเถอะ แล้วยังไงพรุ่งนี้เจอกันนะ” คริสรีบตัดสายทิ้ง ตัดสินใจไม่บอกเพื่อนรัก ปลาได้แต่งงๆที่คริสวางหูไปอย่างรวดเร็ว โทรมาเพื่อถามแค่นี้หรอ แปลกจริงเชียว

To be con.



Create Date : 29 มิถุนายน 2553
Last Update : 29 มิถุนายน 2553 10:32:08 น.
Counter : 732 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

-Ki-
Location :
Guangzhou  China

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ยินดีต้อนรับเข้าสู่Blogนะคะ
จขบ.มีงานอดิเรกคือหาของอร่อยทานค่ะ
ชอบอ่านหนังสือ เล่นเอ็ม บางทีก็เขียนได
ตอนนี้กำลังขะมักเขม้นกับการเรียนอยู่ที่จีนค่ะ
แต่ชอบแอบเข้าพันทิปมาอ่านคลายเหงาเป็นประจำ

ยินดีที่ได้รู้จักกับทุกคนค่ะ

Color Codes ป้ามด

Hits Since April 12, 2009!

Free Hit Counter by Pliner.Net