แอ่วเหนือดูออกัส (2)

เอาล่ะ ไอ้ครั้นจะไม่พูดถึงงานคอนเลยมันก็กระไรอยู่ งั้นก็ไลฟ์รีพอร์ทตามแบบฉบับของ Mrs.Tachibana หน่อยแล้วกัน(แบบสั้นๆ ไม่เวิ่นเว้อและหาสาระไม่ได้ฮ่าๆ) ก่อนจะไปเข้าเรื่องเที่ยว-กิน-นอน ณ เมืองเชียงใหม่
เมื่อเรามาถึงหอประชุม ด้านหน้าจะพบผองเพื่อนพี่น้องที่มารอชมคอนเช่นเดียวกับเราทั้งที่มาจาก กทม. เชียงใหม่เอง หรือจังหวัดอื่นๆ แต่มันก็บางตาเสียจนแอบคิดว่า เฮ้ยนี่ถ้าพวกเราไม่ถ่อมาที่นี่แล้วจะมีคนมาดูหรือ?

หลังจากคุยกับน้องป๊อบไปนานเป็นชาติแล้วจนหมดเรื่องจะคุยประตูคอนฯก็เปิดเสียที อ้อ ก่อนเข้านั่งคุยกับน้องๆ อยู่ จู่ๆ มันก็พูดขึ้นว่า ตุ๊ดมาคอนฯ นี้เยอะ ถ้าระเบิดลงคาดว่าตุ๊ดคงหายไปจากประเทศโดยประมาณ 50 เปอร์เซ็นต์ แล้วก็นั่งขำกันเพราะตัวอีคนพูดมันก็เป็น....ฮ่าๆๆๆ เอ้าเข้าเรื่องสักทีเถอะ


Halem ของ เหม่เหมฮ่าๆๆๆ

เมื่อเข้าไปถึงสต๊าฟของงานก็พาพวกเรางงงวยอันเนื่องด้วยระบบการจัดที่นั่งที่สุดแสนจะ...มึน คือคนซื้อบัตรด้วยกันแท้ๆ แต่ที่นั่งอยู่คนละที่ คนจองบัตรก่อนแท้ๆ แต่ได้ที่นั่งแถวหลัง งงป่ะล่ะ แถมพิธีกรยังบอกไม่ให้ลุกดินไปไหนให้นั่งอยู่กับที่ถ้าไม่อยู่ที่จับรางวัลมาจะถือว่าสละสิทธิ์เท่านั้นล่ะค่ะ ลุกออกไปนั่งรวมตัวกันทางฝั่งบล็อกซีในบัดดล แกอยากแจกอะไรแกก็แจกไปสิ ชั้นไม่เอาก็ได้มีตังค์ ทำเองได้ ขอบคุณ!

ราวๆ 6 โมงกว่าพิธีการก็เริ่มต้นขึ้น ทางคณะบดีได้กล่าวเปิดงาน และมีการมอบของให้แก่ศิลปิน และเริ่มต้นที่เซอร์ไพรแรกของงาน (พิธีกรเค้าบอกว่างั้น) เปิดมาก็เป็นสไลด์โชว์ที่นำเอาภาพของเหล่าหนุ่มๆ ออกัสทั้ง 14 ชีวิตมาขึ้นโชว์เวียนกันไปทีละคนประกอบเพลง "คนธรรมดา" คือเปิดงานมาคุณก็เลือกเพลงผิดซะแล้วน่ะ มันไม่เข้ากันเลยแม้สักนิด ต่อให้คุณจะชอบมันด้วยอารมณ์ส่วนตัวก็ตามเถอะ แต่การนำเอาเพลงที่ความหมายเยี่ยงนี้มาเปิดงานเนี่ย ผิดวิสัย อย่างแรง! แถมภาพที่ปรากฏต่อหน้าธารกำนัลทั้งหลายนั่นให้เครดิตมา 3 รายแต่มันกลับมีรูปจากคนอื่นที่คุณตัดเครดิทของเขาออกอีกนับไม่ถ้วน สร้างความขุ่นเคืองในพระราชหฤทัยราชินีไร่ส้มเยี่ยงเดี๊ยนเป็นยิ่งนัก จากนั้นเวลาที่รอคอยก็มาถึง เหล่าออกัสค่อยๆ ทยอยกันย่างเท้าขึ้นสู่เวทีอันเป็นเวทียกพื้นนิดหน่อยสำหรับการประชุมเล็ก ทุกคนมากันด้วยสูทดูสุภาพและดูดีกันเลยทีเดียว อ้อน้องเติ้ลมาในแบบของตัวเองด้วยการเอาเสื้อสูทสวมทับเสื้อคอกลมสีเขียวสกรีนลายบนหน้าอก(เขียวดีจริงๆ)

เสียงดนตรีดังคลอแผ่วเบาพร้อมกับเจ้ามะที่ออกมาโชว์ลีลาครวญเพลง "อาทิตย์อับแสง" เพื่อเป็นการเป็นงานแด่ตัวงานการกุศลครั้งนี้สักเล็กน้อย เมื่อเจ้าร้องไปได้สักพัก น้องเพชร น้องอ๋อง ก็จะตามออกมากันติดๆ ตามด้วยเหล่านักร้องนำของออกัสที่ทยอยกันออกมาเป็นสายและจบลงที่พ่อหนุ่มรูปงามนามว่าพิช วันนี้น้องพิชแต่งกายด้วยการทรงชุดกางเกงสีน้ำตาลเอกลักษณ์ประจำตัวเจ้ากับรองเท้าสีแดงสดตัดกับทุกโทนสีบนเวทีได้อย่างกล้าหาญ อีกทั้งเสื้อสูทสีเทาที่สวมทับบนเชิร์ตลายสก๊อตอีกชั้นหนึ่ง เมื่อเหล่าสมาชิกครบและพร้อมบริบูรณ์กันหมดสิ้น เพลงที่สองจึงเริ่มบรรเลง "ยังอยู่ในใจ" จากเสียงเพราะๆ เริ่มต้นเพลงของน้องเพชร ที่ดูงานนี้แล้วต้องบอกว่าเพชรดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นจริงๆ

จากยังอยู่ในใจจะสังเกตได้ว่ารอบข้างพากันโบกไม้โบกมือตามแต่รีแอกชั่นที่เกิดก็ยังคงน้อยกว่าที่คิดอยู่ดี ไม่ทันไรเพลงที่สามก็อินโทรขึ้นเสียแล้ว เพลงๆ นี้เป็นเพลงเก่าที่เหล่าป้าๆ หลายท่านถูกอกถูกใจกันยิ่งนัก กับเพลง "โอ๊ย โอ๊ย" และพร้อมที่จะร้องตามน้องพิชยามเมื่อน้องร้องว่า "โอ๊ย โอ๊ย" กันเป็นแถว ประหนึ่งน้องเจ็บพี่ก็เจ็บ (ไม่ใช่เพื่อนเจ็บชั้นก็เจ็บนะจิ๊) อ้อลืมไประหว่างบล็อก เอ บี และซีจะมีทางเดินระหว่างบล็อกอยู่ ซึ่งจะมีเก้าอี้ตัวเขื่อง 2 ตัววางขวางไว้ที่ประมาณบันไดขั้นที่ 3 และมีสต๊าฟ 2 นางนั่งเป็นตุ๊กตาหินแกะสลักทะมึนๆ อยู่ มันดูราวกับว่าเขาจะกลัวพวกเราเหล่าผู้มาดูจะกระโดดลงไปงับหัวศิลปินแล้วลากลงน้ำไปรุมกินโต๊ะกันยังไงยังงั้น แต่บางทีหรือเค้าอาจจะกลัวว่าศิลปินจะวิ่งขึ้นมาเล่นกับพวกเราที่ที่นั่งก็เป็นได้??? ถ้าคนจัดมาได้อ่านขอระบายหน่อยเหอะว่า "มันดูขวางหูขวางตา" เพราะนอกจากจะบังแล้วคุณยังนิ่งสนิทคล้ายไร้วิญญาณเป็นอย่างมาก ทำเอาความสนุกของดิฉันหดลดลงไปอีก 0.8573 เปอร์เซ็นต์

เอ้าเข้าช่วงเอ็มซีกันเลยดีกว่า น้องพิชกล่าวสวัสดีสาธุชนที่รักทุกท่านและพยายามจะพาเข้าสู่เพลงต่อไป โดยบอกทุกคนว่าเพลงนี้ร้องแล้วมักได้รับเสียงกรี๊ดจากแฟนๆ เป็นอย่างมาก โดยการร้องนำของโจ้และพิชเอง พร้อมกล่าวถามว่าจำกันได้มั้ยว่าเพลงอะไร

พวกเราตะโกนลงไปกันหวังเล่นกับน้องว่า
"แค่เห็นหน้าพิชก็ลืมหมดแล้ว" พร้อมเสียงกรีดร้องจากรอบข้างและเสียงเฮฮากันสุดเดช......แต่ก็มิได้นำพา......เพราะคนถูกแซวกลับทำหน้าเหวอไม่เข้าใจในสิ่งที่พวกเราแซวออกไป ทำให้มันเข้าสู้บรรยากาศ "อึน" นิดๆ ก่อนจะเริ่มต้นร้องเพลงที่เอ่ยอ้างสรรพคุณเอาไว้ "อย่าใกล้กันเลย"

อันนี้เรียกเสียงกรี๊ดได้จริงๆ ดังคาดเพราะทั้งเดินสวนสนามทั้งแอ๊คติ้งในการร้องน้องโจ้และน้องพิชใส่กันไม่ยั้งจริงๆ (น่ารัก)
จากนั้นก็ยังคงขับขานกันต่อด้วยช่วงเพลงช้าอีกหนึ่งช่วงตัวกับเพลง "คนธรรมดา" ที่ไม่ว่าจะกี่ครั้งน้องพิชก็ร้องเพลงและซึ้งได้ทุกครั้งไป จากนั้นเจ้าตัวก็บอกขอยกเวทีให้แก่น้องน้อยคนสุดท้องของวงกับเพลง "คืนอันเป็นนิรันดร์" ที่ซึ่งกล่าวมอบให้ก็จริงแต่ตัวก็ยังยืนเด่นเป็นคอรัสให้อยู่ดี มาถึงตอนนี้แล้วน้องพิชก็เอ่ยปากไล่ทุกคนลงจากเวทีเหลือเพียงน้องแวน(พ่อโดราเอม่อนของพี่เมย์)

"ครับเพลงนี้ขอสนองนี๊ดตัวเองแล้วกันนะครับ ก็เป็นเพลงภาษาอังกฤษ อยู่ในไฮ5 ไม่เคยร้องที่ไหนมาก่อน ร้องที่นี่เป็นที่แรก ฟังกันดูนะครับ"
บทพูดแบบนี้ฟังแล้วคุ้นๆ ป่ะ? เหมือนจะเคยได้ยินจากหนังเรื่องไหนสักเรื่องน๊อ??? กับเพลง "I can't make you love me" ที่ซึ่งเพลงนี้ไปอยู่ในไฮ5ตอนคุณไร่เวรโพสท์กระทู้เรื่องน้องอัพเจอร์นัลใช้คำกูๆ มึงๆ อะไรเทือกนั้นแล้วก็มี "ผักตบ" ลอยเอื่อยๆ ไปมาบนผิวน้ำของแม่น้ำเจ้าพระยาต่อไป.....

เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเพลงต่อไปคือเพลง "ขอบคุณกันและกัน" เหล่านักร้องนำทั้ง 5 คนก็ได้คืบคลานกลับขึ้นมาบนเวทีอีกครั้งและร่วมร้องเพลงนี้ด้วยกันจนเมื่อใกล้ถึงท่อนจบเพลงท่วงทำนองเพลง "Ticket" ก็ดังสวนรับขึ้นมาพร้อมกับ "ร่างแม่" ที่มาแจมด้วยกันบนเวทีแห่งนี้


จิ๊กรูปมาจากน้อง pheeam ในบอร์ด //www.witwisit.com ค่ะ
ขอขอบคุณน้องเป็นอย่างมากที่ทิ้งลิงค์แชร์ภาพไว้ให้ได้สูบกัน

นั่นทำให้การส่งช่วงเวียนว่ายตายเกิดกลับมาที่ การร้องเพลงเมดเล่ย์ภาษาเหนือของจรัล มโนเพชร ผู้ที่เป็นอีกหนึ่งศิลปินในใจเรา เราจำได้ว่าแต่ก่อนเราเคยมิวสิควีดีโอเพลง อุ๊ยคำ ของเค้าแล้วเราจะกลัวกลั๊วกลัว กลัวยายที่เล่นมิวสิคแกตาย มันสะเทือนใจนะ แบบแค่ทำนองก็จะแย่แล้ว แล้วยังมาทำมิวสิคชวนให้ไม่อยากมองอีก ดังนั้นสมัยเด็กๆ เพลงนี้เปิดทีไรเราจะเปลี่ยนช่องหนีทันที

"เสเลเมา"
"พี่สาวครับ"
"สาวมอเตอร์ไซด์"
และ "ฮานี่บ่าเฮ่ย"

เป็นเพลงดังๆ ของจรัล มโนเพชรด้วยกันทั้งนั้น แต่ไคลแม๊กซ์ดูเหมือนจะตกอยู่ที่เพลงสุดท้ายคือเพลง "ฮานี่บ่าเฮ่ย" ตอนที่ได้ยินเพลงนี้ครั้งแรกเราก็เฮ้ย เอาแล้วเว้ย แหมเข้าใจเลือกเพลงให้น้องพิชร้องจริงๆ เลยนะจิ๊ กะว่ามีกรี๊ดแน่นอนเลยสิท่า
"ตอนยอน ตะตอนยอน ตะตอนยอน..."
ทำไมน่ะเหรอ? ก็ท่อนสุดท้ายสุดของเพลงน่ะมันจะมีเสียงผู้หญิงร้องให้ "ไปขายตัวเหียก่อน" น่ะสิ แล้วน้องก็จะทำหน้าทำท่าประหนึ่งน้องหมดสิ้นเนื้อประดาตัวแล้วจำใจต้องขายตัวซะรึเปล่าก็ไม่รู้ แมร่งน่าฟัด! เอ้ย!!!!! น่ารัก! กรีดกันจนเสียงแหบเสียงแห้งกันไป

จากเมดเล่ย์เพลงเมืองเหนือ ผ่านพ้นมาที่ว่าด้วยการประมูลของในงาน วันนี้ที่ประมูลกันเป็นการประมูลผ้าใบของงานที่แอบกระซิบว่าไม่สวยเลยสักนิด พร้อมด้วยรูปน้องพิชที่ใส่กรอบสีดำหน้าตาดูเอ๋อใช่เล่นจนมะเดี่ยวแซวว่า เด็กปัญญาอ่อน (ฮากันได้อีกปากแต่ละคน) อันนี้ต้องขอขอบคุณคนที่ร่วมลงทุนประมูลทุกอย่างของออกัสไป เพราะหากไม่ได้คุณประมูลก็ไม่รู้ว่าจะเป็นไง เรากลัวน้องเสียหน้านะ ทุกคนที่ประมูลก็คงคิดเหมือนกันว่าถ้าหากไม่ประมูลหรือว่าประมูลได้ราคาต่ำ น้องก็จะขายหน้าหรือเสียหน้ากันดังนั้นก็เลยลงทุนลงแรงประมูลกันเต็มกำลังความสามารถในกระเป๋าเท่าที่จะมีกันได้ "ขอบคุณนะ"

เรื่องของประมูล เป็นเราจัดเราคงขอเสื้อพิชที่ใส่บ่อยๆ คอย้วยไม่ย้วยแหล่พร้อมให้เซ็นต์ชื่อกำกับคาถาลงยันต์อาคมอะไรก็ว่าไปสักกระจึ๋ง แต่ถ้ามันหวงก็เอาเสื้องานนั่นแหละให้เหล่าอกัสเวียนเซ็นต์กันให้ครบแล้วประมูล ไม่ก็ขอผ้าเช็ดแซกของนายน์ ,ปิ๊กกีต้าร์น้องนนท์, ต่างหูน้องต่อ, ไม้กลองของกู๋, วิกผมฟูๆของน้องเติ้ล???? (เติ้ล: ผมจริงครับพี่ป่าใส่วิก) อะไรเทือกๆ นี้ มันจะดูมีคุณค่ามีราคาให้น่าเสี่ยงเหวี่ยงประมูลกว่านะ

เมื่อหมดช่วงประมูลที่ขลุกขลักบ้างตามเวลาของมันก็เข้าสู่ช่วงคอนฯต่อไป อ้อ ลืมๆๆ ก่อนประมูลมีแจกรางวัลแบบล็อครางวัลกันเห็นด้วย ตัวอย่างเช่นคนที่อายุน้อยที่สุด 3คนเห็นได้ว่ารู้อยู่แล้วว่ามีเด็กมาดู 3 คน เพราะตุ๊กตาหมีมี 3 ตัวพอดี ถ้าหากเป็นปกติที่ไม่รู้ จะเห็นได้ว่าเด็กอายุเท่านี้คงไม่มาดูออกัสหรอก นอกจากพ่อแม่พามาดังนั้นล็อคเลขกันเห็น ส่วนอายุมากสุดอันนี้ก็เดาว่าล็อคเหมือนกันมั้งนะ แต่ถ้าไม่ล็อคก็ขอโทษด้วยแล้วกันที่เข้าใจผิด

เอ้า เพลงที่แสดงต่อในช่วงนี้คือเพลง "เพียงเธอ" และตามเร้าต่อด้วยเพลงที่ทำให้ออกสเต็ปได้มากขึ้นกว่าเดิม หรือเรียกได้ว่า เร็วขึ้นเพื่อให้คอนเสิร์ตเป็นคอนเสิร์ตนั่นแหละ เริ่มกันเลยที่เพลง

"จังหวะของหัวใจ"
"รู้สึกบ้างไหม"
"ระยะปลอดภัย"
"คืนนี้ไม่เหมือนคืนนั้น"
"และเพลงกันและกัน" เพลงชาติของเหล่าสาวกรักแห่งสยาม

ขอบอกว่าช่วงเพลงเหล่านี้น้องพิช น้องโจ้ น้องแม๊กซ์ แต่ละคนมันกันมากจริงๆ ทั้งกระโดดทั้งเดินไปเดินมากันรอบเลยแฟนคลับก็แดนซ์กันกระจายไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมที่ไหน มันกันเต็มที่เท่าที่จะเต็มชื่นมื่นได้

พบจบก็แอบเหนื่อยกันเป็นทิวแถว มีเสียงตะโกนกรีดร้องให้เอาอีกเล่นอีกๆๆ แล้วก็จะให้เล่นเพลงชาติ อย่าง I will survive ที่ตะโกนประสานเสียงกันของเหล่าแฟนคลับแบบไม่จบไม่สิ้น จนมะเดี่ยวพูดออกไมค์ว่า "รู้แล้วๆๆ" แล้วน้องกู๋ถึงได้ตีกลองส่งให้โจ้กับมะร้องแต่ก็ร้องได้แค่ครึ่งเพลงเท่านั้น เป็นอันว่าเวลาหมดต้องเลิกคอนกันแต่เพียงเท่านี้

สนุกนะ ไม่ใช่ไม่สนุก น้องๆ ทำดีกันแล้ว แม้ช่วงแรกๆ จะมีแต่เพลงช้าจนน่าเบื่อแต่ก็พอเข้าใจว่ามันเป็นงานพิธีการ แล้วเพลงของออกัสก็มีแต่เพลงช้าด้วย เพลงเร็วมันก็ต้องเอาของคนอื่นมาร้องแบบนี้แหละ ดังนั้นเจ้าจงรู้ไว้ว่า อัลบั้มหน้าที่เจ้าจะทำกันออกมาในหน้าฝนตามที่พวกเจ้าให้สัมภาษณ์เอาไว้กับพี่ เจ้าควรต้องทำเพลงเร็วๆ บ้างแล้วนะไม่งั้นแฟนคลับจะไม่ได้ขยับแข้งขยับขากัน เจ้าคงไม่อยากเห็นคนดูไฮโซดิโอเปร่าถือพัดมาปิดปากคุยกันและหัวเราะคิกคักปรบมือเบาๆ กันชิมิล่ะ????

หลังจากนั้นเราก็พากันไปกินข้าวหน้ามอ ซึ่งมันโคตะระถูกมากๆ อร่อยด้วย ก่อนจะพากันไปยังมังกี้ ทั้งที่คนมันเยอะแยะมหาศาลมากมายจนต้องลี้กันออกมาที่ดิสคอบเวอรี่แต่แล้วก็ง่วงเหงาจนไม่อยากอยู่พากันยกโขยงกลับมานอนตายรังที่ที่พักกันดีกว่า เจอกันพรุ่งนี้นะจ๊ะออกัสและเพื่อนๆ น้องๆ ที่รักทุกคน

วันนี้เราทำงานกันเป็นทีมมาก แต่แอบขอบ่นเพื่อนหน่อยเหอะ แบบว่ากล้องวีดีโอแต่ละคนมันอัดได้แค่คนละชั่วโมงมั่งครึ่งชั่วโมงมั่ง ครึ่งแรกเราเอากล้องวีดีโอเราถ่าย แล้วพอแบตหมดก็ไปคว้าของอ้อมาถ่าย เพราะว่ามันไม่ถ่ายมันเต้นอย่างเดียว แล้วพอหมดก็เอาของเก๋มาถ่ายมั่งที่ซึ่ง...นี่ก็เต้นอย่างเดียวอีกเช่นกัน ไม่มีใครช่วยกรูเมื่อยมือสักคน กรูก็อยากเต้นเหมือนกันนะเฟ้ย เพลงหลังๆ เลยไม่สนใจบ้าบออะไรแล้วถือกล้องถ่ายไปเต้นไป รับประกันว่าไฟล์นี้น่ะ ดูแล้วอ้วกแตกกันแน่นอน

ว่าแต่...แล้วไอ้ไฟล์ที่แยกชิ้นส่วนไป ดอนเมืองที่นึง เมืองทองที่นึงและ กาฬสินธุ์อีกที่นึงเนี่ย...จะทำไงให้มันมารวมร่างกันได้ฟระ ใครบอกฉานนนนนนนนนนนนน



Song List
- อาทิตย์อับแสง
- ยังอยู่ในใจ
- โอ๊ย โอ๊ย
- อย่าใกล้กันเลย (พิชนะพิชทำพี่ๆ มุกแป่กนะ จำไว้)
---------------------
- คนธรรมดา (เสียงดีเหลือเกินไอ้หนุ่มเอ้ย)
- คืนอันเป็นนิรันดร์
- I can't make you love me (ง่วงแต่เพราะ)
- ขอบคุณกันและกัน
- Ticket
-------------------
เมดเล่ย์
- เสเลเมา
- พี่สาวครับ (น้องเพชรน่ารัก)
- สาวมอเตอร์ไซด์
- ฮานี่บ่าเฮ้ย (น้องพิชน่ารักว่ะ)
---------------------
ประมูลของ
แจกรางวัล
---------------------
- เพียงเธอ
- จังหวะหัวใจ
- รู้สักบ้างไหม
- ระยะปลอดภัย
- คืนนี้ไม่เหมือนคืนนั้น
- กันและกัน
--------------------
- I will survive


with love
Mrs.Tachibana (เจ๊เมย์สุดสวยแต่สุดสอยของโอ้)

Create Date : 13 เมษายน 2551		2 comments
Last Update : 13 เมษายน 2551 22:01:05 น.
Counter : 829 Pageviews.
Share Tweet