เงามายา

ขอนอนต่ออีกนิด
ปล่อยความคิดคำนึงไปถึงเขา
คนที่ไร้รูปเสียงมีเพียงเงา
คนที่เรายลยินในจินตนา

คนที่ไม่เคยเห็นว่าเป็นใคร
คนที่ใจของเราเฝ้าฝันหา
คนไม่เคยพบพักตร์ลักขณา
คนที่ส่งมายามายั่วเย้า

ซบหน้าลงกับหมอนสะท้อนจิต
ยิ่งหลับตายิ่งคิดถึงแต่เขา
เสียงน้ำในหัวใจไหลเบาเบา
สักพักก็ท้นเข้าท่วมเบ้าตา

จะบ้ากระมังนี่
อยู่ดีดีก็หวนคร่ำครวญหา
จะให้ใครสมเพชเวทนา
คงมีศรีธัญญา..เป็นที่ไป

อยากนอนต่ออีกนิด
นี่จะคิดถึงเขาไปถึงไหน
โอ้ใจเอ๋ยใจเราไม่เข้าใจ
เขานั้นอยู่แสนไกลเกินไขว่คว้า

งั้น..นอนต่ออีกหน่อย
จะยอมปล่อยใจตามปรารถนา
จะยอมปล่อยให้เงาเขาเข้ามา
แม้เป็นเงามายาก็ยินยอม ฯ

“ควายเฒ่า”

Create Date : 08 พฤษภาคม 2559 Last Update : 8 พฤษภาคม 2559 5:25:19 น. Counter : 1489 Pageviews.		8 comments
Share Tweet