เมื่อไรเจ้าจะมาแก้วตาพี่
นานหลายปีแล้วนวลพี่หวนหา
มองแมกไม้ไหวพลิ้วลมลิ่วพา
ล่วงเลย Valentine แล้วหลายครั้ง
ได้ฟังเรื่องราวเล่าคำเขาบอก
โลกข้างนอกเปี่ยมล้นมากมนต์ขลัง
น้องเจ้าคงหลงสรวงลืมรวงรัง
ทิ้งถิ่นหลังที่เราแนบเนารัก
พี่เฝ้าเหม่อมองหา..นอกหน้าต่าง
เจ้าคงถูกฟ้ากว้างกั้นกางกัก
จึงมิอาจผกผินคืนถิ่นพัก
ทรวงพี่หมักหมมเศร้าคอยเจ้าคืน ฯ
ควายเฒ่า