Bloggang.com : sarntee : ช่วยด้วยค้า น้ำท่วมโรงเรียนหนู !!!!

ช่วยด้วยค้า น้ำท่วมโรงเรียนหนู !!!!

ตลอดสัปดาห์ กระทั่งถึงวันที่ 22 กันยายน ที่ผ่านมา

ลำน้ำมาศหรือลำปลายมาศเอ่อล้นออกกนอกตลิ่ง ลาดท่วมไร่นาชาวบ้านสองฝั่งมองขาววาววาบทั่วไปหมด ต้นข้าวที่หมายมั่นว่าปีนี้จะให้ผลผลิตดีกำลังจะขาดใจตายในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

สะพานข้ามลำมาศหลายถูกพลังแห่งสายน้ำกระหน่ำตีเสียงสนั่นหวั่นไหว

ต.โนนตูม ต.สาหร่าย ต.ท่าลาด ฝั่ง อ.ชุมพวง ต.งิ้ว ต.หลุ่งตะเคียน ฝั่ง อ.ห้วยแถลง โดยเฉพาะถนนสายบ้านโนนตูม-โนนเพ็ดที่ถูกน้ำท่วมซ้ำซากดักดาน ปีนี้หนักกว่าปีก่อน ชาวบ้านขอให้โอนถนนเส้นนี้เป็นของทางหลวงชนบทแต่ไม่เป็นผล ทางระหว่างอำเภอคนละเขตงานท่าน ส.ส. แม้ว่าจะเป็นทางหลักแต่ก็ขลุกขลักทุลักทุเลมาชั่วนาตาปี เก็บไว้เป็นแหล่งทำมาหากินของผู้ใช้งบท้องถิ่น อาทิ งบฉุกเฉินของกระทรวงมหาดไทย งบ อบต. เป็นประจำทุกๆ ปี ปีละหลายๆ ครั้ง ด้วยการเอาดินมาถมสูงสัก 4-5 นิ้ว เอารถไถมาเกรดให้พอไปพอมา ครั้นฝนตกหน้าดินก็ละลายหายลงน้ำมาศไปหมด

บริเวณก่อนถึงคอสะพานบางแห่งน้ำท่วม 1-2 เมตร รถราชาวบ้านที่พลัดหลงหมายจะเดินทางสู่ที่หมายอันเคยชิน ต้องถามและเปลี่ยนเส้นทางอ้อมไกลกว่าเดิมหลายเท่า ไม่ต้องพูดถึงความสิ้นเปลืองจากค่าน้ำมัน ยุคข้าวยากหมากแพงเช่นทุกวัน จะหารายได้ไหนมาชดเชยรายจ่ายให้ทันได้

ลำบากยิ่งก็บรรดาลูกหลาน น้องนุ่งที่ต้องข้ามลำแม่น้ำไปกลับเพื่อทำภาระหน้าที่อันประเสริฐนั่นคือการเล่าเรียน บางคนเสี่ยงเดินข้าม บางคนขับมอเตอร์ไซค์ไกลกว่าเดิมถึง 3 เท่าตัว บางคนรอเรือท้องแบนจากอำเภอ น้อยคนจะหยุดเรียน คารวะน้ำใจนักสู้หนูๆ ชาวชนบทจริงๆ

อีกแห่งที่อาจจะต้องเปลี่ยนชื่อจาก ร.ร.หัวอ้อทะมวงสามัคคี เป็นโรงเรียนเมืองบาดาล เด็ก ๆ ร่วม 60 คนได้ต้องอาศัยพื้นศาลาวัด นอนวัดพื้นเขียนและอ่านไปก่อน

ทุกตารางนิ้วจมหาย ความลึกมากกว่า 1 เมตร คุณครูบอกนักเรียนชายประถมปลายนำเรือ “อีโปง” อำนวยความสะดวกให้ช่างภาพสมัครเล่น “ศานติ” ลุยเข้าไปเก็บภาพ หวังจะนำลงสื่อสารให้คนภายนอกได้เห็น แต่ไม่รู้จะช่วยพวกเขาเหล่านั้นได้มากแค่ไหน สำนักพิมพ์ใหญ่ทุกตารางนิ้วมีค่าเป็นเงินเป็นทองแทบทั้งนั้น

ไม่ต้องหวังพึ่งรัฐบาลการเมืองไทยที่กำลังสาละวนกับการตั้งคณะรัฐมนตรีชุดใหม่ เสียงเด็กน้อยเหล่านี้ตะโกนแล้วตะโกนอีกอยากให้ นายกฯสมชาย วงศ์สวัสดิ์มาช่วยพวกเราด้วย แต่เสียงจากซอกมุมห่างไกลจะไปถึงศูนย์กลางการบริหารราชการแผ่นดินได้อย่างไร