Bloggang.com : sarntee : แง้ม “ตลาดเก้าห้อง” ส่อง “หอดูโจร”

แง้ม “ตลาดเก้าห้อง” ส่อง “หอดูโจร”

ห้องแถวไม้คร่ำคร่าเบียดกันแน่นเอี๊ยด ย้อมด้วยสีเทาเข้มกระเดียดไปทางดำ

กุดังโรงสีข้าวหลังคาโหว่ คลุมไว้ด้วยกิ่งไม้แห้งระเกะระกะ ไม่ต่างจากเส้นผมแข็งๆ ไร้ชีวิตชีวา

หมู่เมฆน้อยใหญ่ เคลื่อนไปอย่างช้าๆ วันแล้วก็วันเล่า

ความเปลี่ยนแปลงบดกงล้ออย่างไม่หยุดนิ่ง ที่สำคัญไม่เคยก้มหัวให้ใครใดๆ ทั้งสิ้น

ทางเดินที่ซ่อนอยู่ในนั้นคดเคี้ยวลึกลับจริงๆ บางจุดเป็นมุมหักศอกบรรจบถึงตรอกเล็กๆ ไม่มีสิ้นสุด

ผมได้แต่นึกสนุก หากย้อนชีวิตถึงวัยเด็กได้ คงจะสนุกไม่น้อย พวกเราคงพากันเล่นซ่อนหา รึไม่ก็เล่นตำรวจ-ผู้ร้าย วิ่งไล่ยิงกันเหมือนในหนัง

ที่นี่คือ “ตลาดเก้าห้อง” ซึ่งซ่อนตัวเงียบๆ ในตำบลบางปลาม้า ห่างจากตัวอำเภอบางปลาม้าแค่ 3 กิโลเมตร

แถบถิ่นแดนดินนี้เป็นยังคงเป็นแหล่งกสิกรรมสำคัญของประเทศไทยแม้จะผ่านเวลามาหลายชั่วคน ภาพทุ่งนาสุดลูกลูกตา กลิ่นอายความเก่าแก่ของเรือนไม้ทรงไทยที่แทรกในครึ้มร่มไม้เป็นหย่อมๆ กระจายไปตามชายลำคลองน้อยใหญ่ น่าจะเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมให้กับผู้คนจากต่างแดน หรือไม่ก็ชาวเมืองรุ่นใหม่ที่ทำเวลาตนเองหล่นหายไปกับวิถีชีวิตแบบใหม่ภายใต้กรอบทุนนิยมได้เป็นอย่างดี ชาวบ้านแถวนั้นบางเรือนยังคงใช้เรือไปไหนมาไหนอยู่บ้าง แม้ว่าใต้ถุนบ้านแทบทุกหลังจะมีรถกระบะคันเขื่องจอดอวดฐานะอยู่บ้างแล้วก็ตาม

ผมหาอ่านความเป็นมาของตลาดเก้าห้องแบบคร่าวๆ และพยายามเก็บรูปซอกมุมต่างๆ มาฝาก ถ้าจำไม่ผิดในนวนิยายเรื่อง “เจ้าพ่อ-เจ้าเมือง” ของอาจินต์ ปัญจพรรค์ได้กล่าวถึงบรรยากาศแถบถิ่นนี้ได้อย่างชัดใส โดยเฉพาะเรื่องราวของเรือเมล์ที่เมื่อก่อนเคยเป็นพาหนะสำคัญทั่วคุ้งแควแม่น้ำสุพรรณบุรี-ท่าจีน ทุกชีวิตของผู้คนสมัยนั้นต่างคุ้นเคยกับหวูดเรือเรียกผู้โดยสาร ความแม่นยำในการเข้าจอดท่า เป็นวิสัยการบริการที่ดี นายท้ายหล่อๆ พูดจาเข้าท่าเหมือนพระเอกยี่เก ยิ่งเป็นที่ติดใจพวกสาวแก่แม่ม่าย เส้นทางคมนาคมทางน้ำจากจังหวัดภาคเหนือเริ่มต้นตั้งแต่ปากคลองมะขามเฒ่า

แถวชัยนาท มาสุพรรณบุรี ผ่านนครปฐมและไปออกทะเลที่ท่าจีน-สมุทรสาคร แม่น้ำสายนี้คึกคักคึกครื้นมีอัตลักษณ์เด่นชัด ผมคิดว่าจะรองก็แต่แม่น้ำเจ้าพระยาที่ใหญ่กว่าเท่านั้น

ในรายละเอียดที่เก็บมาฝาก ผู้คนที่นั่นให้ความสำคัญกับ บุญรอด เหลียงพานิช หรือ “ฮง” ลูกชาวจีนโพ้นทะเล ที่ได้มาลงหลักปักฐานทำกิจการค้าขาย แล้วต่อมามีฐานะเป็นผู้นำชุมชน เป็นบุคคลสำคัญยิ่งในการพัฒนาสถานที่แห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นท่าเรือเมล์ ตรอกซอกซอยที่ค่อยๆ ขยายเป็นรากฝอยออกจากถนนเส้นกลางที่เริ่มมาจากท่าเรือ

ผมอยากจะเล่าเพิ่มเติมอีกสักหน่อยนะครับ หากสืบเค้าให้ไกลกว่านี้อีกสักราวรัชกาลที่ ๓ หรือประมาณ 150 ปีก่อนหน้า สถานที่แห่งนี้ยังมีเรื่องราวให้สืบค้นอีกมากมาย อย่าได้แปลกใจเลยหากใครก็ตามเคยจะได้เห็นร่องรอยการบูชาผีแถน รำผีฟ้า แม้กระทั่งการเล่นบั้งไฟอันเป็นวัฒนธรรมกลุ่มชาติพันธ์ผู้ไท

นั่นก็เพราะว่าเดิมทีเดียวผู้คนแถบนี้เป็นพวนหรือผู้ไทพวน ซึ่งถูกกวาดต้อนมาจากเมืองพวน ใกล้ๆ กับ “เชียงขวาง” เมืองทางตอนเหนือของ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวในปัจจุบัน

หัวหน้าชาวพวนยุคนั้น ก็คือ “ขุนกำแหงลือชัย” นั่นเอง ราชสำนักไทยให้บรรณาศักดิ์ “ขุน” และมอบหน้าที่เก็บส่วยสาอากรจากชาวบ้านแถบนั้น ท่านผู้นี้แหละที่เป็นผู้ให้กำเนิดตลาดเก้าห้อง และเป็นบรรพชนสำคัญของที่นี่

นายบุญรอด หรืออาฮงที่ผมกล่าวถึงตอนต้น ผมว่าแกน่าจะเก่งกาจน่าดู แรกๆ ก็คงผูกแพค้าขาย ต่อมาก็พัฒนาเป็นห้องแถว ยิ่งพอมาถึงจุดเปลี่ยนสำคัญก็คือพอได้หลานสาวเจ้าของตลาดซึ่งเป็นผู้มีบรรณาศักดิ์มาเป็นภรรยา การค้าขายก็เจริญรุดหน้ากว่าใคร

ไม่มีใครไม่รู้จักอาฮง แต่ทว่าความร่ำรวยเป็นดาบสองคมโดยเฉพาะเมื่อข่าวนี้แว่วเข้าถึงหูมิจฉาชีพ
ครับอาฮงถูกปล้นเสียทรัพย์สินไปมาก ที่สำคัญเมียแกก็ตกตายกลายเป็นเหยื่อโจรอย่างน่าเศร้าใจ

แม้ว่าทางการจะติดตามไล่ล่าโจรได้สำเร็จสามารถนำทรัพย์สมบัติมามอบคืนให้ หลังจากนั้นแกก็คิดสร้างหอดูโจรขึ้น เพื่อจัดกำลังเฝ้าระวัง เมื่อมีผู้ร้ายบุกเข้าตลาดก็สามารถส่องยิงลงมาจากช่องที่ถูกเจาะไว้ตามด้านต่างๆ หลายระดับความสูงทั่วทุกสี่ด้าน

หอดูโจรสูงประมาณตึก ๔ ชั้น กว้าง ๓ เมตร ยาว ๓ เมตร บันไดเหล็กเล็กๆ พาพวกสอดรู้สอดเห็นขึ้นไปสู่ชั้นดาดฟ้า กระทั่งมีโอกาสบันทึกภาพมุมสูง ซึ่งระดะไปด้วยอาคารไม้เก่าๆ คลุมด้วยสังกะสีสีเข้มๆ มาได้หลายภาพ

ตั้งแต่ปี ๒๔๗๗ ซึ่งเป็นปีที่สร้างหอดูโจรเสร็จ มีการเปิดใช้ได้ได้เชิญพระยารามราชภักดี พ่อเมืองสุพรรณสมัยนั้นมาทำพิธี ปรากฏว่าหลังจากนั้นไม่มีโจรสำคัญ กล้าบุกเข้ามารังควานชาวตลาดเก้าห้องอีกเลย

ไม่ผิดหวังแม้สักน้อยเลยดอกนะ สำหรับคนยุคนี้ที่อาจตามหาเรื่องราวเก่าๆ ของตนเองที่เผอิญหล่นหายโดยไม่รู้ตัว ถูกเงื่อนไขสังคมสะกดวิญญาณให้เป็นแค่นอตตัวหนึ่งทำงานหาเงินแทบเป็นแทบตาย ที่สุดก็ลืมภูมิหลัง ไม่มั่นใจเลยที่จะพูดถึงเรื่องราวเก่าๆ ของตนเอง

ชาวตลาดเก้าห้องอยู่รอดปลอดภัยมาได้เพราะหอสูงทรงจีนแห่งนี้เอง จะว่าไปก็ไม่ใช่เรื่องสลับซับซ้อนอะไรนัก ผิดกับสมัยนี้นี่ซี เทคโนโลยีต่างๆ พัฒนาไปไกลเหลือเกิน ความคิดคนก็ซับซ้อนไปมากยิ่งกว่า ที่สำคัญด้านดีๆ ไม่ค่อยมีให้ปรากฏมีแต่เรื่องราวร้ายๆ ฉายซ้ำทางสื่อต่างๆ ไม่เว้นวัน ผมนึกไม่ออกว่าจะหาสถาปัตยกรรมใดมาป้องกันผู้ร้ายของยุคสมัยเราให้ได้ผล

หอดูโจรยุคเราจะออกแบบกันอย่างไรเป็นเรื่องน่าคิดนะครับ

ศานติ เพียงใจ

Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2553

Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2553 17:41:53 น.

6 comments

Counter : 1420 Pageviews.

ถ่ายรูปสวยจังเลยค่ะ พอดีเป็นมือใหม่ ถ่ายยังไม่สวยเลยค่ะ

โดย: ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ

วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:42:44 น.

ได้ความรู้ความเป็นมาของชาวบางปลาม้า และตลาดเก้าห้อง

ความรุ่งเรื่องเหมือนจะหยุดนิ่งอย่างไม่ทันตั้งตัว

เพียงแต่มีถนนมากขึ้น แม่น้ำลำคลองหมดความสำคัญ

เรือเมล์ก็หายไปอย่างไม่มีวันกลับมา

ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ ครับคุณสันติ

โดย: Insignia_Museum

วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:31:51 น.

มาส่งเทียบเชิญ ให้ลองไปอ่านนวนิยายสไตล์นักสู้

นำเสนอเรื่องราวของเด็กหนุ่มนักสู้บนสังเวียนมวยและสังเวียนชีวิต

ในเรื่อง...

"สังเวียนคน"

เรื่องราวดุเดือดถึงเลือดถึงเนื้อ

ขอเชิญติดตามชมได้แล้วครับ....

โดย: ลุงแว่น

วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:13:10 น.

มาแจ้งข่าวว่า

สังเวียนคน

ตอนที่ 2 ตอน "กินโต"

ลงโรงฉายแล้วครับ....

โดย: ลุงแว่น

วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:01:57 น.

สังเวียนคน ภาค 3

"ผู้ชนะ"

ลงโรงฉายแล้วครับ

เชิญติดตามวิถีชีิวิตของเด็กหนุ่มที่กำลังเดินทางมาถึงจุดหักเหสำคัญ ได้แล้วครับ.....

โดย: ลุงแว่น

วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:23:01 น.

"สังเวียนคน"

ตอนที่ 4 "ผู้แพ้"

เรียนเชิญมาช่วยกันเชียร์ช่วยกันลุ้น

ลูกผู้ชายนักสู้ที่ชื่อไอ้ตงกันต่อครับ...

โดย: ลุงแว่น

วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:47:15 น.