“รุ้งงาม” ปลายทางหนอ...ขอเสรี
อิ่มละอองอายชื้น ยิ้มระรื่นเต็มดวงหน้า รอยรักในแววตา ฉาบฉายทา ทุกผู้คน
พริ้งเพริดบรรเจิดยิ่ง โอบทุกสิ่งไม่เคยบ่น ซึมสาย ได้เย็นยล ฟ้าหลังฝนด้วยรุ้งงาม
อุ่นในอ้อมแขนกอด สุขสุดยอดมีค่าล้ำ เกินใด ใคร่จดจำ เกินถ้อยคำพร่ำบรรยาย
ม่วง คราม ที่ถามถึง ฟ้า เขียว ตรึงตรงใจหมาย เหลือง แสด แผดแสงใส แดง เด่นได้ ใต้ม่วง คราม
วูบวับพะยับพะโยม ได้ยลโฉม ชั่วคราวข้าม ขอบเขตเกินติดตาม เสรีงาม เฝ้าคอยรอ
..........................
ไหว หวาม วาบ นฤมิต กับชีวิต ไร้รอยต่อ ชะตากรรม กำมะลอ ปลายทางหนอ...ขอเสรี
ศานติ เพียงใจ กันยายน ๒๕๕๑
Create Date : 25 กันยายน 2551 |
|
4 comments |
Last Update : 25 กันยายน 2551 13:07:24 น. |
Counter : 1238 Pageviews. |
|
|
|
เคยอยากลองแต่งกลอนที่มีสัมผัสเพราะๆแบบนี้
แต่พยายามเท่าไหร่ก็ทำไม่ได้เสียที ^_^
ผ่านเข้ามาอ่านค่ะ วันหลังจะขอผ่านเข้ามาใหม่นะคะ