อิสระแห่งดอกจาน ไม่รีบร้อน บานแล้ง กลางแดดฟ้า กระซิบผ่าน ลมพัดพา ด้วยรอยยิ้ม ปริ่มสายตา เหย้ายวนมอง ประพายประพิมพ์ สะอาดอิ่ม เสมอหน้า ค่าคำชม สะบัดสไบ สีส้มแสด ระริกรื่น กรีดถิ่นไทย ให้ชุ่มชื่น สืบสวยสม สานสัมพันธ์ ทุกเผ่าแผก ไม่แยกโยม กลืนและกลม ร่าระเริง เพลิงผัสสะ งามแทงใจ กันไหมละ ตะละแม่ เพราะแจ่มสด ด้วยจริงแท้ ย่อมแน่ละ คำนิยม ชมชอบ มอบให้นะ แด่อิสระ ที่สะพรั่ง กลางท่าทุ่ง วาดวิมานดิน ให้ดิ้น และให้เด่น ความก้าวหน้า ก็ดั่งเช่น แสงดาวรุ่ง ประกาศกล้า หอม...ประชา ต้องจรุง ก้องวันพรุ่ง ย่อมต้องเริ่ม...จากวันนี้ ศานติ เพียงใจ มีนาคม 2552   Create Date : 28 มีนาคม 2552 3 comments Last Update : 2 เมษายน 2552 11:57:35 น. Counter : 1770 Pageviews. Share Tweet

แวะมาทักทายค่ะ   โดย: CrackyDong 28 มีนาคม 2552 16:32:34 น.

สวัสดีครับ เข้ามาอ่านบทกวีครับ ดอกจานกับลมฤดูร้อน เขาบานสะพรั่งงดงาม น่าชวนชมอย่างยิ่งครับ   โดย: Insignia_Museum 28 มีนาคม 2552 18:12:51 น.

ดอกจานสวยดีนะครับ..   โดย: ทุ่งดอกจาน 16 เมษายน 2552 14:33:49 น.