ทดลองเรียน JMC ไข้ขึ้นแต่มีภูมิแล้ว
ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาลูกเจี๊ยบก็ไปเรียนทุกวัน ตามที่ครูบอกมาว่าให้มาทุกวันจะมีการถ่ายภาพหมู่ แม่ก็คอยถามคอยคุยกับลูกเจี๊ยบ ลูกเจี๊ยบก็บอกว่าถ่ายไปแล้ว ได้ยืนข้างน้องแพร(เพื่อนซี้)ด้วย เห็นทำท่ากอดคอด้วย ไว้เดี๋ยวรอดูรูปหมู่ว่าจะจริงหรือเปล่า ยังไม่รู้ว่าทางโรงเรียนจะขายรูปหมู่เท่าไหร่ แต่เท่าไหร่ก็คงซื้อ เท่าที่ถามเพื่อน ๆ ก็เห็นมีราคา 50 บ้าง 80 บ้าง ก็น่าจะโอเค
ค่ำวันศุกร์ แม่พาลูกเจี๊ยบขึ้นมาอาบน้ำ ซักพักคุณพ่อก็ขึ้นมาบอกว่า ทางสยามกลการ แฟชั่นฯ โทรมาว่าอาจจะเปิดคอร์สเดือนมีนาคมนี้แล้ว ยังไงถ้าต้องการเรียนให้ไปลงทะเบียนไว้ก่อน เสียค่าแรกเข้า 300 บาท คืนนั้นก็คุยกับลูกเจี๊ยบ ลูกเจี๊ยบก็อยากไปวันรุ่งขึ้นเลย
เช้าวันเสาร์ เช้านี้ลูกเจี๊ยบกินข้าวเช้าไม่เยอะเท่าไหร่ คอยแต่คุยว่าวันนี้จะไปเรียนดนตรี แต่พอดีคุณพ่อไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาล กลับมาก็แวะซื้อข้าวมันไก่มาให้ลูกเจี๊ยบกินก่อนจะออกไปแฟชั่นฯ ลูกเจี๊ยบก็เหมือนไม่ค่อยหิวนัก กินไป 4 คำ ก็เตรียมตัวไปกัน ไปถึงที่สยามกลการประมาณ 11 โมงเกือบครึ่ง ก็คุยรายละเอียดและกรอกใบสมัครเสร็จ ก็ยังไม่ถึงเวลา
ก็เลยชวนไปหาอะไรกิน ลูกเจี๊ยบก็พูดว่าอยากกินบ้างไม่อยากกินบ้าง แต่สายตามองไปแต่โซนของเล่น สุดท้ายก็บอกอยากเล่นของเล่น ก็เลยให้คุณพ่อพาไปเล่นขับรถหยอดเหรียญฆ่าเวลา ส่วนแม่หาอะไรกินเร่งด่วน ก็ได้ลูกชิ้นไป 3 ไม้ เพราะเวลาเหลือไม่ถึง 20 นาที เสร็จแล้วเราก็ไปทดลองเรียนกัน
เข้าไปที่ห้องก็เลือกนั่งหลังห้อง เพื่อให้คนที่มาเรียนจริง ๆ นั่งหน้า ก็มีถ่ายรูปกันนิดหน่อย แล้วครูก็มา รู้มาว่าชื่อครูเต่า ครูแวะถามชื่อ ลูกเจี๊ยบก็ตอบชื่อจริงเลย 55 ถามชื่อเล่นก็ไม่ยอมตอบ เขิน ๆ อาย ๆ น่าจะง่วง ๆ ด้วย เพราะปกติจะนอนช่วงก่อนเที่ยง อีกซักพักครูเริ่มสอน เรียกนักเรียนไปด้านหน้าร้องเพลง เป็นเสียงโน้ต แม่ก็ดันหลังลูกเจี๊ยบให้ออกไปด้วย
ลูกเจี๊ยบก็ไปยืนดูอยู่ห่างนิด ๆ ครูร้องเพลงไปประมาณ 2 เพลงก็ให้กลับมานั่งโต๊ะ เปิดเพลงให้ยกมือทำนิ้ว นับนิ้วที่ 1 2 3 ซักพักก็เปลี่ยนเป็นโน้ต โด เร มี ลูกเจี๊ยบก็แอบ ๆ ทำตามแต่ดูเหมือนยังไม่ค่อยกล้าเท่าไหร่ รวม ๆ กับตาแดง ๆ เหมือนง่วง แม่ก็คอยถาม สรุปเรียนไปได้ 20 นาทีลูกเจี๊ยบก็ขอกลับบ้าน เราก็กลับกันเลย
ตอนอยู่ในรถ ลูกเจี๊ยบก็นอนดูดนมเคลิ้มหลับไป หลับไปแป็ปเดียวไม่ถึง 5 นาที ก็ถึงบ้านแล้ว ตอนแรกจะอุ้มขึ้นบ้านนอน แต่ลูกเจี๊ยบกลับตื่นและบอกว่าไม่นอนแล้ว คึกเต้นใหญ่เลย แล้วก็เล่นโน่นเล่นนี่แม่ก็ต้องเล่นไปด้วย ซักพักแม่ก็ได้จับตัวลูกเจี๊ยบ ก็ปรากฎว่าตัวอุ่น ๆ ก็เลยรีบวัดไข้ ก็วัดได้ 38 โอ้ งานเข้าอีกแล้ว
ลงไปหยิบยาพาราเหลือแค่ติดก้นขวด พ่อลูกเจี๊ยบก็เลยออกไปซื้อที่ร้านขายยาในหมู่บ้าน ลูกเจี๊ยบขอตามไปด้วย กลับมาก็ดูลูกเจี๊ยบง่วง ๆ ร้องปวดคอ แม่ก็ให้กินยาและอุ้มขึ้นบ้านอีกครั้ง ถามอยากนอนมั้ย ลูกเจี๊ยบก็บอกว่าอยากก็ให้กินน้ำและหลับไปตอนบ่าย 3 จากนั้นก็คอยวัดไข้ ไข้ลงต่ำสุดแค่ 37 แล้วก็ขึ้นใหม่แต่ไม่สูง ตอนทุ่มนึงก็วัดได้ 37.6 กับ 37.2 ก็เลยให้กินพาราต่อ
จากนั้นก็เล่นกันพักใหญ่จนลูกเจี๊ยบหัวเราะ ก็อาเจียนออกมาเล็กน้อย เป็นน้ำใส ๆ ก็เลยไม่แน่ใจว่ายาแก้ไข้ออกมาด้วยป่าว ซักพักเลยให้กินยาพาราตามไปอีกครึ่งเผื่อไว้ ตอนสามทุ่มวัดไข้ ไข้ก็ลงหมดตัวเย็นแล้ว กลางคืนก็คอยวัดไข้ตลอด เที่ยงคืนก็ลองวัดไข้ก็ไม่มี แต่จับตามตัวก็มีอุ่น ๆ บางที่ เลยปลุกให้กินยาไปอีกรอบ ตั้งปลุกนาฬิกาตีสี่วัดไข้ดูก็ยังไม่มี ลูกเจี๊ยบตื่นเองตีห้าครึ่งวัดไข้ได้ 36.9 ตัวอุ่นนิด ๆ เลยให้กินยาไปอีกรอบ
วันอาทิตย์วันนี้ก็คอยเฝ้าระวังตลอด ใช้ทั้งที่วัดไข้และการจับตัว ยังมีอุ่นนิด ๆ บางครั้งก็เลยให้กินยาแต่จะค่อนข้างห่างเป็น 6 ชั่วโมง และห่างมากขึ้นสุดท้ายก็ให้กินก่อนนอนปิดท้าย พร้อมกับยาแก้คัดจมูก ซึ่งลูกเจี๊ยบยังมีอาการอยู่นิดหน่อย สรุปคราวนี้เป็นไข้แค่วันเดียวกินยาแก้ไข้แล้วก็สามารถหายเอง แบบนี้หรือเปล่าน้อที่เค้าเรียกว่ามีภูมิคุ้มกันแล้ว
พอหายไข้ก็คึกเหมือนเดิม เดินหาของเล่นทั่วบ้าน อยู่ดี ๆ ก็นึกอยากเล่นเต๊นท์ แม่ก็เลยเอาออกมากางให้ เห่อเหมือนเป็นของเล่นใหม่ เล่นสนุกไปเลย แต่แม่ก็ต้องคอยเล่นด้วยไม่งั้นก็ไม่สนุก
Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2552 |
|
10 comments |
Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2552 8:30:15 น. |
Counter : 679 Pageviews. |
|
|
|