Daisypath - Personal pictureDaisypath Happy Birthday tickers

ลูกเจี๊ยบไปเรียนซัมเมอร์วันแรก ไม่ร้องไห้ ไม่ยอมนอน

วันที่ 3 เมษายน วันนี้เป็นวันเปิดเทอมซัมเมอร์วันแรกของลูกเจี๊ยบ คืนวันที่ 2 ลูกเจี๊ยบก็หลับเร็ว แม่ก็ลงมาเตรียมจัดกระเป๋าเขียนชื่อติดที่ขวดนม กระปุกขนม เรียบร้อยทุกอย่าง

aa01.jpg



เช้าวันที่ 3 ลูกเจี๊ยบตื่นเร็วมาก ตีห้าครึ่งกว่า ๆ เอง ก็เป็นปกติเพราะเป็นเวลาเดียวกับที่แม่ตื่นไปอาบน้ำไปทำงานทุกวัน แต่วันนี้ลาหยุดก็เลยนอนต่อจนถึงเวลาที่ลุกไปทำงานประมาณ 6.10น. ก็ชวนลูกเจี๊ยบลงไปข้างล่าง ตอนแรกชวนกินข้าวก็ยังไม่ยอมกิน ถามว่าวันนี้ต้องไปไหนรู้มั้ย ก็บอกรู้ว่าจะไปโรงเรียนจริง ๆ แล้วนะ เดินเล่นไปมาซักพักก็ร้องจะกินข้าวแม่ก็กินด้วยป้อนกันไปป้อนกันมาหมดชาม

กินข้าวเสร็จซักพักก็ชวนขึ้นไปอาบน้ำแต่งชุดสวย คุณพ่อก็เพิ่งเริ่มอาบน้ำไปไม่นานเอง อาบน้ำเสร็จก่อนลงข้างล่างคุณย่าชวนลูกเจี๊ยบเอาดอกมะลิไปไหว้พระที่ห้องพระด้วย

aa02.jpg



ลูกเจี๊ยบอาบเสร็จก่อน ก็แต่งตัวลงมาข้างล่าง แม่ก็ชวนไปเดินเล่นข้างนอก ถ่ายรูปแอ็คชั่นกันเล็กน้อย แล้วก็ลองให้สะพายกระเป๋าถ่ายด้วยซะเลย

พอคุณพ่อแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยดูเวลาก็ออกจากบ้านกันตอน 7.30น. คิดไว้ว่าน่าจะเป็นเวลาใกล้เคียงกับรถตู้มารับพอดี ออกไปรถเยอะเล็กน้อย แต่แป็ปเดียวก็ถึง ไปถึงก็มีรถจอดกันเยอะแล้วเหมือนกัน เด็ก ๆ ก็มากันเยอะแล้ว แต่ก็มีทั้งเด็กเล็กเด็กโต จอดรถใกล้ ๆ ศาลพอดี พอลงจากรถเลยชวนลูกเจี๊ยบไปไหว้ศาลกันก่อน

aa03.jpg



แล้วก็เดินเข้าไปด้านใน เห็นประกาศรายชื่อก็เข้าไปดู ลูกเจี๊ยบอยู่ อนุบาล 1/2 ห้อง 2105 ลำดับที่ 22

aa04.jpg



ดูรายชื่อเสร็จก็เดินต่อไปตึกด้านหลัง ผ่านโต๊ะรถตู้ (ที่เมื่อวานตอนบ่ายมีครูมากับรถตู้ มาแนะนำให้รู้จักลูกเจี๊ยบแล้ว) เลยชี้ถามลูกเจี๊ยบจำคนขับที่มาแนะนำตัวเมื่อวานได้มั้ย ลูกเจี๊ยบก็ทำหน้าจ๋อย ๆ กลัว ๆ คุณย่าชี้ให้ดู และคนขับรถก็บอกจำลูกเจี๊ยบได้ แต่ลูกเจี๊ยบก็ยังดูกลัว ๆ จูงแม่เดินต่อไป แม่ดูแล้วคนขับรถตู้เค้าหน้าตาไม่ค่อยยิ้มเท่าไหร่ ลูกเจี๊ยบก็เลยกลัว

aa05.jpg



พอไปถึงห้องก็มีครูมารับตัว ลูกเจี๊ยบก็จ๋อยนิดหน่อย แม่เลยเดินเข้าไปในห้องด้วย ครูก็ชวนเล่นของเล่น ลูกเจี๊ยบก็หยิบของเล่นตัวต่อมาต่อ ต่อไปเหมือนจะสังเกตุไปรอบ ๆ ด้วย ยังจ๋อยอยู่นิด ๆ ซักพัก ก็เดินไปเจอรถไม้คันนึง ก็หยิบมาเล่น คราวนี้ก็หายจ๋อยแล้ว เล่นรถเพลิน ๆ

แม่เลยเดินออกมานอกห้อง มองเข้าไป ลูกเจี๊ยบก็เห็นแต่ก็ไม่ได้ร้องหา เล่นรถต่อไป แม่ก็มีแวบไปรับเสื้อที่ปักเสร็จ กลับมา ลูกเจี๊ยบก็ยังเล่นของเล่นเพลิน ๆ

aa06.jpg



ซักพักก็หันไปเล่นอุปกรณ์ทำอาหาร แล้วก็เดินเอามาให้แม่ดูที่กระจกด้วย แล้วก็เดินไปเล่นต่อด้านใน มีขอครูกินน้ำด้วย จากนั้นไม่นานน้องบูม เพื่อนเล่นประจำลูกเจี๊ยบก็มา น้องบูมร้องนิดหน่อยตอนจะเข้าห้อง พอใกล้ 9 โมงก็มีครูเดินมาบอกให้ผู้ปกครองกลับได้แล้ว แต่แม่กับพ่อก็อยู่อีกซักพักค่อยกลับ

aa07.jpg

กลับมาบ้านก็รู้สึกเลยว่าบ้านเงียบมาก ไม่รู้จะทำอะไรเลย 555 กินกลางวันเสร็จก็ขึ้นบ้านไปงีบนิดหน่อย พอบ่ายสองก็ลงมาข้างล่างมารอ เพราะครูบอกว่าวันนี้เลิกเร็วบ่ายสอง ก็รอไปรอมาอยู่นาน คุณย่าเดินไปถามน้องซอยหลังบ้านที่เค้ากลับเอง เห็นบอกว่ารถตู้รอเด็กโตเพิ่งออกมา ก็รออีกซักพักบ่ายสามสิบนาที รถตู้ก็มาส่ง ครูอุ้มลงมาจากรถ ลูกเจี๊ยบดูแก้มแดงมาเลย แม่ถามครูว่าลูกเจี๊ยบร้องไห้มั้ย ครูบอกไม่ร้อง มีจะร้องนิดหน่อยตอนไปรับมาขึ้นรถตู้จะไม่ขึ้นบอกจะรอแม่มารับ(เหมือนเพื่อนคนอื่น)

พอลูกเจี๊ยบมาถึงบ้านก็โดนรุมสัมภาษณ์กันใหญ่ สรุปว่าไม่ยอมนอนเดินเล่นรอบห้อง ส่วนอาหารกลางวันเป็นบะหมี่บอกว่าไม่อร่อย แล้วขนมที่เอาไปก็มีเด็กผู้ชายเอาไปกินหมดเลย แล้วก็ทำหน้าจ๋อย ๆ ตอนแรกแม่กับพ่อก็รู้สึกไม่พอใจใครหนอมาแย่งขนมจากลูกเจี๊ยบไป คิดว่าพรุ่งนี้จะโทรไปบอกครูไว้หน่อย

ตอนเย็นคุณย่าไปคุยกับแม่น้องบูม ก็รู้ว่าเค้าโทรไปที่โรงเรียนหลายครั้งเลย แม่ไม่รู้เลยไม่ได้โทรเลยซักครั้ง สรุปเลยได้มาโทรเอาเช้าวันที่ 4 นี้ก็ได้ความว่า เรื่องบะหมี่ลูกเจี๊ยบก็กินไปนิดหน่อย เรื่องนอนก็ไม่ยอมนอนจริง ๆ เดินเล่นไปรอบ ๆ ห้องจะไปเล่นของเล่น ส่วนขนมครูบอกว่าจะให้เอามากองรวมกันแล้วแบ่งกันกินไม่ได้ดูว่าเป็นขนมของใคร ลูกเจี๊ยบเองก็ไปกินขนมป็อกกี้ของคนอื่นเค้าเหมือนกัน

ต่อเนื่องมาถึงเช้าวันที่ 4 ัวันนี้ตอนเช้าลูกเจี๊ยบก็มีพูดว่าจะไม่ไปโรงเรียนขึ้นมานิดหน่อย แต่แม่ก็พูดกล่อมไปกล่อมมาก็บอกจะไป แม่ก็มาทำงาน พอสายหน่อยคุณพ่อก็โทรมาบอกว่าตอนแรกลูกเจี๊ยบก็บอกไม่ยอมไปโรงเรียน แต่พอสายหน่อยก็อยากไป รถตู้เลี้ยวมาก็ดีใจ แต่พอครูประจำรถตู้ลงมาเรียกลูกเจี๊ยบเสียงดังก็เริ่มจ๋อยไม่ยอมขึ้นรถตู้ พ่อต้องอุ้มพูดอยู่ซักพักก็ยอมขึ้นไปนั่งตักคุณครูตัวแข็ง ไม่ยอมบ๊ายบาย

พอซัก 8.35 แม่ลองโทรไปถามดู ลูกเจี๊ยบก็ยังไม่ถึงห้องเลยโทรอีกทีตอน 9 โมงเช้า ครูก็บอกว่าถึงห้องแล้ว แม่ถามว่าลูกเจี๊ยบร้องไห้มั้ย ครูบอกไม่ร้องเลย แล้วก็บอกต่ออีกว่าเด็กที่นั่งรถตู้จะเก่งกว่า เวลามาถึงห้องจะไม่ร้องไห้ แต่เวลาขึ้นรถตู้จะมีอิดออดเล็กน้อย เหมือนลูกเจี๊ยบเลยนะเนี่ย

แล้วแม่ก็ถามต่ออีกนิดว่าลูกเจี๊ยบทำอะไรอยู่ ครูก็บอกว่านั่งเล่นอยู่กับน้องบูม เสร็จก็วาง เกรงใจคุณครูเหมือนกัน แต่คิดว่าตอนบ่ายใกล้เลิกจะโทรไปถามอีกครั้ง 555



Create Date : 04 เมษายน 2551
Last Update : 4 เมษายน 2551 12:36:55 น. 8 comments
Counter : 1171 Pageviews.

 


โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:13:15:03 น.  

 
น้องลูกเจี๊ยบเก่งจังค่ะ อายุเท่าไหร่แล้วค่ะ ลูกชายอายุ 2 ขวบ 11 เดือนแล้วค่ะ

ยินดีที่ได้รู่จักค่ะ


โดย: viji (viji ) วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:15:32:07 น.  

 
ขอให้ลูกเจี๊ยบเจอแต่เพื่อนดีๆ แล้วก็ขอให้สนุกกับการไปโรงเรียนนะคะ..


โดย: ColaGirl วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:20:17:06 น.  

 
เก่งมากๆ เลยน้องลูกเจี๊ยบ ไม่มีร้องไห้เลย เนี่ย พรุ่งนี้กะว่าจะพาข้าวปุ้นไปจิมโบรีอีกครั้ง หลังจากไม่ได้ไปมาประมาณ 5 เดือนแล้วมั้ง ไม่รู้จะร้องไห้มั้ยเนี่ย


โดย: แม่หนมจีนน้อย IP: 124.120.1.62 วันที่: 5 เมษายน 2551 เวลา:1:18:18 น.  

 


โดย: MeMoM วันที่: 5 เมษายน 2551 เวลา:15:58:25 น.  

 
สู้ ๆ นะคะลูกเจี๊ยบ ถ้าไม่ร้องไห้แบบนี้คุณแม่ก็เบาใจได้เปลาะนึงเนอะ

แต่เรื่องไม่ยอมนอน แรก ๆ ตังเมก็เป็นค่ะ คุณครูบอกว่า เขาอาจยังไม่ไว้วางใจมากพอ หรือยังไม่ชินกับโรงเรียน อาจต้องใช้เวลาปรับตัวสักพักค่ะ

ปิดเทอมนี้ตังเมอยู่บ้าน แม่ไม่ได้ให้ไปเรียนซัมเมอร์ ร้องถามทุกวันว่าเมื่อไหร่จะได้ไปโรงเรียน


โดย: winnie in love วันที่: 5 เมษายน 2551 เวลา:20:57:05 น.  

 
ลูกเจี๊ยบไปโรงเรียนแล้วเหรอค่ะ ให้เวลาปรับตัวอีกนิดเดี๋ยวหนูก็เก่ง อยากไปโรงเรียนทุกวัน....


โดย: แม่ฮานึร วันที่: 6 เมษายน 2551 เวลา:13:02:35 น.  

 
ลูกเจี๊ยบเก่งมากเลยค่ะ ไม่ร้องไห้เลย อิกหน่อยปรับตัวได้คงเรียนรู้อะไรได้อิกเยอะเลย พอลูกไปโรงเรียนที่บ้านแอบเหงานะคะ

อิอิ.. คุณแม่โทรเชควันละหลายรอบเลยเนอะ


โดย: between us วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:2:06:27 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

YingLek
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




เรื่องราวของลูกเจี๊ยบเริ่มขึ้นตั้งแต่วันเด็ก ปี 2548 หลังจากคลอดแล้ว แม่ก็ได้เรียนรู้ว่าการมีลูกเป็นของตัวเองไม่ใช่เรื่องที่ง่ายเลย มันเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์มาก ๆ ทำให้แม่ต้องอ่านหนังสือเกี่ยวกับการเลี้ยงดูลูกหลายเล่ม รวมทั้งเข้าไปพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้กับเพื่อน ๆ แม่ลูกอ่อน หลาย ๆ คน ซึ่งก็พบว่าพฤติกรรมในแต่ละวัยของลูกก็จะคล้าย ๆ กัน เม้าท์เรื่องลูกกันสนุกสนานมาก การเลี้ยงลูกเหนื่อยก็จริง แต่เมื่อแม่ได้เห็นพัฒนาการและรอยยิ้มของลูก ความเหนื่อยก็หายไปได้ในทันที

Group Blog
 
<<
เมษายน 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
4 เมษายน 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add YingLek's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.