...
... ไม่มีอะไร เรื่อย ๆ เปื่อย ๆ ขี้เกียจ ๆ ใส่บาตรด้วยกุนเชียงทอดอีกแล้ว พักนี้ทำไมมันขี้เกียจขนาดนี้ก็ม่ายรุ แต่ก็สามารถรีดผ้าได้เยอะเหมือนกัน เพราะเจ้าเก็ตยังไม่ตื่น วันนี้ฟังเพลงอะไรก็ม่ายรุ จู่ ๆ ก็เกิดคิดขึ้นมาว่าน่าเสียดายเวลาที่เราเรียนหนังสือไป ตอนนี้ก็อยู่บ้านเลี้ยงลูก เรียนหนังสือไปก็ปล่าวประโยชน์ แล้วก็คิดนู่นคิดนี่ ฟุ้งซ่านไปเรื่อย ... พอตอนเย็นเข็นเจ้าเก็ตเดินเที่ยวแถวบ้าน แวะร้านของชำ ซื้อขนมนิด ๆ หน่อย ๆ พอเค้าเห็นเจ้าเก็ต เค้าก็พูดว่ามีลูกเนี่ยมันเสียเวลาเนอะ กว่าจะโต ... ฯลฯ พูดจี้ถึงคำถามในใจเราพอดี ... เริ่มเถียงเค้าในใจ แต่มันก็จริงอ่ะนะ เสียเวลาเยอะเลย แต่มันก็ไม่ได้เสียเปล่านี่นา ... เริ่มคิดได้ เรื่องฟุ้งซ่านในใจมีคำตอบ .. ตอนนี้กลายเป็นคนการศึกษาน้อยไปแร้วอ่ะ เพื่อน ๆ คนรอบตัว ใคร ๆ ก็จบโทกันท๊างน๊านเรย ... แต่ .. เราจะเรียนไปทำไมกันหล่ะเนอะ
Create Date : 23 สิงหาคม 2548 |
|
14 comments |
Last Update : 23 สิงหาคม 2548 23:49:56 น. |
Counter : 455 Pageviews. |
|
|
|
ที่บ้านลำพูฯฝนตกหนักเลยค่ะ