|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
แม่จ๋า...อย่าร้องไห้ ตอนที่ ๒ นับจากนี้จะกล้าแกร่ง
" ศรี ศรี อยู่ก่อจา ? "
เสียงตะโกนเรียกโหวกเหวกหน้าบ้าน ทำให้แม่ญิงที่ง่วนอยู่ในครัว ต้องผลุนผลันลุกขึ้นและเยี่ยมหน้ามองไปยังหน้าบ้าน
" อยู่เจ้าอยู่ มีอะหยังเจ้า ปี้คำมา ? เข้าบ้านมาก่อนเจ้า "
แม่ญิงเอิ้นตอบ พลางเชื้อเชิญปี้คำมา แม่ญิงวัยกลางคน รูปร่างแกรนๆ จากการกรำงานหนักมาชั่วอายุ ให้เข้ามานั่งในบ้าน เมื่อได้ที่นั่งเหมาะดีแล้ว ปี้คำมาก็เริ่มบทสนทนา
" เฮ้อศรี สูรู้ก่อ ลูกๆ ของสูหน่ะ น้องอ้อ น้องอ๊อด จากละอ่อนน่าฮักๆ บ่าเดี๋ยวนี้มันตึงสองดำคิงติง คองตอง ขี้มูกขี้ต๋าเต๋มหน้าใส่เสื้อปุดๆ ขาดๆ ปี้หันแล้ว น้ำต๋าปอย้อยอี่เฮ้ย ! " ไม่ทันที่ปี้คำมาจะสาธยายจบดอก ตอนนี้แม่ญิงก็น้ำตาไหลอาบแก้ม พร้อมสะอื้นไห้ฮัก ฮัก จนปี้คำมาต้องโน้มตัวมาโอบไหล่ พลางปลอบโยน
" แป๋งใจ๋ดีดีไว้เน้อ ตี้ปี้มาบอกนี้หนา ปี้ก่อบ่ารู้เน้อ ว่าแม่ใหม่ของมัน จะเลี้ยงดูหมู่ละอ่อนมันได้ดีม่อกใด แต่ตี้ปี้ไปหันมากับต๋า ปี้จะมาขอร้องหื้อสูขะไจ๋ไปฮับเขามาเลี้ยงอยู่บ้านเฮานี้เหียเต๊อะ เอ็นดูละอ่อนมัน มะ เดียวปี้จะช่วยแหมแรงนึ่ง.."
ปี้คำมา สะใภ้ของหมู่บ้านนี้ แต่บ้านเดิมของแกอยู่บ้านหล่ายดอย บ้านเดียวกันกับที่สามีของแม่ญิงไปได้เมียใหม่อยู่ที่โน่น ทุกคร้งที่แกกลับไปเยี่ยมบ้าน แกก็จะกลับมาเล่าบอกถึงความเป็นอยู่ของลูกๆ ทั้งสองของแม่ญิงให้เธอฟังเสมอๆ
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้รับรู้ แต่ครั้งนี้ดูเหมือนทุกอย่างจะพร้อมแล้ว และโชคชะตาคงกำหนดไว้แล้วเช่นกัน จึงทำให้แม่ญิงมีความมั่นใจมากยิ่งขึ้น
นึกย้อนกลับไปเมื่อสามสี่ปีก่อน ครั้งนั้น เธอเกือบฆ่าตัวตายตัดช่องน้อยแต่พอตัวไปแล้ว ด้วยอายุยังน้อยเพิ่งผ่านพ้นวัยสาวมาได้ไม่กี่ขวบปีก็ต้องมาเจอเรื่องเลวร้าย จนไม่อาจรับสภาพการเป็นแม่ฮ้างตั้งแต่ยังสาวได้ ดีที่มีพ่ออุ้ย แม่อุ้ย และญาติๆ คอยทัดทานไว้ คอยให้คำชี้แนะ ปลอบโยน จนผ่านพ้นมาได้ถึงวันนี้
แม้ฐานะความเป็นอยู่จะยังฝืดเคืองขัดสน แต่กำลังใจที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อจะได้เห็นหน้าลูกๆ อีกครั้งนั้นมีอานุภาพมากกว่า สภาพจิตใจของเธอในตอนนี้แกร่งจนดูกร้าวในบางครั้ง บางทีเพราะการต้องเผชิญกับความทุกข์ยากนั้นเอง ดีนะที่ความทุกข์ยาก ระทมขื่นมันทำให้คนเรารู้จักคิด คนที่รู้จักคิดจึงสามารถข้ามพ้นภาวะกดดันมาเสียได้
บัดนี้ เธอพร้อมแล้ว แกร่งพอแล้วที่จะเผชิญกับความลำบากทั้งปวงที่จักเกิดขึ้นกับเธออีก เธอพร้อมที่จะดูแลลูกๆ ทั้งสอง และประคับประคองสามชีวิตให้อยู่รอดได้ เธอจะไม่มีวันยอมแพ้อีกแล้ว และจะไม่ถอยหนีอีกต่อไป...
Create Date : 01 เมษายน 2551 |
Last Update : 2 เมษายน 2551 14:23:18 น. |
|
0 comments
|
Counter : 314 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|