|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เล่าเรื่องรามเกียรติ์ : นางลอย
ทศกัณฐ์กลับมาด้วยความคับแค้นใจ จะนั่ง นอน ยืน เดิน มันให้ร้อนรน..ประมาณว่า ...แค้นนนนนนนนนนนนน.....
ที่เจรจาไม่เป็นผลสำเร็จจึงคิดหาอุบายใหม่
จึ่งคิดไว้ว่าศึกนี้............................เป็นต้นด้วยทีเสน่หา กูจะให้เบญจกายกัลยา............แปลงเป็นสีดาเยาวมาลย์
ไปทำตายลอยอยู่ที่ท่าสรง.....อันพระรามเคยลงสรัสนาน แม้นเห็นว่านางวายปราณ............การศึกก็จะเลิกกลับไป
อ่ะนะ...ด้วยสติปัญญาอันเฉียบแหลมของทศกัณฐ์ ก็คิดได้ว่า ศึกนี้เกิดก็เพราะเสน่หา จะดับศึกก็ต้องแก้ที่ต้นเหตุ... นางสีดาตายซะ...ก็จบ...พระรามก็ต้องยกทัพกลับ... นางสีดาสุดยอดดวงใจ..จะฆ่าทิ้งก็เสียดาย..ให้นางเบญจกายแปลงเป็นสีดา แกล้งทำเป็นตายลอยน้ำไปจะดูเข้าท่า
แหม...เก่งจริงๆคิดได้ไงเนี่ย...
วันรุ่งขึ้นทศกัณฐ์จึงเรียกนางเบญจกายมาแล้วแจ้งแผนให้ทราบ นางเบญจกายจึงขออณุญาตไปแนมเบิ่งนางสีดาดูที ว่าหน้าตาเป็นยังไง สวยขนาดไหน จะได้แปลงกายให้เหมือน จึงไปเฝ้านางสีดาเมื่อจดจำรูปร่างหน้าตาได้แล้ว ก็กลับมาที่วังทศกัณฐ์แล้วนางแปลงเป็นสีดา
ทรงโฉมประโลมโลกวิไลลักษณ์.......ผิวพักตร์ดั่งเทพเลขา อรชรอ้อนแอ้นจำเริญตา...............เหมือนอง์สีดาวิลาวัณย์
ฝ่ายทศกัณฐ์เมื่อเห็นก็นึกว่าเป็นตัวจริงเข้าไปโอบอุ้มองค์ขึ้นใส่ตัว ตระโบมโลมลูบจูบพักตร์ นางเบญจกายจึงทรุดตัวลงจากจากตัวทศกัณฐ์ แล้วนิมิตกายคืนกลับเป็นนางเบญจกายเช่นเดิม ทศกัณฐ์รู้สึกสะเทิ้นเขินใจจึงกล่าวขอโทษหลานรัก แล้วทศกัณฐ์จึงเร่งให้นางเบญจกายไปทำตามแผนที่วางไว้
นางเบญจกายจึงเหาะข้ามมายังแม่น้ำเขา คันธกาฬนิมิตร่างเป็นนางสีดา ลอยน้ำมาเกยยังท่าสรงของพระราม พระลักษณ์ เมื่อถึงเวลาสรงน้ำ พะราม พระลักษณ์ได้ออกมาที่ท่าแล้วได้พบกับนางเบญจกายแปลง
(ตอนนี้ขอยกกาพย์ นางลอย บทพระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่สอง มาให้อ่านแล้วกัน ไพเราะจับใจจริงๆ)
พระเหลือบเล็งชลาสินธุ์.......................ในวารินทะเลวน เห็นรูปอสุรกล..........................อันกลายแกล้งเป็นสีดา
ผวาวิ่งก็หวั่นจิต.................................ไม่ทันคิดก็โศกา กอดแก้วขนิษฐา.................................ฤดีดิ้นลงแดยัน
พระช้อนเกศขึ้นวางตัก..................พิศพักตร์แล้วรับขวัญ ยิ่งคิดยิ่งกระสัน...........................ยิ่งโศกเศร้าในวิญญา
พิศพื้นศิโรโรตน์......................พระองค์โอษฐ์และนัยนา กรแก้มพระกัณฐา......................ก็แม้นเหมือนสีดาเดียว
พิศทรวงและดวงถัน..................ในเบื้องบั้นพระองค์เรียว ชะรอยรูปสีดาเจียว......................ประจักษ์แล้วนะอกอา
พระเล็งลักษณเกศี-........................... สินีน้องจนบาทา แทบท้าวจะมรณา........................พินาศแนบพระศพลง
พระพิโรธพิไรรัก
........
.
สลักลั่นพระทรวงทรง กรรแสงสะอื้นองค์.........................อรอ่อนทอดถอนใจ
จึ่งตรัสเรียกเจ้าร่วมรัก
.........พ่อลักษณ์เอยจะทำไฉน เจ้าสีดามาบรรลัย.........................เสียจริงแล้วนะอกอา
ใจจิตพี่เพียงขาด.........................พระเยาวราชมามรณา โอ้โอ๋อนุชา.................................อนาถนักประจักษ์ใจ
พระลักษณ์เล็งลานเทวษ....
.พระชลเนตรเธอหลั่งไหล โศกสองพระภูวนัย.....................พระหฤทัยเธอฟั่นเฟือน
พระน้องเอยเสียดายนัก
.......พระวรพักตร์ดังดวงเดือน หาไหนจะได้เหมือน.............................ไม่มีแล้วในโลกี
มาดแม้นจะหา ดวง.............................วิเชียรช่วงเท่าคีรี จะหาดวงสุริย์ศรี..................................ก็จะได้ดุจดังใจ
จะหาโฉมให้เหมือนนุช.........................จนสุดฟ้าสุราลัย ตายแล้วและเกิดใหม่...................ไม่ได้เหมือนเจ้านฤมล
พระน้องเอยฤาน้อยจิต
......
.เจ้าหวนคิดกระหวัดวน ผูกศอให้เสียชนม์.........................สิ้นชีพแล้วจึ่งลอยมา
ฤาทศกัณฐ์มันโกรธ
.............พิโรธเรากระมังหนา ว่าฆ่าโคตรวงศา.....................จึ่งฆ่าพระน้องให้ตายแทน
เถิดฤาจะรื้อรบ............................ตระหลบวิ่งเข้าชิงแดน ฟันเสียให้นับแสน.......................ให้เศียรขาดลงดาษดิน
พระดาลเดือดและดับได้...................กลัวเทพไทจะติฉิน ไฉนหนอพระยุพิน...............................ยุพาพี่จะคืนเป็น
พระน้องเอยแต่จากเจ้า.................ทุกค่ำเช้าและยามเย็น ยามเสวยพี่เคยเห็น..........................ไม่เห็นเจ้าเร้าโศกา
จะประมวลเทวษไว้.......................พระชลนัยน์ที่โหยหา ดินฟ้าและยมนา.....................ไม่เท่าเทียมที่เรียมตรอม
ทุกข์ทับบ่เหือดหาย ......................พระวรกายก็ซูบผอม ทุกข์เท่าที่พี่ตรอม.........................แต่ก่อนเก่าบ่เท่าทัน
อันทุกข์พี่ครั้งนี้.................................เป็นสุดที่จะรำพัน พ่างเพียงจะอาสัญ............................. พระชนมชีพชีวา
สีดาเอยถึงจะตาย.........................จะวอดวายพระชนมา จงเอื้อนโอษฐ์ออกเจรจา..................จะจากแล้วจงสั่งกัน
เจ้าชายเนตรดูพี่บ้าง.....................ให้พี่สร่างซึ่งโศกศัลย์ เราจะร่วมพระเพลิงกัน....................ในเขตขันธ์พระคงคา
ถ้าแต่แรกพี่รู้เหตุ............................ว่าเยาวเรศจะมรณา เมื่อจากอยุธยา
.............
.
จะฝากไว้กับชนนี
พี่กับอนุชา..........................................จะมาอยู่พนาลี ถ้วนครบสิบสี่ปี............................จะคืนเข้าพระเวียงชัย
สีดาเอยชะรอยกรรม..................พระเคราะห์นำเข้าดลใจ ห้ามเจ้าสักเท่าใด...........................ไม่ฟังว่าอุตส่าห์ตาม
ทั้งพระญาติวงศา.........................พระมารดาก็ห้ามปราม ห้ามเจ้ามิฟังความ ........................เจ้าวอนว่าอุตส่าห์เดิน
ด้วยพี่เป็นเพื่อนยาก...................แสนลำบากระหกระเหิน ข้ามป่าพนาเนิน...............................คิรีห้วยและเหวธาร
แค้นด้วยมฤคมาศ....................ดั่งมัจจุราชมาตามผลาญ ล่อลวงเจ้าดวงมาลย์...............................สมรพี่ให้พี่จร
จึ่งทุกข์ทับอุระเรียม ..................ยิ่งกรมเกรียมให้อาวรณ์ สู้ยกพลากร.................................มาต่อยุทธด้วยอสุรา
หมดมารพี่ผลาญสรรพ..........................จึ่งจะรับขนิษฐา คืนเข้าอยุธยา.....................................บุรีราชเมืองเรา
ยังมิทันจะผลาญโคตร..................ให้รากโษสนั้นบางเบา ควรฤาพระนงเยาว์........................มาสิ้นชีพเสียกลางคัน
แม้นเจ้าม้วยในเมืองเรา................
พระศพเจ้าจะเฉิดฉัน จะโสรจสรงสุคนธ์อัน.......................ตระหลบกลิ่นสุมาลี
พระโกศทองจะรองรับ
...............
..
สำหรับราชเทวี เชิญศพขึ้นสู่สี- .............................วิกาแก้วอันเรืองรอง
เข้าสู่เมรุมาศ
.......อันโอภาศด้วยเทียนทอง แสงเพลิงจะเริงรอง.......................ไปต้องสีวิสูตรพราย
อัจกลับจงกลกลีบ......................ประทีปทองจะส่องฉาย พู่ห้อยเพดานราย.............................ระรวยรื่นรำเพยลม
พระวิสูตรจะวงวัง..............................บัลลังก์ทิพบรรทม รูปภาพจะเคียมคม........................กินนรฟ้อนอยู่ผาดผัน
อีกพระญาติวงศา...............................ก็จะมาประชุมกัน แสนสาวพระกำนัล......................จะนอบนอ้มประณมกร
ยามค่ำจะร่ำไห้.................................วิเวกใจให้อาวรณ์ เสียงสังข์และแตรงอน................จะประโคมอยู่ครืนเครง
อยุธยาจะเย็นระย่อ...........................ระทดท้ออยู่วังเวง ฝูงราษฎร์จะบรรเลง...................เมื่อถวายพระเพลิงปลง
อนิจจาเจ้าเพื่อนไร้.........................มาบรรลัยอยู่เอองค์ พี่จะได้สิ่งใดปลง..........................พระศพน้องในหิมวา
จะเชิญศพพระเยาวเรศ...................เข้ายังนิเวศน์อยุธยา ทั้งพระญาติวงศา..............................จะพิโรธพิไรเรียม
ว่าพี่พามาเสียชนม์........................ในกมลให้ตรมเกรียม จะเกลี่ยทรายขึ้นทำเทียม...............ต่างแท่นทิพย์บรรทม
จะอุ้มองค์ขึ้นต่างโกศ...................เอาพระโอษฐ์มาระงม ต่างเสียงพระสนม...........................อันร่ำร้องประจำเวร
สาครจะต่างเมือง............................สิขรเนื่องจะต่างเมรุ มังกรโตกิเลน...................................จะต่างพาหนะยล
ดาวเดือนจะต่างเทียน....................วิเชียรแก้วกลีบจงกล เมฆหมอกในเวหน..........................จะต่างพู่และเพดาน
พฤกษาจะต่างฉัตร......................สุวรรณรัตน์อันไพศาล ดอกไม้ในหิมพานต์......................จะต่างพุ่มอยู่เรียงราย
ฟากฝั่งมหรรณพ...........................จะวงศพเจ้าโฉมฉาย ต่างศรีวิสูตรสาย...........................สุวรรณรัตน์อันอำไพ
เสียงคลื่นจะต่างกลอง..............พิณพาทย์ฆ้องประโคมใน จักจั่นและเรไร..............................จะต่างสังข์และเสภา
จะเก็บพรรณไม้หอม........................มารวมล้อมขึ้นบูชา เชิญศพเจ้าสีดา.............................ขึ้นวางไว้ในเพลิงรุม
จะอุ้มองค์กว่าจะม้วย.....................จะตายด้วยเมื่อไฟชุม ร้อนเร่าฤทัยรุม...................................พลราชเธอรำพัน
ทั้งสององค์ก็ร้องไห้จนสลบไป ครู่หนึ่งจึงฟื้นขึ้นมา หนุมานเห็นผิดสังเกตุหลายอย่างจึงทูลว่า อันศพคนตายไฉนจึงไม่เน่าเปื่อย อีกทั้งพลับพลาที่ประทับ ก็อยู่เหนือลงกาซิตี้ ไฉนเล่า ศพถึงลอยทวนน้ำขึ้นมาได้ น่าจะเป็นยักษ์แปลงกายมามากกว่า จึงทูลพระรามขอนำศพนางสีดาไปเผาเพื่อพิสูจน์ความจริง พระรามฟังดังนั้นก็คลายโศก..แล้วให้หนุมานไปจัดการหาฟืนมาเผาร่างสีดาแปลง
ฝ่ายนางเบญจกายโดนเผาทั้งเป็นอย่างนี้...มีหรือจะทนนอนนิ่งอยู่เฉยได้ จึงเหาะขึ้นตามควันไฟหนีไป หนุมานเห็นดังนั้นก็ทะยานด้วยแรงเหาะตามไป
บัดนั้น...................................ลูกลมมองเขม้นเห็นยักษี กริ้วโกรธโดดตามข้ามอัคคี
....ขุนกระบี่เหาะไล่ไขว่คว้า
สกัดกั้นทันนางกลางโพยม .......เข้าจู่โจมจับเป็นไม่เข่นฆ่า แล้วเหาะลงตรงยังพสุธา..................พามาเฝ้าพระหริรักษ์
รวบรัดจับนางเบญจกายได้แล้วพานางมาเข้าเฝ้าพระราม สุครีพไต่สวนจนทราบความว่านางเบญจกายเป็นลูกสาวของพิเภก ได้ข่าวว่าพ่อตาย เลยแปลงกายมาสืบข่าวดูให้รู้เท็จจริง
ฝ่ายสุครีพ เมื่อรู้ว่าเป็นลูกเพื่อน จึงเกิดความเอ็นดู ก็ไม่ติดใจสงสัยถามให้มากความ มาทูลพระรามตามนางเบญจกายว่า พระรามทรงกริ้วมากว่าสุครีพเห็นแก่เพื่อนพ้อง ไมซักถามให้ละเอียด ว่าใครบงการอยู่เบื้องหลัง สุครีพจึงพานางเบญจกายไปสอบปากคำใหม่..คราวนี้ทรมานต่างๆนานา
เมื่อนั้น.......................................นางเบญจกายยักษี ความเจ็บเป็นพ้นพันทวี...................อสุรีร้องอึงคะนึงไป
เมตตาข้าเถิดนะวานร...................งดก่อนจะบอกจริงให้ ด้วยเจ้าลงกากรุงไกร...................ตรัสใช้ให้แปลงกายา
เหมือนองค์สีดานงลักษณ์..............ลวงพระหริรักษ์นาถา หวังจะตัดศึกด้วยปรีชา........................มิให้ถึงลงกาธานี
ครั้นว่าจะขัดก็ไม่ได้.....................ด้วยกลัวภัยพญายักษี โทษาข้าถึงสิ้นชีวี.....................ทั้งนี้สุดแต่จะโปรดปราน
ทราบความดังนั้น...สุครีพก็นำความไปกราบทูลพระราม พระรามจึงปรึกษาโทษของนางเบญจกายกับพิเภก..ว่าควรลงโทษสถานใดดี พิเภก..แม้นว่าเป็นลูกสาวของตัวเองก็ไม่เข้าข้าง กล่าวว่า...การแปลงกายเป็นนางสีดามาหลอกนี้ โทษถึงประหารชีวิต... ให้ตัดหัวเสียบประจานไว้หน้าค่าย
พระรามฟังดงนั้นก็ชื่นชม..ว่าพิเภกมีใจเป็นธรรม..ใครผิดก็ว่าตามผิด ไม่เห็นแก่ลูกเต้า โทษนางเบญจกายก็หนักอยู่ แต่ก็นึกสงสารไม่อยากฆ่าจึงให้หนุมานพานางไปส่งที่ลงกาซิตี้
อ้าว....อย่างงี้ก็หวานคอแร้งดิครับพี่น้อง หนุมานจึงอุ้มนางเบญจกายเหาะขึ้นฟ้าข้ามมาแดนลงกา เมื่อเข้าเขตลงกาซิตี้ ก็แลนดิ้งลงสูพื้นดิน
อ่ะนะ..ตามประสาชายชาญ..ชายไม่เจ้าชู้ก็เหมือนงูไม่มีพิษ.. ลงสู่พื้นดินได้ หนุมานก็โอ้โลม ปฏิโลม เกี้ยวพาราสีกับนางเบญจกาย
น้องเอยน้องรัก........................เยาวลักษณ์ผู้มิ่งมารศรี ผลักพี่เสียใยนางเทวี..............ปราณีบ้างเถิดนะนงคราญ
ว่าพลางอิงแอบแนบชิด........จุมพิตด้วยความเกษมศานต์ ประคองต้องดวงปทุมาลย์......หอมหวานกลิ่นรสเสาวคนธ์
ภุมเรศร่อนลงประจงเคล้า...........เร่าร้องก้องในโพยมหน เชยซาบเกสรโกมล..................ฝนสวรรค์ครั่นครื้นธาตรี
สุดท้าย...นางเบญจกาย...มีหรือจะรอดมือ..เสร็จ.... เป็นเมียหนุมานไปอีกหนึ่งตน นางเบญจกายครั้นเสร็จสมอารมณ์หมาย..ได้ลิงเผือกเป็นซ๊ามี... ก่อนจากกันได้ฝากพิเภกซึ่งเป็นบิดาไว้ให้หนุมานช่วยดูแล แล้วนางก็กลับไปยังลงการายงานให้ทศกัณฐ์ทราบ
Create Date : 21 สิงหาคม 2552 |
|
30 comments |
Last Update : 21 สิงหาคม 2552 10:41:58 น. |
Counter : 35620 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ซซ 21 สิงหาคม 2552 13:06:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 21 สิงหาคม 2552 15:16:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: runch 21 สิงหาคม 2552 15:37:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: เปรียม IP: 203.144.180.65 21 สิงหาคม 2552 16:14:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: runch 21 สิงหาคม 2552 16:43:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 21 สิงหาคม 2552 16:54:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: เป๋อน้อย 21 สิงหาคม 2552 18:04:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: นายกาแฟ (matadorman ) 21 สิงหาคม 2552 20:27:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: grilled chicken IP: 118.174.110.29 22 สิงหาคม 2552 5:18:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 22 สิงหาคม 2552 10:01:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: ม้าห้อ (cm-2500 ) 22 สิงหาคม 2552 22:38:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: ม้าห้อ (cm-2500 ) 22 สิงหาคม 2552 22:41:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 23 สิงหาคม 2552 1:16:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: บิ๋มรักเต้ยมากมาย IP: 125.27.146.161 1 มิถุนายน 2553 18:10:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้ำหวาน IP: 124.121.122.17 3 มิถุนายน 2553 12:46:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: 123456789 IP: 58.8.131.88 10 มิถุนายน 2553 18:39:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: ..... IP: 58.8.131.88 10 มิถุนายน 2553 18:41:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: butbbj 13 กรกฎาคม 2553 12:22:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: butbbj 13 กรกฎาคม 2553 12:28:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: เบญ IP: 125.26.116.80 13 สิงหาคม 2553 11:56:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจ๋ง IP: 113.53.22.165 19 สิงหาคม 2553 9:47:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: นภา IP: 110.164.139.251 21 สิงหาคม 2553 12:36:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: 00000พะ IP: 118.172.121.215 10 กันยายน 2553 15:23:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: จ้า IP: 183.89.93.114 15 มีนาคม 2554 7:32:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: ขนม IP: 124.121.45.202 6 มิถุนายน 2554 18:09:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: บุ๊ค IP: 223.205.32.59 22 พฤศจิกายน 2554 19:59:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้ำพุ IP: 192.168.1.141, 180.183.88.248 29 พฤศจิกายน 2554 21:14:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนน่าสงสาร IP: 202.28.66.251 18 กันยายน 2555 16:04:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: mini IP: 101.51.143.105 19 ธันวาคม 2555 19:18:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: 👏👏👏👏👏👏 IP: 223.204.232.106 6 กรกฎาคม 2560 17:07:43 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
หัวใจดวงน้อย ที่คอยจะมอบความรัก ให้กับใครซักคน..หมดหัวใจ
(โอ้ว..น้ำเน่าคอด..คอด..)
* ข้อควรระวัง *
เจ้าของบ้านสันดานเสีย ไม่ค่อยชอบตอบบล๊อกนะครับ
start 8 Dec.08
|
|
|
|
|
|
|
ตดลงไม่รู้ใครเป้นเมียใครมั่งอะเนี่ย อ่านเองคงงง
บ้านอ้ายหล้านี่ของเค้าดีจริงว่ะ พนักกงานน่ารัก แมวก็อ้วนน่ากิน