*ขอบคุณ..ที่ผ่านมาให้กำลังใจกัน*
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2552
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
21 สิงหาคม 2552
 
All Blogs
 
เล่าเรื่องรามเกียรติ์ : นางลอย

ทศกัณฐ์กลับมาด้วยความคับแค้นใจ จะนั่ง นอน ยืน เดิน
มันให้ร้อนรน..ประมาณว่า ...แค้นนนนนนนนนนนนน.....


ที่เจรจาไม่เป็นผลสำเร็จจึงคิดหาอุบายใหม่


จึ่งคิดไว้ว่าศึกนี้............................เป็นต้นด้วยทีเสน่หา
กูจะให้เบญจกายกัลยา............แปลงเป็นสีดาเยาวมาลย์

ไปทำตายลอยอยู่ที่ท่าสรง.....อันพระรามเคยลงสรัสนาน
แม้นเห็นว่านางวายปราณ............การศึกก็จะเลิกกลับไป



อ่ะนะ...ด้วยสติปัญญาอันเฉียบแหลมของทศกัณฐ์ ก็คิดได้ว่า
ศึกนี้เกิดก็เพราะเสน่หา จะดับศึกก็ต้องแก้ที่ต้นเหตุ...
นางสีดาตายซะ...ก็จบ...พระรามก็ต้องยกทัพกลับ...
นางสีดาสุดยอดดวงใจ..จะฆ่าทิ้งก็เสียดาย..ให้นางเบญจกายแปลงเป็นสีดา แกล้งทำเป็นตายลอยน้ำไปจะดูเข้าท่า

แหม...เก่งจริงๆคิดได้ไงเนี่ย...


วันรุ่งขึ้นทศกัณฐ์จึงเรียกนางเบญจกายมาแล้วแจ้งแผนให้ทราบ
นางเบญจกายจึงขออณุญาตไปแนมเบิ่งนางสีดาดูที ว่าหน้าตาเป็นยังไง สวยขนาดไหน
จะได้แปลงกายให้เหมือน จึงไปเฝ้านางสีดาเมื่อจดจำรูปร่างหน้าตาได้แล้ว
ก็กลับมาที่วังทศกัณฐ์แล้วนางแปลงเป็นสีดา






ทรงโฉมประโลมโลกวิไลลักษณ์.......ผิวพักตร์ดั่งเทพเลขา
อรชรอ้อนแอ้นจำเริญตา...............เหมือนอง์สีดาวิลาวัณย์




ฝ่ายทศกัณฐ์เมื่อเห็นก็นึกว่าเป็นตัวจริงเข้าไปโอบอุ้มองค์ขึ้นใส่ตัว
ตระโบมโลมลูบจูบพักตร์ นางเบญจกายจึงทรุดตัวลงจากจากตัวทศกัณฐ์
แล้วนิมิตกายคืนกลับเป็นนางเบญจกายเช่นเดิม
ทศกัณฐ์รู้สึกสะเทิ้นเขินใจจึงกล่าวขอโทษหลานรัก
แล้วทศกัณฐ์จึงเร่งให้นางเบญจกายไปทำตามแผนที่วางไว้


นางเบญจกายจึงเหาะข้ามมายังแม่น้ำเขา คันธกาฬนิมิตร่างเป็นนางสีดา
ลอยน้ำมาเกยยังท่าสรงของพระราม พระลักษณ์
เมื่อถึงเวลาสรงน้ำ พะราม พระลักษณ์ได้ออกมาที่ท่าแล้วได้พบกับนางเบญจกายแปลง



(ตอนนี้ขอยกกาพย์ นางลอย บทพระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่สอง มาให้อ่านแล้วกัน
ไพเราะจับใจจริงๆ)







พระเหลือบเล็งชลาสินธุ์.......................ในวารินทะเลวน
เห็นรูปอสุรกล..........................อันกลายแกล้งเป็นสีดา

ผวาวิ่งก็หวั่นจิต.................................ไม่ทันคิดก็โศกา
กอดแก้วขนิษฐา.................................ฤดีดิ้นลงแดยัน

พระช้อนเกศขึ้นวางตัก..................พิศพักตร์แล้วรับขวัญ
ยิ่งคิดยิ่งกระสัน...........................ยิ่งโศกเศร้าในวิญญา

พิศพื้นศิโรโรตน์......................พระองค์โอษฐ์และนัยนา
กรแก้มพระกัณฐา......................ก็แม้นเหมือนสีดาเดียว

พิศทรวงและดวงถัน..................ในเบื้องบั้นพระองค์เรียว
ชะรอยรูปสีดาเจียว......................ประจักษ์แล้วนะอกอา

พระเล็งลักษณเกศี-........................... สินีน้องจนบาทา
แทบท้าวจะมรณา........................พินาศแนบพระศพลง

พระพิโรธพิไรรัก…………........….…สลักลั่นพระทรวงทรง
กรรแสงสะอื้นองค์.........................อรอ่อนทอดถอนใจ

จึ่งตรัสเรียกเจ้าร่วมรัก…….........พ่อลักษณ์เอยจะทำไฉน
เจ้าสีดามาบรรลัย.........................เสียจริงแล้วนะอกอา

ใจจิตพี่เพียงขาด.........................พระเยาวราชมามรณา
โอ้โอ๋อนุชา.................................อนาถนักประจักษ์ใจ

พระลักษณ์เล็งลานเทวษ....…….พระชลเนตรเธอหลั่งไหล
โศกสองพระภูวนัย.....................พระหฤทัยเธอฟั่นเฟือน

พระน้องเอยเสียดายนัก…….......พระวรพักตร์ดังดวงเดือน
หาไหนจะได้เหมือน.............................ไม่มีแล้วในโลกี

มาดแม้นจะหา ดวง.............................วิเชียรช่วงเท่าคีรี
จะหาดวงสุริย์ศรี..................................ก็จะได้ดุจดังใจ

จะหาโฉมให้เหมือนนุช.........................จนสุดฟ้าสุราลัย
ตายแล้วและเกิดใหม่...................ไม่ได้เหมือนเจ้านฤมล

พระน้องเอยฤาน้อยจิต………......….เจ้าหวนคิดกระหวัดวน
ผูกศอให้เสียชนม์.........................สิ้นชีพแล้วจึ่งลอยมา

ฤาทศกัณฐ์มันโกรธ………….............พิโรธเรากระมังหนา
ว่าฆ่าโคตรวงศา.....................จึ่งฆ่าพระน้องให้ตายแทน

เถิดฤาจะรื้อรบ............................ตระหลบวิ่งเข้าชิงแดน
ฟันเสียให้นับแสน.......................ให้เศียรขาดลงดาษดิน

พระดาลเดือดและดับได้...................กลัวเทพไทจะติฉิน
ไฉนหนอพระยุพิน...............................ยุพาพี่จะคืนเป็น

พระน้องเอยแต่จากเจ้า.................ทุกค่ำเช้าและยามเย็น
ยามเสวยพี่เคยเห็น..........................ไม่เห็นเจ้าเร้าโศกา

จะประมวลเทวษไว้.......................พระชลนัยน์ที่โหยหา
ดินฟ้าและยมนา.....................ไม่เท่าเทียมที่เรียมตรอม

ทุกข์ทับบ่เหือดหาย ......................พระวรกายก็ซูบผอม
ทุกข์เท่าที่พี่ตรอม.........................แต่ก่อนเก่าบ่เท่าทัน

อันทุกข์พี่ครั้งนี้.................................เป็นสุดที่จะรำพัน
พ่างเพียงจะอาสัญ............................. พระชนมชีพชีวา

สีดาเอยถึงจะตาย.........................จะวอดวายพระชนมา
จงเอื้อนโอษฐ์ออกเจรจา..................จะจากแล้วจงสั่งกัน

เจ้าชายเนตรดูพี่บ้าง.....................ให้พี่สร่างซึ่งโศกศัลย์
เราจะร่วมพระเพลิงกัน....................ในเขตขันธ์พระคงคา

ถ้าแต่แรกพี่รู้เหตุ............................ว่าเยาวเรศจะมรณา
เมื่อจากอยุธยา…………….............….…จะฝากไว้กับชนนี

พี่กับอนุชา..........................................จะมาอยู่พนาลี
ถ้วนครบสิบสี่ปี............................จะคืนเข้าพระเวียงชัย

สีดาเอยชะรอยกรรม..................พระเคราะห์นำเข้าดลใจ
ห้ามเจ้าสักเท่าใด...........................ไม่ฟังว่าอุตส่าห์ตาม

ทั้งพระญาติวงศา.........................พระมารดาก็ห้ามปราม
ห้ามเจ้ามิฟังความ ........................เจ้าวอนว่าอุตส่าห์เดิน

ด้วยพี่เป็นเพื่อนยาก...................แสนลำบากระหกระเหิน
ข้ามป่าพนาเนิน...............................คิรีห้วยและเหวธาร

แค้นด้วยมฤคมาศ....................ดั่งมัจจุราชมาตามผลาญ
ล่อลวงเจ้าดวงมาลย์...............................สมรพี่ให้พี่จร

จึ่งทุกข์ทับอุระเรียม ..................ยิ่งกรมเกรียมให้อาวรณ์
สู้ยกพลากร.................................มาต่อยุทธด้วยอสุรา

หมดมารพี่ผลาญสรรพ..........................จึ่งจะรับขนิษฐา
คืนเข้าอยุธยา.....................................บุรีราชเมืองเรา

ยังมิทันจะผลาญโคตร..................ให้รากโษสนั้นบางเบา
ควรฤาพระนงเยาว์........................มาสิ้นชีพเสียกลางคัน

แม้นเจ้าม้วยในเมืองเรา................…พระศพเจ้าจะเฉิดฉัน
จะโสรจสรงสุคนธ์อัน.......................ตระหลบกลิ่นสุมาลี

พระโกศทองจะรองรับ…...............……..…สำหรับราชเทวี
เชิญศพขึ้นสู่สี- .............................วิกาแก้วอันเรืองรอง

เข้าสู่เมรุมาศ………………….......อันโอภาศด้วยเทียนทอง
แสงเพลิงจะเริงรอง.......................ไปต้องสีวิสูตรพราย

อัจกลับจงกลกลีบ......................ประทีปทองจะส่องฉาย
พู่ห้อยเพดานราย.............................ระรวยรื่นรำเพยลม

พระวิสูตรจะวงวัง..............................บัลลังก์ทิพบรรทม
รูปภาพจะเคียมคม........................กินนรฟ้อนอยู่ผาดผัน

อีกพระญาติวงศา...............................ก็จะมาประชุมกัน
แสนสาวพระกำนัล......................จะนอบนอ้มประณมกร

ยามค่ำจะร่ำไห้.................................วิเวกใจให้อาวรณ์
เสียงสังข์และแตรงอน................จะประโคมอยู่ครืนเครง

อยุธยาจะเย็นระย่อ...........................ระทดท้ออยู่วังเวง
ฝูงราษฎร์จะบรรเลง...................เมื่อถวายพระเพลิงปลง

อนิจจาเจ้าเพื่อนไร้.........................มาบรรลัยอยู่เอองค์
พี่จะได้สิ่งใดปลง..........................พระศพน้องในหิมวา

จะเชิญศพพระเยาวเรศ...................เข้ายังนิเวศน์อยุธยา
ทั้งพระญาติวงศา..............................จะพิโรธพิไรเรียม

ว่าพี่พามาเสียชนม์........................ในกมลให้ตรมเกรียม
จะเกลี่ยทรายขึ้นทำเทียม...............ต่างแท่นทิพย์บรรทม

จะอุ้มองค์ขึ้นต่างโกศ...................เอาพระโอษฐ์มาระงม
ต่างเสียงพระสนม...........................อันร่ำร้องประจำเวร

สาครจะต่างเมือง............................สิขรเนื่องจะต่างเมรุ
มังกรโตกิเลน...................................จะต่างพาหนะยล

ดาวเดือนจะต่างเทียน....................วิเชียรแก้วกลีบจงกล
เมฆหมอกในเวหน..........................จะต่างพู่และเพดาน

พฤกษาจะต่างฉัตร......................สุวรรณรัตน์อันไพศาล
ดอกไม้ในหิมพานต์......................จะต่างพุ่มอยู่เรียงราย

ฟากฝั่งมหรรณพ...........................จะวงศพเจ้าโฉมฉาย
ต่างศรีวิสูตรสาย...........................สุวรรณรัตน์อันอำไพ

เสียงคลื่นจะต่างกลอง..............พิณพาทย์ฆ้องประโคมใน
จักจั่นและเรไร..............................จะต่างสังข์และเสภา

จะเก็บพรรณไม้หอม........................มารวมล้อมขึ้นบูชา
เชิญศพเจ้าสีดา.............................ขึ้นวางไว้ในเพลิงรุม

จะอุ้มองค์กว่าจะม้วย.....................จะตายด้วยเมื่อไฟชุม
ร้อนเร่าฤทัยรุม...................................พลราชเธอรำพัน







ทั้งสององค์ก็ร้องไห้จนสลบไป ครู่หนึ่งจึงฟื้นขึ้นมา
หนุมานเห็นผิดสังเกตุหลายอย่างจึงทูลว่า
อันศพคนตายไฉนจึงไม่เน่าเปื่อย
อีกทั้งพลับพลาที่ประทับ ก็อยู่เหนือลงกาซิตี้ ไฉนเล่า ศพถึงลอยทวนน้ำขึ้นมาได้
น่าจะเป็นยักษ์แปลงกายมามากกว่า จึงทูลพระรามขอนำศพนางสีดาไปเผาเพื่อพิสูจน์ความจริง
พระรามฟังดังนั้นก็คลายโศก..แล้วให้หนุมานไปจัดการหาฟืนมาเผาร่างสีดาแปลง

ฝ่ายนางเบญจกายโดนเผาทั้งเป็นอย่างนี้...มีหรือจะทนนอนนิ่งอยู่เฉยได้
จึงเหาะขึ้นตามควันไฟหนีไป
หนุมานเห็นดังนั้นก็ทะยานด้วยแรงเหาะตามไป





บัดนั้น...................................ลูกลมมองเขม้นเห็นยักษี
กริ้วโกรธโดดตามข้ามอัคคี……....ขุนกระบี่เหาะไล่ไขว่คว้า

สกัดกั้นทันนางกลางโพยม .......เข้าจู่โจมจับเป็นไม่เข่นฆ่า
แล้วเหาะลงตรงยังพสุธา..................พามาเฝ้าพระหริรักษ์



รวบรัดจับนางเบญจกายได้แล้วพานางมาเข้าเฝ้าพระราม
สุครีพไต่สวนจนทราบความว่านางเบญจกายเป็นลูกสาวของพิเภก
ได้ข่าวว่าพ่อตาย เลยแปลงกายมาสืบข่าวดูให้รู้เท็จจริง

ฝ่ายสุครีพ เมื่อรู้ว่าเป็นลูกเพื่อน จึงเกิดความเอ็นดู ก็ไม่ติดใจสงสัยถามให้มากความ
มาทูลพระรามตามนางเบญจกายว่า
พระรามทรงกริ้วมากว่าสุครีพเห็นแก่เพื่อนพ้อง ไมซักถามให้ละเอียด
ว่าใครบงการอยู่เบื้องหลัง
สุครีพจึงพานางเบญจกายไปสอบปากคำใหม่..คราวนี้ทรมานต่างๆนานา


เมื่อนั้น.......................................นางเบญจกายยักษี
ความเจ็บเป็นพ้นพันทวี...................อสุรีร้องอึงคะนึงไป

เมตตาข้าเถิดนะวานร...................งดก่อนจะบอกจริงให้
ด้วยเจ้าลงกากรุงไกร...................ตรัสใช้ให้แปลงกายา

เหมือนองค์สีดานงลักษณ์..............ลวงพระหริรักษ์นาถา
หวังจะตัดศึกด้วยปรีชา........................มิให้ถึงลงกาธานี

ครั้นว่าจะขัดก็ไม่ได้.....................ด้วยกลัวภัยพญายักษี
โทษาข้าถึงสิ้นชีวี.....................ทั้งนี้สุดแต่จะโปรดปราน



ทราบความดังนั้น...สุครีพก็นำความไปกราบทูลพระราม
พระรามจึงปรึกษาโทษของนางเบญจกายกับพิเภก..ว่าควรลงโทษสถานใดดี
พิเภก..แม้นว่าเป็นลูกสาวของตัวเองก็ไม่เข้าข้าง
กล่าวว่า...การแปลงกายเป็นนางสีดามาหลอกนี้ โทษถึงประหารชีวิต...
ให้ตัดหัวเสียบประจานไว้หน้าค่าย

พระรามฟังดงนั้นก็ชื่นชม..ว่าพิเภกมีใจเป็นธรรม..ใครผิดก็ว่าตามผิด ไม่เห็นแก่ลูกเต้า
โทษนางเบญจกายก็หนักอยู่ แต่ก็นึกสงสารไม่อยากฆ่าจึงให้หนุมานพานางไปส่งที่ลงกาซิตี้

อ้าว....อย่างงี้ก็หวานคอแร้งดิครับพี่น้อง
หนุมานจึงอุ้มนางเบญจกายเหาะขึ้นฟ้าข้ามมาแดนลงกา
เมื่อเข้าเขตลงกาซิตี้ ก็แลนดิ้งลงสูพื้นดิน

อ่ะนะ..ตามประสาชายชาญ..ชายไม่เจ้าชู้ก็เหมือนงูไม่มีพิษ..
ลงสู่พื้นดินได้ หนุมานก็โอ้โลม ปฏิโลม เกี้ยวพาราสีกับนางเบญจกาย





น้องเอยน้องรัก........................เยาวลักษณ์ผู้มิ่งมารศรี
ผลักพี่เสียใยนางเทวี..............ปราณีบ้างเถิดนะนงคราญ

ว่าพลางอิงแอบแนบชิด........จุมพิตด้วยความเกษมศานต์
ประคองต้องดวงปทุมาลย์......หอมหวานกลิ่นรสเสาวคนธ์

ภุมเรศร่อนลงประจงเคล้า...........เร่าร้องก้องในโพยมหน
เชยซาบเกสรโกมล..................ฝนสวรรค์ครั่นครื้นธาตรี




สุดท้าย...นางเบญจกาย...มีหรือจะรอดมือ..เสร็จ....
เป็นเมียหนุมานไปอีกหนึ่งตน
นางเบญจกายครั้นเสร็จสมอารมณ์หมาย..ได้ลิงเผือกเป็นซ๊ามี...
ก่อนจากกันได้ฝากพิเภกซึ่งเป็นบิดาไว้ให้หนุมานช่วยดูแล
แล้วนางก็กลับไปยังลงการายงานให้ทศกัณฐ์ทราบ



Create Date : 21 สิงหาคม 2552
Last Update : 21 สิงหาคม 2552 10:41:58 น. 30 comments
Counter : 35601 Pageviews.

 
เจิมมมม

ตดลงไม่รู้ใครเป้นเมียใครมั่งอะเนี่ย อ่านเองคงงง




บ้านอ้ายหล้านี่ของเค้าดีจริงว่ะ พนักกงานน่ารัก แมวก็อ้วนน่ากิน


โดย: ซซ วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:13:06:44 น.  

 

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

จะทำบล็อคหรือว่าจะทำวิทยานิพนธ์เรื่องรามเกียรติ์กันแน่ฟ่ะ?

อิอิ


โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:15:16:45 น.  

 
ที่จิงแล้วรามเกียรติ์เนี้ย ของไทยหรืออินเดีย


โดย: runch วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:15:37:47 น.  

 
พระดาลเดือดและดับได้...................กลัวเทพไทจะติฉิน
ไฉนหนอพระยุพิน...............................ยุพาพี่จะคืนเป็น

ชอบตอนนี้อ่ะ สมัยเด็กๆครูให้ท่องประจำ


โดย: เปรียม IP: 203.144.180.65 วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:16:14:52 น.  

 
มีบ้างมั้ย ที่จะได้ภูมิใจว่าเป็นของคนไทยจริงๆ


โดย: runch วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:16:43:57 น.  

 
หุหุหุ

ท่าทางจะชอบท่านเสรีพิสุทธิ์นะเนี่ย



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:16:54:54 น.  

 
วันก่อนไปดูหัวโขนที่จัดแสดง เลยคิดตึ๋ง


โดย: เป๋อน้อย วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:18:04:06 น.  

 
มาว่าด้วยเรื่อง เรือ คลองแสนแสบ

เริ่มจากวัดศรีบุญเรือง ครับ
ไปถึง สะพานผ่านฟ้าลีลาศ.....

จะเริ่มต้นจากตรงไหนก็ได้
ต้นสาย ท่าวัดศรีบุญเรือง
ท่าเดอะมอลล์บางกะปิ
ท่าราม 65
ท่าราม 53 (ท่ารามคำแหง)
ท่าราม 29
ท่าเดอะมอลล์รามคำแหง
ท่าคลองตัน
ท่าทองหล่อ
ท่ามศว.ประสานมิตร
ท่าเพชรบุรี (อันนี้ผมลงท่านี้ครับเพราะต่อรถไฟใต้ดินได้)
ท่านานาชาติ ท่าวิทยุ
ท่าประตูน้ำ (เราต้องต่อเรือไปสะพานผ่านฟ้า)
และอีกหลายท่า ที่ผมไม่ค่อยได้ไป
เพราะว่า ส่วนใหญ่จะจบลงที่ประตูน้ำ
ถ้าจะไปสะพานผ่านฟ้า ก็ไปต่อที่ประตูน้ำนั่งไปเรื่อย ๆ ก็จะถึงเอง

อิอิ

แต่ว่าจะไปไหนละครับ
ลาดพร้าวรถติดมหาศาลอยู่แล้ว
อิอิ
ไม่ว่าจะวันไหน ๆ




โดย: นายกาแฟ (matadorman ) วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:20:27:03 น.  

 
ขอบคุณนะครับ
นำบทประพันธ์ดีๆ มาเล่าให้ฟังอย่างสนุกสนาน
อ่านแล้วเคลิ้มตามเลยครับ


โดย: grilled chicken IP: 118.174.110.29 วันที่: 22 สิงหาคม 2552 เวลา:5:18:48 น.  

 
อ่านไป อ่านมา ดันคิดไปถึงเพลงของ
The Impossible สมัยก่อนเลยล่ะคะ



โดย: JewNid วันที่: 22 สิงหาคม 2552 เวลา:10:01:51 น.  

 
นางสีดาแต่งตัวสวยดี
น่าจะมีสาว ๆ แถวพารากอนเอาอย่างบ้างนะ.....ฮา


โดย: ม้าห้อ (cm-2500 ) วันที่: 22 สิงหาคม 2552 เวลา:22:38:43 น.  

 
เบญกายสวยกว่า


โดย: ม้าห้อ (cm-2500 ) วันที่: 22 สิงหาคม 2552 เวลา:22:41:07 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

ขอบคุณที่นำมาฝากค่ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 23 สิงหาคม 2552 เวลา:1:16:08 น.  

 
ดีจังค่ะ

กำลังหางาน

เรื่องนี้อยู่พอดี

ขอบคุณมากนะค่ะ

ถ้าหามั้ยเจอ

คงแย่แน่ๆเลย

...END...


โดย: บิ๋มรักเต้ยมากมาย IP: 125.27.146.161 วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:18:10:55 น.  

 
ได้ความรู้มากเลยค่ะ


โดย: น้ำหวาน IP: 124.121.122.17 วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:12:46:55 น.  

 
ขอบคุงมากค่ะ อ่านแร้วเพลินดี ชอบมั๊กมากตอนที่บอกว่าเป็นลงกาซิตี้อ่า


โดย: 123456789 IP: 58.8.131.88 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:18:39:19 น.  

 
กำลังต้องทำรายงานอยู่พอดีเรยชอบหลายๆเด๋อ


โดย: ..... IP: 58.8.131.88 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:18:41:25 น.  

 
อ้าว ข้ามหน้านี้ไปได้ไง
ถ้าไม่มีเม้นท์แสดงว่าไม่ได้อ่าน


โดย: butbbj วันที่: 13 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:22:59 น.  

 
รู้แล้วว่าทำไมข้าม
แต่กว่าจะจบเนี่ย สรุปว่าหนุมานได้เมียไปกี่คน แล้วรับเลี้ยงใครมั่งเนี่ย ได้ทิ้งได้ขว้างสิแบบนี้


โดย: butbbj วันที่: 13 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:28:14 น.  

 
เม้นเเล้ว


โดย: เบญ IP: 125.26.116.80 วันที่: 13 สิงหาคม 2553 เวลา:11:56:02 น.  

 
เจ๋งสุดยอด


โดย: เจ๋ง IP: 113.53.22.165 วันที่: 19 สิงหาคม 2553 เวลา:9:47:59 น.  

 
ม่าเห็นต้องใช้เอฟเฟ็กเลย


โดย: นภา IP: 110.164.139.251 วันที่: 21 สิงหาคม 2553 เวลา:12:36:41 น.  

 
เยี่ยมยอดฉลาดจริงๆ


โดย: 00000พะ IP: 118.172.121.215 วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:15:23:28 น.  

 
สุดยอดเลยไปดูมาแล้ว


โดย: จ้า IP: 183.89.93.114 วันที่: 15 มีนาคม 2554 เวลา:7:32:54 น.  

 
ชอบค่ะ ซึ้ง


โดย: ขนม IP: 124.121.45.202 วันที่: 6 มิถุนายน 2554 เวลา:18:09:53 น.  

 
ชอบอะ ลงกาซิตี้ สุโก๊ย...!!!


โดย: บุ๊ค IP: 223.205.32.59 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:59:56 น.  

 
อยากทราบว่าข้อมูลครบตรงตามตำราไหมครับ พอดีต้องการข้อมูล ของตอนนี้ ไปใช้ทำงานแบบเต็มๆ ถึงยังไงก็ขอบคุณครับสำหรับข้อมูลดีดี


โดย: น้ำพุ IP: 192.168.1.141, 180.183.88.248 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:14:37 น.  

 
บทละครนางลอยหน่อยครับ ผมหาไม่ได้เลย ใครมี ขอความอนุเคราะห์ด้วยนะครับ


โดย: คนน่าสงสาร IP: 202.28.66.251 วันที่: 18 กันยายน 2555 เวลา:16:04:56 น.  

 
กำลังตามหาอยู่พอดีเลยค่ะ


โดย: mini IP: 101.51.143.105 วันที่: 19 ธันวาคม 2555 เวลา:19:18:09 น.  

 
ช่วยถอดคำประพันธ์
ใจจิตพี่เพียงขาด พระเยาวราชมามรณา
โอ้โอ๋อนุชา อนาถนักประจักษ์ใจ
พระลัดษมณ์เล็งลานเทวษ พระชลเนตรเธอหลั่งไหล โศกสองภูวไนย พระหฤทัยเธอฟั่นเฟือน


โดย: 👏👏👏👏👏👏 IP: 223.204.232.106 วันที่: 6 กรกฎาคม 2560 เวลา:17:07:43 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

นายรถซุง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




หัวใจดวงน้อย
ที่คอยจะมอบความรัก
ให้กับใครซักคน..หมดหัวใจ

(โอ้ว..น้ำเน่าคอด..คอด..)


* ข้อควรระวัง *

เจ้าของบ้านสันดานเสีย
ไม่ค่อยชอบตอบบล๊อกนะครับ


start 8 Dec.08
free counters คุณชลอ ครับผม

Friends' blogs
[Add นายรถซุง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.