อืม....ความรักของแอนเหมือนสมุดบันทึกล๊ะกัน...เริ่มจากไม่มีอะไรเลยแล้วก็โดนเขียนทีละนิดๆๆจนเต็มหน้ากระดาษ จนกระดาษหมดไปทีละแผ่นๆๆ แต่ทุกๆวันก็ได้เขียนต่อไปเรื่อยๆ...แต่สักวันนึงมันก็อาจจะจบเล่มนั้นลง แต่อย่างน้อยก็ได้ขึ้นเล่มใหม่ กับความทรงจำเดิมๆ กระดาษที่มีทั้งรอยขีดข่วนเวลาโมโห รอยน้ำตาเวลาน้อยใจ แต่บางวันในกระดาษก็มีรูปหัวเต็มไปหมด ซึ่งแต่ละหน้าความรู้สึกก็ต่างกันไป แต่แอนก็ไม่เคยคิดอยากฉีกกระดาษใบที่ไม่ดีออกไป แต่ทุกๆวันจะย้อนกลับไปอ่าน เพื่อให้กระดาษหน้าต่อไปของแอนจะมีรูปหัวใจอีกครั้งนึง....แล้วก็อยากให้มีรูปหัวใจในกระดาษทุกๆวันเลย

ความรักเป็นเหมือนเงา

บางที อยากจะเดินหนี.....แต่มันก็คอยเดินตาม

พออยากจะไขว่คว้า........ก็ไม่สามารถจับต้องได้

เข้ามาทักทายค่ะ
เชียร์เฟดกันต่อไปค่ะ

รักเราเป็นดั่งอะไร?
ยังไม่เคยคิดจริงๆจังๆว่ามันเปรียบได้กับอะไร
รู้แต่ว่า เวลามีความรัก โลกและความคิดเปลี่ยนไปจากเดิม

ผมไม่ได้เปรียบเทียบความรักอย่างป๊อบคอร์น

แต่จะขอเปรียบว่า

“ความรักจะฟักตัวเป็นต้นอ่อน เมื่อทุกอย่างเป็นความลับอยู่
ความรักจะเจริญงอกงาม ออกดอกงอกงาม เมื่อเป็นกึ่งลับกึ่งเปิดเผย
ความรักจะโรยรา เมื่อทุกอย่างเปิดเผยหมดแล้ว”

อยากจะบอกว่า ชอบเฟดเดอเร่อร์ แฟนผี และเกิดเดือนเดียวกัน

รักเรา เหมือนดั่ง...


เฮ้อ มิอยากจะเซด

แต่ที่จริง นึกมะออกค่ะ ฮ่าๆ

ชอบเว็บนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เลยคะอยู่กับเรานานนะค่ะ

หลงเข้ามาได้ไงก้อไม่รุเหมือนหลงเข้ามาอยู่ในโลกของคนงมงายแต่ยังไงก้อแล้วแต่ถ้าคึดว่างมงายไปแล้วมีความสุขก้อขอให้คึดต่อไปนะจ๊ะพี่น้อง

คนมีคู่ไม่รูหรอก

มันเจ็บนะความรักไม่มีในโลกหลอก

ไม่มีรักใดในโลกที่รักเราเท่าพ่อและแม่

ดีค่ะ