Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
<<
กรกฏาคม 2556
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
22 กรกฏาคม 2556
Where there's a will there's a way
All Blogs
ความรัก... ความเป็นห่วง... ความคิดถึง...
ห้องที่เต็มไปด้วยความทรงจำ...
All my bags are still unpack, I am not ready to go...
เซ็ง เครียด กดดัน...
เรื่อยเปื่อยในอัมสเตอร์ดัม
ในที่สุด...
25!!!
ความเข้าใจกับไข่ต้ม
พรุ่งนี้จะทำอะไรกับชีวิตดี
เมื่อหนูไปสมัครแอร์โอมาน กินดะ เมาโค้ง ไหว้พระ ถวายไข่ ณ เชียงใหม่
ประสบการณ์สมัครแอร์ - ครั้งที่ห้ากับ Qatar Airways
ประสบการณ์สมัครแอร์ - อบอุ่นกับ Jetstar Airways 21 Oct. 2013
ขอดราม่าสักบล็อก... ขอบคุณนะคะ...
ประสบการณ์สมัครแอร์ - เงิบ ๆ งาบ ๆ กับ Oman Air
จะผ่านไปอีกปีแล้วเหรอ...
ประสบการณ์สมัครแอร์ - Qatar Airways & กินเที่ยวช็อป ณ Kuala Lumpur
เครียด
Should I Take A Risk?
A Small Step Of My Life~
Where there's a will there's a way
ประสบการณ์สมัครแอร์ - Air Asia Berhad แบบเอ๋อ ๆ
ประสบการณ์สมัครแอร์ - พรีสกรีนแบบเหวอ ๆ กับ Thai Airways
กว่าจะถึงบ้าน...เพลียกับความใจร้ายของแท็กซี่อินไทยแลนด์...
New Hobby!!!
Happy Birthday To Me
Happy Valentine
Hello February เรื่องดี ๆ ในเดือนกุมภา...
เนเธอร์แลนด์หนาวเมิกกกกก
โดนผล Qatar กระแทกหน้าซะหงายเงิบ
งานแต่งที่ใด...เป็นได้แค่แขกรับเชิญ T^T
BabyMaker... let's see how your baby gonna look like!
การรอคอยที่แสนทรมาณ T_T
เมื่อฉันโดนเด็กหกขวบสอนให้หาผัวรวย... =[]=!?!?
ประสบการณ์สมัครแอร์ - Qatar Airways BKK - Final Interview
ประสบการณ์สมัครแอร์ - Qatar Airways BKK - Group Discussion
ประสบการณ์สมัครแอร์ - Qatar Airways BKK - Essay
ประสบการณ์สมัครแอร์ - Qatar Airways BKK 21-10-12
กรุณามองซ้ายมองขวาก่อนเปิดประตูรถ
ความสุขคืออะไร...?
ประสบการณ์สมัครแอร์ - Qatar Airways BKK 22-09-12
ประสบการณ์สมัครแอร์ - Orient Thai Airlines
ประสบการณ์สมัครแอร์ - เข้ารอบนกแอร์แบบงง ๆ
ประสบการณ์สมัครแอร์ - ครั้งแรกกับ Qatar Airways BKK 19-08-2012
Chilling In Utrecht
สวัสดีปีใหม่ 2555
ถอนฟัน, กินข้าว, ช็อปปิ้ง และโทอิค!!!
อัพเดทชีวิตแบบนอยด์ ๆ
ไปเสม็ด...เสร็จแล้วเสร็จอีก
สุขสันต์วันของแม่
โชคดี
โต๋เต๋ใน Las Vegas
บ่น ๆๆ
Long Day & Bad Day In Vegas
First Day In Las Vegas
Where there's a will there's a way
เบื่อ
ออกแนวเซ็งชีวิตนิด ๆ งานที่อยากได้ก็ยังไม่ได้ งานที่มีให้ทำก็ขี้เกียจจะทำ งานอดิเรกที่ตัวเองทำแล้วมีความสุขก็มีความสุขแต่ก็รู้สึกว่ามันสุขแบบไม่สุด...
หลังจาก ตค. นี้ ถ้ายังไม่ได้งานคิดว่าคงต้องหาอย่างอื่นทำควบคู่ไปด้วยจริงจังแล้วล่ะ... ปล่อยให้ตัวเองว่างนานเกินไปละ ขืนอยู่บ้านเฉย ๆ แบบนี้ต่อไป ต่อให้มีเงินใช้แต่คงเป็นบ้าตายอยู่ดี เราเป็นพวกอยู่เฉยไม่ได้ด้วย เบื่อ จะลงแดงตาย บอกตรง ๆ นะว่าทุกวันนี้ที่อยู่บ้านเฉย ๆ รอสมัครแอร์อย่างเดียวมันทำให้เรารู้สึกเสียเวลาชีวิตมาก...
ตอนนี้ก็แพลนเงียบ ๆ ในใจแล้วว่าจะทำอะไรต่อไป
อ้ะ ๆๆๆๆ
ไม่ได้จะเลิกสมัครแอร์นะคะ เพราะเราก็ลงทุนกับตรงนี้ไปเยอะ ไม่ท้อง่าย ๆ หรอก ไม่เคยท้อเลยเพราะมั่นใจในคุณสมบัติตัวเองว่าต้องได้แน่ (อุ้ย นางมั่น
) ตอนนี้ก็แค่รอเวลาถอนทุน 555+ รอโอกาส รอเวลาที่เป็นของเราแค่นั้น เราไม่ได้ท้อแท้ใด ๆ แต่อย่างที่บอกไปว่าอยู่บ้านเฉย ๆ แล้วมันทำให้เรานอยด์ - -;;
รู้มั้ยคะ ก่อนนี้เรานะน่าหมั่นไส้มาก (หมั่นไส้ตัวเองเนี่ยแหละ) เคยมั่นใจในตัวเองมากว่าโอ้ย สมัครไปแปบ ๆ เดี๋ยวก็ได้ เพราะเราเองก็บุคลิกไม่ได้แย่ หน้าตาก็พอไปวัดไปวาตอนกลางวันได้ (ห้ามไปกลางคืน
) ภาษาก็โอเคในระดับหนึ่ง พูดได้ ฟังได้ แต่พอถึงเวลาสมัครแอร์จริง ๆ มันไม่ได้มีแค่ความสวย บุคลิก ความเก่ง มันมีหลาย ๆ องค์ประกอบที่หลายคนมองข้ามไป...
เรื่องที่ทำให้เราหงุดหงิดคงเป็นเพราะเราทำทุกสิ่งที่เราควรทำไปหมดแล้วล่ะมั้ง ปกติเวลาเราเป็นคนอยากได้อะไร ก็ต้องได้ อยากทำอะไรก็จะทำ แต่ทุกเรื่องที่เราต้องทำเพื่อการสมัครแอร์ เรา(คิดว่า)ทำไปหมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการลงเรียนคอร์สสมัครแอร์ ฝึกภาษา ปรับ attitude ของตัวเอง หลาย ๆ อย่าง (เรื่องเดียวที่ทำไม่ได้คือทำให้ตัวเองมีสติเวลาอยู่ต่อหน้ากรรมการเนี่ยล่ะ ภาวนาให้ตัวเองมีสติเยอะ ๆ เวลาอยู่ต่อหน้ากรรมการ ซึ่งถ้าใครอ่านบล็อกเรามาจะเห็นว่าสติเราหลุดมันทู้กที
) แล้วอย่างที่บอกว่าเวลาเราอยากได้อะไร เราพุ่งใส่ตลอด แต่ไม่เคยเลยอ่ะที่จะต้องรอเป็นปีแบบนี้
ก่อนที่เราจะสมัครแอร์เนี่ย เราไม่ได้บอกใครเลยนะ มีก็แค่เพื่อนที่เรียนแอร์ด้วยกันเนี่ยแหละ แต่ที่คนแถวบ้าน ญาติโกโหติกา เพื่อนพ่อ เพื่อนแม่ ที่พวกเค้ารู้นี่ก็มาจากพ่อแม่ทั้งนั้น (กรูล่ะเซ็ง ณ จุดนี้มาก เบื่อเวลาคนถามมากว่าได้งานยัง
ถ้าได้เดี๋ยวก็ปิดซอยเลี้ยงเองแหละแหม่) เอาเป็นว่าเรารู้ว่าทุกคนที่สมัครแอร์ก็ต้องมีประสบการณ์แบบนี้เหมือนกัน 555555555+
ซ้ำร้ายยยยยย เพื่อนหลายคนที่เคยสมัครแอร์ด้วยกันได้ติดปีกไปแล้ว บางคนก็โพสโรสเตอร์งาม ๆ ลงเฟซบุ๊คกันสนุกสนาน อิจฉาเว้ยยยยยย เมื่อไหร่จะถึงตาเราโพสโรสเตอร์งาม ๆ ลงเฟซบุ๊คให้คนอื่นอิจฉาเล่นบ้างวะ!
อืม ถ้าใครที่กำลังสมัครแอร์อยู่ ก็อย่าลืมนะว่าอาชีพแอร์มันก็ไม่ใช่ว่าจะได้เป็นง่าย ๆ เพราะถ้ามันได้เป็นง่าย ๆ ป่านนี้ผู้หญิงไทยคงได้เป็นกันไปทั้งประเทศแล้ว
การสมัครแอร์เป็นแค่ก้าวแรกเท่านั้นเองค่ะ
จริง ๆ บล็อกนี้เป็นบล็อกที่แสดงถึงความ insecure ของเรามากนะ บอกตรง ๆ ว่าเราอยู่ในโหมดที่เหนื่อยและอยากร้องไห้มาก ๆ 55555555+ (บอกก่อนนะว่ากำลังเป็นวันแดงเดือดค่ะ PMS แรงอ่ะ) ไม่ค่อยชอบให้ใครเห็นเราในโหมดนี้เท่าไหร่ ทุก ๆ ครั้งก็จะหาอะไรทำให้ลืม ๆ แล้วเดี๋ยวความรู้สึกแบบนี้มันก็จะหายไปเอง
แต่วันนี้ วันที่อยู่ในอารมณ์แบบนี้(อีกครั้ง) ที่ตัดสินใจมาอัพบล็อกนี้ถึงแม้ว่าจะโคตรลังเลใจ แต่สุดท้ายก็อัพจนได้ (เราไม่ชอบให้ใครมาสงสาร มาปลอบ หรือเห็นใจ เราไม่ต้องการ เพราะเรารู้ว่าตราบใดที่เรายังมีความพยายาม วันนึงเราต้องได้ อุ๊ต๊ะ
นางมั่นอีกละ) บอกเลยว่าที่อัพเพราะอยากให้คนที่แวะมาอ่านบล็อกเรารู้ว่าทุกครั้งที่เห็นเรามาอัพบล็อกเล่าเรื่องฮา ๆ โก๊ะ ๆ เวลาไปสมัครแอร์ ในใจเรามันก็ไม่ได้เอาฮาเสมอไปหรอก มันก็ต้องมีบ้างบางอารมณ์ที่เป็นแบบนี้ นอยด์แดก เสียใจ เบื่อ เซ็ง ไรงี้ เพราะฉะนั้นอยากบอกว่าไม่ต้องคิดมากหรอกนะคะสำหรับคนที่สมัครแอร์แล้วเหนื่อย ผิดหวัง ท้อแท้ เสียใจ คุณไม่ได้เป็นแค่คนเดียวค่ะ เราก็เป็น คนอื่นก็เป็น อีกหลาย ๆ คนก็เป็น ก็มันเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตที่จะมีอารมณ์พวกนี้นี่นา แล้วเราก็เป็นแค่มนุษย์ธรรมดาคนนึงแค่นั้น มันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
สิ่งสำคัญมันอยู่ตรงที่เราไม่ยอมแพ้ถึงแม้ว่าจะล้มสักกี่ครั้งต่างหาก
^^
ถ้าคุณคิดว่าสิ่งที่คุณต้องการนั้นมีค่ามากพอที่จะรอ ก็อย่าท้อง่าย ๆ แล้วกัน อย่าลืมว่า Where there's a will there's a way ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น
ระบายอารมณ์เสร็จละ (นี่มันบล็อกหรือโถส้วมวะเนี่ย)
ไฟท์เท่งงงงงงงงงงงงงงงง
อุ๊ต๊ะ! ตัดจบดื้อ ๆ อีกละว่ะเห้ย 555555555+
ปล. บล็อกที่แล้วที่บอกว่าทำมือถือตกส้วม อยากบอกว่ามันเดี้ยงฟร่ะ =_=;; ไม่รอดอ่ะ คือเปิดติด คนโทรเข้าได้แต่หน้าจอดับ มืดมิดมาก มองไม่เห็นอะไรเลย จะค่าซ่อมเท่าไหร่ฟระเนี่ย โอ้ย เซ็งงงงง
ปล2. ไปอ่านเจอคนโพสใน facebook พวกสมัครแอร์ว่าคนที่เข้ารอบแอร์เอเชีย x ส่วนใหญ่จะแต่งตัวหวาน ๆ แบบมีระบาย ๆ โถ... ดิฉันก็จัดลุกมาดมั่น working woman เต็มที่ ถ้ารู้งี้จะใส่ผ้าชีฟองกระโปรงมีโบว์ไป
ตึ่งโป๊ะ!
Create Date : 22 กรกฎาคม 2556
5 comments
Last Update : 22 กรกฎาคม 2556 8:05:15 น.
Counter : 1585 Pageviews.
Share
Tweet
สวัสดีครับ
สู้ต่อนะครับ ผมคิดว่าคุณทำเต็มที่และทำดีที่สุดแล้วทุกครั้งแหละครับ
แต่เราอาจจะต้องแยกนะครับ ระหว่างความพยายาม และ ความสำเร็จ
ความพยายามก็เป็นเรื่องของพยายาม ทำดีแล้วก็ดีครับ
แต่ผลที่ออกมาจะเป็นอย่างไร มีหลายปัจจัยมาเกี่ยวของ เราคนเดียวกำหนดไม่ได้นะครับว่ามันจะดี เพราะมันขึ้นกับคนอื่นๆด้วย สำหรับเรื่องนี้ไม่มีอะไรตรงไปตรงแน่นอนตายตัว แต่อย่างไรก็ตามเมื่ิอมีความพยายามและความรักที่จะทำแบบคุณอย่างนี้ ผมว่าอีกไม่นาน ผมอาจจะได้เจอคุณบนเครื่องบินล่ะครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ
โดย: หมอหว่อง (
หมอหว่อง
) 22 กรกฎาคม 2556 7:42:54 น.
ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ ทุกครั้งที่ไปก็คิดว่าทำดีที่สุดแล้วก็จบกัน กลับมาหาข้อบกพร่องของตัวเองแล้วแก้ไขกันต่อไปค่ะ อ่านคอมเม้นท์คุณหมอแล้วรู้สึกดีขึ้นมาก ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ
ถ้าได้เจอบนเครื่องบินจะแถมน้ำตาลให้ตอนเสิร์ฟกาแฟนะคะ (เอ๊ะ)
โดย:
MsRoseQuartz
22 กรกฎาคม 2556 8:12:33 น.
สู้ๆค่ะ
โดย:
Banana Muffin
22 กรกฎาคม 2556 18:30:45 น.
อยากจะบอกว่า สู้ๆๆ ต่อไปค่ะ
เราคนหนึ่งที่สู้อยู่เหมือนกัน
อ่านแล้วเข้าใจฟีลมากๆๆๆ เพราะมันคือสิ่งที่เรารู้สึก
ปล. สู้กันต่อไปค่ะ ซะวันนึงโอกาสคงเป็นของเรา :)
โดย: paperpass IP: 49.231.114.106 26 กรกฎาคม 2556 23:33:48 น.
ขอบคุณมากค่า สู้ ๆ ^^
โดย:
MsRoseQuartz
17 สิงหาคม 2556 1:38:32 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
MsRoseQuartz
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 37 คน [
?
]
นักศึกษาจบใหม่ ฝันไว้ว่าวันนึงอยากจะไปทำงานบนเครื่องบินกับเค้าบ้าง เขียนนิยายรักหวานแหววให้เด็ก ๆ อ่านไปพลาง ๆ และหลงใหลในมนต์เสน่ห์ของเครื่องสำอางอย่างถอนตัวไม่ขึ้น!
There are no ugly women, only lazy ones :)
Created since June 22, 2011
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add MsRoseQuartz's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
สู้ต่อนะครับ ผมคิดว่าคุณทำเต็มที่และทำดีที่สุดแล้วทุกครั้งแหละครับ
แต่เราอาจจะต้องแยกนะครับ ระหว่างความพยายาม และ ความสำเร็จ
ความพยายามก็เป็นเรื่องของพยายาม ทำดีแล้วก็ดีครับ
แต่ผลที่ออกมาจะเป็นอย่างไร มีหลายปัจจัยมาเกี่ยวของ เราคนเดียวกำหนดไม่ได้นะครับว่ามันจะดี เพราะมันขึ้นกับคนอื่นๆด้วย สำหรับเรื่องนี้ไม่มีอะไรตรงไปตรงแน่นอนตายตัว แต่อย่างไรก็ตามเมื่ิอมีความพยายามและความรักที่จะทำแบบคุณอย่างนี้ ผมว่าอีกไม่นาน ผมอาจจะได้เจอคุณบนเครื่องบินล่ะครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ