เอิ่มมม ว่างจริง ๆ นะฮะ

ว่างจริงๆคะ

ฉันร้องไห้ว่ะแก ตอนอ่านหนังสืองานศพ อ.ไก่อะ

ร้องจริงๆ

พักนี้มันว้าวุ่นจัง......

มันอาจเป็นจุดเปลี่ยนครั้งสำคัญของชีวิต

ไม่ว่ายังไงก็คงต้องลองเสี่ยงดู

คิด....คิด....คิด...คิดมากไปก็เหนื่อยใจเปล่าๆ

เป็นไงเป็นกัน....ฉันจะไม่หันหลังกลับ

ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร แต่เป็นกำลังใจให้แล้วกันนะฮับ :)

สวัสดีค่ะพี่ปุ้ยพี่สาวแสนสวย ฉัตรขอบคุณพี่ปุ้ยมากเลยที่แวะเวียนไปดูบล็อกเด็กหัดขับเริ่มตั้งไข่อย่างฉัตร แต่ฉัตรก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีอ่ะค่ะ โดยเฉพาะเรื่องที่แบล็คกราวน์ข้างหลังยังเป็นสีเทาเข้มอยู่อย่างนั้น บล็อคพี่สาวสวยวันสวยคืนเหมือนคนสร้างบล็อคไม่มีผิดเลยนะ อิอิ