|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
8 กันยายน 2553
|
|
|
|
It's over!
คนที่ปวดร้าว ก็คือฉันเอง คนที่เสียใจ ก็คือฉันเอง คนที่ร้องไห้ ก็คือฉันเอง การรอคอย ไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว แต่ความน่ากลัวจะมาพร้อมกับคำว่า "ไม่รู้ว่าเมื่อไรที่เราจะได้พบกันอีก" หรือ "ไม่รู้ว่าจะนานอีกเท่าไรเราจะเจอกัน" ฉันรู้จักเธอดีพอ และฉันก็รู้ว่าเธอ ทำได้มากกว่า ที่จะพูดคำนี้ออกมา แต่เธอพูดมันออกมา พูดได้ไง....รู้ไหม ว่าคำพูดเหล่านี้ มันบอกฉันว่า
เธอเปลี่ยนไป.....เปลี่ยนไปจากคนเดิม....คนที่ฉันเคยตกหลุมรัก....
ฉันรอได้ ถ้าหากมีเป้าหมายของการรอคอย มีระยะเวลา แต่ถ้าให้ฉันรอไปเรื่อยๆ ฉันคงต้องขอบอกว่า "ลาก่อน"
แม้จะเจ็บ แต่ก็จะเจ็บแค่ตอนบอกลากันไป แม้จะต้องปวดร้าว แต่ก็จะปวดร้าวแค่ตอนกล่าวคำร่ำลา แม้จะต้องเสียใจ แต่ก็จะเสียใจแค่ตอนพูดว่า เราเลิกกันเถอะ แม้จะต้องร้องไห้ แต่ก็จะร้องไห้ แค่ช่วงระยะเวลาหนึ่ง ดังนั้น ฉันเลือกร้องไห้ เสียใจ ปวดร้าว เจ็บ ตอนนี้ ดีกว่า ที่จะต้องร้องไห้ ทุกคืน ทุกวัน เพื่อการรอคอย ในสิ่งที่ไม่แน่นอน จากเธอ
ฉันแน่ใจว่า.....ตอนนี้....ฉันไม่เคยรักเธอ....คนที่เป็นอยู่...ณ....ตอนนี้ เพราะว่านั่น.....ไม่ใช่เธอคนเดิม....คนที่ฉันเคยรัก.......
ในเมื่อเธอเลือกที่จะยอมแพ้ ต่อปัญหา.....ฉันก็คงร่วมทางกับเธอไม่ได้ ต่อให้ฉันเข้มแข็งซักแค่ไหน..... ฉันก็คงไม่สามารถ.....ต้านทานความอ่อนแอของฉันได้เหมือนกัน เพราะ ...... เธอ......
ถ้าเรา เป็นคนที่พระเจ้า ประทานให้เราได้อยู่ด้วยกัน และ รักกันตลอดไป เราจะกลับมาและอยู่ด้วยกันตลอดไป
"พระเจ้าไม่ได้ประทานสิ่งที่ดีให้เรา แต่พระองค์ประทานสิ่งที่ดีที่สุด" ขอบคุณพระเจ้า
Create Date : 08 กันยายน 2553 |
|
0 comments |
Last Update : 8 กันยายน 2553 9:15:08 น. |
Counter : 359 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|
Miss Lunla |
|
|
|
|