"ความสุขหมายเลข7"เดินทาง ค้นพบ จากลา ปาย (แม่ฮ่องสอน)

"ความสุขหมายเลข7"โปสการ์ดปาย (แม่ฮ่องสอน)


วันที่ 24 มกราคม 2555


หลังจากที่เราเอาสัมภาระโยนทิ้งไว้ที่ห้องพักแล้ว
ตอนนี้ตัวเบา รถเบา พร้อมแล้วที่จะออกลุยไปในปาย


ชนบทในปายกับชีวิตที่เรียบง่าย ขับรถไปเรื่อยๆท่ามกลางทุ่งนาและท้องฟ้าสีคราม


ฟ้าใส เมฆก้อนปุยลอยเอื่อย ราวกับจะเอ่ยคำทักทายต้อนรับพวกเราในการมาเยือนปาย
ขอบคุณที่อากาศดีตลอด ทำให้เที่ยวได้อย่างสบายใจไม่ต้องกลัวฝน

เนื่องจากปายเป็นเมืองเล็กๆ สถานที่ท่องเที่ยวสำคัญก็อยู่รอบๆปาย
ทำให้เราใช้เวลาแค่ครึ่งวันก็เที่ยวจนหมดทุกที่ ขับมอเตอไซต์เปิดGPS
นำทางไปด้วยรับรองไม่มีหลง


สถานที่แรกที่เลือกไปคือน้ำตก หมอแปง สังเกตุว่าน้ำค่อนข้างน้อย
ถ้า้เป็นฤดูฝนน้ำจะไหลลงมาเต็มหน้าผา


น้ำใสๆ ไหลเอื่อยๆ เย็นเท้า


Coffee in love ตอนนี้กลายเป็นแลนมาร์คสำคัญไปซะแล้ว
ใครมาปายไม่มาถ่ายกับตัวอักษรตรงนี้ เหมือนมาไม่ถึง


ทิวทัศน์มองจากตรงนี้ก็สวยใช้ได้เลย


รัก............


ได้ภาพจากตรงนี้เยอะพอสมควร





ฉันเคยสงสัยเล็กๆว่า ที่นี่แค่ร้านกาแฟทำไมคนถึงชอบมาถ่ายรูปกัน

เริ่มเข้าใจแล้วว่า ทิวทัศน์ตรงนี้ค่อนข้างดีเป็นจุดที่มองออกไปมีแบล๊คกราวด์
เป็นภูเขา และ ฟ้ากว้าง ถึงจะไม่ได้กินกาแฟ แค่ถ่ายรูปก็คุ้มแล้วหละ


แลนมาร์คสำคัญอีกหนึ่งที่ กองแลน หรือ ปายแคนย่อน

กองแลน ตั้งอยู่บนถนนสาย 1095 (แม่มาลัย-ปาย) ก่อนถึงตัวเมืองปาย สัก 10 กิโลเมตรได้ 
เลยสะพานประวัติศาสตร์มาเล็กน้อย บริเวณหลักกิโลเมตรที่ 90 จะพบป้ายกองแลนอยู่ทางด้ายซ้ายมือ

ลักษณะเป็นชั้นหิน ใกล้เคียงกับ แพะเมืองผี โดนลมและน้ำกัดเซาะจนกลายเป็นทางเดินแคบๆ
ด้านข้าง ซ้ายและขวา ลักณะเป็นเหวลึกเดินไปเสียวไปเลยทีเดียว


ยอมรับจากใจ ก่อนจะเดินผ่านตรงนี้ทำใจอยู่ประมาณ 5 นาที


ทั้งหมดนี้่ธรรมชาิติเป็นผู้สร้าง สำหรับฉันที่นี่ดูยิ่งใหญ่อลังการมาก
เดินไปทางไหนก็ละลานตาไปด้วยทิวทัศน์ของชั้นดินสูง ต่ำ สลับกัน
เป็นภาพที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ประทับใจกับที่นี่มาก


ทางเดินในกองแลนบางจุด เดินได้แค่คนเดียวเท่านั้นไม่สามารถสวนกันได้ และมีทางเดินขึ้นลง
อีกด้วย ถ้าใจกล้าก็ลองเดินดูนะคะ แต่เราไม่กล้าขอบาย รูปนี้เพื่อนเราถ่าย ฮ่าๆ ส่วนเรารออยู่ข้างบน



ที่นี่เคยเป็นสถานที่ถ่ายภาพยนต์เรื่อง ปายอินเลิฟ ด้วยนะ ในภาพนี้คือหอคอยที่เพิ่งสร้างขึ้นเมื่อไม่กี่ปีที่แล้ว
ใช้สำหรับมองมุมสูง ถ้ามากับแฟนคงโรแมนติคไม่น้อยเลย


สถานที่สุดท้ายก่อนตะวันตกดิน เรามาจบทริปวันนี้กันที่สะพานประวัติศาสตร์ ท่าปาย


ช่วงประมาณ 6 โมงเย็นนักท่องเที่ยวเริ่มน้อย ถ่ายรูปสะดวกมากๆ


ลมเย็นๆบนสะพาน คนน้อยๆ ลองเงี่ยหูฟังเสียงของน้ำไหล เท่านี้ฉันก็ค้นพบความสุขแล้ว
ไม่ต้องทำอะไรไปไหนไกล อยู่กับภาพตรงหน้า ดื่มด่ำและเสพความสุข


ถ้ามายืนอยู่ที่นี่คนเดียวในยามเย็น คงเหงาน่าดูเลยแหละ


พอฟ้าเริ่มมืด ก็ได้เวลาบอกลาสะพาน บอกลาทิวทัศน์ และพรุ่งนี้เราจะบอกลาปาย

ยังมีสถานที่อีกหลายที่ ที่เราไม่ได้เอารูปมาลงทั้งหมู่บ้านจีนยูนาน,น้ำตกอีก2-3 แห่ง
เพราะไม่ได้ถ่ายภาพมาเยอะเท่าไร หารูปสวยๆไม่ได้นั่นเอง T^T

หลังจากที่ฟ้าเริ่มมืด ก็ได้เวลาเป็นผีเสื้อราตรี
ไปถนนคนเดินกัน.......

ถนนคนเดินในปาย สภาพใกล้เคียงกับข้าวสาร
เำพียงแต่ไม่ค่อยมีร้านเหล้า และ ยังมีอาหารพื้นเมืองขายอยู่อีกเยอะ

เป้าหมายของการเดินถนนคนเดินของฉันคือ เจ้านี่


ฉันเดินไปหาหลายร้านพอสมควร เข้าร้านนู้น ออกร้านนี้ เพียงเพื่้อเลือก
Postcard ที่สวยที่สุดให้คนที่ฉันรัก

เพราะเธอไม่ได้มาด้วย ฉันเลยอยากจะส่งความรู้สึก

ของฉันไปให้เธอ ผ่านกระดาษใบเล็กๆ

กลับมาที่ห้องพัก อากาศหนาวมาก มือจับปากกา
คิดถึงหน้าตาผู้รัีบโปสการ์ด แล้วค่อยๆกลั่นกรองความรู้สึกต่างๆ
จากหัวใจกลายเป็นตัวอักษร

หวังว่าเธอจะดีใจ วันที่โปสการ์ดพวกนี้ไปถึงเธอ

หวังว่าเธอจะมีความสุขดี...........รักและคิดถึง


ที่ บ้านกะทิสด รีสอร์ทที่พวกเราพัก

พี่กะืทิ เรียกพวกเรามาผิงไฟด้วยกัน

ขณะที่กำลังผิงไฟ ก็มีผู้เข้าพักคนอื่นอยู่ด้วย พวกเราไม่เคยรู้จักกันเลย ทุกคนรู้จักกันวันนี้วันแรก
ต่างแนะนำตัีวพูดคุยหลายๆเรื่อง แชร์ประสบการณ์ต่างๆ อย่างออกรสชาติ

ตราบเท่าที่ไฟยังคงลุกโชนอยู่ ทุกคนก็ยังนั่งเฮฮาอยู่ตรงนั้น
เป็นบรรยากาศที่อบอุ่นมาก ซึ่งเราไม่เคยคิดว่าจะมีที่พักที่ไหน
ที่จะอบอุ่นและเป็นกันเองแบบนี้ เวลาล่วงเลยผ่านไป

ผู้คนเริ่มน้อยลง เสมือนกับจำนวนฝืนที่ลดลงตามไปด้วย

ฉันและเพื่อนขอตัวกลับเข้าห้องพักผ่อน
ใส่เสื้อกันหนาวหนาๆ ผ้าพันคอและซุกตัวอยู่ใต้้ผ้าห่ม
พรุ่งนี้แล้วที่เราจะกลับบ้าน และ บอกลาปาย


วันที่ 25 มกราคม 2555 ตื่นมาแต่เช้า ไปกินโจ้กเจ้าอร่อยในปาย
เก็บสัมภาระขึ้นบ่า ก่อนกลับเรามาไหว้พระที่วัดพระธาตุแม่เย็น เพราะอยู่ใกล้ที่พักมากที่สุด


เพื่อการเดินทางกลับที่ราบรื่น ใหว้พระ เพื่อความสบายใจ


วัดอยู่ค่อนข้างสูง ต้องขึ้นทางขึ้นลาดชันมาก


สถาปัตยกรรม งามๆ

หลังจากใหว้พระเรียบร้อย เราจึงบอกลาปายจริงๆซักที

ขับรถจากปาย - เชียงใหม่ ประมาณ 120 กว่ากิโลเมตร
ใช้เวลา 2 ชม.กว่าๆ ถือว่าเร็วๆมาก เพราะขากลับเป็นทางลง
กลับมาถึงเชียงใหม่ เอารถมอเตอไซต์ไปคืน
และโบกรถแดงไปอาเขต ซื้อตั๋วรถทัวร์ เชียงใหม่ - กรุงเทพ
เป็นอันจบทริปนี้

จากความคิดเ้ล็กๆว่า เงิน 2500 มันจะไปเชียงใหม่ได้มั้ย
ทำยังไงเราถึงจะเที่ยวเชียงใหม่ได้อย่างคุ้มค่า จากแค่คิด แค่ัฝัน
เีราชวนกัน วางแผนกัน จนเรามาถึงปายและกลับมากรุงเทพ
ได้อย่างสบาย ปลอดภัย

บางคนการออกไปเที่ยว คือ การพักผ่อนจากการทำงานมาหนัก คือการให้รางวัลตัวเอง

แต่สำหรับฉันการออกไปเที่ยว คือ การผจญภัย ค้นพบสิ่งใหม่ๆตลอดเวลา
ค้นพบผู้คน มิตรภาพ รู้จักเพื่อนร่วมเดินทางของเรามากขึ้น และเรียนรู้โลก

บางคนบอกว่าต้องมีเงินเยอะๆถึุงจะเดินทางได้ ฉันว่าไม่เสมอไป
ถ้าเราไม่ได้แคร์หรือยึดติดกับความสะดวกสบายมาก

แน่นอนการเดินทางของฉันยังมีต่อไปเรื่อยๆ
หวังว่าเพื่อนๆคงติดตามกันต่อไปเรื่อยๆเช่นกันนะคะ


ระหว่างทางกลับจาก ปาย - เชียงใหม่


แล้วพบกันอีกในทริปหน้านะคะ

Create Date : 05 มีนาคม 2556		2 comments
Last Update : 5 มีนาคม 2556 17:33:15 น.
Counter : 2732 Pageviews.
Share Tweet