Little Traveler
<<
มกราคม 2556
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
28 มกราคม 2556
"ความสุขหมายเลข5 "Find inspiration" (ภูกระดึง-เลย)
"ความสุขหมายเลข9" ฝนสุดท้าย ณ ขุนตาน (ลำพูน)
"ความสุขหมายเลข8" แสงแรกของฤดูร้อน (ระนอง)
"ความสุขหมายเลข7"เดินทาง ค้นพบ จากลา ปาย (แม่ฮ่องสอน)
"ความสุขหมายเลข7"หัวใจเดินทางไปปาย (แม่ฮ่องสอน)
"ความสุขหมายเลข7" Look at the world (เชียงใหม่)
"ความสุขหมายเลข7" walk to remember (เชียงใหม่)
"ความสุขหมายเลข6" สั้นๆแต่ได้ใจความ (ลพบุรี)
"ความสุขหมายเลข5 "Find inspiration" (ภูกระดึง-เลย)
"ความสุขหมายเลข4 - Finale "สู่โลกใบใหม่ " Hoi an" (เวียดนาม)
"ความสุขหมายเลข4 - Part 3" สิ้นสุดการรอคอย....ที่ "Hoi an" (เวียดนาม)
"ความสุขหมายเลข4 - Part 2" หัวใจไม่หว้าเว่เมื่อเที่ยวเมือง"เว้" (เวียดนาม)
"ความสุขหมายเลข4" ต่างประเทศครั้งแรก ตุ๊มๆต่อมๆ (เวียดนาม)
"ความสุขหมายเลข3" ฉัน กับ กรุงเทพมหานครในมุมมองใหม่ๆ (กทม)
"ความสุขหมายเลข2" ภายใต้ท้องฟ้าสีเทาอันแสนอบอุ่น~ (สังขละบุรี)
"ความสุขหมา่ยเลข1" See ~ Sea (ประจวบคีรีขันธ์)
ครั้งแรก.......ของฉัน........ในการเขียน Blog ^-^
"ความสุขหมายเลข5 "Find inspiration" (ภูกระดึง-เลย)
"ความสุขหมายเลข5 "Find inspiration" (ภูกระดึง-เลย)
วันที่ 1
6
พฤ
ศ
จิกายน
2555
หลังจากกลับมาจากเวียดนาม ร่างกาย
เดี้ยงมาก
เหนื่อยและไม่อยาก
ออกไปไหน
กลับมา
ได้ไม่กี่วัน
เพื่อน
อีก
กล
ุ่มก็
โทรมาเอ
่ยปากว่า "แกหนาวนี้ไปปีนภูมั้ย"
ในชีวิตยังไม่เคย
ปีนภูที่ไหนเลยค่ะ
เลยคิดว
่าอยากลองไปซ
ักคร
ั้ง
เล
ยตบปากรับคำไป
ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าจะหายเหนื่
อยหรือยัง เพราะไปเวียดนามครั้ง
นี้
ใช้พลังงาน
ไปเยอะ
พอสมควร
..................
ไม่เคยเลย
ส
ักครั้งในชีวิตที่ได้เดินขึ
้นที่สู
งๆด้วยขาของเราเอง
ในกรุงเทพ
มีทั้ง ลิฟท์ บันไดเลื่อน
ฉันแทบไม่เคยมองเห็นความสำคัญ
ของบันไ
ด
แต่ครั้งนี้
แหละที่้เปลี่ยนแปลงฉัน การไปภูกร
ะดึ
งครั้งแรก
ฉ
ันต
บปากรับคำเพื่อน
ไป
โดยไม่รู้ว่าม
ีนรกรอฉันอยู่
วันที่ 1
6 ที่สถานีขนส่งหมอชิต
เ
ราซื้อตั๋วไว้ล่วงหน้า 3 วั
น แนะ
น
ำเลยนะคะ
สำหรับท่านที่จะไป
ซื้อตั๋
วล่วงหน้าก่อน 1
อาทิตย์จะดีมากและซื้อตั๋วของ
บขส
.
เถอะค่ะ
ของเ
ราตอนที่จองตั๋ว บขส เต็มค่ะ เลยต้องจองบริษ
ั
ทอื่นซึ่ง.........เดี๋ยวเล่าค่ะ
แน
ะนำ บขส
. จริงๆนะ
ตอน
ซื้อตั๋วบอกว่าไปลง
"ผานกเค้า"
ค่ะราค
าประมา
ณสามร้อยกว่าๆ
นั่งรถบริษัทเอก
ชนรอบ
3 ทุ่มค่ะจ
ะไปถึง
ผานกเค้าตอนเช้าพอดี
ขณะกำลังนั่งร
ถ คุยกัน กินหนม ด
ี
้ด
๊า
รถ
เคลื่อนตัวออกไ
ปจากกรุ
ง
เทพ
ประ
มาณ
5 ทุ่ม
รถจอดข้างทาง
แบบงงๆ
ไ
ฟ
และแอร์ดับลง
ไม่มีใคร
ชี้แจงอะไร
ทั้งรถเงียบ
ผ
่านไป
หนึ่งชั่วโมง
รถยังคงไม่ขยัี
บ
เ
รา
เริ่มคิดในใจว่า นี่คง
เป็นผลจากการ
จองรถบ
ริษัทเอกชนแ
น่เ
ลย
ค
นในรถเริ่มทนบรรยากาศอบอ้าวไม่ไหว ลงไป
เดินด้านนอกรถ
จนได้ความว่า
รถเสีย รอรถมาเปลี่้ยน
ใช้เวลารอ
สองชั่วโมงครึ่ง
"ครั้งหน้า
หนูจะจอง บขส."
ถึงผานกเค้าตอนเช้า
ตรู
่
ที่ท่ารถจะมีร้านข้าว
และจองตั๋วขากลับได้ค่ะ
เราต้องนั่งร
ถ
โดย
สารต่อไปที่อุทยานอีกต่
อ
ค่าร
ถ
แล้วแต่คนใน
ร
ถค่ะ ถ้าคนเต็มเร็วก็ 30
ถ้าเหมาก็ 300
แต่คนล
ะคนหน้าตาเพลีย
มั่กๆ
พอถึงภูสิ่งแรกที่ต้องทำคือซื้อบัตรค่าผ่านทางค่ะ ลงทะเบียนนักท
่
องเที่ยวว่าขึ้นไปกี่วัน
ลงทะเบียนขยะ
และ
ใครที่คิด
ว่าแบก
สัมภาระขึ้นไปไม่ไหว จ้างลูกหาบเลยค่ะ
กิโลละกี่บาทนี่จ
ำไม่ได้แล้วค่ะ
ขออภัย
เรา
จ้างหา
บค่ะ
กลัวไม่ไหว
เด
ี๋ยวจะแย่
ด่านทั้งหมดที่
ต้องฝ่าฟันค่ะ
สังเกต
ุว่าลั
กษณะ
ป่าจ
ะหลากหลาย
มีอะไรแปลกตาตลอด
ยิ่งสูงยิ่งหนาว คง
ใช้ไม่ค่อยได้ท
ี่นี่
เพราะอากาศร้อนท
ั้งวัน
เลย
อันน
ี้คือชื่อด่านที่
เราต้องตะลุย
ค่ะ บอสอยู่ด
้านบน
จุดชมวิวแรก
ทุกคนหอบแฮ่กๆ
ของที่ควรติดตัว ย
าดม
น
้ำ
ด
ื่น ผ้าเช็ด
หน้า
ซับเ
หงื่อ
(
ในกรณีอยากประหยั
ด เพราะยิ่งส
ูงของยิ่งแพง
)
อากาศร้อน เหงื่อไหล
เริ่มสูงข
ึ้นเรื่อยๆ
หน้าร้อนผ่าว ขาสั่น
จุดพักเหล่านี้
เปรียบเสมือน
โอเอซิส กลางทะเลทรา
ย ให้นักเดินทางผู้ก
ระ
หาย
และเหนื่อยล้าได้พัก
เนื่องจากภูกระดึงเป็นส
ถานที่ปีนเขาเล
เวล
1
B
eginner
ควร
มาที่นี่ก
่อนจะไป เขาหลวง
,สอ
ยดาว g
ล
g
มีนัก
ท
่องเที่ยวมากมายมาที่นี่ เลย
มีร
้านอาหารและความสะดวกสบายบริการเยอะกว่าที่อ
ื่น
เลือก
ร
้านค้าได้
เลย แม่ค้า
อัธยาศัยดี
ชวนคุย ยิ้
มแย้ม
แจ่
มใส Happy
มากๆๆที่ได้พักหม่ำข้าว
เหมือนสว
รรค์มาโปร
ด
ห
นท
าง
นั้นไม่ได้เรียบง
่าย ต้องกระโดดจากหินก้อนนี้ไปก้อนนั้น
ใช้เวลาในการขึ้น
ไปถึงยอดประมาณ
5 ชั่ว
โมง
อาจ
น้อยหรือม
ากกว่านั้นตามความสามารถของบุคคล
ถึงยอ
ดแ
ล้วววววว
ระยะทาง
5 กิโลเมต
ร
ที่เป็นทางขึ้นและ
ขึ้นตลอด
ส่งผลให้ขาแข็งเป้ก
ใน
ขณะที่กำลังดีใจอยู่นั้น
เพื่อนบอกว่ายังไม่ถึงที่พักต
้ิ
องเดินต่ออีก 3 กิโลเมตรทางตรงT^T
ความฝันแ
ตกเป็นเสี่ยง
ถึงกระนั้นก็ลากขาอัน(แข็ง
)แรง ไป
ยัง
ที่พักนักท
่องเที่ยว
ตอนที่
อยู่บน
ยอดภูฉันได้ยินเสียงแปลกๆ เพื่อนฉันบอกว่าลองเงี่ยหูฟังดีๆสิ
ฉันได้ยินเสียงอ
ะไรบ
างอย่าง เ
ป็นเสียงที่ไม่คุ้น
ชินไม่เคยได้ยินที่ไหน
มาก่อน
..............
เสียงของลม
ลมมีเสียงด้วยหรอ!!!
เป็นเ
สียงสายลมกำลังปะทะกับยอดสน และ ภูเขา
เสียง
ของสายลมเพราะมาก
ตาฉันเบิกโพรงเม
ื่อ
เสียงนั้นเริ่มชั
ดเจนขึ้น สาย
ลมกำลัง
พูดอะไรบางอย่าง
เป็น
คำพูดที่คุณต้องไป
ฟังกันเอาเอง
..............ว่าสายลมกำลัง
บอกอะไร
นั่งพัก
,
ลูกส
นในป่
าข
้างทาง
ลางกางเต้นท์
ราคาย่อมเยา
มากค่ะ
จุไ
ด้สามคนแหนะ
ได้บ
รรยากาศดี
ที่เหลือก็แค่เช่าเบาะรองและ
ถ
ุงนอน
สามารถเตรียม
ขึ้นไปเองได
้
และ
สำคัญมาก
"ยากันแมลง
และ
ทาก
ดูดเลือด
" ระวังโดนไต่ขา
หรือใครกลัวลำบาก บ้านพักก็มีค่ะแต่ต้องจองล่วงหน้าเยอะๆ
เรื่องอาหารด้านบนมีขา
ยทุกอย่างค่ะ จานละประมาณ 60 มีร้านให้เ
ลือกเยอะแยะไม่ต
้องกลัวอด
หยาก
แถมให้เยอะมากๆด้วย
ชนิดว่า
ล้นจาน
คุ้ม
ค่ากับราคา ร้านขายของใช้ก็มีค่ะ
แต่ถ้าอยากประหยั
ดเตรียม
มาก
็ได้
พว
กอาหารกระ
ป๋อง
อาหารแห้ง
แล้วมาขอ
น้ำร้อนด้านบน
วันนี้ขอนอนก่อนค่ะ
พรุ่งนี้ไปดูพระอาทิตย์แรกกัน
ตื่น
ตั
้งแต่ตี
สี
่ เดิ
นถือไฟฉายมาที่
"ผานกแอ
่น
"
เห
็นแสงไฟจากท้องถนน อากาศ
ที่เย็นต้องหยิบเสื้อกันหน
าว
และผ้าพันคอติ
ดมา
อยากเจออาทิตย์แรกเป็นที่
สุดเลย
ท่ามกลางไอเย
็นๆ แต่ตา
พวกเราร้อนผ่าวมาก
ค
ุ่รักหลาย
คู่นั่งเคียงข้างกัน
กุมมือ
พิงไ
หล
่แนบชิ
ด
สาย
ตาหลายคู่
คาดหวังอาทิตย์แรก เ
ป็นภาพที่ทำให้คนโสดเกิดอาการร้อนผ่าว
เจ็ดโมงกว่า
แล้ว พวกเ
ราทุก
คน
ค
่อนข้างผ
ิดหวังต้องเด
ินก
ลั
บที่พัก
เพราะเมฆมากไม่
สามารถมองเห็นไข
่แดงได้
อดเจอกันเลย
บ
า
งที่ใ
นภูกระ
ดึงเราจะได้ยินเสียงกระดิ่ง
ฉันมองหา
ต้นตอของเสียง
พ
บว่า
มีกระดิ่งห้อยอยู่ตามต้นไม้
มันคือหนึ่งในตำนา
นอันเก่าแก่
ของภู
กระดึ
ง
ตั้งแต่สมัยก่อน เก
ี่ยวกับ
เสียงกระดิ่งบนภูเขา
อากาศค่อนข้างเย็นสบาย เราทานข้า
วเช้าแล้วเริ่มออกเดิน
ทางสำรวจธรรมชาติบนภู
และ
จะไปจบทริปวันนี้
ในสถานที่ยอดนิย
มอย่าง"ผาห
ล่ม
สัก
"
น้ำใสจัง
ธ
รร
มชาติเป็นของ
ฟรีที่เราไม่ต
้องเสียเงิน น้ำก็
ฟรี อากาศด
ีฟรี
สวนทางกันกลางเมืองให
ญ่ๆ
คนหลายคน
ยินดีจ่ายเยอะเพื่อ
ได้บ้
านในสวน มีพื้นที่ปลูกต้นไม้เยอะ มี
สวน
แปลกท
ี่ธรรมชาติสามารถขายได้ราคาสูงในเมือง ทั้งๆที่
มันคือของ
ฟรี
มี
เรื่องละทึกใจม
าเล่าให้ฟัง เรื่องมีอยู่ว่าเราก็เดินกัน
ปกติในเส้นทางเดินชมน้ำตกตอนประมาณ
สิบเอ็ดโมง
พวกเราได้ยินเสี
ยงไม้ไหว
แต่ไม่มีใครทัก
เดินมาอีกซักพักได้ยินเสียงเหมือนไม้ล้ม ทีนี้หละวิ่ง
กันตาเหลื
อก
เหตุเพราะกลัวว่าจะเป็นช้าง ซึ่งช
้างเป็นสัตว์
ที่
ค่อนข้างดุร้าย ถ้าเจอกันในป่าเรามีสิทธิรอดยาก
หลังจากพวกเราวิ่งหนี ได้ยินเสียงชะนีในป่า
ร้องตามมาเป็นทอดๆ
คิดว่านั่นคงจะเป็นช้างแน่ๆ
ชะนีร
้องเหมือนเตือน
ภัย
ไปเที่ยวย
ังไงก็ต
้องระวังช
้างด้วยนะคะ
ช่วงที
่พวกเรามาใบเมเปิ้ลยังไม่แดงเท่าไรเลย
เห็นแค่นี้ก็ดีใจแล้ว คุ้มค่ากับที่มาตามหา
เดินไปเ
ดินมาก็มา
ถึงสระ
อโนดาต เป็น
เส้นทางที่ช่วงบ่าย
สามจะปิด
เพราะว่าส
ัตว์ป่าจะ
เริ่มมากินน
้ำ
น้ำในสระในมาก
อยากลองซักอ
ึก
มุ่งหน้าต่อไปบนเส้นทางที่เว
ิ้งว้าง ตอนนี้เพิ่งบ่าย
โมงเอง T^T หนทางยังอีกยาวไกลวันนี้เดิน
สิบกว่ากิโลเม
ตร
ณ
จุดนี้มองในระยะหลายกิโล
เมตรไม่เห็นเงาผู้
คนเลย มีแค่เรา
สามคน
และแล้วก็มาถึงผาเหย
ี
ยบเม
ฆ ฉันมองเห็
น
ผู้ชายคนนึง
เค้าเดินมาคนเ
ดียว
มาหยุดที่หน้าผาแห่ง
นี้
เหม่อมองออกไป
ไกลแสนไกล
ฉันไม่รู
้ว
่า
หัวใจ
ของเค้าลอยไปถึงไหน
ภูก
ระดึงจะว่า
ไป
ก็เป็นสถานที่ๆโรแมนติคมาก
มีท
ั้งค
ู่รัก
มาเติมเต็มความทรงจำดีๆ...........ซ
ึ่งกันและก
ัน
กลุ่มเพื่อน
เดินทางด้วยกัน.........,
ลำบากด้วยกัน
,หัวเราะด้วยกัน
คน
เดียว.........
บางที่เค้าอาจจะมา
เตือ
นความจำว่าครั้งหนึ่
งเคย
ใช้เวลาแสนสำคัญร่วมกัีบ
ใครซักค
น
ที่นี่
ฉันมองออกไป
พลางคิดแบบนี้ในหัว ท
ันใดนั้นมีเสียงตะโ
กนว่า
"จะเล่นมิว
สิควีดี
โอหรอ
เดินต่อได้แล้ว
" เพื่อนฉั
นตะโก
นมาไกล
ๆ
ดอ
กไม้ริมทาง
ลองมองใกล้ๆและ
ให้ความสำคัญ มันก็สวยดีนะ
ระหว่างเ
ดินทางไปผาหล่มส
ัก
บ่าย
สองกว่าๆ เหมือนเรา
กำลังอยู่ในแดนสนธยา
หมอก
ล้อมลอบตัวเราไว้
มองแทบไม่เห็นทาง
ข
้างหน
้า
"มุมมหาชน"
มีคนบอกไว้ว่า
"ภูกระดึง
สวยมาก
เลย จนลืมว่าเคยมีขา"
เป็นคำกว่าที่จริงและไม่
สามารถโต้แย้งได้ วันนี้เราเดินกันรา
วๆ 1
8 กิ
โล
เมตร
ตอนกลับจาก
ผาหล่มสักนี่แทบ
แย่ ทางมืดๆ
บวก
ขาที่ล้
ามาทั้งวัน
ม
ีหลายคน
ที่ต้องให้เพื่อนพ
ยุง เราเ
ดินกลับที่ำพักกับนักท
่องเที่ยวก
ค
นอื่น
คุยกันระหว่างทาง ช่วย
เหลือกัน........ได้เพื่อนใหม่
ในความเหนื่อยยากก็ยังมีสิ่ง
ดี
ๆอยู่
เช้าวันสุดท้ายบนภู
จ
ะต้
อง
เดินกลับวันนี้ ใจหายเหมือนกัน
เซเล็บประจ
ำภู
เดินไปทางไหนมีแต่คนขอถ่ายรูป
แถมรู้งานเวลาเรียกแล้วจะหันหน้ามามองกล้อง
เธอทำงานเป็นนางแบบได้ดีมาก น้องกวาง
และเด
ินก
ลับล
งภูอีก
เกือบสิบกิโลเมตร
การเดินท
างครั้งนี้เพื่อนฉันว่าเราโชคร้ายที่ไม่เห็น
พระอา
ทิตย์
ข
ึ้น
และตก
แต่
สำหรั
บ
ฉัน ฉันว่ามันคือโชคดีนะ โชคดี
ที
่
ฉันไม่เห็น
มันทำให้
ซัก
วันนึง.
........ฉั
นจะต้องกลับมานั่งมองมัน
อีก
รอคอยอยู่ที่เดิม
เพ
ื่อจะพบเจอ............แสงอาทิ
ตย์
อ
้อฉ
ันลืมเล่า
อ
ะไรไปอ
ย่าง............
ตอนที่
เราเดินทางในภู
ฉันได้คุ
ยกับคุ
ณ
ยายท่านหนึ่ง
อายุอานาม
60 กว่าๆ
คุณยายเล่าว่า มาที่ภู
กระดึงคนเดียว
และออกจากบ้านมา
เกือ
บ
สิบวันแล้ว
เริ่มจาก ภูทอกที่
จ
ังหวัดบ
ึงกาฬ เราได้
แลก
เปลี่ยนเรื่องข้อมูลการท่องเที่ยว
กับคุณยาย............
คุณยายบอกว่าเก
ษีย
รออกมา
ตั้งใจว่าจะเดินทางเที่ยวรอบประเท
ศไทย
ถ่ายรูปไปให้ล
ูกหลานดู คุณยายรู้สึกโดดเดี่ยวมั้ย? เหงาร
ึเปล่า?
ที่
ต้องเดินทางไกลๆ
ผู้หญิงอายุมากตัวคนเดียว
เป็นเรื่องน่ากลัว
เกินไป
แต่คุณยายกล้าหาญมาก.............หนูอยากบอกว่าหนูนับถือคุณยายจริงๆค่ะ
ที่ไม่ละทิ้งความฝันของตัวเองในการออกมามองโลก
หนูจะเป็นให้ได้อย่างคุณยายค่ะ
"ภูกระดึงไม่เป็นอุปสรรคเลยต่ออายุ ร่างกาย และความฝันเลย"
ขอบคุณการเดินทางครั้งนี้
และแรงบันดาลเล็กๆจากคุณยาย
ขอบคุณนะ
สำหรับความสุขที่หาไม่ได
้ใน
เมืองใหญ่
หวังว่า ซักวันเราคงเจอกันอีก...............
หลังจากที่ฉันกลับมา ฉันเดินขากะเพลก
ไป 2 วัน
ข
อโท
ษที่ย้อ
นหลังไ
กลนะคะพอดีคอมพ
ังช่วงสิ้นปีั เลยไม่ได้อัพ
ตอนนี้จะ
เริ่มอัพย้อนหล
ัง
อย่าลืมติดต
ามต
อนต่อไปนะคะ
Create Date : 28 มกราคม 2556
Last Update : 29 มกราคม 2556 0:14:23 น.
4 comments
Counter : 2347 Pageviews.
Share
Tweet
เขียนเล่า ได้สนุก เห็นภาพเลย มีโรแมนติกนิด ๆ ชอบครับ
ชอบภาพที่ถ่ายต้นไม้มีราก ดูสวย...
โดย:
ไวน์กับสายน้ำ
วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:9:39:25 น.
คุณ ไวน์กับสายน้ำ ถ้าชอบอย่าลืมติดตามตอนหน้านะคะ
^_^ ยังมีทริปเล็กๆของ เดือนธันวาคมอีก
โดย:
Become_the_Wind
วันที่: 28 มกราคม 2556 เวลา:23:45:20 น.
โดย:
Kavanich96
วันที่: 29 มกราคม 2556 เวลา:5:04:09 น.
เล่าเรื่องได้สนุกดี อ่านไปยิ้มไปค่ะ
โดย: x IP: 182.52.115.63 วันที่: 29 มกราคม 2556 เวลา:12:38:57 น.
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Become_the_Wind
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
?
]
Hello เพิ่งเริ่มเขียน บล๊อค ตื่นเต้นมากมายยย ~
New Comments
Webmaster - BlogGang
[Add Become_the_Wind's blog to your web]
Bloggang.com
ชอบภาพที่ถ่ายต้นไม้มีราก ดูสวย...