บ้านจะอือ เด็กน้อย และฉัน
เมฆเคลื่อนคลุมขุนเขา ทิวทอดยาวลำเนาไสว ลมพริ้วผิวเมฆไกว ลมลูบไล้ ไม้ลู่ลม
ที่นี่มีความงาม มีฟ้าคราม มีหมอกห่ม มีลำธารผสานผสม มีน้ำค้างพรมนัยน์ตา
เป็นประกายบริสุทธิ์ เป็นไฟจุดเปลวศรัทธา เป็นความฝันอันแรงกล้า จากดวงตาของดวงใจ
เพื่อเด็กน้อยที่คอยเฝ้า เราจึงก่อทอสายใย เพื่อเด็กน้อยที่ยากไร้ เราจึงให้หัวใจอุ่น
หนาวกายจึงคลายหนาว ฟ้ากอดดาวกลีบเมฆกรุ่น ใจกอดใจดอกไม้ละมุน รักกอดรักอบอุ่นละมัย
บ้านจะอือ เชียงราย.......
Create Date : 19 พฤศจิกายน 2551 |
|
1 comments |
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2551 23:20:21 น. |
Counter : 850 Pageviews. |
|
|
|
ใช้...ค่ะ..สิ...อือมันไม่สุภาพเวลาพุดกับผู้ใหญ่
อิๆๆ