เล่าไปหลายรอบแล้ว  แต่ก็รีบๆร้อนๆ เอาใหม่  เรียบเรียงใหม่ให้รู้เรื่องดีกว่าค่ะ

                เมืองเชียงใหม่     เป็นเมืองที่น่าอยู่ที่สุดในโลกเมืองหนึ่งค่ะ  มีทุกอย่างครบเครื่อง    สถานที่ท่องเทียว  ครบทุกรูปแบบ   ข้าวของเครื่องใช้  ความทันสมัย   รวมทั้งผู้คนดั้งเดิมก็นิสัยอ่อนโยนดี น่ารัก  พูดภาษาดอกไม้  ย่างกรายเหยียบลงไปเหลียวมองดูรอบตัว  รู้สึกว่ากำลังอยู่ในสวรรค์ภูมิ  มีแต่ผู้คนอายุไม่มาก  สวยหล่อ  หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส ร่าเริง    ไม่เหมือนผู้คนที่อื่นๆค่ะ     ทัวร์คณะเราจะเป็นประเภท รับประทานอร่อยนอนสบาย   เล่าเรื่องอาหารน่ารับประทานก่อนค่ะ 

                       มื้อแรกเริ่มที่ร้าน "ข้าวต้มย้ง"  หลัง มช.. จานเล็กๆ รวดเร็ว ราคาไม่แพง   อยู่ตรงสามแยกไฟแดงพอดี    ถ้าไปช่วงเทศกาลคนเยอะมากต้องรอคิว  แต่วันนี้  คนน้อย  มีนักท่องเที่ยวคนไทยพอสมควร   เดินออกจากร้าน  อ่านริมฝีปากได้ว่า "ถูกจัง" 

                       อีกมื้อที่นั่งสบาย  ศูนย์ศิลปาชีพ  ตรงข้ามสวนสัตว์ค่ะ      อยาก รับทาน  ปลาเทร้าท์   ซึ่งในประเทศไทยเลี้ยงได้แห่งเดียวที่ดอยอินทนนท์   แต่แรกตั้งใจจะนั่งรถไปรับประทานที่โครงการหลวงดอยอินทนนท์ค่ะ   แต่เมื่อลงจากดอยสุเทพ   แวะศูนย์ศิลปาชีพใกล้ๆดีกว่า  ไม่ต้องนั่งรถไปไกลค่ะ

                       วันนี้ไม่มีปลาเทร้าท์รมควัน   เลือก ปลาเทร้าท์ทอดสมุนไพร   สมุนไพรรอบๆอร่อยดีค่ะ  เนื้อปลาเทร้าท์  อร่อยใช้ได้  รสชาดคล้ายๆ ปลาสำลี  แต่ความมันน้อยกว่าเล็กน้อยค่ะ   ไฮไลท์ของอาหารคาวมื้อนี้ค่ะ

                     "ยำเห็ด"   กว่าจะนึกได้ว่าจะถ่ายรูปมาโชว์ ก็ทานไปซะเกือบเกลี้ยงค่ะ  วันนี้ไม่มียำเห็ดโคน   ในจานเป็นเห็ดอะไรหลายๆอย่าง  รวมกับผักของโครงการหลวง   ใส่จาน  สวยค่ะ  ชอบจาน  สีเขียวสวย  ทำลายนูนสองชั้น  และแปะโลโก้ศูนย์ศิลปาชีพค่ะ

                "ผัดยอดมะระหวาน"   ที่บ้าน ทานประจำ  แต่ละมื้อต้องมีผักค่ะ    ที่เหลือ แกงเลียงปลาอะไรสักอย่าง จำไม่ได้ และลืมถ่ายภาพอีกต่างหากค่ะ

                ตามด้วยของหวาน  ไม่อย่างนั้น  ไม่ครบรสค่ะ  Crape cake  ตามที่พนักงานแนะนำ   ถ้าไม่ได้ทานเสียดายแย่   อร่อยสุดยอด  เนื้อเค้กเป็นชั้นๆ  กัดลงไปฟันจะกระทบแต่ละชั้นดังกึกๆๆๆเบาๆ  รสชาดคล้ายแผ่นเนยบางๆ  สลับกับเนื้อเค้ก  ไม่หวานมาก  อร่อยจริงค่ะ

วุ้นมะพร้าว  ให้ดาวเดียวค่ะ

                มื้อกลางวัน  อีกมื้อที่ไม่อยากนั่งรถไปไกล  ควักตัวออกจากที่นอน  ไปรับทาน มื้อเที่ยง ที่ รร. ใกล้บ้าน เบลล์วิลล่า  วันธรรมดา คนไม่มาก  บรรยากาศดี วิวสวย  เสียดายในสระว่ายน้ำข้างร้านอาหาร ไม่มีสาวหุ่นดีๆมาว่ายน้ำ  มีแต่เด็กเล็กเล่นน้ำตากแดดกันค่ะ

"ยำเนื้อมะเขืออ่อน"  อาหารยำของโปรดค่ะ ถ้าไม่ได้ทานนานๆ เหมือนระบบย่อยอาหารจะทำงานไม่ปกติค่ะ

"ผัดขี้เมายอดมะพร้าวกุ้ง"  เปลี่ยนเป็นไก่ เพราะคุณแม่แพ้กุ้งค่ะ

อาหารคาวที่เหลือ  รู้สึกจะเป็นปลากระพงผัดสมุนไพร  เป็นปลากระพงชิ้นๆชุปแป้งทอด   และ แกงเขียวหวานเนื้อผักรวม รสชาดแบบฝาหรั่ง  ทั้งหวานทั้งจืดค่ะ   ตามประสานักรับทาน ลืมถ่ายภาพ กว่าจะนึกได้ก็เหลือแต่จานแล้วค่ะ 

ไฮไลท์มื้อนี้อยู่ที่ของหวาน  เพราะนั่งอยู่กลางดงพงป่า  ยังมีของหวานหน้าตาสวย  รสชาดหวานมันหอมเย็น  มาให้รับประทานกันอีกค่ะ 

 บานาน่าสปริต ของคนอื่น  150 ไม่รวมแหวด

ไอศครีม ราดหน้าฟรุตสลัด  150 หรือ 180 ไม่รวมแหวด จำไม่ได้ค่ะ

               ปิดท้ายด้วยของหวาน  ไอศครีมวานิลลา กับกล้วยหอมทอด  ของโปรดเลยค่ะ (  ของเจ้ามือ  แพงหน่อย 180 บาท ไม่รวมแหวด   วันนี้ถูกหุ้น  กันเลี้ยงเอง  จิ๊บๆ  กร่อดๆ )  เหมือนร้านอาหารเวียดนาม  เสียดาย เลือกรสไอศครีมไม่ได้  กล้วยหอมเวลาเอามาชุบแป้งทอด ทำไมหอมหวานอร่อยซะจริงๆ   

             ส่วนมื้อเย็น     เบื่อไปเที่ยวในเมือง  ไปมาจนเบื่อ ตั้งแต่ กู้ดวิวเปิดใหม่ๆ    ร้านต่างๆ ฯ  มันก็น่ารื่นรมย์ดี  แต่ก็ไปฟังเพลงมาจนเบื่อค่ะ     เดินเล่นนอนเขลง อยู่บ้าน  มีข้าวเหนียว น้ำพริกหนุ่ม ไส้อั่ว  หมูทอด เนื้อทอด  กับผักต้มผักสด    ซื้อมาจากตลาดแม่เหียะ  เอาไว้เติมเวลาหิว   ที่โปรดสุดก็ ฟักทองต้มอร่อยดีค่ะ  สามชิ้นสิบบาท               

              เดินเล่นชมวิว กับ เดอะด๊อก แถวๆนั้น  เยอะมากมาย   มีอาหารแบ่งกันรับทานกับ เดอะ ด๊อกแอนด์เดอะแก๊งค์   แล้วก็เดินเที่ยวบ้านเพื่อนบ้าน   แวะเข้าบ้านนั้นออกบ้านนี้   แต่ละบ้าน  งามเว่อร์ขนาด      ตามประสานานๆมาสักที   คุยสัพเพเหระ   อากาศดีมากฝนไม่ตกค่ะ   

Create Date : 20 กันยายน 2555
Last Update : 20 กันยายน 2555 15:09:48 น.		5 comments
Counter : 2498 Pageviews.
Share Tweet