10 พค 59 Holiday
หัวเรื่องและเนื้อเรื่องน่าจะเป็นบันทึกไดอารี่เสียมากกว่า แต่ไปๆมาๆก็จะลงห้องต้นไม้อยู่จนได้ค่ะ แม้ว่าเรื่องราวอาจไม่เกี่ยวกันสักเท่าไหร่ เพื่อไม่ให้ผิดประเภทไปมากนัก ลงเรื่องดอกไม้สักหน่อยค่ะ เก็บภาพดอก มหาบัวแดง เช้าแรกของการบาน ก่อนต้องจากกันหลายวัน คิดจะตัดไปไหว้พระ แต่ยังมีดอกเล็กอีกหลายดอกที่รอการบาน นับรวมได้ 9 หรือ 10 ดอกไม่แน่ใจค่ะ ต้องกลับไปนับอีกที เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องที่ไม่ตัดช่อดอกเสียเมื่อหลายวันก่อน เพราะไปเที่ยวกลับมา เช้านี้ยังมีดอกบาน และดอกที่รอการบานอยู่ ได้ชื่นชมกันฉ่ำใจค่ะ เที่ยวที่เดิมๆ พัก รร.เดิม ชอบสถานที่ โรงแรมนี้สวยงาม เงียบสงบ เหมือนพักผ่อนอยู่บ้าน วิวบริเวณริมทะเลสวยงามมาก เห็นวิวทะเลกว้าง ราคาหลักพัน วิวหลักล้าน ไม่ต้องปลูกบ้านเอง มีอาหารให้รับประทานได้ตลอด 24 ชั่วโมง ครั้งนี้ได้ชม พระอาทิตย์ตกน้ำยามเย็น นับเป็นภาวะไม่ปกติ เข้าเรื่องที่อยากลงบันทึกสนุกๆอีกค่ะ เมื่อคืนวันที่ 4 พค ใกล้สว่าง นอนฝันว่าออกจากที่พัก ขึ้นรถบัสคันใหญ่มีคนที่รู้จักหลายคน (แต่ตื่นมาไม่รู้จักนึกไม่ออก) ปลายทางคนขับรถมาส่งที่แห่งหนึ่ง ทุกคนบนรถต่างเก็บข้าวของจากที่พักกันมาลงรถกันไปหมด มีเราคนเดียวไม่ได้เก็บข้าวของจากที่พักมา สงสัยทำไมคนอื่นเขารู้เก็บของกันมาแล้วไม่บอก ต้องกลับไปเก็บของก่อนล่ะ พอนึกจะเก็บของก็กลับไปอยู่ที่ที่พัก มีกระเป๋าประหลาดโปร่งใสให้เก็บของ กระเป๋าใบไม่ใหญ่แต่ใส่ของเข้าไปทีไรเหมือนจะเต็มก็ไม่เต็มสักที จะนั่งรถอะไรไปที่เมื่อกี้ล่ะ เหลียวไปมาเห็นเพื่อนเดินมา ขอติดรถไปด้วยคนสิ แค่คิดจะติดรถก็มาถึงที่ใกล้ปลายทาง ยืนอยู่คนเดียวตรงทางแยกเต็มไปหมดเพื่อนคนอื่นหายไปไหนกันหมด ค่อยๆรู้สติตื่นจากฝัน จำได้เพื่อนที่เราขอติดรถ BMW ของเขากลับมานั่นตัวจริงเพื่อนคนนี้เสียชีวิตไปแล้วไปงานเผาศพไปแล้ว ไม่เคยได้คิดถึงเพื่อนสักหน่อยทำไมมาฝันถึง หน้าตาเพื่อนสดใสดีคงสุขสบายดี หลังเพื่อนเสียไปก็เพียงได้ข่าวว่า มีเพื่อนบางคนยังเห็นเพื่อนมาทำงานจอดรถเห็นกันตาเปล่าๆ ก็แผ่เมตตาให้เพื่อนไปสบาย ไปเที่ยวพัทยา พักผ่อนเล่นกับลูกหลาน ทานอาหารช้อปปิ้งกระดี๊กระด๊า ร่างกายก็ปกติแข็งแรงดีทุ้กอย่าง ตื่นเช้าก็ปกติดีทุกอย่างสดชื่นแข็งแรง ตั้งใจจะชวนหลานๆไปรับประทานอาหารทะเลร้านดังให้เต็มพุง ก่อนออกจากห้องพัก รับประทานยาความดันและแถมยาเบาหวานของคุณแม่สักเม็ดจะได้ซัดทุเรียนเต็มถังน้ำตาลจะไม่สูงมาก (รู้เยอะ) นั่งรถไปสักครู่เริ่มรู้สึกคลื่นไส้ ทานอาหารเสร็จ เกิดอาการคลื่นไส้อาเจียนอย่างรุนแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน อาเจียนเสียงดังน่าอายเกิดมาก็ไม่เคยเป็น แต่ก็หยุดไม่ได้เหมือนมีแรงระเบิดพุ่งจากในท้อง ปวดกล้ามเนื้อคอหน้าอกกระบังลมไปหมด อาเจียนอาหารออกมาหมดกระทั่งอาหารของเมื่อคืนที่ยังเหลือค้าง ปวดศีรษะรุนแรงมากและเวียนหัวบ้านหมุนอย่างกระทันหัน ความรู้สึกถึงความตายที่อยู่ใกล้เหลือเกิน ยิ่งอาเจียนยิ่งปวดศีรษะ และบ้านหมุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเป็นรุนแรงขนาดนี้มาก่อน คุณแม่ให้ความเห็นว่า ถ้าในฝันเก็บข้าวของขึ้นรถบัสไปเหมือนคนอื่นๆที่ลงรถไปก็คงกลับบ้านเก่าไปแล้ว นั่งรถไปมาผ่านวัดที่ไปงานเผาศพเพื่อนด้วย ผ่านมาทีไรก็คิดถึงทุกที เพื่อนจากไปเร็วจัง ครอบครัวของเพื่อนกำลังมีความสุขเชียว วันนี้สบายดีเป็นปกติเจริญมรณานุสติ กันต่อไปค่ะ เพลงอมตะโบราณขึ้นหิ้งวันนี้ นึกถึงแฟนสมัยเด็กๆ แฟนกันเล่นๆแบบนามธรรม ไม่ได้เป็นรูปธรรมและลงเอยด้วยการได้คลอดลูกออกมาเลี้ยง เหมือนเด็กสมัยนี้ พ่ออายุสิบสองแม่อายุสิบสามฝากครรภ์กันทุกวัน สมัยก่อนดูเหมือนผู้ใหญ่มีหลายวิธีที่คอยป้องกัน เช่น เข้าโรงเรียนสตรีล้วน โรงเรียนชายล้วน เป็นต้น หรือถ้าเด็กที่ไม่มีผู้ปกครองก็ส่งเข้าโรงเรียนประจำฝากให้คุณครูช่วยดูแลกวดขัน ผู้ปกครองไปรับไปส่ง ไม่ปล่อยอิสระเสรีไปไหนมาไหนเอง ไม่ไปไหนมาไหนสองต่อสอง เป็นวิธีสำคัญที่ลดโอกาสและเวลาว่างจากคนดูแล ใครมีลูกหลานในปกครองก็ต้องช่วยกันสอดส่องกวดขันดูแล เพราะเป็นปัญหาระดับชาติค่ะ
Create Date : 10 พฤษภาคม 2559 |
|
4 comments |
Last Update : 10 พฤษภาคม 2559 22:47:32 น. |
Counter : 1767 Pageviews. |
|
|
|