14 กย 58 เล่าเรื่อง นกกาเหว่า - Asian koel

                     สองเดือนก่อน  เมื่อเปิดประตูห้องนอนเวลาเช้า  พบนกนอนนิ่งอยู่บนระเบียง  ลูกพี่บอกเป็นนกกาเหว่า   มันเห็นเราก็พยายามใช้ขาที่ลู่ติดพื้นถีบตัวไปกับพื้นตะเกียกตะกายหนีจนตกลงไปบ้านชั้นล่าง   กรี๊ดลั่น  คิดว่ามันคงไม่รอดซะแล้ว  ตะโกนเรียกคนชั้นล่างให้รีบช่วยมันก่อนจะโดนฝูงแมวตะปบ

                      มันยังคงนอนกับพื้น  และตะเกียกตะกายแถไถหนีไปตามพื้น   ไม่ขยับปีกหรือขายกขึ้น  สัตวแพทย์ในตลาด  ไม่ค่อยสนใจอยากจะตรวจมันสักเท่าไหร่  เพราะคงไม่ค่อยมีใครเอานกไปตรวจ  มีแต่แมวและสุนัขหลายตัว  รอรักษาบ้างรอทำวัคซีนบ้าง  สัตวแพทย์คนแรก ไม่พูดอะไร  ให้ยามาสองขวด เราถามว่ามันเป็นอะไรหมอก็เออๆออๆ ตามที่เราสงสัย  ประมาณว่า คิดว่าเป็นอะไรก็ยังงั้นล่ะ ( หมอก็ไม่รู้เหมือนกัน )   พาไปหาสัตวแพทย์อีกคนที่ รพ.สัตว์ดีกว่า เล่าประวัติฟัง  หมอบอกว่ามันเป็นอัมพาตไม่มีโอกาสหายให้เลี้ยงดูไปจนกว่าจะตาย ( โห สงสารไอ้เหว่าจัง )

                    จะเลี้ยงมันยังไงให้มีความสุขนะ   หาสถานที่ก่อน  เราจับมันพักฟื้นไว้ในห้องน้ำของบ้านรับรอง  เผื่อว่าโชคดีมันจะได้พักและฟื้นตัว  เหมือนสัตว์หลายชนิดที่ได้นอนพักหลายวันแล้วกลับปกติ    อาหารเม็ดสำหรับนก  แมว  และผลไม้หลายอย่างทดลองเอามาให้กิน  มันเลือกกินแต่องุ่นไข่ปลาขนาดเล็กพอดีคำ  โชคดีที่ระยะนี้มีองุ่นไข่ปลามาขายทุกวัน 

                    ผ่านไปหลายวัน  ขามันดูมีแรงขึ้น  จับมันใส่กรงใหญ่ออกมาตากอากาศนอกบ้าน  ให้เห็นเดือนเห็นตะวันบ้าง   ฟื้นฟูสภาพจิตใจให้มันมีความหวังว่าจะได้กลับไปบินอีกครั้ง  เราพยายามคิดแทนมันตลอด  ไม่รู้ถูกหรือผิด  ตั้งใจจะให้มันออกมาสูดอากาศอาทิตย์ละครั้ง  ให้มาหัดบินบนรันเวย์ถนนในหมู่บ้าน   พร้อมทีมอารักขากันหมาแมว   แต่มันก็ไม่บิน วิ่งขยับปีกหนีไปแอบตามพุ่มไม้    กว่าจะจับคืนมาได้เหนื่อยทั้งคนทั้งนก   จนไม่มีใครสมัครใจมาคอยช่วยไล่จับและไล่แมว  ไอ้เหว่าจึงหมดโอกาสมาซ้อมบินอีก

                    ผ่านไปสองเดือน  มันขยับปีกสองข้างได้ดีขึ้นดูปกติ  ขาก็ยืนได้ดี  ถ้าเป็นอัมพาตตอนนี้ระบบประสาทมันน่าจะฟื้นตัวได้ดีเคลื่อนไหวได้ปกติ  ห้องที่มันอยู่ก็โอ่โถงกว้างขวาง  ถ้ามันจะบินก็คงกว้างพอจะบินได้   แต่มันยังบินไม่ขึ้น  อาหารยังมีแต่องุ่นไข่ปลาให้กิน ( ซื้อจนแม่ค้าดีใจถามทุกวันองุ่นมั้ยคะ  จะบอกว่าอร่อยมากค่ะไอ้เหว่าชอบกินก็นะ)   ถ้าเปิดประตูเข้าไปดูมันจะหัวซุกหัวซุนรีบหาที่หลบอยู่นิ่งๆ    สงสารมันจริงๆนะ 

                    ภายในบริเวณ มหาวิทยาลัยบรรยากาศดี ร่มรื่น ไม่เคยมาที่นี่  เคยเห็นแต่ภาพชมพูพันทิพตามฤดูกาล   ถ้าเจ้ากาเหว่า บินได้และได้อยู่ที่นี่มันคงมีความสุข  ภายในบริเวณนี้ มีสถานที่ดูนก  มีนกหลายชนิดเดินกันไปมา

 ทางไปโรงพยาบาลสัตว์  ไม่ยากเย็น  ภายในมหาวิทยาลัย มีป้ายบอกทาง

มาถึงโรงพยาสัตว์ในที่สุด

                 รพ.ให้บริการอย่างดี สะดวกแก่เจ้าของสัตว์  มีบริการทั้งในเวลาและนอกเวลาราชการ รวมทั้งวันหยุดราชการ   สัตวแพทย์แต่ละท่านน่ารัก  สวย หล่อ จิตใจอ่อนโยน ไม่หงุดหงิด  ขนาดไอ้เหว่าแหกปากร้องดัง เอาปากงับหนังมือคุณหมอจนน่าจะเจ็บ  คุณหมอก็ยังปล่อยให้มันงับไม่ว่าอะไร   ยินดีบริการมากๆ ไม่เสียทีที่เดินทางไปตั้งไกล  คงเพราะตรวจสัตว์ไม่เหมือนตรวจคนมั้ง  สัตว์ไม่มีจริต  ตรงไปตรงมา  

                  มีสัตว์เลี้ยงแทบทุกชนิด  รอคิวรับการตรวจรักษา    รวมทั้งมีห้องฉุกเฉินให้บริการ  เป็นระบบบริการเช่นเดียวกับคนยังไงยังงั้น  มีแพทย์เฉพาะสาขาสัตว์ด้วย

                คุณหมอบอกว่า  มันได้รับอุบัติเหตุทางสมอง  ชี้ให้ดูร่องรอยบาดแผลที่ศีรษะ และ แผลตามปีก   คุณหมอว่า ส่วนใหญ่ถ้านกตัวใหญ่มักเสียชีวิตคาที่   เพราะตัวใหญ่บินเร็วแรงเวลาชนกระจกหัวกระแทกแรง ( ก็นกไม่ได้ใส่หมวกกันน็อคนี่นะ )  และคอหักได้ 

                หลังจากคุณหมอตรวจสภาพแล้ว  ขามันปกติดีไม่หักที่ใด  ปีกก็ดูดี เราเห็นมันขยับปีกได้ดี  แต่มันคงยังไม่มีแรงบินเพราะได้อาหารที่ไม่เหมาะ  ได้เพียง องุ่นไข่ปลา  นี่ถ้าไม่พามาหาหมอ  มันคงหมดแรงตายแน่เลย 

                  คุณหมอรับมันไว้ในโรงพยาบาล เพื่อฟื้นฟูสภาพ  มันมีห้องส่วนตัวเล็กๆ  คุณหมอบอกมันจะได้พักผ่อนอย่างเงียบสงบ  ไม่ตื่นกลัว  ไม่ต้องกังวลสภาพอากาศเปลี่ยนแปลง   และถ้าสักวัน  มันแข็งแรงดีบินได้  คุณหมอจะปล่อยมันกลับคืนสู่ธรรมชาติ  แค่ปล่อยไว้ในมหาวิทยาลัยนี้มันก็คงมีความสุขมากมายแล้ว   ได้แต่หวังว่ามันจะบินได้จริงๆ  และเราก็คิดว่าน่าจะเป็นเช่นนั้น  เพราะอาการอัมพาตของมันดีหมดแล้ว  เหลือแต่มันไม่มีแรง  คุณหมอบอกมันต้องกินเนื้อ และอาหารอย่างอื่นด้วย

                        คุณหมอบอกไม่คิดค่าใช้จ่าย  ใช้เงินในกล่องบริจาคนี้ดูแลเลี้ยงดูนกเหล่านี้

บริจาคไว้ให้มัน 2,500  ถ้าไม่พอคุณหมอคงเลี้ยงมันต่อเองล่ะ

กรงเก่า คุณหมอไม่เอา สงสัยจะมีเยอะ  หิ้วกรงกลับบ้านพร้อมองุ่นของมัน

หวังว่ามันจะได้กินของอร่อย มีความสุข และบินได้อีกครั้ง

ประตูกระจกที่มันเคยบินมาชน  เราเอาเทปสีติดทึบไว้แล้ว คงไม่มีตัวไหนบินมาชนอีก

              สำหรับท่านใดที่มีสัตว์ ไม่ทราบจะไปรักษาที่ใด  แนะนำให้ไปที่นี่  มาตรฐานดีและสัตว์ที่ท่านรักก็จะได้รับการดูแลรักษา  ด้วยสัตวแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ  เป็นอย่างดีค่ะ    ท่านที่ต้องการสนับสนุนโครงการฟื้นฟูนกล่าเหยื่อบริจาค " กองทุนฟื้นฟูนกล่าเหยื่อ" ธนาคารกรุงศรีอยุธยาสาขามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ออมทรัพย์3741599502 ค่ะ

^]

พระพุทธเจ้าทรงแสดงนกเป็นอุทาหรณ์ในสุชาตาชาดกว่า เป็นสัตว์ที่ผู้อื่นรักใคร่เพราะมีวาจาไพเราะ^[65] ในเรื่องนี้อรรถกถาจารย์อธิบายว่า เป็นเรื่องเนื่องกับการสอนนางสุชาดาสะใภ้ของอนาถบิณฑิกเศรษฐีผู้มีวาจาดุร้าย คือพระพุทธองค์ก็ได้ทรงสั่งสอนนางสุชาดาในชาติก่อน ๆ มาแล้วเช่นกัน และเป็นการยกนกดุเหว่าเทียบกับนกต้อยตีวิด (นกกระแตแต้แวด) ที่มีเสียงไม่น่าฟัง^[66] คือทรงยกว่า

ธรรมดาสัตว์ทั้งหลายที่สมบูรณ์ด้วยวรรณะ มีเสียงอันไพเราะ น่ารักน่าชม แต่พูดจาหยาบกระด้าง ย่อมไม่เป็นที่รักของใคร ๆ ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า พระองค์ (พระราชชนนีของพระโพธิสัตว์ผู้ในชาติหลังเป็นนางสุชาดา) ทรงทอดพระเนตรแล้วมิใช่หรือ นกดุเหว่าสีดำตัวนี้มีสีไม่สวย ลายพร้อยไปทั้งตัว แต่เป็นที่รักของสัตว์ทั้งหลายจำนวนมาก เพราะร้องด้วยเสียงอันไพเราะ เพราะฉะนั้นบุคคลควรพูดคำอันสละสลวย คิดก่อนพูด พูดพอประมาณ ไม่ฟุ้งซ่าน ถ้อยคำของผู้ที่แสดงเป็นอรรถเป็นธรรม เป็นถ้อยคำอันไพเราะ เป็นถ้อยคำที่เป็นภาษิต[65]

ทรงแสดงนกเป็นอุทาหรณ์ในโกกิลชาดกว่า ผู้ที่พูดไม่ถูกกาละจะถูกทำร้ายเหมือนกับลูกนกลูกกา (ที่เป็นสัตว์ถูกเบียน) ทอดทิ้ง^[67] คือ

เมื่อยังไม่ถึงเวลาที่จะพูด ผู้ใดพูดเกิน กาลไป ผู้นั้นย่อมถูกทำร้ายดุจลูกนกดุเหว่า ฉะนั้น. มีดที่ลับคมดีแล้ว ดุจยาพิษอันร้ายแรง หาทำให้ตกไปทันทีทันใด เหมือนวาจาทุพภาษิตไม่. เพราะฉะนั้น บัณฑิตควรรักษาวาจาไว้ ทั้งในกาลควรพูดและไม่ควร ไม่ควรพูดให้ ล่วงเวลา แม้ในบุคคลผู้เสมอกับตน. ผู้ใดมีความคิดเห็นเป็นเบื้องหน้า มี ปัญญาเครื่องพิจารณาเห็นประจักษ์ พูดพอ เหมาะในกาลที่ควรพูด ผู้นั้นย่อมจับศัตรูได้ ทั้งหมด ดุจครุฑจับนาคได้ ฉะนั้น.[67]

            ทรงแสดงกุณาลชาดก ที่เป็นพญานกดุเหว่าเพื่อข่มความกระสันในผู้หญิงของภิกษุผู้เป็นพระญาติ 500 รูป ในชาดกนี้ มีทั้งนกดุเหว่าดำ และนกดุเหว่าลาย^[68] ซึ่งเป็นลักษณะของนกดุเหว่าตัวผู้ตัวเมียดังที่กล่าวมาแล้ว

Create Date : 14 กันยายน 2558		4 comments
Last Update : 4 ตุลาคม 2558 7:52:51 น.
Counter : 3069 Pageviews.
Share Tweet