อยากปล่อยปละ ละเลย ช่างประไร
เลิกใส่ใจ หากใคร ไม่แยแส
ไม่ตายหรอก แค่ขาดใครดูแล
อย่าตอแย จะใส่ใจใครขอเชิญ

ไม่อยากคุย พูดมาคำเดียวรู้
เพียงมองดู เห็นแววความห่างเหิน
อย่าตอกย้ำซ้ำเติม หากหมางเมิน
เพียงผิวเผิน ก็ช้ำระกำทน

อย่ากล่าวหาว่าใครเขาใจร้าย
ทีทำลายความรู้สึกไม่เคยสน
แค่ผู้หญิงจิตใจร้าว หนึ่งคน
คงไม่ทนอ่อนแอ ให้ลำเค็ญ

แม้เคยรักมากมาย จงรู้ไว้
แปรเปลี่ยนให้เฉยชา หากอยากเห็น
เพียงแค่คน เจ็บได้ร้องไห้เป็น
ขอเลือดเย็น แด่คนร้ายทำลายใจ