ให้ปากกามันพาไป ให้หัวใจมันขีดเขียน
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2551
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
14 พฤษภาคม 2551
 
All Blogs
 

เวรดึก ER

วันแรกที่อยู่เวรดึกของ ER ที่นี่ เริ่มตั้งแต่เที่ยงคืนยันสว่าง เคสช่วงตีหนึ่งตีสองนั้นค่อยข้างดูธรรมดาเหมือนกับช่วงเวรบ่าย (ก่อนเที่ยงคืน) หลังจากนั้นราวๆตีสาม พี่ Resident แผนก Ortho (ศัลยกรรมกระดูก) ที่อยู่ด้วยกันก็หนีไปนอน ทิ้งให้ Extern ตัวน้อยๆผจญกับชะตามกรรมอยู่ที่โต๊ะตรวจคนเดียว

เวรดึกมักจะเงียบๆ ใครอาจจะคิดว่าก็แน่ล่ะ คนที่จะออกจากบ้านมาหาหมอหลังเที่ยงคืนเนี่ย มันต้องอาการสาหัสไม่ก็เป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ Extern ไอติมเพิ่งตระหนักว่า มันเงียบ เพราะคนขี้เกียจตื่นและหารถมาไม่ได้มากกว่า คนไข้ที่ทยอยมาแต่ละรายนั้น ล้วน....สาหัส คือสาหัสสำหรับหมอง่วงๆที่จะตรวจทั้งสิ้น ต่อไปนี้เป็นเคสที่มาหลังตีสองครึ่ง เรามาดูกันว่าแต่ละรายอาการหนักขนาดไหน

“เนี่ยค่ะ ลูกดิฉันเช็ดตัวทั้งวันแล้ว ไข้ไม่ลงเลย เช็ดมาตั้งแต่สิบเอ็ดโมง(เช้า)แล้ว เค้าเคยชักด้วย ก็เลยรีบพามา” (อะโห นี่ขนาดรีบแล้วนะเนี่ย)

“เป็นหวัด ไม่สบายค่ะ ไข้ ไอเจ็บคอ” “ทำไมถึงเพิ่งมาเหรอคะ รอแฟนค่ะ แฟนไม่มาซักทีเลยมาเอง” (....ไม่ตื้บแฟนซะก่อนล่ะคะ..)

“ท้องเสียค่ะ ปวดท้อง ถ่ายมาเจ็ดแปดครั้ง เพิ่งจะเริ่มตอนห้าทุ่มค่ะ ถ่ายเป็นน้ำออกมาเยอะเลย” (ดีครับ เอาน้ำเกลือไปเลย ท้องเสียขนาดนี้)

“ท้องเสียค่ะ ถ่ายมาสี่ครั้ง หมอทำให้หยุดถ่ายได้ไหมคะ” (โอเค..จัดให้)
“หอบหืดกำเริบมาค่ะ” (พ่นยาขยายหลอดลมโลด)

“อ่อนเพลีย ไม่มีแรงมาสามอาทิตย์แล้วค่ะ” (ไม่รอให้มันครบสามปีเลยล่ะคุณพี่ โห มาตีสามครึ่ง)

Extern ไอติมตระหนักว่า แม้ผู้ป่วยแต่ละรายนั้น นอกจากรายที่เป็นหอบหืดแล้ว ที่เหลือก็ไม่มีอะไร รอเช้าได้ทั้งสิ้น แต่ก็อย่างที่ทุกคนคิด ไม่มีไอ้บ้าที่ไหนอยากออกจากบ้านมาหาหมอหลังเที่ยงคืนหรอก ถ้าเค้าไม่คิดว่าอาการป่วยของเขาสาหัสมากจริงๆ หน้าที่ของหมอก็คือ ยิ้ม แล้วก็รักษาเค้าไปให้ดีที่สุด

หกโมงเช้า พี่ Resident ให้ไปนอนแทนพี่ หลับไปชั่วโมงหนึ่งก็ตื่นมาอีก ลงเวร กลับหอ อาบน้ำ ห้องน้ำหลงคารั่ว มีน้ำหยดแหมะๆและตะใคร่น้ำไหลย้อยเป็นทาง... Extern ไอติมก็จำอะไรไม่ได้อีกจนตื่นมาเข้าเวรต่อตอนเที่ยง




 

Create Date : 14 พฤษภาคม 2551
9 comments
Last Update : 14 พฤษภาคม 2551 22:09:40 น.
Counter : 981 Pageviews.

 

พึ่งไปมาครับ สามสี่วันก่อน ราวๆตีสามเพื่อนผู้หญิงหอบกำเริบ ปานจะขาดใจตาย
พึ่งรู้ว่าข้อดีของการไม่สบายตอนกลางคืนคือ..ไม่ต้องต่อคิว

 

โดย: Jump.Jr 14 พฤษภาคม 2551 22:34:21 น.  

 

“อ่อนเพลีย ไม่มีแรงมาสามอาทิตย์แล้วค่ะ” (ไม่รอให้มันครบสามปีเลยล่ะคุณพี่ โห มาตีสามครึ่ง)

^
^
^
ไอติมไม่ได้ประชดใช่ไหม

แต่คนที่บอกว่ารอแฟนนี่
พี่ว่าเลิกกะแฟนไปเลยน่าจะหายไวเนอะ

ยิ้มเท่านั้นที่จะครองโลก(ของไอติม)ได้ สู้ๆน้อง
พี่สัญญา ถ้าไม่สาหัสจริงๆจะไม่ไปหาหมอตอนหลังเที่ยงคืน

 

โดย: มัยดีนาห์ 14 พฤษภาคม 2551 22:53:21 น.  

 

หมอไอติมเล่าเรื่องได้ ฮาดีค่ะ


อ่าน หลายๆ เรื่องในนี้ พลอยเข้าใจ เพื่อนคนนึงที่เป็น OB/GYN แร่ะ


ขอบคุณสำหรับเรื่องที่เอามาแบ่งปัน ตามประสาหมอลม เอ้ย อารมณ์ดีน๊อ

 

โดย: Farm Girl in High Sierra 15 พฤษภาคม 2551 0:48:23 น.  

 

ถึงแม้จะอารมณ์เสีย (เพราะมันเป็นเวลานอนของเรา)

แต่ก็ระวังคนไข้ไว้บ้างนะคับ

ระวังว่าคนไข้จะกลายเป็นงูเห่าแว้งกัดเราทีหลัง

(เมื่อได้รับการรักษาไม่ตรงตามจิตปรารถนา)

 

โดย: prezcot 15 พฤษภาคม 2551 6:36:57 น.  

 

เอ่อ ไอ้คนที่บอกรอแฟนนี่

มันน่า....แฟนมันจริงๆ เหอๆ

 

โดย: โยเกิตมะนาว 15 พฤษภาคม 2551 18:09:18 น.  

 

เคยเจอปวดเข่ามาสองปี มาER ตีห้าเพราะแถวบ้านออกรถมาซื้อผักเลยติดรถมาด้วยไหมครับ

 

โดย: jonykeano 16 พฤษภาคม 2551 16:30:32 น.  

 

^
^
^
ขำว่ะคะ ปวดเข่ามาสองปี มาตีห้าติดรถเค้ามา...เออ ทำไปได้

สู้ๆ คะ หมอไอติม ทำใจ ยังไงก็อาชีพนี้ต้องมีหน้าที่รักษาอยู่แล้วไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน...

เดี๋ยวส่งพยาบาลสวยๆไปอยู่เวรดึกด้วยดีไหม

 

โดย: GottaBeMary 16 พฤษภาคม 2551 21:40:09 น.  

 




no comment!!!

 

โดย: f a i f u n (oHsINa ) 17 พฤษภาคม 2551 21:34:00 น.  

 

- -*
หนุกๆน่าพี่

สู้ๆ

 

โดย: neaq 17 พฤษภาคม 2551 23:26:47 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




ดูเผินเผินเหมือนบ้าปัญญาอ่อน
ดูนานนานแล้วหลอนคล้ายคล้ายผี
ดูดูไปเหมือนว่าไม่มีดี
ดูอีกทีดู"................"

เติมเองตามใจชอบเลยครับ
Friends' blogs
[Add คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.