ทางชีวิต ระยะนี้ยามว่างเว้นจากการงาน เป็นระยะเวลาที่ Extern หันมาเอาใจใส่วิชาภูมิศาสตร์และสังคมศาตร์อย่างจริงจังกันมากขึ้น เปล่าหรอกครับ เราไม่ได้หันมาใส่ใจเรื่องความเป็นไปของโลกภายนอกหรืออะไรประมาณนั้น หามิได้ เหล่า Extern ที่ยังหาที่อยู่อาศัยไม่ได้ก็เริ่มร้อนรนแล้วว่าจะต้องไปใช้ทุน ก็ต้องเลือกหาทำเลจังหวัดที่ดูดีอยู่สบายและไม่ไกลจากกรุงเทพฯ อันเป็นถิ่นพำนักของหมอส่วนใหญ่ เวลานี้ก็เอาแผนที่มากาง ทันสมัยหน่อยก็คลิกๆๆๆ อ้า เทือกเขาตะนาวศรี เอาจังหวัดไหนดีน้อ พิษณุโลก...เมืองใหญ่ ประตูสู่ภาคเหนือ แต่งานหนัก ไปน่าน โหย....โคตรไกลเลย ภูเขาทั้งนั้น กาญจนบุรี...อ้อ มิน่า พม่ามันถึงมาทางนี้ ใกล้ๆกรุงเทพแค่นี้เอง สามจังหวัดภาคใต้..... ส่วน Extern ไอติมน่ะ ไม่มีส่วนรู้เห็นอะไรกับเค้าหรอก โดนคัดชื่ออกจากระบบไปแล้ว เอาแต่เชียร์ ไปเลยๆๆๆๆ..ว่าแต่ จังหวัดเลยนี่มันติดลาวไม่ใช่เหรอ (คิดถึงอุทยานแห่งชาตินาแห้วครับ) แหม ใจมันก็อยากใช้ชีวิตหมอชุมชนซักปีสองปี แต่อยากเป็นอาจารย์พาโธฯมากกว่า บางครั้งชีวิตก็ต้องเลือก และทุกคนก็มีทาเดินเป็นของตัวเอง พอมาถึงตรงนี้แล้ว เกิดคิดถึงหนังสือแบบเรียนรุ่นเก่า มานี กับมานะ ผมเป็นรุ่นสุดท้ายที่มีโอกาสได้อ่านเรื่องราวของตัวละครเหล่านั้น ป.๖ เล่ม ๒ บทที่ ๒๐ ทางชีวิต เป็นตอนที่ชูใจได้พบกับแม่ ซึ่งเป็นเหมือนตัวละครลับ(เขียนให้กำพร้าอยู่กับย่ามาตั้งหกปี) แล้วก็เอาเงินมาให้ถึงหนึ่งแสนบาท(หรือสองแสนนี่แหละ จำไม่ถนัด) เขียนซะคนอ่านน้ำตาซึม “ชูใจโผเข้าไปกอดแม่แล้วร้องไห้โฮ” อะไรเทือกๆนั้น มานี ชูใจ ปิติไปเรียนต่อที่โรงเรียนมัธยมในอำเภอ มานะเข้าไปเรียนในกรุงเทพ วีระเป็นรุ่นพี่โรงเรียนเดียวกับมานี ยังคงช่วยลุงทำสวยต่อไป เพชร แม้ว่าแม่จะตายไปเพราะโดนงูกัด ก็ยังคงตั้งหน้าตั้งตาเรียนและล้างจานต่อไปเรื่อยๆ (ล้างมาสามปีละ ตั้งแต่ป.๓ ที่ได้ค่าจ้างเป็นปลาทอดกรอบราดพริก) จันทร ได้รับพระมหากรุณาธิคุณเป็นผู้ป่วยในพระบรมราชูปถัมภ์ ผ่าตัดขาที่พิการ สมคิดและดวงแก้ว ตัวละครเสริม กลับไปยังถิ่นฐานเดิมของตน ฉัตร คงเลี้ยงวัวอยู่แถวๆนั้นต่อไป นี่ผมยังลืมใครไปอีกหรือเปล่า Extern ไอติมรู้สึกเหมือนตัวละครเหล่านี้คือเพื่อนที่โตมาด้วยกัน แม้ว่าในหนังสือจะวาดภาพงานฉลองจบการศึกษาเป็นปีก่อน Extern ไอติมจะเกิดปีหนึ่งก็ตามที ทุกคนล้วนมีทางเดินชีวิตของตนเอง บางคนเลือกได้ บางคนเลือกไม่ได้ และทางของแต่ละคน มอุปสรรคต่างๆกันออกไป หนักและเบาไม่เท่ากัน สุดแท้แต่ว่าโชคชะตาจะพัดพาชีวิตเราให้ไปเจออะไร นอกจากนั้น มันก็ขึ้นอยู่กับเราแล้วว่าจะทำอย่างไรกับสิ่งที่ผ่านเข้ามาในเวลานั้น ว่าแต่ มีใครรู้บ้างไหม ว่าหมู่บ้านในแบบเรียนนี้คือหมู่บ้านอะไร ตั้งอยู่จังหวัดไหนของประเทศ ได้โปรดเถอะ เรียนมาจนบัดนี้ ยังไม่รู้เลยว่าหมู่บ้านแห่งนั้น (ที่มีแผนที่อยู่ที่ปกแบบเรียนตอนประถมต้นทุกเล่มน่ะ) อยู่ตรงไหนของประเทศไทยกันแน่   Create Date : 03 มีนาคม 2552 6 comments Last Update : 3 มีนาคม 2552 22:51:24 น. Counter : 522 Pageviews. Share Tweet

เอาพลังชีวิตมาฝากคับ การ์ตูน 2หมิงกะนางฟ้าอินชอน ตอน ของเล่นของหมิงๆ (คลิกเยย)   โดย: พลังชีวิต 3 มีนาคม 2552 23:09:26 น.

555+ ยังทันใช้แบบเรียนรุ่นเดียวกันด้วย อืม แต่ไม่เคยสงสัยเลยอ่ะว่ามันอยู่ส่วนไหนของประเทศไทย แล้วพอมาเขียนบล็อกก็ได้อ่านตอนโตของตัวละครเหล่านี้ ยังแอบเสียใจเลยที่วีระคนที่เราคิดว่าเป็นผู้ใหญ่มีความคิดกลับตกอับอย่างคิดไม่ถึง ถ้าไอติมไม่เลือกเรียนต่อละก็ จะให้ย้ายมาอยู่ สงขลาซะเลย ไม่ไกลกรุงเทพฯน๊า นั่งเครื่องบินแค่ชั่วโมงกว่าๆเอง แต่ถ้านั่งรถไฟ เหอๆ ก้นแทบระบมละไอติมเอ้ย ฝันดีนะคืนนี้   โดย: มัยดีนาห์ 3 มีนาคม 2552 23:16:12 น.

โดยส่วนตัว ผมไม่ชอบตอนจบที่เขียนออกมาใหม่ ผมว่าผมจะแต่งเองจะดีกว่า แต่กลัวเรื่องลิขสิทธิ์ครับ   โดย: คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน 4 มีนาคม 2552 12:21:18 น.

้อ้อ นี่เป็นบล็อกที่ ๑๐๐ ของ Extern เพลินใจพอดีครับ มาฉลองกันดีกว่า   โดย: คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน 4 มีนาคม 2552 21:22:24 น.

พี่ ไ อ ติ ม เ ร า คุ้ น กั บ ชื่ อ ม า น ะ ม า นี แ ต่ เ ร า ค ง ไ ม่ เ ค ย เ รี ย น แ บ บ เ รี ย น เ ดี ย ว กั น พี่ เ ล่ น เ กิ ด ก่ อ น เ ร า เ กื อ บ 5 ปี เ ป น ไ ง บั้ ง เ นี่ ย ไ ฮ 5 ก็ ไ ม่ ค่ อย เ ม้ น ต อ บ ช อ บ เ ข้ า ม า อ่ า น บ ล๊ อ ค นี้ จ ริ ง ใ ค ร บ อ ก ว่ า คุ ณ ห ม อ ช อ บ เ ขี ย น ห วั ด ๆ เ ร า ห ล ะ เ ถี ย ง ใ จ ข า ด ดิ้ น เ ล ย มึ คุ ณ ห ม อ เ ขี ย น ห นั ง สื อ ส ว ย อ ยุ่ ต ร ง นี้ ตั้ ง ค น นึ ง ไ ว้ จ ะ ม า อ่ า น ใ ห ม่ น ะ พี่ เ อ อ อ อ อ อ อ เ ร า ฟั ง เ พ ล ง " ไ ม่ รั ก แ ต่ คิ ด ถึ ง " ม า ต ะ กี้ โ ห ว ว ว ว สุ ด ๆ อ่ ะ ฮ่ า ๆ ๆ มี นั ย ย ะ ไ ร ป่ ะ เ นี่ ย ฮั่ น แ น่ ^^   โดย: 085 ปี 1^^ IP: 125.25.237.74 9 มีนาคม 2552 1:44:38 น.

เข้ามาอ่านบล๊อกแล้วรู้สึกสนุกกับตัวอักษรที่ถ่ายทอดเรื่องราวนะค่ะ อยากบอกว่าเรารุ่นเดียวค่ะ เป็นรุ่นสุดท้ายที่เรียนมานีมานะ และเป็นความภาคภูมิใจด้วยค่ะ อิอิ   โดย: NerOfa 27 พฤศจิกายน 2554 20:52:12 น.