ท้องทุ่งที่(ไม่ค่อยจะ)คิดถึง
และแล้ว Extern ไอติมก็ต้องกลับท้องทุ่งองครักษ์เนื่องจากโรงเรียนเรียกตัวไปติว (เหมือนแม่ทัพโดนเรียกตัวกลับจากแนวหน้า) แต่ Extern ไอติมไม่มีรถมารับ ต้องหอบ “เบญจบริขาร” หรือกระเป๋าเสื้อผ้าหนึ่ง เป้หลังหนึ่ง กระเป๋าเอกสารหนึ่ง น้องป่อยหนึ่ง ถังซักผ้าหนึ่ง (ทั้งชีวิตมีแค่นี้แหละฮะ) ตะเกียกตะกายไปขึ้นรถตู้กลับองครักษ์เอง ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าต้องซื้อเก้าอี้ให้กระเป๋านั่ง
พอมาถึงองครักษ์ราวๆเที่ยง เพื่อนไปเข้าเรียนหมดแล้ว ค่อยๆเดินฝ่าแดดกระย่องระแย่งหอบสัมภาระเข้าไป”หอเล้าไก่” ซึ่งเป็นอาคารคู่ชั้นเดียวอยู่หลังหอนิสิตแพทย์ห้าชั้น เป็นแหล่งซุกหัวนอนของ Extern พอเดินเข้าไปไอเย็นๆจางๆจากเครื่องปรับอากาศที่ปิดไปแล้ว พร้อมๆกับกลิ่นอับจากรองเท้านับร้อยคู่ ห้องเบอร์ ๑๐ ที่ไม่ได้เข้าไปนอนมานานมาก บัดนี้เปลี่ยนสภาพไปไม่ต่างจากกองขยะ ก็ไอ้ Roommate เส็งเคร็งสามตัวนั่นมันโคตรอภิมหาซกมก วีรเวรต่างๆนับไม่ถ้วน ผมเคยนั่งดูตัวโม่ง (ดักแด้ของยุง) ในชามมาม่าของมันที่ไม่ยอมล้าง นั่งจดบันทึกการเจริญเติบโตของเชื้อราในจานอาหารอยู่ตั้งสองอาทิตย์กว่ามันจะเอาไปล้าง ปลากระป๋องที่เปิดไว้จนมีราปุกปุย ฯลฯ
แล้วสภาพห้องที่ไม่ได้ทำความสะอาดมาสิบเดือนน่ะเรอะ.. Extern ไอติมเป็นคนซกมก แต่ก็ไม่อาจอยู่ในห้องที่มีแต่ขยะได้ และถุงเท้าเกลื่อนพื้น มีคอตตอนบัตที่เช็ดขี้หูอยู่ตามโต๊ะ แก้วกาแฟ ขวดน้ำ ขวดนมเศษกระดาษกับถุงไม่ต้องพูดถึง กางเกงในปนอยู่กับซองมาม่าที่ยังไม่แกะ (อ้วก! ใครจะกินลง) นี่มันนอนท่ามกลางกองขยะชัดๆ Extern ไอติมรับไม่ได้ถึงกับต้องเก็บขยะไปทิ้งได้สองถุงดำใหญ่ๆ กระนั้นก็ยังคงมีขยะตามหลืบที่เก็บไม่ไหวแล้ว แต่ก็เอาวะ พอนอนได้
ตอนนี้ท้องนารอบองครักษ์เริ่มมีสิ่งก่อสร้างผุดขึ้นเรื่อยๆ อีกหน่อยมันคงเป็นทุ่งคอนกรีตไปเหมือนกับมหาลัยเกษตรนั่นแหละ เฮ้อ...
Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2552 |
|
7 comments |
Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2552 11:19:35 น. |
Counter : 521 Pageviews. |
|
|
|
ทำไมซกมกได้ใจเหลือเกิน
ถ้าเรียนแพทย์ด้วยกัน เฮ้อ สงสารคนไข้ที่ไปเจอหมอเชื้อโรค