เทศกาลปีใหม่ Extern ได้อะไรบ้าง

ได้หนีหน้าน้องๆไม่ต้องอายเวลาทำพลาด : ขอสารภาพว่าสองปีที่แล้วช่วงปีใหม่นั้นเป็นช่วงเวลาแห่งการ elective (หรือไปเรียนวิชาเลือก) ของเหล่านิสิตแพทย์ และสองปีที่แล้ว Extern ไอติม (ซึ่งในขณะนั้นเป็นนิสิตแพทย์ไอติม) ก็ไม่อยากอยู่ที่องครักษ์ (เพราะ.....ช่างมันเถอะ ไม่ใช่เพราะรังเกียจบรรยากาศท้องนาแล้วกัน) สองปีที่ผ่านมา ก็เลยออกไปอยู่ข้างนอก ปีใหม่ก็หนีเที่ยวกับครอบครัว ไปต่างจังหวัดบ้าง กลิ้งไปมาอยู่บ้านบ้างก็เลยไม่รู้ว่าที่โรงพยาบาลเขาเป็นอย่างไรกัน

ได้หน้าที่ใหม่ๆ : พอกลายมาเป็น Extern ก็ต้องอยู่เวรภาคบังคับ ยิ่งเป็นศัลยกรรมก็ไม่รู้จะดิ้นหนีไปทางไหน ก็เลยอยู่โรงพยาบาลตลอดช่วงปีใหม่ มีแวบๆกลับบ้านบ้างไปเที่ยวบ้างวันที่ไม่มีเวร ช่วงเทศกาลนี่คนไข้ก็มักจะนำของมากำนัลให้หล่าอาจารย์ที่ช่วยดูแลสุขภาพให้ เช้าๆเดินราวด์วอร์ดนอกจากจะต้องแบกชาร์ตคนไข้แล้ว ก็ยังต้องทำหน้าที่แบกกระเช้าของขวัญวิ่งขึ้นวิ่งลงเอาไปเก็บอีกเล่นเอาเมื่อยน่องปวดแขนอยู่เหมือนกัน น้องก็ไม่มีแล้วเพราะไป elective กันหมดวิ่งไปวิ่งมา เป็นทั้ง Extern เด็กเก็บชาร์ต เจ้าหน้าที่ทำแผล แล้วก็คนงานลำเลียงกระเช้า

ได้อาหารฟรี(และน้ำหนักขึ้น) : กลายเป็นว่าช่วงเทศกาลปีใหม่ เป็นช่วงที่โรงพยาบาลน่าอยู่มากๆ เพราะนอกจากคนไข้จะน้อยลงเนื่องจากไม่มีใครอยากค้างโณงพยาบาลข้ามปีแล้ว ยังมีจัดเลี้ยงกันบ่อยๆทุกวัน เพราะว่าแต่ละวอร์ด แต่ละหน่วยงานก็ผลัดกันจัดงานไม่ซ้ำวันกัน Extern ไอติมก็ตระเวรกินฟรีไปเรื่อยเปื่อย อิ่มอร่อยประหยัดงบ และที่ขาดไม่ได้สำหรับงานฉลองก็คือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ Extern ไอติมเป็นพวกเมาง่าย เมาเร็ว และเมาค้าง กินสปายสองขวดก็หัวทิ่มบ่อ ได้แต่แอบจิบๆแล้วก็นั่งพักดูพยาบาลดูหมอเมาแล้วก็ตลกดี ตัวเองก็กินกะว่าอุ่นๆท้องแล้วพอเลย

ได้แหกปาก : นอกจากนั้นก็ต้องเป็นคาราโอเกะ ซึ่ง Extern ไอติมไม่ค่อยจะโปรด เพราะไม่ชอบเสียงดังๆ แถมเพลงก็ร้องไม่ค่อยจะเป็น ไอ้ที่ร้องเป็น บรรยากาศก็ไม่ได้เข้ากับเทศกาลปีใหม่เลย ถ้าไม่ใช่เพลงแนวบ้าๆบอๆก็เป็นเพลงอกหักรักคุด เพลงมันๆอารมณ์ดีๆนี่ไม่ชอบ

ได้งานมากขึ้น : เรื่องอุบัติเหตุเคสสาหัสๆก็มีเข้ามาเรื่อยๆ ก็โรงพยาบาลของเรามันอยู่ตรงทางหลวงหมายเลข ๓๐๑ รังสิต – นครนายกนี่นา ถือเป็นเส้นทางอีกเส้นหนึ่งที่จะเดินทางไปปากช่อง ไปน้ำตกสารพัด และไปเขาใหญ่ได้ มันก็ต้องมีอุบัติเหตุมาเรื่อยๆอยู่แล้ว เรื่องปกติ ที่เหลือนั้นก็เป็นความเน่าส่วนบุคคลของ Extern แพทย์ใช้ทุน และอาจารย์ที่อยู่เวร

คิดถึงเมื่อสามปีก่อนตอนนั้นเป็นนิสิตแพทย์ปีสาม คืนแรกในชีวิตที่เมา มอมตัวเองโดยมีแม่กับป้าเชียร์อยู่ข้างๆ เมาแล้วก็พูดจาเลอะเทอะ ตบท้ายด้วยการไปนั่งเป่าขลุ่ยอยู่ใต้ต้นไม้ เออหนอ เสียงขลุ่ยเราใสที่สุดก็อีตอนเมานี่แหละนะ แต่เป่าโน้ตไม่เป็นสับปะรดเอาซะเลย นิ้วพันกันมั่วไปหมด...

Create Date : 04 มกราคม 2552		2 comments
Last Update : 4 มกราคม 2552 23:17:05 น.
Counter : 793 Pageviews.
Share Tweet