Bloggang.com : MARON CREAM : ~ เล่าเรื่องพระลอ ~ ตอน 3 พระเพื่อนพระแพงยินยศพระลอ

~ เล่าเรื่องพระลอ ~ ตอน 3 พระเพื่อนพระแพงยินยศพระลอ

ที่มา ลิลิตพระลอ ฉบับหอสมุดแห่งชาติ
พิมพ์ครั้งแรก ปีพุทธศักราช 2458

ตอน ท้าวเพื่อนท้าวแพงยินยศพระลอ

โคลงสี่

ขับซอยอราชเที้ยร ทุกเมือง
ฦาเล่าพระลอเลือง ทั่วหล้า
โฉมบาบพิตรเปลือง ใจโลก
สาวหนุ่มฟังเป็นบ้า อยู่เพี้ยงโหยหน ฯ

เล่าฦาโฉมท้าวทั่ว เมืองสรอง
ขจรข่างถึงหูสอง พี่น้อง
รทวยดุจวัลย์ทอง ครวญใคร่ เห็นนา
โหยลห้อยในห้อง อยู่เหยี้ยมฟังสาร ฯ

พระแพงพระเพื่อนเพี้ยง พิศวง
นับอยู่ในใจจง จอดไท้
มลักเห็นดอกกลหลง ฉงนเงื่อน อยู่นา
อกอ่อนรทวยไหม้ สรากหน้าตาหมอง

นางโรยนางรื่นขึ้น ไปเยือน
เห็นราชสองหมองเหมือน ดั่งไข้
ทุกวันดุจดวงเดือน งามชื่น ไส้นา
หมองดั่งนี้ข้าไหว้ บอกข้าขอฟัง หนึ่งรา ฯ

ผิว์ไข้พูนพยาธิไซร์ ยาหาย ง่ายนา
ไข้หลากทั้งหลายใคร ช่วยได้
ไข้ใจแต่จักตาย ดีกว่า ไส้นา
สองพี่นึกในไว้ แต่ถ้าเผาเผือ ฯ

โคลงสอง

ข้าฟังเหลือที่พร้อง สองสมเด็จพระน้อง
กว่านี้กลใด ฯ
ใดขัดใจแม่ ณ เกล้า สองสมเด็จพระเจ้า
บอกไว้งานเผือ ฯ

ร่าย

เจ็บเผือเหลือแผ่นดิน นะพี่
หลากระบิลในแหล่งหล้า นะพี่
บอกแล้วจะไว้หน้าแห่งใด นะพี่
ความอายใครช่วยได้ นะพี่
อายแก่คนไส้ท่านหัว นะพี่
แหนงตัวตายดีกว่า นะพี่
สองพี่อย่าถามเผือ นะพี่
เจ็บเผือเหลือแห่งพร้อง โอ้เอนดูรักน้อง
อย่าซ้ำจำตาย หนึ่งรา ฯ

ร่าย

ข้าไหว้ถวายชีพิต เผือข้าชิดข้าเชื่อ
เขือดังฤาเหตุใด ธมิไว้ใจเท่าเผ้า
สองแม่ ณ หัวเจ้า มิได้เอ็นดู เผือฤา ฯ

โคลงสี่

เสียงลือเสียงเล่าอ้าง อันใด พี่เอย
เสียงย่อมยอยศใคร ทั่วหล้า
สองเขือพี่หลับไหล ลืมตื่น ฤาพี่
สองพี่คิดเองอ้า อย่าได้ถามเผือ ฯ

สิ่งนี้น้องแก้วอย่า โศกา ณ แม่
เผือจักขออาสา จุ่งได้
ฉันใดราชจักมา สมสู่ สองนา
จักสื่อสารถึงไท้ หากรู้เป็นกล ฯ

ความคิดผิดรีตได้ ความอาย พี่เอย
หญิงสื่อชักชวนชาย สู่หย้าว
เจ็บเผือว่าแหนงตาย ดีกว่า ไส้นา
เผื่อหากรักท้าวท้าว ไป่รู้จักเผือ ฯ

ไป่ห่อนเหลือคิดข้า คิดผิด แม่นา
คิดสิ่งเป็นกลชิด ชอบแท้
มดหมอแต่งใดสิทธิ์ จักสู่ ธแม่
ให้ลอบลองท้าวแล้ อยู่ได้ฉันใด ฯ

---------------------------------------------------------
ถอดความ ร้อยแก้ว

ทุกเมืองล้วนเล่นเพลงซอเล่าลือถึงโฉมพระลอ
หญิงสาวได้ฟังต่างก็โหยหาถึงกษัตริย์หนุ่มรูปงาม
ไม่เว้นแม้แต่เมืองสรองของท้าวเพื่อนท้าวแพง
สองพี่น้องได้ฟังก็ใคร่อยากยลโฉมพระลอบ้าง
ถึงกับจิตใจระทม หน้าตาเศร้าหมอง

พี่เลี้ยง คือนางโรยและนางรื่น
เห็นสองธิดาหม่นหมองไม่สดชื่นเช่นทุกวันจึงไต่ถาม
เมื่อทราบว่าท้าวเพื่อนท้าวแพงคร่ำครวญถึงพระลอ
จึงอาสาหาหมอเสน่ห์มาให้

Create Date : 17 มีนาคม 2552

Last Update : 17 มีนาคม 2552 13:25:44 น.

0 comments

Counter : 7431 Pageviews.