สิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจ

"สิ้นเดือน เหมือนสิ้นใจ" ก่อนหน้านี้ ฉันไม่เคยเข้าใจความหมายของคำๆนี้อย่างแจ่มแจ้งซักเท่าไร อาจเป็นเพราะไม่ได้ประสบกับอารมณ์ที่รู้สึกเหมือนจะสิ้นใจเมื่อใกล้สิ้นเดือน แต่ตอนนี้รู้สึกว่าคำๆนี้มันช่างโดนใจและอธิบายความรู้สึกของฉันได้ดีจริงๆ ก็แน่ล่ะ ตอนนี้บิลต่างๆก็ร่อนมาพร้อมกันอย่างมิได้นัดหมาย เมื่ออาทิตย์ที่แล้วก็เพิ่งจ่ายค่าเทอมไป นี่ก็เหลือค่าห้อง กับค่าสาธารณูปโภคที่เป็นค่าใช้จ่ายจำเป็นที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงและผลัดผ่อนได้ และที่ยิ่งแย่ไปกว่านั้นก็คือ รายได้ที่มีมันเล็กน้อยจนแทบจะเรียกว่าเศษเงินเลยก็ว่าได้ เงินในบัญชีที่เหลืออยู่(อย่างน้อยนิด)ก็คงเก็บไว้เป็นค่าห้องในวันสิ้นเดือนซึ่งต้องจ่ายให้ตรงตามกำหนด

ตอนนี้ได้งานที่ร้านอาหารไทยอีกร้านหนึ่ง อยู่ในควีน แถวๆซันนี่ไซด์ รายได้ก็ไม่มากไม่มาย แต่ก็สมน้ำสมเนื้อกับงาน เพราะไม่ค่อยได้ทำอะไรมาก แค่รับโทรศัพท์แล้วก็ดูแลลูกค้าในร้านเท่านั้น แต่ก็น่าเสียดายที่ได้ทำที่ร้านนั้นแค่วันเดียว ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่พอกับรายจ่ายที่ต้องใช้ในชีวิตประจำวัน
แต่เมื่อไม่กี่วันมานี้ ร้านอาหารไทยที่ฉันเคยไปเทรนและปฏิเสธฉันนั้นได้โทรมาเรียกตัวฉันให้ไปทำงานบอกว่าเดี๋ยวจะจัดวันเวลาให้ ก็ไม่รู้ว่าเป็นข่าวดีหรือข่าวร้าย เพราะตำแหน่งที่รับ เป็นตำแหน่งที่เจ้าของร้านโขกสับได้โดยไม่บันยะบันยัง แต่ก็เอาเหอะ ในเมื่อไม่มีทางเลือกนี่นา ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันต่อไป

Create Date : 31 มกราคม 2552		1 comments
Last Update : 22 สิงหาคม 2552 8:42:51 น.
Counter : 399 Pageviews.
Share Tweet