คนไข้ 3 ประเภท.. .. (พุทธพจน์) ภิกษุทั้งหลาย! คนไข้ 3 ประเภทนี้ มีอยู่ในโลก คนไข้ 3 ประเภทนี้เป็นไฉน? คือ.. 1. คนไข้บางประเภทในโลกนี้ จะได้อาหารที่เหมาะ หรือไม่ได้อาหารที่เหมาะก็ตาม ได้ยาที่เหมาะ หรือไม่ได้ยาที่เหมาะก็ตาม ได้คนพยาบาลที่สมควร หรือไม่ได้คนพยาบาลที่สมควรก็ตาม ...ก็คงไม่หายจากอาพาธนั้น 2. คนไข้บางประเภทในโลกนี้ จะได้อาหารที่เหมาะ หรือไม่ได้อาหารที่เหมาะก็ตาม ได้ยาที่เหมาะ หรือไม่ได้ยาที่เหมาะก็ตาม ได้คนพยาบาลที่สมควร หรือไม่ได้คนพยาบาลที่สมควรก็ตาม ...ก็คงหายจากอาพาธนั้น 3. คนไข้บางประเภทในโลกนี้ ได้อาหารที่เหมาะ , ได้ยาที่เหมาะ ได้คนพยาบาลที่สมควร ..จึงหายจากอาพาธนั้น.. ไม่ได้อาหารที่เหมาะ , ไม่ได้ยาที่เหมาะ ไม่ได้คนพยาบาลที่เหมาะ ..ย่อมไม่หายจากอาพาธนั้น.. ภิกษุทั้งหลาย ในคนไข้ 3 ประเภทนั้น.. คนไข้ประเภทที่ได้อาหารที่เหมาะ ได้ยาที่เหมาะ ได้คนพยาบาลที่สมควร ..จึงหายจากอาพาทนั้น.. เมื่อไม่ได้อาหารที่เหมาะ ไม่ได้ยาที่เหมาะ ไม่ได้คนพยาบาลที่สมควร ..ย่อมไม่หายจากอาพาทนั้น.. เราอาศัยคนไข้ประเภทนี้แล.. จึงอนุญาตคิลาภัต (อาหารคนไข้) เราจึงอนุญาตคิลาเภสัช (ยาแก้ไข้) เราจึงอนุญาตคิลานุปัฎฐาก (ผู้พยาบาลคนไข้) ..และก็เพราะอาศัยคนไข้ประเภทนี้ คนไข้ประเภทอื่นๆ ก็จำต้องพยาบาลด้วย ภิกษุทั้งหลาย คนไข้ 3 ประเภทนี้มีอยู่ในโลก.. ภิกษุทั้งหลาย บุคคลเปรียบด้วยคนไข้ 3 ประเภทนี้ มีอยู่ในโลก บุคคล 3 ประเภทนี้ เป็นไฉน? คือ.. 1. บุคคลบางคนในโลกนี้ จะได้เห็นตถาคต หรือไม่ได้เห็นตถาคตก็ตาม ได้ฟังธรรมวินัยที่ตถาคนประกาศแล้ว หรือไม่ได้ฟังธรรมวินัยที่ตถาคนประกาศแล้ว ก็ตาม ..ก็คงไม่เข้าทาง คือความถูกทำนองในกุศลทั้งหลาย 2. บุคคลบางคนในโลกนี้ ได้เห็นตถาคต หรือไม่ได้เห็นตถาคตก็ตาม ได้ฟังธรรมวินัยที่ตถาคนประกาศแล้ว หรือไม่ได้ฟังธรรมวินัยที่ตถาคนประกาศแล้ว ก็ตาม ..ก็คงเข้าทาง คือความถูกทำนองในกุศลทั้งหลาย 3. บุคคลบางคนในโลกนี้ ได้เห็นตถาคต ได้ฟังธรรมวินัยที่ตถาคนประกาศแล้ว ..จึงเข้าทาง คือความถูกทำนองในกุศลทั้งหลาย ไม้ได้เห็นตถาคต ไม่ได้ฟังธรรมวินัยที่ตถาคนประกาศแล้ว ..ย่อมไม่เข้าทาง คือความถูกทำนองในกุศลทั้งหลาย ภิกษุทั้งหลาย ในบุคคล 3 ประเภทนี้.. บุคคลประเภทที่ได้เห็นตถาคต ได้ฟังธรรมวินัยที่ตถาคตประกาศแล้ว ..จึงเข้าทาง คือความถูกทำนองในกุศลทั้งหลาย ไม้ได้เห็นตถาคต ไม่ได้ฟังธรรมวินัยที่ตถาคนประกาศแล้ว ก็ตาม ..ย่อมไม่เข้าทาง คือความถูกทำนองในกุศลทั้งหลาย นั้นใด เราอาศัยบุคคลประเภทนี้ จึงอำนวยการแสดงธรรม เพราะอาศัยบุคคลประเภทนี้ จึงจำต้องแสดงธรรม แก่บุคคลประเภทอื่นด้วย ภิกษุทั้งหลาย.. บุคคลเปรียบด้วยคนไข้ 3 ประเภทนี้ มีอยู่ในโลก ************* พระไตรปิฎก (ฉบับ คลายทุกข์) โดย 'ธรรมรักษา'   Create Date : 03 กรกฎาคม 2552 3 comments Last Update : 3 กรกฎาคม 2552 22:01:35 น. Counter : 694 Pageviews. Share Tweet

เข้าสู่วันหยุดยาว .. ..ต่อเนื่องด้วยวันพระใหญ่ 5 วันติดต่อกัน จะอยู่โยงเฝ้าบ้าน ทำงานที่คั่งค้าง หรือจะออกไปพักผ่อน เดินทางท่องเที่ยว ก็ตาม อย่าลืมหาโอกาสทำบุญทำทานกันบ้างนะครับ.. ถ้าจะให้ดี หากมีโอกาสทำได้.. อาจจะเพิ่มด้วยการตั้งจิตถือศีล 5 ข้อด้วยก็ยิ่งดีใหญ่ คนหลายคน เป็นคนดีอยู่แล้ว ไม่ค่อยได้กระทำการผิดศีล 5 อยู่แล้ว ก็ถือว่าดีอยู่ แต่ในวันพระใหญ่อย่างนี้ ถ้าเราจะตั้งจิต ถือศีล 5 แล้วปฎิบัติตาม เจตนาที่ตั้งมั่นไว้ แบบนี้ก็จะเกิดการตั้งมั่นในกุศลธรรมมากกว่า ทาน ศีล ภาวนา เป็นกุศลกรรม ที่เราชาวพุทธควรถือปฎิบัติ ผมเองก็ถือเป็นมือใหม่หัดธรรม.. ไม่ค่อยกล้าพูดมาก(กลัวผิด) ..แต่บางที ก็อยากส่งสาร.. ไปยัง ญาติ มิตร ที่มักคุ้นกัน ,หรือเคยมักคุ้นกัน คนที่ผมคบหา โดยทั่วไป ก็เป็นคนดีอยู่แล้ว.. เพียงแต่บางที อาจจะยังไม่ค่อยเข้าใจ อาจจะมีการ "ตั้งแง่" ในการทำความดี หรือปฎิบัติดี ผมเองแต่ก่อน ก็ "ตั้งแง่" เหมือนกัน.. . ..เดี๋ยวนี้ได้เรียนรู้มากขึ้น เรียนรู้กับ "ของจริง" และ "เปิดกว้าง" เป็น "ประชาธิปไตย" และ "เท่าเทียยม" เหมือนอย่างบทพุทธพนจ์วันนี้ ที่เอามาลง บางที บางเรื่อง เราอาจจะดีอยู่แล้ว ปฎิบัติเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว แต่บ้างที ถ้ามีคนมาชี้ช่อง ให้ตรงจุด , ก็จะเข้าใจได้มากกว่าเร็วกว่า ถูกต้องกว่า ทาน ศีล ภาวนา ถ้ามีโอกาส ก็ควรทำทั้ง 3 อย่าง แต่ถ้ายังไม่พร้อม .. "ทาน" ทำง่ายที่สุดนะ.. หาโอกาสทำบุญ ทำทานบ้าง ด้วยใจกุศล ..ก็จะดีกับตัวเราเอง ดีปัจจุบัน ดีอนาคต.. ใครที่รู้ตัว ว่ายังทำทานน้อยไปหน่อย ก็หาโอกาสทำให้มากขึ้น อีกหน่อย ขยับมารักษาศีล มาสวดมนต์ ภาวนา ..ค่อยเปิดโลกธรรมให้ตัวเอง.. อนุโมทนาสาธุ มา ณ ที่นี้ด้วย สวัสดีครับ..   โดย: บุญทับ 3 กรกฎาคม 2552 22:30:10 น.

เอิ๊ก.. กลับบ้านมาเร็วกว่าที่ตั้งใจไว้ 1 วันเต็มๆ ที่วัดคนเยอะเหลือเกิน.. ถูกพี่เลี้ยง อาสาสมัครที่คอยช่วยดูแลคนเข้ากรรมฐาน แซวว่า.. หนีชุดขาว หนีทำไม? ข้างนอกน่าหนีกว่าตั้งเยอะ 555 จริงๆ คุยกับหลายคน เค้าก็กว่าว่า คนเยอะกว่านี้ก้ยังมีนะ ..จริงๆ ที่ผมดู ถึงวันนี้ คนก็ยังมีน้อยกว่าช่วงวันวิสาจะที่ผมเห็น (วันนั้นผมไปกราบหลวงพ่อจรัญ ไปร่วมเวียนเทียนด้วย เฉยๆ ) แต่คนก็มาเพิ่มเยอะขึ้นทุกๆ วันนั่นแหละ.. จนถึงวันอาสาฬหฯ วันเข้าพรรษา ผมว่าคนไม่น่าจะน้อยกว่า ช่วงวันวิสาขะ ที่ผมเห็นแน่ๆ (คนรอเข้ากรรมฐานล้นลานดิน..) คนเข้าวัดหลวงพ่อมากขึ้น ทุกวันๆ ด้านหนึ่งก็น่าดีใจ.. แต่อีกด้านหนึ่ง ก็ต้องยอมรับว่า หลวงพ่อก็ต้องเหนื่อยมากขึ้น (หลวงพ่อท่านก็อายุมากแล้ว) ..คุณภาพของการปฎิบัติกรรมฐาน ก็ต้องตกลงด้วยตามส่วน เพราะสถานที่ก็มีอยู่เท่าเดิม ครูพี่เลี้ยง อาสาสมัครฯ ต่างๆ ก็มีน้อยนิดเดียว แถมยังเป็นช่องให้มิจฉาชีพแฝงตัวปะปนเข้ามาด้วย.. หลวงพ่อจึงเน้นว่า ให้เรียนรู้หลักแล้วกลับมาปฎิบัติที่บ้าน ..จะดีที่สุด ทำให้สม่ำเสมอ ทำที่ไหนๆ ก็ได้ , รู้หลักแล้วก็เอาไปปฎิบัติเอง ปฎิบัติเองทุกวัน ดีกว่า.. , ดีกว่านานๆ ทีมาทำที่วัด 3 วัน 7 วัน ส่วนตัวผมก็คงจะเป็นคนหนึ่ง เหมือนกัน ที่ได้เรียนรู้ ได้ฟัง ได้อ่าน ได้ฝึกปฎิบัติสักครั้งแล้ว , ก็พอรู้หลักการอยู่บ้าง แต่ก็ยอมรับเหมือนกัน ถ้าอยู่ไกลครูบารอาจารย์ บางทีขาดแรงกระตุ้นเนี่ยดิ อยู่ในบรรยากาศในวัด นี่มันหนุ่นนำอารมณ์มากกว่าอ่ะนะ ให้อยู่บ้านฝึกเอง ให้ได้ต่อเนื่องทุกวัน , เป็นอะไรที่ต้องใช้แรงบันดาลใจ ที่ต่อเนื่องมหาศาลเลยนะ จะทำได้แค่ไหนหว่าตู..   โดย: บุญทับ 6 กรกฎาคม 2552 17:38:09 น.

แต่สถานที่ปฎิบัติธรรม ที่คนแน่นขนาดนี้.. คนที่ไปเรียนรู้ครั้งแรกๆ .. ถ้าเจอแบบนี้ ก็อาจจะเข้าใจบรรยากาศ และธรรมชาติ ของการปฎิบัติกรรมฐานผิดไปก็ได้   โดย: บุญทับ 6 กรกฎาคม 2552 17:44:12 น.