ทริปเดินทางท่องเที่ยงลาวคราวนี้
จะว่าเอามาเล่าลงบล้อกช้า ก็ว่าช้า
จะว่าเอามาเล่าลงบล็อกเร็ว ก็ว่าเร็ว

ที่ว่าช้าก็คือ หากเป็นการเดินทางปกติ การอัพบล็อกเล่าเรื่องราว
หากเล่าเมื่อไหร่ ก็มักจะทำเสร็จใน 1-2 วัน

แต่ทริปที่เดินทางไกล และนานอย่างนี้
เป็นทริปที่เรียกว่า ต้องเล่ากันยาว ยิ่งมีเรื่อง หรือประเด็นเยอะ
การจะเอามาเล่า ลงไว้เป้นบันทึก มันต้องใช้แรงบันดาลใจมากพอควร

ดูอย่างปีที่แล้ว ที่ตะลุยเหนือ กว่าจะเล่าจบ นับจากครั้งแรกที่เริ่มเล่า
ไปจนเล่าจบทริป ใช้เวลา ไปเกือบปี 555

หรืออย่างทริป ปั่นจักรยาน ลงเที่ยว ตรัง-กระบี่-พังงา-ภูเก็ต
ผมเอาไปเล่าไว้ที่อื่น ยังเล่าไมจบเลยด้วยซ้ำถึงวันนี้ (เลิกเล่าไปแล้ว-ไม่มีคนอ่าน555)


************

พร่ามเยอะขนาดนี้ นี่ผมยังไม่ได้เริ่มเล่า ตอนต่อจากตอนที่แล้วเลยนะเนี่ย :P:P


0039
010110

คราวที่แล้ว เล่าจบ ถึงตอนที่ว่า เรือได้เดินทาง
จากเชียงของ เข้ามาประเทศลาวที่ห้วยทราย
แล้วนั่งเรือ 2 วัน หนึ่งคืน , โดยแวะที่ปากแบง 1 คืนก่อน
รุ่งขึ้น ก็นั่งเรือมาถึง หลวงพระบางในที่สุด..


ถึงหลวงพระบาง บ่ายใกล้จะเย็นแล้ว
ด้วยความไม่รู้อะไรกันเลย ก้วน 4 คน ก็เรียกรถตุ๊กๆ ไปหาเกรสเฮ้าที่พัก
ซึ่งตุ๊กๆ ก็พาไปไม่ไกลจากท่าเรือเท่าไหร่ 555
ก็มาถึงยานที่พัก ที่เป็นชื่อถนนที่พอรู้จัก

มีร้านกาแฟเบเกอรี่ JOMA เป็นแลนด์มาร์ก
(ซึ่งคนไทยที่ไปเที่ยวแล้ว โดยอ่านจากพันทิพ ส่วนใหญ่ จะรู้จักร้านนี้กัน-แต่ผมไม่รู้จัก 555)

ก็ไปหาเกรสเฮ้าท์ที่พักกันหลัง JOMA นั่นแหละ
ค่าที่พัก คืนละ 320 บาท , วันนั้นเป้นช่วงเทศกาล วันเฉลิมพระชนมพรรษาของพระเจ้าอยู่หัว
เชื่อว่า ถ้าไปในช่วงวันปกติ ค่าที่พักน่าจะได้ถูกกว่า นี้ อาจจะอยู่ในอัตตาแค่ แถวๆ 200 บาทต่อคืนก็เป็นได้

ที่พักย่านนี้ น่าจะเป็นย่านที่ราคาถูกแล้ว
แถมอยู่ใกล้ตลาดมืด(ไนซ์ พลาซ่า นั่นเอง)
แล้วก็ยังใกล้ ห้องท่องเที่ยว(ททท.)ของลาวด้วย

สรุปว่า เป้นสมรภูมิที่ดีประมาณหนึ่ง ในการที่จะไปไหนต่อไหนต่อ
แต่ที่พัก ไม่ได้มีบรรยากาศ ริมน้ำ หรือริมวัดให้ได้ดื่มด่ำอะไรเท่าไหร่(เน้นพักอย่างเดียว)

คืนนั้น ก็แวะเดินตลาดกลางคืนของเค้า
กินอาหารในซอยข้างๆ ตลาดกลางคืน
เดินๆ ไป นึกว่าอยู่แถวๆ เชียงใหม่ , เพราะเห็นแต่คนไทย กับฝรั่ง
บรรยากาศโดยรวม ไม่ได้รู้สึกแตกต่างมากนัก
(ท่าแพสนุกกว่าด้วยซ้ำ ในความเป้ฯตลาดกลางคืน)

รูปถ่ายเย็น-ค่ำนั้น มีไม่เยอะ และภาพส่วนใหญ่จะเบลอ อีกต่างหาก



มื้อนั้น กินของคล้ายๆ ก๋วยเตี๋ยวหลอด แต่วิธีทำคล้ายๆ ขนมปากหม้อ
ส่วนภาพนี้เป็นส้มตำ , ไปที่ลาวคราวนี้ได้กินส้มตำหลายมื้อ , ต้องบอกว่า รสดีเกือบทุกเจ้าที่ได้กินเลยครับ


ของที่ขายๆ กัน ก็ไม่ได้รู้สึกว่า ต่างจากของบ้านเราเท่าไหร่



คนไทยนิยมซื้อเสื้อ "สะบายดี หลวงพระบาง"
กับเสื้อ "เขยลาว (beer laos)" กันมากเลยนะครับ

ผมเองก็แอบซื้อให้หลานนิดหน่อย
ส่วนตัวเองก็ว่าจะซื้อเป้นที่ระลึกสักตัวเหมือนกัน แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้ซื้อ



วันนี้มาอัพบล็อกด้วยอารมณืเบลอๆ หน่อยนะครับ
อีกอย่างช่วงนี้นอนไม่เป็นเวลาเท่าไหร่ , เมื่อได้นอน ก็นอนหลับไม่ค่อยสนิทนัก (ไม่รู้คิดถึงใครอยู่)





คงไม่ได้อยู่หลวงพระบางคืนเดียว
จึงมีการเดินเช็คที่อื่นๆ เพิ่มเติมด้วย , เช็คอัตราแรลกเปลี่ยนด้วย
(แต่สุดท้ายก็อยู่ที่เดิม ทั้ง 3 คืนนั่นแหละ 555)



เป็นทั้งที่พัก เป็นทั้งร้านอาหาร เป็นทั้งแกลลอรี่ แล้วแต่..






*****************

เช้ารุ่งขึ้น , ถ่ายที่ร้าน "กาแฟประชานิยม"
ก็ไม่รู้ว่า ชื่อร้านกาแฟนี้ มาก่อนนโยบายทางการเมืองของไทย หรือว่ามาทีหลัง
..เห็นว่า "ชื่อดัง" อีกแล้วในอินเตอร์เนท

ผมเองไปกับก้วน ยอมรับว่า กินไม่ค่อยอิ่มท้องเท่าไหร่
คือสไตล์อาหารการกิน ไม่ค่อยคุ้นเคย แถวเค้าก็กินกันน้อย

เช้านั้น คนอื่น นั่งกินกาแฟ-ปาท่องโก๋กัน
ผมเลี่ยงไปกินเฝ่อ(ก๋วยเตี๋ยว) ร้านที่อยู่ข้างกัน
ขนาดก่ะว่า จะรีบกินเฝ่อให้เสร็จ จะได้กินกาแฟ+ปาท่องโก๋ ต่อ อยากชิมอยู่เหมือนกัน
ปรากำว่า ป้าทำเฝ่อก็ทำน้านนาน กว่าจะได้กิน กว่าจะกินเสร็จ
ก้วนที่กินแค่กาแฟปาท่องโก๋เค้าก็เสร็จรออยู่แล้ว (เราก็ไม่กล้าบอกว่า อยากกินๆๆ)




อยู่อีก 2 วันก็ยังไม่ได้กินอยู่ดี ,เห็นภาพแล้วก็ยังเสียดายอยู่ที่ไม่ได้กิน
ถึงเค้าจะบอกว่าว่า ธรรมดาๆ ก็เหอะ , แต่ก็ยังเสียดายอยู่ดีที่ไม่ได้กิน :(

กล้องผม ดูเหมือน จะแพ้แสงยามเช้าครับ
ตักบาตรข้าวเหนียว 3 วัน , หาภาพดีๆ ไม่ค่อยจะได้เลย
ภาพออกมาเบลอซ่ะส่วนใหญ่ , ที่เอามาลงนี้คัดแล้วนะ (ว่าเบลอน้อย)




ถ่าย "รูปคู่" กับเธอ มาน้อยเหลือเกิน , แถมเท่าที่มีก็ไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ด้วย




จริงๆ ผู้ชายไม่ต้องคุกเข่านะ (มารู้ทีหลัง)
, ยืนใส่บาตรเลยก็ได้ แต่อาจจะถอดรองเท้าหน่อยนะ

คนเรา เวลาจะทำบุญทำทานนั้น..
ควรทำจิตใจให้ผ่องใส ทั้งก่อนทำ ระหว่างที่ทำ แล้วก็หลังจากที่ทำ
ได้อย่างนี้ เค้าว่าได้บุญดีหนักหนา

เวลาทำบุญกับพระท่าน ให้ระลึกว่า เราทำเป็น "สังฆทาน"
คือทานแด่หมู่สงฆ์ทั้งปวง , ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเลือก
ว่าเราจะทำกับพระสูงวัย หรือพระหนุ่ม พระเด็ก

คือถ้าเราสามารถ หรือรู้ได้ว่า พระรูปนั้นๆ หรือนักบวชรูปนั้นๆ
รูปนี้ ศีลหมดจด , ก็ดีกว่าทำกับนักบวชที่ยังมีศีลน้อย

แต่เราไม่สามรถรู้ได้หรอกว่า นักบวชคนไหนที่ศีลดี ศีลหมดจดบริสุทธิ์ หรือแม้แต่ให้รู้ก็เถอะ
, เวลาทำกับท่าน ก็ให้ระลึกว่า เรา ทำเป็น "สังฆทานแด่หมู่สงฆ์ทั้งปวง" จะดีที่สุด

ทานที่เค้าว่า ได้บุญใหญ่ สุด คือ "สังฆทานที่มีพระพุทธเจ้าเป็นประทาน"
รองๆ ลงมา ก็น่าจะเป็น "สังฆทาน ที่มีพระอรหันเป็นประทาน"
..แล้วผมก็ตีความต่อไปว่าเป็นพระที่มีศีลลดหลั่นกันลงไป

สรุปคือ ให้เราระลึกว่าเราทำทานนี้ "เป็นสังฆทาน" ไว้จะดีที่สุดครับ

หลังจากทำบุญทำทานแล้ว (แม้จะเป็นทานเล็กๆ ที่เราให้ตามรายทาง)
ถ้าเป็นไปได้ ก็ควรจะอุทิศส่วนบุญกุศลนี้ด้วย

อาจจะตั้งจิตอุทิศแด่บิดา มารดา ,ญาติมิตร เปรตญาติ เจ้ากรรมนายเวร สรรพสัตว์ทั้งมวลด้วย เป็นต้น

ส่วนตัวเรา ทำบุญทำทานไปนั้น ก็ย่อมได้กับตัวเองอยู่แล้วเป็นเบื้องต้น
แต่การอุทิศส่วนกุศลไปด้วย มันก็เหมือนกับทำให้ ครบวงจร ประทาน-กิริยา-กรรม

และสำหรับ "ผู้ที่เป้นอิสระ" กับตัวเองนั้น
อย่าเพียงแต่คิดว่า ทำบุญทำทานแล้ว ก็แล้วไป ก็จบ

คือถ้าคุณจะมองแค่นั้นมันก็ได้ , คือมองเฉพาะตัว (ผมเองแต่ก่อนก็เป็นอย่างนั้น)
มองว่า เราทำบุญหยอดกล่องแล้ว เราก็ได้ช่วยเหลือแล้ว เราได้ความสุขใจ อิ่มใจแล้ว

มองแค่นั้นก็ถูก แต่แค่ถูกส่วนหนึ่งเท่านั้น
สิ่งที่พร่องไปหน่อยคือ "เจตนา" แห่งทานนั้น

คือ ก็ตั้งแต่ก่อนทำบุญ ระหว่างทำบุญ และหลังทำบุญ
ต้องทำจิตใจให้ผ่องใสนั้น ก็คือ ตัว "เจตนา" นั่นเอง
เมื่อทำทาเสร็จ มีการ อุทิศส่วนบุญส่วนกุศล มันก็คือ "เจตนา" อีกหนึ่งนั่นเอง

คือการทำอะไรที่ดี ก็ดีแล้ว ถูก
ทำดีโดยธรรมชาติก็ดีอยู่แล้ว ก็ถูก,
แต่ดีที่ประกอบเข้าด้วยกับ "เจตนา" นั้นดียิ่งกว่า

ก็ลองนึกถามตัวเองดูเล่นๆ ในทางกลับกัน
คนเราทำผิดกฎหมาย ไปลักทรัพย์ ฆ่าคนตาย
ทำไปโดยรู้ว่าผิด , กับทำไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ทำไปโดยอุบัติเหตุไม่เจตนา

เทียบกับคนที่รู้ว่ากำลังกระทำผิด แล้วก็ยังทำ , อันไหนผิดมากกว่ากัน??

สิ่งที่ต่างกันนี้ ก็คือ ตัว "เจตนา" นั่นเอง


ในทางกลับกัน การทำดี โดยที่ประกอบด้วย "เจตนา" และเข้าใจเรื่องกรรม
ก็ยิ่งดีกว่า ในท่วงทำนองเดียวกัน

เทศน์ซ่ะยาวเชียวตู เอาว่าฝากถึงคนที่ยังไม่ค่อยรู้ ให้พอรู้ไว้
(ผมเองก็งูๆ ปลาๆ นะ , ฟังท่านเล่ามา ผิด-ถูก คงต้องไปตรวจสอบกันเองอีกที)

แต่สิ่งไหนที่คิด ที่เชื่อ แล้วทำให้เราเป็นคนดี
มันก็น่าคิด น่าเชื่อไม่ใช่หรือ??

หลังจากนั้น ก็เจอเพื่อนๆ อีกก้วนหนึ่ง ที่จะร่วมเดินทางกันไปอีกพักใหญ่
เพื่อนก้วนนี้ ก็เจอกันตั้งแต่บนเรือ

แล้วก็มีการนัดแนะกันว่า เดี๋ยวเราจะเช่ารถร่วมกัน
เพื่อทั้งความประหยัดในค่าใช้จ่าย และความสะดวกสะบายในการเดินทางมากขึ้น

การได้ร่วมก้วนกับเพื่อนใหม่ ที่เจอ
เพื่อหาเช่ารถตู้ ไปจนถึงซื้อทริปท่องเที่ยวต่างๆ แล้ว
ถือว่ามีประโยชน์มาก และก็สนุกขึ้นด้วย

แนะนำว่า หากใครมีโอกาสไปเที่ยวลาว ถ้าไปกันกลุ่มก้วนเล็กๆ
ลองหาโอกาสเชื่อมสัมพันธกับกลุ่มอื่นๆ รวมทริปกัน
ไม่ว่าจะประหยัดค่าเดินทาง หรือสร้างอำนาจต่อรองในการซื้อทริปเที่ยว
ไปจนถึงเที่ยงเป้นหมู่ที่ใหญ่ขึ้น , มันสนุกมากกว่าจริงๆ
(แต่ถ้าตั้งใจไปเที่ยวกันเดียว ก็ทำตามนั้นอ่ะนะ , เนื้อหามันไม่เหมือนกัน)



สุดท้ายก็ไม่พ้น แอบถ่ายนางเอกในท้องเรื่องของผมจนได้ :P

0240
วันนี้คงต้องอัพเดทกันแค่นี้ก่อน

Create Date : 01 มกราคม 2553		8 comments
Last Update : 1 มกราคม 2553 2:45:33 น.
Counter : 3559 Pageviews.
Share Tweet