Love is a magic word!!

<<
เมษายน 2551
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
24 เมษายน 2551
 

ชีวิตครูอาสา และ เด็กดอย ณ บ้านป่าซางสูง ภาคสอง

>


ตลอดเวลาที่อยู่ที่บ้านป่าซางสูง มีแต่ความสุข เป็นการใช้ชีวิตที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม และ เสียงหัวเราะ จริงๆ

สุขที่ได้เป็นผู้ให้....

เด็กๆที่นั่นตั้งใจที่จะเก็บเกี่ยวความรู้จากพวกเราจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นด้านการเรียนหรือด้านการใช้ชีวิต

มีครั้งนึง น้องสา (น้องเจ้าของบ้านชนเผ่าอาข่า) ถามพวกเราว่า คุณครูคะ ถ้าเราสั่ง Pizza Hut เค้าจะมาส่งที่นี่มั้ยคะ เป็นคำถามที่ตอนแรกฟังแล้วก็อมยิ้ม แต่ถ้าคิดอีกที มันคือคำถามที่ทำให้เรามองตัวเองว่า แม้กระทั่ง Pizza Hut ที่พวกเรามองว่าเป็นของธรรมดาไม่ได้เลิศหรูอะไร อาจเป็นสิ่งที่คนอีกจำนวนหนึ่งอยากรู้ว่ามันรสชาติยัง แต่เค้าอาจไม่มีโอกาสได้ลิ้มลองมันเลยก็ได้

สุขที่ได้เป็นผู้รับ....

วันที่สองพวกเราได้ไปเที่ยวน้ำตกกัน
มีป้ายเขียนไว้ว่า 1.5 กม. แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมมันใช้เวลาร่วมชั่วโมงในการเดินไปน้ำตก ทางก็น่ากลัวมากเพราะชันมากกกกกก หากพลาดก้าวเดียวก็อาจหล่นลงไปได้

พอไปถึงก็อึ้งกันอีกรอบพร้อมกับความรู้สึก นี่หรือน้ำตกที่ชั้นดั้นดนปีนเขามาดู อิอิ

เห็นน้ำตกไม่เกิน 10 นาที ก็ปีนเขากลับ ระหว่างทางกลับก็เจอเรื่องประทับใจอีกเรื่องคือ เพื่อนเราถอดรองเท้าไว้ระหว่างเลยต้องเดินกลับไปเอา

ขณะเดินอยู่ ก็มีครูบอลล์ซ้อนมอร์เตอไซด์คนในหมู่บ้านกลับ เราก็แซวไปตามประสา

ปรากฎว่าครูบอลล์ให้เค้าจอดรถแล้วถามว่าจะนั่งกลับมั้ย เค้าลงจากรถให้ ตอนแรกก็แอบเกรงใจ (อิดออดประมาณหนี่งนาที พอเป็นพิธ๊ว่ายังเกรงใจ) แล้วก็รีบขึ้นรถซ้อนกันสองคนกับเพื่อน โดยปล่อยให้ครูบอลล์เดินกลับ

เมื่อกลับมาถึง พักผ่อนเรียบร้อย ก็ได้ยินเสียงวอขึ้นมาว่าให้หาคนขับรถไปรับครูบอลล์ด้วย เพราะครูบอลล์ไม่ไหวแล้ว ภายหลังครูอาสาที่พักบ้านเดียวกันก็เล่าให้ฟังว่า เห็นครูบอลล์ทานยาเยอะมากกกก ทานเป็นกำ

ตอนเย็นวันนั้นเรามีกิจกรรมทำร่วมกันเพื่อให้ครูๆด้วยกันรู้จักกันมากขึ้น จึงได้รู้มาเพิ่มว่า ครูบอลล์นอกจากจะสละมอร์เตอร์ไซด้ให้เรากับเพื่อนแล้ว ยังสละรองเท้าให้ครูอีกคนเพราะรองเท้าเค้าขาด

คืนนั้นได้คุยกับครูบอลล์ ก็มาทราบที่หลังว่า ครูบอลล์เป็นโรคเบาหวาน ความดัน ไขมันอุดตันในเส้นเลือด ครูบอลล์บอกว่า ชีวิตคนอาสา คือ การเห็นแก่ตัวให้น้อยที่สุด.....(ฟังแล้วอยากนั่งไทม์แมชชีนของโดเรมอนไปคืนมอร์เตอร์ไซด์ในครูบอลล์เลย)

ยอมรับค่ะ ว่าครูเค้ามีจิตที่พร้อมจะเป็นคนอาสาจริงๆ ไม่ใช่แค่ความเป็นครู แต่ความคนที่พร้อมจะให้แก่ผู้อื่น เทพจริงๆ


Create Date : 24 เมษายน 2551
Last Update : 25 เมษายน 2551 8:32:27 น. 11 comments
Counter : 2651 Pageviews.  
 
 
 
 
หายากจริงๆนะคะที่จะมีคนคิดแบบครูบอล..เป็นคนดี จริงๆ..
 
 

โดย: BLACK BERRIES วันที่: 24 เมษายน 2551 เวลา:19:35:26 น.  

 
 
 
ครูบอลเป็นตัวอย่างของคนคิดดี ทำดี น่าเป็นแบบอย่าง
 
 

โดย: จิบ IP: 68.84.228.80 วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:2:57:13 น.  

 
 
 
ครูเต้ย ดีจังเลยค่ะ
เพิ่งทราบนะคะ ว่าตลอดเวลาที่อยู่ที่นั่น
มีเรื่องน่าประทับใจแบบนี้ด้วย
ครูบอลเป็นคนดีมากๆ เลยนะค่ะ
ดีจังที่ได้รู้จักกับคนแบบนี้...:))
 
 

โดย: น้ำอ้อย IP: 125.24.186.69 วันที่: 26 เมษายน 2551 เวลา:20:56:19 น.  

 
 
 
น่าชื่นชมและปลาบปลื้มมากค่ะ
ทั้งครูจขบ.และครูบอลล์
งานอาสาเป็นงานที่เห็นแก่ตัวน้อยจริง ๆ
แต่ก็ต้องเห็นแก่ตัวและดูแลตัวเองด้วยนะคะ
ไม่งั้นก็ไม่มีอะไรจะให้คนอื่น

เป็นกำลังใจให้ค่ะ
 
 

โดย: นางสาวดุ่บดั่บ วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:0:10:49 น.  

 
 
 
ตามมาจาก hi5 เข้ามาอ่าน คิดถึงป่าซางสูงเหมือนกันจ๊ะ เดี้ยวจะตามครูบอลล์มาอ่านด้วย
 
 

โดย: พี่วาส IP: 124.120.15.5 วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:8:54:00 น.  

 
 
 
ขอบคุณมากครับ สำหรับ กำลังใจและความห่วงใยจากเพื่อนๆ ครูบ้านนอกรุ่น 102 บ้านป่าซางสูงครับ (อ่านแล้วยิ้มแก้มหุบไม่ลงเลยครับ) ขอบคุณมากๆๆ ครับ

ไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากความขอบคุณ ที่ทุกคนให้กำลังใจครับ

เป็นเรื่องธรรมดาของคนทำงานอาสาครับ เมื่อเราเข้าใจคนและมีกระบวนการทางความคิด จนตกผลึก เป็นความเข้าใจในกิจกรรม ในแนวทาง ของการเป็นครูบ้านนอก ผมจึงอยากทำให้คนรอบข้างเรามีความสุข มากกว่าที่จะคิดถึงตนเองเป็นที่ตั้ง

จนบางครั้งก็ยอมรับครับว่าลืมนึกถึง สภาพตนเองเหมือนกัน (ไม่ค่อยเจียมตัว 55555)

ยังไงก็ยังคงเป็นความห่วงใย ความรู้สึกดีๆๆ ที่ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะบุคคลใด บุคคลหนึ่ง แต่ก็จะมอบให้กับทุกๆ คนนะครับ

เป็นกำลังใจให้ทุกคนเป็นครูบ้านนอก ได้อย่างภาคภูมิใจครับ


ปัจเจกชน คนบ้านนอก

 
 

โดย: ครูบอลล์ใหญ่ ณ.บูรพาบางกอก IP: 118.173.250.127 วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:9:06:04 น.  

 
 
 
ทั้งสวย ทั้งใจดี รู้สึกดีจังเลยค่ะที่ได้รับรู้เรื่องราวดีๆแบบนี้ เป็นกำลังใจให้คนเก่งค่ะ
 
 

โดย: ฟรัง-แซ วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:12:27 น.  

 
 
 
ดีใจ และประทับครูบ้านนอกรุ่น 102 ค่ะ ครูทำท่านมาจากหลายที่ แต่พอมาอยู่ร่วมกันทำงานร่วมกันพวกเราก้อร่วมแรงร่วมใจต่อสู้ช่วยเหลือกันเป็นอย่างดีด้วยน้ำหนึ่งใจเดียว รักและคิดถึงรุ่น102 ม๊าก มากกกกกก
 
 

โดย: ครูอ้อยควั่น สาวแดนสะตอ IP: 222.123.177.150 วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:51:44 น.  

 
 
 
ผมอยากมีโอกาสแบบนี้บ้างจะยินดีมากๆครับไปสอนได้ยิ่งดีจะได้สมกับที่เรียนมาจะได้ตอบแทนสังคมได้บ้างก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลยถ้ายังไงติดต่อได้ที่
BM-WK-100@hotmail.com ผมว่าพวกครูอาสาเป็นอะไรที่น่าภูมิใจมากๆครับ พวกคุณเสียสละมากผมนับถือจริงๆ
 
 

โดย: เบส IP: 125.26.55.108 วันที่: 26 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:36:34 น.  

 
 
 
อยากให้ไปช่วยสอนก็บอกได้นะครับ ถึมีงความรู้ไม่มานักแต่ก้อยากถ่ายทอดประสบการณ์ให้เด็ๆบนดอยก
 
 

โดย: กล้า IP: 58.10.128.108 วันที่: 6 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:57:07 น.  

 
 
 
อยากไปช่วยสอนจังเด็กคงน่ารักดีสอนไปฝึกตัวเราไปด้วยน่าสนุกดีนะครับรอยยิ้มเด็กๆทำให้เรามีความสุขนะweerachai_63@hotmail.com
 
 

โดย: กล้า IP: 58.10.128.108 วันที่: 6 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:59:45 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

love to travel
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add love to travel's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com