My first time TPL with Muangthong UTD vs Chonburi FC
และแล้วก็เวียนมาอีกครา สำหรับการไปดูฟุตบอลที่สนาม นับเป็นนัดที่4ในชีวิตแล้วนะ
คราวนี้เป็นครั้งแรกที่จะได้ดูไทยพรีเมียร์ลีก
โดยนัดที่ไปดูนี้ คือคู่บิ๊กแมตช์ระหว่าง เมืองทอง ยูไนเต็ด พบกับ ชลบุรี เอฟซี
อภินันทนาการเข้าชมการแข่งขันนัดนี้ จากญาติของพี่ย้ง ที่หาบัตรVIP บน Box (ของ KLM Airline)
มาให้นี่ถ้าไม่เห็นว่าจะได้ไปนั่งชั้น Box คงไม่ยอมถ่อไปถึงเมืองทองหรอกนะ ฮ่าๆ
การเดินทางก็ไกลแสนไกล ถ้าให้ขับรถไปเองก็คงไปไม่ถึง เพราะว่าขับรถไม่เป็น ก็เลยต้องนั่งแท็กซี่ไป ขึ้นทางด่วนอีกสองขั้น เบ็ดเสร็จทั้งคันเกือบสามร้อย แต่พอหารสี่แล้วก็ยังพอจ่ายไหวอยู่
พอไปถึงสนามแล้ว...โห...แดงทั้งแผ่นดินเลย คึกคักมากๆโคตรจะตื่นเต้นเลย
คือก็รู้อะนะว่าเดี๋ยวนี้คนไทยหันมาสนใจฟุตบอลไทยกันมากๆ แต่ไม่เคยเจอบรรยากาศของจริงแบบนี้ ! เข้าไปในshopของสโมสร ก็คนคึกคักไม่ต่างจากข้างนอกเลยแต่เห็นคนซื้อเยอะมาก ถ้าแปะเบอร์เสื้อด้วยนี่ต้องต่อคิวรับเสื้อยาวมาก แต่ทุกคนก็ไม่ย่อท้อถ้าทั้งเสื้อ+เบอร์+อาร์ม ตั้งพันกว่าบาทแหนะ มันเกินปัญญากระเป๋าใบน้อยๆของเราจริงๆ เลยซื้อมาแค่หนังสือ Match Day 10 บาท อิอิ
ระหว่างรอประตูเปิด(ไปถึงประมาณสี่โมงเอง) ก็เดินๆดูบรรยากาศรอบๆ กองเชียร์ทั้งสองทีมก็มีตั้งขบวน เดินร้องเพลงกันอยู่ประปราย ดูแล้วคึกคักมาก
ชอบภาพนี้มากๆ มิตรภาพสร้างได้ด้วยกีฬา
เดินๆไปก็เจอตัวมาสคอต...กิเลน... (พ่นไฟแบบนี้ได้เปล่า) (หรือจะนอนน้ำลายยืดแบบนี้)
ฮ่าๆ เค้าล้อเล่นนะจ๊ะ มาสคอตใจดีมาก ให้ถ่ายรูปด้วยตั้งหลายใบแหนะ แต่อัพแค่รูปเดี่ยวพอละกัน เต็มจอเลย
เจอบุรินทร์ตอนลงรถมาพอดี
ซักพักก็มีรถบัสนักเตะมา ตอนแรกเป็นของทีมชลบุรีก่อน แล้วเมืองทองค่อยตามมาทีหลัง
เบียดกับเค้าจนเกือบจะแบนแต๊ดติดที่กั้น แถมเตี้ยก็เตี้ย - -" แล้วค่อยมานึกได้ว่ากล้องเราซูมได้เยอะ อิอิ
(คิดดูดิ ต้องลอดรั้วทางขวามือเข้าไปเพื่อถ่ายรูป เพราะถ้าจะเอามุมสูงคงเบียดไม่ไหว)
พอเค้าเข้าไปแล้ว สินธวีชัยก็ออกมาพบปะแฟนๆ(มีแต่แฟนเมืองทอง ฮ่าๆ)
กว่าจะทำใจกล้าเดินเข้าไป เค้าก็เกือบจะกลับเข้าห้องแล้วเลยได้รูปแบบเบี้ยวๆมาแค่นี้ ตัวจริงหล่อกว่าที่คิดเยอะเลย ... เคลิ้มมมมม
ของรอบนักเตะเมืองทอง เจอกวินเดินผ่านหน้าไปต่อหน้าต่อตา ถ่ายรูปไม่ทัน นอกจากนั้น ก็เห็นอีกหลายคน...แต่เราไม่รู้จักใครเลย ก็เลยไม่รู้ว่าเจอใครบ้าง ฮ่าๆ
ประมาณ5โมงกว่า ก็ติดต่อคนที่เค้าจะพาไปเข้าสนาม... ไม่ได้เข้าgateเหมือนคนซื้อตั๋วธรรมดา แต่ต้องขึ้นบันไดด้านหลัง แล้วขึ้นลิฟต์ต่อไปชั้น3 (หลายขั้นตอนมาก)
และมันก็เป็นความเสียดาย ที่ลืมถ่ายรูปภายในห้องเอาไว้เป็นที่ระลึก เพราะว่ามองไปกลางสนามแล้วเจอพี่บอย ตรัย ร้องเพลงอยู่ ก็กระโดดออกไปนั่งฟังพี่บอยอย่างสุขใจ
รักมากๆเลยคนเนี้ย
พี่บอยร้องจบก็ต่อด้วยบุรินทร์
คนกรี๊ดบุรินทร์เยอะกว่าพี่บอยเยอะเลย งอน :(
แต่ก็อย่างว่าแหละ พี่แกเข้าถึงแฟนๆขนาดนี้ ... ถ้าจะขนาดนี้ไปเป็นแกนนำเสื้อแดงเลยไหมพี่ ฮ่าๆ
จริงๆตั้งแต่เค้าร้องเพลงกันอยู่ นักบอลก็ทยอยๆออกมาซ้อมกันละ ร้องเพลงเสร็จเค้าก็ซ้อมกันต่อ เราเลยแว๊บเข้าไปกินอาหารปรากฎว่าคนเต็มห้องเลย อดถ่ายรูปแล้ว เศร้า เอารูปจากพี่ย้งไปดูแทนละกัน เฮียแกถ่ายทัน - -"
จากนั้นก็ถ่ายบรรยากาศกองเชียร์รอบๆตั้งใจไว้ว่าจะถ่ายของทั้งสองทีม แต่ที่นั่งที่ได้ดันอยู่ฝั่งเดียวกับฉลามชล เลยมองไม่เห็นกัน
กองเชียร์เมืองทองเค้ายิ่งใหญ่จริงๆนะ กองเชียร์ชลบุรีอย่างเรายกนิ้วให้เลย
แอบชอบพี่หัวสีกลุ่มนี้ด้วย เด่นมากๆ
รู้มาว่าเค้ามีแปรอักษรด้วย (จริงๆก็เห็นแว๊บๆตอนหม่ำๆ แต่ไม่รู้ว่าแปรอักษร) ซึ่งก็แน่นอนว่าถ่ายรูปมาไม่ทันเพราะมัวกิน
บอลเริ่มเขี่ยลูก 18.30 ก็ร้องเพลงสรรเสริญพระบารมีก่อนแข่ง
เป็นอะไรที่ภาคภูมิใจทุกครั้งที่ได้ร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี เหมือนเป็นการประกาศให้โลกรู้ ว่าเราโชคดีแค่ไหนที่มีบารมีของพ่อหลวงคอยปกป้อง สุขใจจัง
และก็เหมือนๆกับทุกครั้งที่ไปดูบอลที่สนาม นักบอลตัวกระจึ๋ง ดูตามเกมส์ไม่ค่อยทัน แถมรู้จักแค่ไม่กี่คน แต่สัมผัสได้เลยนะ ว่าทั้งสองทีมเล่นดีและเต็มที่มากๆ ถึงแม้ว่าเราจะไม่รู้หรอกว่า มันเรียกว่าแทคติกอะไร ใช้หลักการอะไร เอาเป็นว่าสนุกมากๆเลย
นักเตะที่รู้จักก็มีแค่ น้าเทิด กวิน สินทวีชัย ดัสกร (จริงๆมีรู้จักชื่ออีกหลายคน แต่จำหน้าไม่ได้)
แถมกองเชียร์ฝั่งอุลตร้าร้องเพลงตลอดเกมส์เลย คนอะไรพลังไม่มีหมด - -"
แต่ฟุตบอลนัดนี้ทำให้เรารู้จักนักเตะเมืองทองฯเพิ่มอีกหนึ่งคน นั่นคือ ... Mario Djurovski สุดหล่อชาวมาเซโดเนียน นั่นเอง
น่ารักขนาดนี้อยากจะเข้าไปจุ๊บุ จุ๊บุ ฮ่าๆ
⁞
กับการตัดสินของกรรมการ ทุกทีเคยแต่ไปดูทีมชาติไทยแข่ง เสียงรอบข้างสนามต่อการตัดสินของกรรมการ ย่อมเป็นเหมือนใจเราคิดอยู่แล้ว แต่นัดนี้มันไม่ใช่ !!!
การไปนั่งท่ามกลางกองเชียร์ฝั่งตรงข้าม มันก็ทำให้เราขัดใจตัวเองอยู่หลายครั้ง ประมาณว่าต้องเก็บอาการ ฮ่าๆ
ถ้าเมืองทองได้ฟาวล์ เค้าจะเฮกัน ลุ้นกัน เราก็ลุ้น...ว่าอย่าเข้านะ ขอให้อย่าเป็นจังหวะอันตราย พอชลบุรีได้ฟาวล์ เสียงก่นด่าก็ดังมาจากทุกสารทิศ ท่ามกลางมือน้อยๆที่ปรบมือดีใจ และเสียงเบาๆที่ยินดีกับการตัดสินของกรรมการ ตลกดีเหมือนกันนะ :)
ระหว่างพักครึ่ง หยิบ walkman ที่เตรียมการมาฟังผลวอลเลย์บอลอย่างดี กะว่าจะมาเฮในสนามว่าทีมชาติไทยได้ไปแข่งวอลเลย์ที่โอลิมปิก ดั๊นได้ข่าวเศร้า เพราะว่าการแข่งขันอีกคู่หนึ่ง ที่มีผลต่ออันดับของเรา มันดันไปออกหน้าที่ความน่าจะเป็นน้อยมากๆ และเราไม่ต้องการให้ออกซะงั้น เลยเซ็งยุ่นกันเป็นแถบเลย
กลับมาที่บอลต่อ ก็ดูเรื่อยๆมาจนใกล้จบเกมส์ เรานะนั่งนึกว่า "โห่ยชลบุรี เดินทางข้ามจังหวัดมาแข่งกับจ่าฝูง จะหวังแค่แต้มเดียวเนี่ยนะ" แปบเดียวเท่านั้น ไม่กี่อึดใจ เมืองทองได้ฟรีคิกใกล้เขตโทษมากๆ และสุดหล่อมาริโอยิงเข้าไป เจ๊เซ็งมาก!!! ท่ามกลางเสียงเฮสนามแทบแตก หันไปมองคนข้างๆ ไม่มีใครดีใจเลย อย่างฮา...แต่ฮาไม่ออก แถมผ่านไปอีกไม่นาน โดนยิงอีกลูก เป็นอันจบเห่เลย...เศร้า
แต่อย่างน้อยมันก็เป็นบรรยากาศที่เราไม่เคยสัมผัสเลย ย้ำว่า ไม่เคยสัมผัสเลย กับการไปดูบอลที่สนาม ...บรรยากาศแห่งความยินดี... (แต่ว่าเกลียดท่าดีใจแบบนี้จริงๆ ให้ตายสิโรบิน )
เรียกได้ว่า ไปดูบอลกี่ครั้ง ไม่เคยเฮเลยสักครั้ง ครั้งแรก Asian Cup รอบ qualify แพ้สิงคโปร์ 0-1 ครั้งที่สอง นัดกระชับมิตร ทีมชาติไทย เจอ แอตฯมาดริด แพ้ไป 1-2 ... มั๊ง ครั้งสาม World cup qualification รอบคัดเลือกอีก แพ้ออสเตรเลีย 0-1 แบบเล่นดีกว่า
ทุกครั้งล้วนโศกเศร้า ไม่ได้ต่างจากครั้งนี้เล้ย ทุกๆครั้ง คนรอบข้างทั้งสนามโศกเศร้าไปกับเรา แต่ครั้งนี้คนรอบข้างยินดีปรีดา เห้อ ชีวิตน้อยๆของเรามันจะมีอาถรรพ์กับการไปดูบอลที่สนามไปอีกนานแค่ไหนกันนะ
+++++++++++++++++++++++ ใครอยากให้เราไปช่วยเชียร์ฝ่ายตรงข้ามในนัดไหน ติดต่อหลังไมค์เลยนะคะ คิดว่าต่อไปนี้อาจจะรับจ้างเชียร์เป็นอาชีพ อาจจะรุ่งเรืองได้เลยทีเดียว ฮ่าๆ +++++++++++++++++++++++
แต่ที่แอบประทับใจแฟนเมืองทองมากๆเลยจุดนึง พอจบเกมส์แล้ว เราได้ยินแฟนๆเมืองทองตะโกนคำๆนึง ฟังแล้วไม่ใช่เพลง เลยเงี่ยหูฟังดีๆ เค้าตะโกนว่า "ชลบุรี ชลบุรี ชลบุรี ... ชลบุรี " ตะโกนแบบนี้เป็นนาทีเลย แม้ไม่มีทำนองใดๆ แต่เราจับในความหมายที่เค้าสื่อออกมาได้ เหมือนจะบอกว่า...ชลบุรี พวกเราเหล่าเมืองทองยินดีที่ได้ต้อนรับพวกนาย ถึงแม้ว่าวันนี้ทีมของพวกนายจะแพ้ไป แต่ก็ได้ใจพวกเราไป มิตรภาพของพวกเรา เหล่าแฟนคลับของทีมสโมสรฟุตบอลไทย จะคงอยู่เสมอ สู้ต่อไป...ด้วยวิถีแห่งฟุตบอล... เราจะเป็นกำลังใจให้เสมอ
ฟังแล้วดูเวอร์ ดูเยอะ แต่เรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ ความรู้สึกของแฟนชลบุรีตัวเล็กๆ ที่ไปนั่งแฝงอยู่ในหมู่มวลชาวเมืองทอง มันไม่ได้ว้าเหว่ แต่เรารู้สึกอบอุ่น เหมือนพวกเราทุกคนเป็นเพื่อนกัน เพียงแต่เราเชียร์คนละทีมเท่านั้น ชอบจังเลยยยยยยย
และสุดท้ายแล้ว ถึงผลการแข่งขันจะไม่เป็นดังหวัง แต่มันก็เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆครั้งนึงในชีวิตเลย ...กับทีมที่ดีที่สุดสองทีมในประเทศไทย ...กับกองเชียร์ที่เชียร์มันส์ทีมนึงของไทย ...กับการเกมส์แข่งขันที่สนุกมากๆ ...กับ VIP Box ที่เลิศหรูและมีอาหารให้กิน ^^ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ทุกๆอย่างเลยค่ะ
⁞
Create Date : 29 พฤษภาคม 2555 |
Last Update : 30 พฤษภาคม 2555 23:50:55 น. |
|
3 comments
|
Counter : 2238 Pageviews. |
|
|
บล๊อกปอป้อหรือนี่ :P