Group Blog All Blog
|
3 ปีกว่ากะเกาหลีสีฟ้า ^^
จั่วหัวแบบนี้ไม่ได้ลาออก ยังคงทำงานอยู่ที่นี่ และจะทำต่อไป หากยังไม่เจอที่ใหม่ที่ดีกว่า 555 ตอนนี้ที่สายการบินของเรา ปีนี้ 2018 กำลังรับแอร์ใหม่ ได้ยินข่าวแว่ว ๆ จากรุ่นพี่ว่าจะรับ 30 คน เด็ก ๆ คนไหนที่อายุไม่เกิน 26 และสูงเกิน 162 ก็ลองหย่อนใบสมัครทางเว็บไซต์กันดูนะ ส่วนจะหาที่ไหนยังไง หาเองนะ โตแล้ว ต้องรู้จักหาข้อมูลนะ ในฐานะที่เป็นแอร์ที่นี่มา 3 ปีกว่าละ ก็จะมาบอกเล่าประสบการณ์การการทำงานและอยู่ร่วมกับคนเกาหลี (ซึ่งแอร์ไทยเรามักจะเรียกพวกนางว่า "อิเกา') นิดนุงละกัน บอกเลยว่า สายการบินนี้ ไม่เหมาะเลยสำหรับคนที่ติดบ้านมาก ติดพ่อแม่ ติดแฟน ติดหมา ติดแมว หรือเป็นคนขี้เหงาแบบขั้นสุด เพราะเห็นเพื่อน ๆ น้อง ๆ หลายคนซัฟเฟอร์กับปัญหานี้มาหลายคน ร้องไห้ ดราม่า คนขี้ป่วย มีปัญหาสุขภาพ นอนยาก ห้องน้ำผิดที่จะขับถ่ายไม่ได้ บอกเลยว่าอย่ามา แต่จะเหมาะมาก ๆ สำหรับคนสันโดษ ติสท์เบา ๆ รักความเป็นส่วนตัวและอิสระค่ะ โอเค สายนี้ได้กลับบ้านทุกอาทิตย์ แต่ในระหว่างที่เราไปบิน บอกเลยว่าเคว้งคว้างมากถ้าไม่ใช่ไฟล์ทบ้าน (สุวรรณภูมิ>อินชอน, อินชอน>สุวรรณภูมิ) ถ้าเราไปบิน Long Flight (จากอินชอนไปเมกา ไปออสเตรเลีย ไปยุโรป บลาๆๆ) มันจะอ้างว้างตั้งแต่เราเช็คเอาท์จากรร.ไปตึกบริษัทเพื่อไปบรีฟก่อนบินเลย ส่วนใหญ่แล้วเรามักจะเป็นแอร์ต่างชาติ (ต่างด้าว) คนเดียว ห้อมล้อมไปด้วยหมู่อิเกา ซึ่งพวกนางภาษาอังกฤษไม่แข็งแรงเท่าไหร่ เราจะพูดประโยคสวย ๆ full sentence ด้วยสำเนียงอเมริกันอิงลิช พวกนางจะไม่เข้าใจ เราต้องพูดเป็นคำ ๆ มาเรียง ๆ การเจอเกาหลีที่พูดภาษาอังกฤษได้ไหลลื่น ถือเป็นแรร์ไอเท็มชนิดหนึ่ง บอกเลย 555 ตอนสมัครที่นี่คือไม่จำเป็นต้องพูดภาษาเกาหลีได้ เพราะตอนไปเทรนก็จะมีคังซานิม (อาจารย์) สอนภาษาเกาหลีให้อีกทีค่ะ แต่ถ้าน้องพูดภาษาเกาหลีในชีวิตประจำวันได้ก็จะดี เอาไว้เม้าท์กับอิเการะหว่างบินบนเครื่องแก้เหงาอะไรได้อยู่ 555 แต่ทุกวันนี้เราก็พูดเกาหลีไม่เก่งนักหรอก เป็นคนขี้เกียจ แค่อ่านออก (แต่แปลไม่ได้ 555) เขียนได้ พูดอะไรที่มันใช้บนเครื่องได้แค่นั้นแหละ 555 เราจะแฮปปี้ขึ้นเมื่อมีลูกเรือต่างชาติวัยใกล้ ๆ กันมาบินด้วย รู้สึกมีพรรคพวก เราโชคดีเจอแต่คนน่ารัก ส่วนตัวชอบคนจีน (เพราะเราพูดจีนได้นิดโหน่ย) กะเวียด รู้สึกว่าพวกนางว่าง่ายดี คุยง่าย อะไรก็ได้ ไม่มากความ แต่มีสมอง เข้าใจป่ะ 555 เราจะรู้สึกตื่นตาตื่นใจกับหน้าตาคนที่เป็นแอร์ที่นี่ พวกนางสวย หน้าตาน่ารักฟรุ้งฟริ้ง โคเรียนสไตล์ ละมุน ๆ สีชมพู โครอล หลายครั้งแยกไม่ออก ตะกี้ชั้นคุยกับใครวะ 555 อย่าไปคาดหวังกับเรื่องมารยาท ความเกรงใจกับความเป็น gentle man ของคนที่นี่นะ เรานี่แทบละลายเวลาเจอความ gentle ของเหล่าฝรั่ง (ละยิ่งกับฝรั่งตัวน้อย ๆ) ซึ่งหาแทบไม่ได้กับคนชาตินี้ หึ เอนี่เวย์ เราก็ไม่ทำตัวเถื่อนถ่อยอะไรหรอกนะ มันจะเป็นอะไรก็เป็นไป เรื่องของมัน เราทำตัวเอง gentle และ civilized ก็โอเค อย่าให้ใครว่าเราได้ก็พอ หึ การที่ที่นี่มีรุ่นพี่ ที่เป็นคนไทย ระบบความ seniority ก็ยังมี อิเกาก็มีระบบนี้เหมือนกัน ข้อดีคือเวลาเราบินกับรุ่นพี่ ก็จะรู้สึกมีคนคุ้มกะลาหัว 5555 มีคนคอยแนะนำ ให้ข้อมูลสอบถามเวลาไปบิน หรือจะออกไปเที่ยว (พี่คะ หนูอยากไปที่นี่ ไปซื้ออันนี้ ไปยังไงคะ 555) หรือการดำรงชีวิตอยู่ที่นี่ ข้อเสียคือถ้าเราเจอรุ่นพี่ที่ไม่น่าเคารพ แต่เราก็ต้องเคารพ (อ่ะจ้ะ) ก็คิดแค่ว่า เราก็ไม่ได้เจอกันทุกวัน ไม่เป็นไร ใจเย็น ๆ นะ 5555 แต่โดยส่วนใหญ่แล้ว 90% รุ่นพี่ และเพื่อน ๆ น้อง ๆ เราน่ารักกันมาก เราคุยกัน ปรึกษาได้ แต่แน่นอนว่า ไม่ข้ามหัวกันนะจ๊ะ เราโหยหาเวลานอนมาก ๆ แม้ว่าเราจะบินกันไม่เยอะมาก เฉลี่ยเดือนละ 80 กว่าชม. และไม่ค่อยลาป่วย (เราเป็นคนแข็งแรงมากคนนึง 555) เราบินเสร็จ เราได้พักเลย์โอเวอร์ 20-48 ชม. แล้วค่อยไปบินต่อ แต่เราบินกลางคืน ที่คนปกติเค้านอนหลับกัน เราบิน long flight ที่มันข้ามทามโซน เราง่วง เรามึน อย่าถามเราว่าวันนี้วันอะไร เราตอบไม่ได้จริง ๆ ถ้าเราเสียสละเวลานอน เพื่อมาทำอะไร เช่นมาคุยด้วย มาวีดีโอคอล ขอให้รับรู้ว่าเราแคร์จริง ๆ (ตอนนี้ไม่มีคนให้ต้องทำแบบนั้นละ แฮปปี้ดีมาก รู้งี้ไม่มีนานละ ไม่ได้ขายของนะ) การช้อปปิ้ง และการไปเที่ยวตามพอร์ตต่าง ๆ ถือเป็นการคลายเครียดชนิดหนึ่งจริง ๆ หลายครั้งเราไปซุปเปอร์ซื้อของไม่ดูราคา หยิบใส่ตะกร้า ละเดินไปจ่ายตังค์ กินของดี ๆ คลีน ๆ อร่อย ๆ เป็นความสุขชนิดหนึ่ง อิอิ วันนี้นึกออกแค่นี้ ไว้คิดออกและอารมณ์ดีจะมาพิมพ์ต่อค่ะ กิ ...
อันนยอง~
ตอนนี้เลย์โอเวอร์อยู่นิวหยวก นอนง่อย ๆ อยู่ ตอนนี้เป็นเวลา ตี 4.39 ไฟล์ทเมื่อคืนคือพังมาก คือบนเครื่องคือดีแหละ (แม้ไฟล์ทจะดีเลย์รวม ๆ 4 ชม. ถถถ) ผู้โดยดีมีมารยาท ออนนี่น่ารัก ใจดีกันหมด แต่ที่พังคือร่างเรานี่แหละ ก่อนบินได้นอนแค่ 2 ชม. แถมหลับแบบโคตรไม่มีคุณภาพ หลับแบบฝันอ่ะ หลัง ๆ นี่ฝันบ่อย โคตรไม่ดีอ่ะ เราว่าเราจะไปซื้อเมลาโทนินกินละ คิดว่าไม่ไหวละ ดีนะมาเมกาพอดี หาซื้อง่าย ละไฟล์ททามอย่างนาน 13.10 ชม. ตาแดง ตาแห้งมาก อากาศมันแห้งอยู่ละ นอนน้อยคือพังๆๆ ละเราแต่งหน้าน้อยมาก แค่กันแดดกะคอนซีลเลอร์ (คิดว่าบินลองไฟล์ท ไม่อยากให้เมคอัพฝังหน้านาน ๆ เลยแต่งน้อย) คิ้วน้อย ๆ ปากน้อย ๆ แก้มน้อย ๆ ตานี่ไม่แต่งเลย เสมือนหน้าสดไปอีก มาในตีม less is more น้อยแต่มาก เรียบแต่โก้ (หรอ? 555) แต่สภาพเรานั้น กลายเป็น Zombie on board ที่แท้ทรู ขออภัยในสภาพร่างอิแอร์มา ณ ที่นี้ค่ะผู้โดยขาาาา เมื่อวานผู้โดยในโซน เป็นขุ่นแม่เกา 너무큐트 진짜 555 นางจะพูดกับเราในเสียงประมาณเราเป็นเด็ก 5 ขวบ ที่กำลังดูการ์ตูนอยู่ (จาก ปสก.แม่เกาที่พูดเสียงสไตล์พากย์การ์ตูนมักใจโคตรใจดี ใจเย็น น่ารักแบบซุปเปอร์) ปกติที่บ.จะสอนให้เรียกผู้โดยแบบ ผู้จัดการ ท่านศ.จ. คุณหมอ ผู้กำกับการ CEO แบบเรียกตามยศอาชีพไรงี้อ่ะ เราเรียกนางว่า 엄마님 (ขุ่นแม่) ไทยสไตล์มาก อิอิ นางน่ารักจนแบบตอนไปลา farewell นางก่อนเครื่องลง มีจับมงจับมือ คัมซาฮัมนีดา จนแบบอินี่น้ำตารื้นจ้ะ ถ้าอยู่กันนานกว่านี้สงสัยร้องไห้กลางไอเอ้ว 555 กลับห้องมา สั่งอาหารจีนทางโทรศัพท์ ให้พนง.รร.โทรให้ ทรีตตัวเองด้วยอาหารจีนผัดผักกุ้งกะหอยเชลล์ กะ hot and sour soup (ซุปเสฉวนน่ะแหละ คล้ายกระเพาะปลาใส่น้ำส้มสายชู เราชอบ กินประจำ) กินอาหารจีนละนึกถึงม้า แต่หลัง ๆ ม้าผัดแบบงกน้ำมัน (กลัวอ้วน) เราเลยไม่ค่อยเอ็นจอย ถถถ และสุดท้าย อยากมอบรางวัลคนโลเล 2018 ให้ตัวเองมาก (จริง ๆ ต้องให้ทุกปี ยืนยันแล้วว่าเรามันโลเลจริง แต่บางอย่างไม่วอแวนะ จบคือจบ) ปล. รู้สึกว่าอ่านดวงในคลีโอกะควิซเด็กดีละคิดว่าแม่นมากกก (ของคลีโอเพิ่งเริ่มอ่านปีที่แล้ว แม่นเว่อร์ แต่เดี๋ยวพิสูจน์ปีนี้อีกปี) แต่ถ้าแม่นจริง ๆ ก็ดีนะ 55555 เฮ้ยยย แก เราโอเค ㅠㅠ
ประชดทั้งนั้น ถถถ ครบ 2 วีคกว่า ๆ ละที่เราใช้ชีวิตแบบ all by myself (จริง ๆ ที่ผ่านมาก็เป็นแบบนั้นแหละ แต่อย่างน้อยก็ยังมีคนฟังเราบ่นบ้าง แต่นี่ไม่มีละ) ถามว่าอยู่ได้มั้ย ตอบว่าอยู่ได้ สบายดี กินข้าวอิ่ม นอนหลับสบายเหมือนเดิม แต่ลึก ๆ คือเหงามากนะ เหงามากจริง ๆ โตและแข็งแกร่งพอที่จะไม่ร้องไห้กับเรื่องที่ผ่านมา แต่เหงาก็คือเหงาป่ะวะ ความรู้สึกของการหันหลังกลับไป ละไม่เจอใคร มันแย่อ่ะ แต่ก็ต้องอยู่ให้ได้แหละ ตอนนี้เลย์โอเวอร์อยู่ปูซาน มีคอนเสิร์ตอปป้าออนนี่ พวกนางหน้าตาดีกันนะ ดูพวกนางเต้น ดูพวกนางร้องเพลง (แม้โดยมากจะลิปซิงค์) แต่ก็บันเทิงดี (ใช้คำว่าบันเทิง 555) ใจคืออยากหยิบมือถือถ่ายวีดีโอละส่งไปให้ดู แต่จะส่งให้ใครวะ เสียใจ แต่ชีวิตก็ต้องไปต่ออ่ะ เฮ้ออ ประสบการณ์การสมัครแอร์ EVA AIRWAYS
จากการวอล์คสายการบินที่ 7 EVA AIRWAYS
เราไปได้ไกลเอาเรื่อง จนคิดว่าปีกคิตตี้ไม่ควรหลุดมือแล้ว แต่ ก็หลุดมือจนได้ นอยไป 2 วันจ้าาา เล่าโพรเซส EVA ตามนี้นะจ๊ะ เริ่มจากการสมัครออนไลน์ไปก่อน แล้วเค้าก็จะเรียกเราไปพรีสกรีน สัมภาษณ์ตามเวลาที่เค้ากำหนด เราได้คิวเป็นช่วงวัน ส อา พอดี โชคดีไม่ต้องลางาน เค้าเรียกสัมภาษณ์วันเดียวจบที่ รร.EVERGREEN LAUREL ชื่อประมาณนี้ค่ะ อยู่แถวสีลม ใกล้ รร.เซนต์โยฯ แถบ ๆ นั้นจ้ะ แจ้งคิวกรรมการ ได้เบอร์มาติดเสื้อเรียบร้อยแล้ว แกก็จะเรียกเราเข้าวัดส่วนสูง แต่ก็ไม่ได้วัดเปีะอะไร แค่หัวเราเลยเส้นที่เค้าขีดไว้ก็จบค่ะ ต่อมาก็จะเรียกเราไปอีกห้องนึง เข้าไปทีละ 10 คน อ่าน PA ง่าย ๆ เกี่ยวกับ EVA AIR อ่านต่อหน้ากรรมการเลยค่ะ เราได้เรื่องการสั่งจองอาหารล่วงหน้าก่อนบิน อ่านแป๊บเดียวค่ะ มีไม่กี่ประโยค เราเหรอ ก็อ่านไปยิ้มไป สบตากรรมการ รอไม่กี่อึดใจ เค้าแจ้งผลตรงนั้นเลยว่าได้ไปต่อมั้ย สุดท้ายเป็นไง ก็ผ่านเข้ารอบสิจ๊ะ ต่อมาก็รออีกห้อง เป็นห้องสัมภาษณ์ไฟนอลเลย เข้าไปทีละ 5 คน อันนี้รอคิวนานนิดนึง ระหว่างรอจะมีกรรมการชาวไต้หวันคอยสังเกตพฤติกรรมเราระหว่างรอเป็นระยะ ๆ จดยุกยิกเลย เราผู้ไม่สนใจอะไรก็เอาแต่เม้ามอยหอยกาบกะคนข้าง ๆ - -" กรรมการก็มีให้หยิบคำถาม แต่ไม่ให้เราอ่านจนกว่าจะเข้าห้องสัมภาษณ์ ไปลุ้นคำถามหน้างานเลยทีเดียว พอเข้าไปในห้อง สวัสดีกรรมการเรียบร้อย (เป็นกรรมการชาวไต้หวันทั้ง 3 ท่านเลยค่ะ) คนแรกก็ยืนต่อหน้ากรรมการ คนที่เหลืออีก 4 คนก็นั่ง คนแรกก็ยืนอ่านคำถาม แล้วก็ตอบกรรมการตรงนั้น กรรมการก็จะมีถามเราเพิ่มเติม อย่างเราก็ได้คำถามประมาณ เคยมีความขัดแย้งกันในที่ทำงานมั้ย เราก็เล่า ๆ ไป ก็มีถามอย่างอื่นเช่น ไปวอล์คไหนมาบ้าง เตรียมตัวยังไง (กรรมการชมว่า เราทำได้ดีนะ ดีใจสิคะ) หลังจากนั้นก็จะส่งเรามาห้องสอบข้อเขียน บวกเลขหลักล้านแถมจุดทศนิยม แล้วมีประมาณ 10 บรรทัด ให้เราบวกค่ะ เป็นแบบนี้ 5 ข้อ ซึ่ง เราทำไม่ทัน 555 ได้แค่ 2 ข้อครึ่ง พอทำข้อสอบเสร็จก็กลับบ้านได้เลยจ้ะ โพรเซสรวม ๆ ไม่เกิน 2 ชม. (ถ้ามาถึงตรงนี้นะ) ระหว่างที่รอผลไฟนอล ก็มีพี่จากทาง EVA โทรมาบอกว่าให้เราไปเซ็นหนังสือยินยอมให้ตรวจประวัติอาชญากรรม บางคนก็ได้คอล บางคนก็ไม่ได้ เราผู้รื่นเริงคิดว่า 555 กุได้ชัวร์ ไม่ได้ ไม่สนใจ จะเรียกเราไปเซ็นทำไม หลังจากเซ็นได้ไม่นาน ก็ได้รับเมลเรียกให้ไปตรวจสุขภาพสวย ๆ ค่ะ ทางแอร์ไลน์ออกค่าตรวจสุขภาพให้ทุกอย่าง ยกเว้นค่าฟิล์มเอกซ์เรย์ 300 บาท หรือถ้าใครอยากตรวจซ้ำ จ่ายเองนะจ๊ะ ก็มีเอกซ์เรย์กระดูก อุ้งเชิงกราน ตรวจเลือด ตรวจฉี่ วัดคลื่นหัวใจ (อันนี้ต้องโป๊นะ) ตรวจสายตา (ใส่คอนแทคเลนส์ได้ค่ะ) ตรวจตาบอดสี ตอนนั้นเรานั่งรอผลได้เลย ประมาณ 2 ชม.ก็ได้ผลมา เราก็ส่งต่อให้กับทาง EVA ได้เลยค่ะ โดย EVA ที่ไทยจะส่งผลไปให้ EVA ไต้หวัน เพื่อทำการคัดเลือกผู้สมัครอีกค่ะ เราได้ยินข่าวลือว่าเค้ารับแค่ประมาณ 50 กว่าคน แต่เรียกเด็กมาตรวจ 80 กว่าคน จะตัดเราเหรอ ใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ แต่ก็คิดว่า จะตัดเหรอ ค่าตรวจไม่ได้ถูก ๆ จะมาจ่ายค่าตรวจให้เปลืองงบทำไมจ๊ะ ในตอนนั้น ผลตรวจเราเป็นคนปกติมาก ๆ จะมีก็เรื่องเล็กน้อย อย่าง BMI เราต่ำ เพราะเราสูง แต่นน.น้อย เป็นอีแห้งเลยแหละ กับคลอเรสเตอรอลเกินแบบไม่มีสาระ (208) ที่เหลือเหรอ เลือดปกติดี เม็ดเลือดแดงดี ไม่ท้อง ไม่มีโปรตีนในฉี่ กระดูกไม่คด ไม่มีนิ่วในอุ้งเชิงกราน คลื่นหัวใจปกติ คือเราโคตรปกติเลยค่ะ เราเลยมั่นใจมาก ว่าเราได้ชัวร์ จะเอาอะไรมาไม่ได้คะะะะ แพลนไปไกล ไปเที่ยว ตปท. สวยงาม ยิ้มสวย ๆ ฉันกำลังจะเป็นนางฟ้า เตรียมแก้บน เตรียมคิดว่าจะหิ้วอะไรมาขาย ชื่ออังกฤษเราคืออะไรดี เตรียมลาออกจากงาน จะพูดว่ายังไงดี พี่จะว่ามั้ย นี่นั่นนู่น สุดท้าย ผลประกาศ ได้รับเมลนี้มาค่ะ Miss/Mr.XXXXXXXXXXXXXXXXXXX: Thank you for the time you have spent in applying for the employment with EVA AIRWAYS. Weve reviewed a number of candidates carefully and interest in this position has been intensive. Unfortunately, we have decided to proceed with other applicants who more appropriate to our need this time. However, we would like to keep you in mind that some future openings might become available.We wish you every success in your future endeavors. CABIN CREW ADMINISTRATION DEPT.CABIN CREW DIVISIONEVA AIRWAYS CORPORATION จบค่ะ ทุกสิ่งอย่างที่ฝันมา พังทลาย คือผิดเพราะอะไรก็ไม่รู้ ทุกอย่างก็ดี มาอย่างไกล แล้วมาตกรอบ คือมันอะไร เราคิดว่า ถ้าไม่ชอบเรา อย่าเรียกเรามาเข้ารอบถึงตรวจสุขภาพมั้ยคะ เปลืองงบไปมั้ยคะ ทำลายจิตใจผู้สมัครมากค่ะ ถ้าจะเอาสำรอง คงไม่ต้องสำรองเยอะขนาดนี้ก็ได้มั้งคะ แต่ถึงยังไง ขอบคุณสำหรับโอกาสในการตรวจสุขภาพฟรีนะคะ บ๊ายบายและวอล์คต่อไป เชอะ! บันทึกนางฟ้า 1 คืน (ก่อนหักปีกตัวเองทิ้งซะงั้น)
หวัดดีค่ะ
วันนี้ว่างจัด นั่งอัพบล็อก 555 ด้วยหัวข้อว่าด้วยเรื่องการสมัครแอร์ของวรรณเนี่ยแหละ ว่าจะอัพมานานมากกกกกกกก ได้ฤกษ์ซะที หุหุหุ เริ่มรู้ตัวและพยายามดันตัวเองให้เป็นแอร์ประมาณมีนา 56 ช่วงที่ไปพรีสกรีนกับอ.อุ้ม แล้วก็เริ่มเทคครอสเรียนภาษาอังกฤษสำหรับสมัครแอร์เพิ่ม ไต่ไปจนกระทั่งได้เรียนครอสวิง (ครอสติวแอร์) กว่าจะจบหลักสูตรการเรียนก็เดือน พ.ย. ในปีเดียวกัน ระหว่างนั้นก็มีการโมดิฟายหนังหน้า อัพดั้ง จัดฟันห่าง ๆ เหลือง ๆ ให้สวยเข้าที่เข้าทาง แถมช่วงก่อนสิวระเบิดมาก เนื่องจากแพ้บีบีครีม แล้วเราก็พยายามแต่งหน้ากลบมันทุกวิถีทาง ซึ่งมันก็ไม่ใช่วิธีที่ถูกต้องอ่ะนะ มันก็ขึ้นมาเรื่อย ๆ เป็นช่วงยุคมืดมาก ลูบหน้าทีสะดุดแต่สิว กดสิว 2 วีคต่อครั้ง หน้าช้ำมาก นอยแดรกมาก แต่ก็ยังไม่หยุดแต่งหน้า จนมาเปลี่ยนหมอ งดแต่งหน้าอย่างจริงจัง ยิงเลเซอร์สิวอุดตัน กินยาฆ่าเชื้อในสิว ลบรอยดำสิวจากการยิงเลเซอร์ บลาๆๆๆ จนกระทั่งหนังหน้าเริ่มเป็นผู้เป็นคน ไม่ใช่ยายคากคก รู้สึกมั่นใจมากขึ้น 5 เท่า 555 โปรดอย่าถามว่าหมดเงินไปเท่าไหร่กับการเลือกเดินทางมาสายนี้ โฮ ๆ เงินเก็บหมดจริงจังงง กลายเป็นยาจกดี ๆ เลย ระหว่างนั้น (อีกแล้ว) เราก็มีไปวอล์คอิน สมัครแอร์ไปเรื่อย ๆ เท่าที่เราเข้าเกณฑ์ได้ ไล่ลำดับตามนี้จ้ะ 1. Air Asia Berhad (แอร์เอเชียมาเลเซียนั่นเอง) ประมาณกลางปี 56 ตอนนั้นเรียนแค่ภาษาอังกฤษ เดินไหว้อะไรยังเป็นยายกะโปโล รอบพรีสกรีน ยิ้มสวย ๆ เดินนางแบบแคทวอค และตอบคำถามสั้น ๆ (เห็นชุดฟอร์มแอร์เอเชียแล้วนึกถึงคำว่าอะไร เราเหรอ Smart) ผ่านมาได้แบบงง ๆ เราจำได้ว่ามีคนไปวอล์คเป็นพัน แถมแต่ละคนก็สวยเปรี้ยว นางแบบหลบเอเจนซี่มาสมัครแอร์รึเปล่า อีสิวนี่เข้ามาได้ไงไม่มีใครรู้ 555 รอบ 2 จับคู่กับคนข้าง ๆ ก็แนะนำเพื่อน ให้เพื่อนแนะนำเรา ประกอบการแสดงสั้น ๆ เราตกรอบนี้จ้าาา แต่คู่ของเราเข้าไปถึงไฟนอลเลย แต่ยอมรับเธอสวย และเป๊ะมากจริง ๆ 2. Jet Asia ช่วงสิงหากันยา ปี 56 รอบแรกพี่เลือกเบอร์ 3 คน ไปนั่งคุยกับกรรมการ อ่านแพสเสสสั้น ๆ ศัพท์ไม่ยาก แล้วกรรมการถามว่าเพื่อนพูดอะไร (คงอยากรู้ว่าเราสนใจในสิ่งที่เพื่อนพูดมั้ย) แล้วก็มีถามประวัติคร่าว ๆ ของเรานิดหน่อย วรรณผ่านจ้า จนได้เข้าไฟนอล กรรมการก็ถามเรื่องตัวเรานี่แหละ แกติงเรื่องสิวกับสีผม (ที่ไม่สม่ำเสมอ) เสียเซล์ฟกันไปสิจ๊ะ แต่ก็พยายามยิ้มสู้ แต่จนแล้วจนรอด เราตกไฟนอล (ยังชิว แต่ก็เริ่มซีเรียสเรื่องปัญหาสิวจริงจัง) 3. Kenya Airways เดือน พ.ย.หรือ ธ.ค. 56 นี่แหละ สายนี้ทำให้เราเข้าใจชัดเจนว่าภาษาจีนกลางของเรานี่มันห่วยเข้าขั้นจนไม่ควรจะบอกใครว่าพูดจีนได้ แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง รอบนี้กรรมการสเป็คมาว่าอยากได้คนพูดจีนได้ เพราะเค้ากำลังเปิดรูทใหม่ไปจีน รอบแรกเป็นรอบสัมภาษณ์กลุ่ม ภาษาจีนล้วน ๆ ง่อยเลยจ้าาา ค่อยมาตีตื้นตรงภาษาอังกฤษ แต่ก็จบสิ้นเด้อค่าา เราตกตั้งแต่ตรงนี้เลย (ภาษาจีนเธอห่วยไปนะ) 4. Thai Vietjet ม.ค. 57 ชุดน่ารักมากก แลดูกระฉับกระเฉง ปราดเปรียว เด็ก ๆ ดี รอบแรกกรรมการเรียกมาเดินแคทวอล์ค 5 คน แนะนำตัวสั้น ๆ ภาษาอังกฤษไม่กี่ประโยค วรรณก็เข้ารอบจ้าา จนมารอบ 2 มีทำ Group Discussion รอบแรกภาษาไทย รอบหลังภาษาอังกฤษ รอบหลังเราไม่ได้พูดเลย เพราะคนเสนอๆๆ เราก็ไม่รู้จะแทรกตัวเองตรงไหน TT ตามด้วยกรรมการให้ใส่ฟอร์มของสายการบิน แล้วไปเดินแคทวอล์คให้กรรมการดู เราแห้งเกิน ท่อนบนก็ไม่มี กางเกงหลวม ก้นหาย ฉันคืออะไรรรร สุดท้าย ตกรอบจ้าา ไม่คาดฝันเลยว่าต้องมีลองชุดอะไรกันด้วย หลังจากนั้นมา เราก็พยายามแบกนู่นนี่ กลายร่างเป็นมนุษย์ฟองน้ำเลยทีเดียว in case ว่าต้องลองชุด จะได้หลอกกรรมการได้ทันท่วงที (ชีวิตอีแห้งนะคะ 555) 5. Thai Lion Air น่าจะ ก.พ. 57 เราก็ไปวอล์คตามปกติ เป็นสายการบินที่เรารู้สึกว่า เอ่อ แลดูไม่ค่อยลงทุนเรื่องสถานที่ เก้าอี้เลยอ่ะ (เก้าอี้นั่งรอคิวเป็นเก้าอี้พลาสติกมีพนักพิง ยืมมาจากวัด) เป็นออฟฟิศเล็ก ๆ แต่เค้าว่าเค้าเป็นสายการบินที่ใหญ่มากในอินโดฯ และกำลังจะเติบโตในไทยนะ ก็ว่ากันไป มีถ่ายรูปผู้สมัครด้วย แล้วก็ขึ้นไปสัมภาษณ์กับกรรมการเลย รู้สึกเลยว่ากรรมการไม่ชอบเรา เรายิ้มนะ เสียงนุ่มนวลนะ เค้าไม่สนใจเราอ่ะ เค้ามองคนอื่นอ่ะ 555 คำถามที่ถามก็ธรรมดามาก ๆ ไม่จิก ไม่กัด ให้เราโชว์สกิลการตอบกรรมการเลยอ่ะ ถามประมาณ 5 นาทีก็จบ สุดท้ายก็แห้วกันไป แต่ถามว่ารู้สึกนอยอะไรมั้ย บอกเลยว่าไม่ 6. City Airways มี.ค. 57 อันนี้ถึงกับต้องหลบงานประจำมาสมัคร เพราะเค้าเรียกสัมภาษณ์วันธรรมดา อันนี้ก็สัมภาษณ์ที่ออฟฟิศของทางสายการบินเลย อยู่แถวรัชดา นั่งใต้ดินลงห้วยขวาง (ถ้าจำไม่ผิดนะ) รอบแรกก็คือเรียกเข้าห้องไปทีละ 5 คน แนะนำตัวเองสั้น ๆ แล้วกรรมการก็จะยิงคำถามภาษาอังกฤษมา เช่น รู้ข่าวการสมัครได้ยังไง เตรียมตัวมายังไง ในเคสของ MH 370 ในฐานะที่เราเป็นแอร์ คิดว่าเราจะทำอะไรได้บ้าง เจอปัญหา...จัดการกับมันยังไง อะไรประมาณนี้จ้ะ มีคนที่มาสมัครคนนึงในรอบเรา เข้าใจว่าภาษาอังกฤษคงอ่อน มาถามกรรมการว่า ขอตอบภาษาไทยได้มั้ย (โอ้แม่เจ้า กรรมการคงจะให้หรอกค่ะ) ภาษาอังกฤษสำคัญมากนะตัวสำหรับการเป็นแอร์เนี่ยยย เพื่อนเราบอกบางคนคิดนานนะ เออะอะ ๆ ไม่น่าฟังเลย อย่าทำนะคะ เพราะเธอตกค่ะ เราก็ผ่านรอบแรกมาได้ด้วยดี แล้วเค้าก็นัดสัมภาษณ์รอบ 2 วันต่อมา เป็นรอบ Group discussion เราได้กรุ๊ปดี เพื่อน ๆ ช่วยกันสามัคคีให้เราผ่านกันรอดทั้งกลุ่ม ทั้งชงทั้งช่วยกันสุดฤทธิ์ น่ารักมาก คำถามที่กลุ่มเราได้ก็คือว่า ถ้ามีผู้โดยสารขอจัดงานแต่งงานบนไฟล์ท แล้วปรากฏไฟล์ทเลื่อน แอร์อย่างเรา ๆ จะทำอะไรได้บ้าง เพื่อนเราก็เปิดก่อนเลย คงต้องไปติดต่อและแจ้งคู่รักคู่นั้นให้ทราบว่าไฟล์ทเลื่อน เราก็งานถนัด คิดอะไรไม่ออก ซัพพอร์ตเพื่อนไปก่อน ไออะกรีวิธยู!! บลาๆๆ แล้วเพื่อน ๆ ก็เสนอกันว่าจะจัดกิจกรรม งานฉลองบนไฟลท์ยังไงดี แลดูรื่นเริง แฟนซี น่าสนุกมาก :) พอจบรอบกรุ๊ปก็สัมภาษณ์เดี่ยว เราก็โดนถามว่า เวลามีปัญหา (ชีวิต/ที่ทำงาน) ทำอย่างไร โดนถามน้อยข้อมาก ๆ เราก็ตื่น ๆ นิดหน่อย แต่ก็ตอบได้ ยิ้มสู้ แล้วผลไฟนอลก็ประกาศเดี๋ยวนั้นเลย สรุป เราก็เป็นคนที่ถูกเลือกนะแจ๊ะ แต่พอกรรมการแจ้งเรื่องสวัสดิการ จะอยู่นานเท่าไหร่ก็ได้ ไม่มีสัญญาบังคับว่าต้องทำให้ครบ 2 ปี อะไรงี้ แต่ๆๆ ต้องออกค่าเทรนเอง (โอเค ค่าเทรนมันก็ไม่ได้แพงมาก แต่เราไม่อยากจะจ่าย สายการบินอื่น ๆ เค้าจ่ายให้ไง แต่ถ้าออกก่อนสัญญา แอร์ก็ต้องจ่ายค่าบอนด์) แล้วประกันเรื่องสุขภาพก็ไม่มี กรรมการแกแจ้งว่า กำลังคุยให้อยู่ (ก็แสดงว่าตอนนี้ไม่มีน่ะสิ) แล้ววันรุ่งขึ้นเค้าก็ให้ไปตรวจสุขภาพ และเทรนเลย เราก็เครียดสิ แต่สุดท้าย ไม่ไปกับสายการบินนี้ ขอสละสิทธิ์ไป เพราะคิดว่า อยู่ทำงานเป็นสาวโอเวอร์ซีต่อไปดีกว่า สวัสดิการที่เดิมดีกว่าชัด ๆ นางฟ้าเลยหักปีกตัวเองด้วยประการฉะนี้.. แต่ๆๆ เรากำลังรอผลไฟนอลจากสายการบินที่ 7 ที่เราวอล์คไปเมื่อ 27 เม.ย. 57 EVA AIR แอร์คิตตี้ไต้หวัน กรรมการแจ้งว่าจะประกาศภายในวันที่ 10 พ.ค.นี้แล้ว รอผลอย่างใจจดใจจ่อ อยากใส่ฟอร์มสีเขียว เฮลโหลคิตตี้ใจจะขาดดดด สัญญาว่าจะเป็นแอร์ที่ทุ่มเทกับอาชีพ จะยิ้มสู้ฟัด บริการสุดฤทธิ์ เราอยากได้สายนี้มากจริง ๆ Wish me luck นะคะ :) |
thE_Little_Uki
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] Friends Blog
Link |
