ขายหนังสือในงานหนังสือของเด็กหาตังค์ซื้อหนังสือ #1

หวัดดีค่ะ 21/4/07

ปิดเทอมมาเดือนกว่าได้แล้ว เดือนเมษาปีนี้ก็ยังคงร้อนไม่ต่างจากปีที่แล้วเลย
ขนาดอยู่บ้านเฉย ๆ วัน ๆ ไม่ทําอะไรนอกจากอ่านหนังสือ นั่ง ๆ นอน ๆ หาไรกิน
ใช้ชีวิตเยี่ยงคุณหนู ตัวยังเหนียวเลย


ปิดเทอมนี้ได้ออกไปหางานทําด้วย
หลังจากที่ร้างลาวงการงานพาร์ทไทม์มาจะ 2 ปีแร้ววว
ไปสมัครขายหนังสือในงานหนังสือมาค่ะ ของเพิร์ล พับลิชชิ่ง
พอดีว่ามีเพื่อนที่เค้าเป็นเด็กเก่าอยู่แล้ว กะเพื่อนอีก 3 คน+อิชั้นลากเด็กเก่าให้พาไปสมัครให้หน่อย
เพื่อนก็ยอมพาไปแต่โดยดี ขอบคุณมันมา ณ ที่นี้ค่ะ ^^

ที่ตั้งของเพิร์ลอยู่ใกล้มอ (มศว) เราด้วย (สุขุมวิท 33) เรื่องการเดินทางไม่ค่อยเป็นปัญหาเท่าไหร่ แต่ติดที่ว่าเนื่องจากสํานักพิมพ์ตั้งอยู่ในซอย เข้าไปได้ แต่ออกลําบากนิดนึง แท๊กซี่ที่อยู่แถวนั้นก็มักจะมีผู้โดยสารติดรถมาอยู่แล้ว เหอเหอ แต่ช่างมันเต๊อะ

เออ ก็ไปกรอกไปสมัคร ติดรูป รอสัมภาษณ์ (อยากบอกว่าวันที่ไปสัมภาษณ์นี่ อิเดี๊ยนแต่งตัวโลสุด ๆ หัวนี่ยุ่งได้อีก แต่แปลกนะ ตอนก่อนออกจากบ้านมองว่ามันเป็นศิลปะ)

คนที่สัมภาษณ์คัดเด็กก็เป็นเจ้าของสํานักพิมพ์เลยค่ะ ตอนสัมภาษณ์ซีเรียสใช้ได้เลยแหละ คือพี่เค้าดูเหมือนว่าคิดอะไรตลอดเวลา เราดูอารมณ์เค้าไม่ออกเลย รู้สึกแป้ก ๆ ยังไงไม่รู้เวลาที่เราพูดอะไร แล้วเราก็หัวเราะเอง แต่พี่เค้าไม่ขําอ่ะ ซีดเลย..
คําถามที่เค้าถามก็ประมาณว่า..
- เรียนที่ไหน เอกอะไร
- คิดว่าตัวเองเป็นคนยังไง (คําถามนี้เราตอบได้ประมาณ 30 วิ แล้วก็เงียบเลย นึกไม่ออกแล้ว เงียบนานเลยแหละ เงียบจนรู้สึกกดดันตัวเองง่ะ จนพี่เค้าเปลี่ยนคําถามใหม่)
- มีข้อเสียอะไรบ้าง (ชัดเลย คําถามนี้)
- พนักงานขายที่ดีควรจะเป็นยังไง (ตอบเหมือนท่องมาเลยอ่ะข้อนี้)
- มีประสบการณ์การขายอะไรมาก่อนมั้ย (เคยเป็นพนักงานขายแมคยีนส์กะดัลมาติเนอร์ค่ะ)
- ที่บ้านขายอะไรรึเปล่า
- แล้วคิดว่าประสบการณ์ที่มีมาก่อนแล้ว จะช่วยในการขายได้มั้ย (โอ้ กรูตอบแบบโพสสิทีฟสุด ๆ )
- จากที่เรียนมา (เอกจิตวิทยา) ช่วยอะไรกับการขายได้มั้ย (โอ ดูบอดี้แลงเกวจเขอะ!! ถ้าเค้าไม่ซื้อเราก็อย่าบังคับเค้าให้รู้สึกอึดอัด และการจบการสนทนาด้วยรอยยิ้มเขอะ!!)
- คิดว่าตัวเองเป็นคนมีไหวพริบมั้ย เรียนรู้ไวรึเปล่า (เช่นกัน กรูก็โพสสิทีฟกันสุด ๆ ถึงแม้ว่าความจริงก็รู้ตัวเองว่าไม่ฉลาดมากนักร้อก เอิ๊กก)

ก็มีพรีเซนต์หนังสือด้วย
เราก็ควักไม้ตาย "วิญญาณสีม่วง" (เฮ้..ไม่ใช่วิญญาณเกย์นะจร๊ะ) ที่เคยยืมไอ่กิ๊ฟอ่านตอนม.6 มาพูดเลย (ซึ่งมันก็เป็นหนังสือเล่มเดียวของสํานักพิมพ์นี้ที่เราเคยอ่านมาก่อนในเวลานั้น นี่พูดจริง ๆ นะ)

สิ่งหนึ่งที่สังเกตจากการสัมภาษณ์ของตัวเองคือว่า..ใช้ภาษาโคตรจะไม่ทางการเลย ชิวมาก ๆ เหมือนคุยกับคน ๆ นึง ธรรมดา ๆ เนี่ยแหละ แต่เราก็ไม่รู้ว่าเค้ารับเข้าทํางานเพราะข้อดีตลก ๆ อันนี้รึเปล่า แหม่ ก็เป็นกันเองไง อิอิอิ

ก่อนจบสัมภาษณ์เค้าถามว่าปกติเป็นคนพูดน้อยรึเปล่า เราก็รับเลย อ่า ใช่ค่ะ ถ้าเทียบกับในกลุ่ม หนูเป็นคนพูดน้อยสุดแล้วค่ะ (ถึงแม้ว่าตอนสัมภาษณ์อิเดี๊ยนพูดไม่หยุด ถ้าไม่ติดว่าคิดไม่ออกนะ ตอบเหมือนจะดูขัด ๆ กับที่พูดแหละ)

สัมภาษณ์กันเสร็จ ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน และรอผลการสัมภาษณ์ว่าเค้าจะรับรึเปล่า ช่วงที่ประกาศผลตรงกับช่วงที่เอกดิชั้นบายเนียร์ที่ทะเลพอดี ถ้าติดก็ต้องรีบถ่อจากเพชรบุรีมากรุงเทพฯเพื่อติวหนังสือ อิชั้นอยากไปทะเลมากเขอะ เล่นนํ้าให้ตัวดําเล่น ลําสักนํ้าเล่น (แต่ชอบนะ) แต่ว่าที่บ้านคนเฝ้าร้านน้อยไป เลยต้องอยู่บ้าน ทั้ง ๆ ที่ก็อยากไปทะเล i_i แต่ก็มองโลกในแง่ดีว่า ถ้าติดจะได้ไม่ต้องถ่อจากเพชรบุรีเข้ากรุง จากบ้านได้เลย)

ก่อนวันประกาศผล พี่ที่สํานักพิมพ์โทรมาบอกว่ารับเราทํางานค่ะ
ดีใจ
ยกพระเสี่ยงทายที่ศาลหลักเมืองเป็นจริงค่ะ
วรรณยกพระขึ้นนะ ถึงจะลอยไม่กี่นิ้วจากที่วางพระก็เหอะ
ดีใจ

Create Date : 01 พฤษภาคม 2551 Last Update : 1 พฤษภาคม 2551 19:25:52 น. Counter : 564 Pageviews.		0 comments
Share Tweet