อาลีบาบาหลี.พาชีวีไปภูเขาไฟ..ตอน3
เช้าวันต่อมา..ได้ยินเสียง ลิฟท์กะออยกวาดพื้น..เฮ้อ..
แง้มฝาโลง เอ้ยประตูห้องออกมา..อากาศดีจัง
อาบน้ำแต่งตัว ใส่ชุดสบายๆ เดินไปตลาดดีกว่า..หาอะไรประทังชีวิต ระหว่างทางไปตลาดซึ่งไม่ไกลนัก มีธงตกแต่งอย่างสวยงาม ตามเทศกาลฮินดู..
เจ๊ๆ เจิมรถตัวเองแต่เช้าเรยนะ..เป็นเกียร์ติเป็นศรีเจงเจง..
อุ้ย!!!!ตุ๊กตา มาด้ายย ยาง งายยย..
เออ คนไทยทำไมไปตลาดไม่ทำยังงี้บ้างหว่า..ไม่ต้องหิ้วของพะรุงพะรัง
แว๊กกกกกก..ใจร้ายจัง.เจ้หิ้วไก่ยังไม่ตาย คงเอาไปเลี้ยงมั้ง หุหุ
นี่คือตลาดของย่านอูบุด ในตอนเช้าๆ ประมาณหกโมงผู้คนก็เยอะแล้วหละ
ดอกไม้ และกลีบดอกไม้ หลายสี สวยมั่กๆ หอมดีด้วย (เค้าเอาไว้ประดับกระทงในเทศกาล เงราวาง)
เดินลึกๆ unseen เข้าไปในตลาดด้านบน มีของขายเหมือนบ้านเราเลย เด๊ะๆ แต่ขอบอก...ถูกกว่ามาก..
เครื่องจาน ถ้วยชามประดับแก้วสวยๆ หากอยากได้ต่อกันเกินครึ่งราคาเลยนะพี่น้อง เค้าไม่ว่าหรอก..เราซื้อรองเท้าแตะ สี่หมื่น แต่ ต่อซะ หมื่นห้า..ได้เฉยยยย!!!!!!!!!
อ๊ะ..ได้เวลาอำลา ลาจาก teba ที่พักแล้ว...คิดถึงจัง..
บรรยากาศเยี่ยม อาหารแจ่ม ผลไม่เริ่ด ที่สำคัญ ทุกคนที่นี่กันเองเหมือนอยู่บ้านเลย
ได้เวลาซึ่งไป JAVA แล้วหละครับพี่น้อง..ไปด้วยกันนะ
ลาก่อนนะ ลิฟท์กะออย
นาย แน่ มาก!!!!!!!
การเดินทางเราใช้รถขับตามกันสองคัน มุ่งสู่เกาะชวา..เป้าหมายคือ
โบรโม BROMO
ใช้เวลาขับรถนานมาก นานจนช้างตั้งท้องแล้วคลอดนั่นแหละ
เวลาที่เกาะบาหลี กับชวาต่างกันหนึ่งชม..
แค่นั่งเรือข้ามฟากไปชวาก็ต้องถอยมาใช้เวลาเท่าประเทศไทยแล้ว..เหอเหอ..
เส้นทางอันแสนลำบน รถสวนกันไปมา ไม่มีหรอกสี่ห้าเลนเหมือนบ้านเรา
คิดดู 300-400 กิโลเมตร เพ่เค้าล่อไปแปดชั่วโมง..
จะบอกว่าไฟแดงเยอะม๊ากกกกกกกกก..ไม่รู้มีหาพระแสงทำไม ขับๆได้ซัก แปดสิบ เจอะไฟแดงก็จอด เร่งขึ้นได้อีก หกสิบ กม/ชม.ก็เจอะทางรถไฟพาดผ่าน (ทางรถไฟมันพาดไปพาดมาเวียนเฮดมาก..
ตรงไหนทำถนนใหม่ พวกที่ทำถนนก็จะคอยโบกรถผ่านไปมาเพื่อขอเงินด้วย
อ๋าววววว..เง็งละสิพี่น้อง ได้เงินเดือนจากรัฐแล้วยังมาขอตังค์อีก
(ในรูปเฮียแก น่ากลัวหลอนมากๆ)
ขับตามรถคันนึง
ว๊าวว..น่ารัก น่ารัก เพื่อนมันล้อใหญ่เลย ขับรถตามกันโบกไม้โบกมือ วี๊ดวิ่ว
หลังจากผ่านมรสุมเส้นทางหฤโหดมาได้แปดชั่วโมง..
ใกล้ถึงแร้วววววว...จุดหมายของเรา
อากาศเย็นๆเริ่มล่องลอยเข้ามา จึงปิดแอร์ เปิดกระจก..
หนาววววววว...จริงๆ..แต่สวยมาก
สวยๆ
ฮ้า....อ้าปากค้างงงงงงง...อะไรจะสวยเช่นนี้..เกิดมาไม่เคยเจอ
เราตะลึงชั่วขณะ
เจ้า INNOVA คันเก่งนอนหมอบพักเหนื่อยหน้าที่พัก..แฮกๆๆๆ
ขอบใจโว้ยยยยยย..ที่รับใช้ข้ามาอย่างดี
อะไรกัน หิวๆๆ มีชายสี่หมี่เกี๊ยวขายตรงนี้ด้วย แม่เจ้า
7000 เอง ตก 20 กว่าบาทไทย
ขอโซ้ยยยยยยก่อนละกันนะพี่น้อง..
เฮ้อ เหนื่อยแล้ว..เดี๋ยวตอนหน้าจะเล่าเรื่องที่พัก และตอนปีนเขานะคร้าบบ
ว่ามันหฤหรรษาแค่ไหน...
Create Date : 02 พฤศจิกายน 2552 |
|
8 comments |
Last Update : 2 พฤศจิกายน 2552 9:17:50 น. |
Counter : 1224 Pageviews. |
|
|
|