จาย เยน เยน.. กรี๊ดดดด สวัสดีค่ะมิตรรักแฟนเพลงทุกทั่น ขออัมพัยไม่ได้มาอัพบลอกนานจนขึ้นรา สาเหตุอันเนื่องมาจาก ข้อหนึ่ง คอมพัง กว่าจะเปิดเครื่องได้ก็ยี่สิบนาที เปิดแต่ละโปรแกรมอีกสิบนาที จะเล่นเน็ตก็ไม่ต้องไปถุยถึง ครั้งนี้เลยยกเครื่องขนานใหญ่ นายช่างใหญ่พ่อคุณต้น (ต้นคนนั้น..) บอกว่า มันอยู่มาได้ยังไง แทบจะไม่มีอะไรเหลือดีเลยซักชิ้นเดียว แต่ถึงกระนั้นมันก็ยังกระท่อนกระแท่น มีปัญหาอีกนิดหน่อย แต่พอดีขี้เกียจ เลยไม่ได้ยกไปให้พ่อคุณต้นจัดการซักทรี ป่านนี้ยังเปิดโปรแกรมออฟฟิตไม่ได้ซักกะตัว แหะแหะ ข้อฉอง งานยุ่ง แบบว่าอิชั้นได้รับมอบหมา (หมาจริง ๆนะ) ให้เป็นกรรมกรจัดงานปีใหม่ของที่ทำงาน เบื้องบนอยากให้น้องใหม่จัดงานทั้งหมด ตอนแรกอิชั้นก็หลงดีใจ ผู้ใหญ่คงเห็นเราไฟแรงๆ กัน ก็กลัวจะถูกแปลงเป็นไฟราคะ เดี๋ยวจะป่นปี้~เสียหายกันไปทั้งศูนย์ฯ เลยอยากให้ใช้พลังไปในทางสร้างสรรค์ แต่พอทำไปซักเดือน ถึงเพิ่งรู้ว่า ไอ้ห่าน รุ่นเก่าเค้าไม่อยากทำกันแล้วเพราะมันงี่เง่าเรื่องก็มาก งบน้อย จะให้เงินรางวัลยังใจแคบ บอกว่าไม่อยากให้เยอะเพราะกลัวเสียเวลาประกาศรางวัล ทำดีเสมอตัว ทำชั่วก็โดนด่าซะระเบิดเถิดเทิง ช่วงแรก ๆ กรรมการด้วยกันก็ค่อนข้างเฉื่อย ไม่ค่อยรับผิดชอบกันเท่าไหร่ งานเราต้องรอให้คนอื่นทำเสร็จก่อน มันก็เลยลำบากมาก ไปถามงานแล้วรับปากว่าจะทำให้ก็ไม่ได้ซักที เข้าใจว่าทุกคนก็มีงานที่ทำเป็นปกติอยู่แล้ว แต่ถ้าไม่มีเวลา ทำไม่ได้ก็บอกสิ ไม่ใช่แช่แป้งอยู่อย่างนั้น นี่เล่นไม่มอบหมายให้คนอื่นทำต่อหรือมาช่วยอะไรเลย พอถึงที่ประชุม ก็มาถามกรูว่า ยังไม่เสร็จอีกเหรอ คราวที่แล้วก็บอกว่าจะเสร็จนะ เอ๊า ก็ถ้าห่านนั่นมันไม่ทำของมันแล้วกรูจะทำของกรูต่อได้ยังไง คนอื่นไม่ทุกข์ไม่ร้อน มีชั้นคนเดียวเหรอที่มองเห็นว่ามันเป็นปัญหา เลยเหมือนบ้าอยากจะทำให้มันเสร็จอยู่คนเดียว เรื่องง่าย ๆ ขอร้องให้ทำง่าย ๆ มันก็ทำให้มันเป็นเรื่องยากซะงั้น คนแก่ก็ดื้อหัวชนฝาซะเหลือเกิน เด๋วปั๊ด แม่ก็จับมันโขกหัวกระแทกฝาจริง ๆซะเลยนี่เอ้า อาทิตย์สองอาทิตย์ที่แล้วงานบ้านี่ทำอิชั้นสติแตกไปสองรอบ รู้สึกว่าการทำงานนี้มันไม่สนุกอีกต่อไปแล้ว กลับบ้านมาเล่าให้ท่านแม่ฟัง เรียกว่าระบายจะดีกว่า ท่านแม่ก็รับฟังอย่างเข้าอกเข้าใจ เพราะเจอมาแบบเดียวกัน สุดท้ายได้คำแนะนำว่า ทำเฉพาะส่วนที่เป็นของเรา ถ้ามันไม่เกี่ยวกะเรา มันจะไม่ทำก็เรื่องของมัน ไม่ต้องไปเหนื่อยจ้ำจี้จ้ำไช แม่ตบท้ายว่า.. เครียดมากระวังหน้าแก่นะลุก กรี๊ดดดดดดดดด มะอาววววว มะเคียดแย้~~ว หลังจากตั้งสติได้แล้ว ก็ยกเลิกกำหนดการรับผิดชอบที่ต้องทำในวันเสาร์อาทิตย์ทุกอย่าง (เนื่องจากเสาร์อาทิตย์ก็ต้องออกไปหาของมาทำงานปีใหม่ไม่ได้หยุด วันธรรมดาก็อยู่ซ้อมการแสดงจนค่ำมืดดึกดื่น เ รื่องงานปีใหม่กลุ้มอยู่ในหัวตลอด) แล้วก็หนีไปงานแฟต กับผู้ชายสองต่อสอง มันซะเลย เอาเวลาไปเวิร์คเรื่องผู้ชายแทน โฮะ ตลอดสองวันที่ไปงานแฟต เลิกคิดเรื่องงานทุกอย่าง ฝ่ายนู้นก็ดีจัง ค่อนข้างจะเข้าใจ ทั้งที่เป็นกรรมกรงานปีใหม่เหมือนกัน แต่ก็สนุกกับงานเต็มที่ ไม่สนอะไรทั้งนั้น คุยกันแต่เรื่องดนตรี ๆ ๆ ๆและดนตรี ย้ายเวทีดูคอนเสิร์ตไปเรื่อย ๆ จบวันเสาร์แล้ววันอาทิตย์ เอาใหม่ ทุกอย่างมันได้ดั่งใจไปหมด แผนที่ในงานหมด หาไม่ได้ก็ไปเจอคนวางทิ้งไว้ในส้วม กรู๊ววววววเหมือนฟ้าประทานกันเลยทีเดียว ไปงานแฟตครั้งนี้สุขใจโครด เพิ่งเข้าใจว่าการ Relax จริง ๆมันดีอย่างนี้นี่เอ็งงง จากนั้นก็แถมลาพักร้อนอีกสองวัน กลับมาอีกทีก็เลิกเครียด เลิกแคร์เรื่องไม่เป็นเรื่อง พอเราเฉยๆ อิพวกที่เราเคยจ้ำจี้จ้ำไช มันก็เริ่มรู้สึกว่านี่จะไม่ทันแล้ว ดีดดิ้นกันขึ้นมาทันที เหมือนที่กรูเคยบอกเมิงไปแล้วงาย วะฮ่า แก้ปัญหากันเองแล้วกันพี่ท่าน สมหน้า อาทิตย์ที่ผ่านมาก็ไปดูคอนเสิร์ต boyd eleventh บอกไปหน้าด้าน ๆ เลยว่าไม่ว่างค่ะ แต่ในวงเล็บไว้ว่าไปกับผู้ชาย ขอเวลาเป็นส่วนตัวบั้ง ที่ต้องไปทำงานกันทุกเสาร์อาทิตย์นี่ก็มีกันอยู่ไม่กี่คนอะนะ ที่เหลือมันก็มีเวลาไปตะแร๊ดแต๊ดแต๋หลั่นล้า พวกยุ่งแค่วันธรรมดาทำเป็นเครียด หมั่นไส้โคด ดีที่ผู้ชายเป็นกรรมกรเหมือนกัน มีอะไรก็เลยคุยกันรู้เรื่อง เข้าใจว่างานนี้มันหนัก การทำงานกับคนเยอะ ๆ เป็นเรื่องที่ต้องทำใจ เลิกคิดมากแล้วหาเวลาแว่บไปกันสองคนดีก่า กรุ๊ก กรุ๊ก ส่วนที่เรารับผิดชอบ พอทำแบบสบายใจมันก็ค่อย ๆ เสร็จ ยังมีบางอย่างที่ต้องรอจากคนที่ทำช้า ทำนาน ซึ่งยังหงุดหงิดเล็ก ๆ ครือว่าอินี่มันเป็นประมาณว่า งานอะไรที่มอบหมายให้คนอื่นทำได้มันเอามาทำเองหมด อย่างงานพิมพ์จดหมายเชิญผู้ใหญ่มางานเงี้ย ... น้องเข้าใหม่มันก็ทำได้ฟะ ส่วนไอ้งานที่ตัวเองทำเป็นอยู่คนเดียว อย่างตัดต่อเพลง ทำเอฟเฟคเพลงที่ใช้ในการแสดง (ซึ่งกรูต้องรอเอามาจากมันเนี่ย) เจือดแช่เอาไว้งั้น แถมไม่สอนให้คนอื่นทำเป็นด้วยนะนั่น พอไปเตือนก็ยังมีหน้ามาบ่นว่าไอ้นุ่นไอ้นี่ไอ้นั่นก็ยังไม่เสร็จ เราก็พยายามจะใจเย็น ยุบหนอ พองหนอ ทั้งที่อยากจะใช้ลูกเตะ สาว โสด สวย กะมันใจจะขาด พรุ่งนี้กะจะไปคุยกะมันให้รู้เรื่อง..แบบใจเย็น ๆ ฮู่ววว...   Create Date : 28 พฤศจิกายน 2549 3 comments Last Update : 28 พฤศจิกายน 2549 20:42:30 น. Counter : 529 Pageviews. Share Tweet

แวะมาทักทายคืนวันอังคารค่ะ ขอให้มีความสุขกับงานนะค่ะ อย่าเพิ่งเครียดล่ะ...   โดย: ฝนริน (fonrin ) 28 พฤศจิกายน 2549 21:07:21 น.

กรี๊ดดดดดดด บล็อคจ่ากินเม้นเจ๊ ลืมแล้วว่าเขียนไรไป เขียนใหม่ละกันฟะ ก็เรื่องของพวกที่ไม่ค่อยทำ ก็ปล่อยแม่มไปเลย เราไปบ่นไปอะไร เด๋วจะถูกเกียดขี้หน้าเป่า ๆ แถมจะทำให้หน้าแก่อย่างที่ทั่นแม่บอกด้วย เอาเวลาบ่นไปทำงานส่วนของตัวเอง และช่วยส่วนของปู้ชายแฟตคนนี้ดีก่า เน๊อะ คิดถุงนะฮ่ะ ไว้ว่างๆ คงได้โอกาสเจอกันถ้วนหน้าแบบไม่ต้องหนีเจ้านายมาเจอกันอีกนะฮ๊า พาปู้ชายแฟตคนนั้นมาด้วยก็ได้นะฮะ เผื่อจะได้ช่วยโลมเลีย   โดย: Dabadee 28 พฤศจิกายน 2549 21:29:29 น.

โอ้ ว้าว กลายเป็นบลอก "สัชมพู" ซะแร้วเหรอเนี่ย แหม่ เข้ากับบรรยากาศลมหนาวเลยทีเดียวนะครับ น่ายินดีเป็นยิ่งนัก ส่วนกระผม หนีลมหนาวที่ กรุงเต้บ มาเป็น เด็กเมืองตากฮะ อากาศดีทีเดียว เมืองเค้าสงบดี ไม่วุ่นวายมากมาย แต่ถ้าอยากเติมความวุ่นวายใส่ชีวิตก็พอมีอยู่บ้าง ทั้งผับทั้งเธอ ทั้งเกะ เอ่อ แต่ผมมาทำงานนะครับไม่ได้มาเที่ยว ดังนั้น สิ่งที่กล่าวมาเมื่อกี้ไม่มีเฉียดกราย อิอิ งานfat ปีนี้ ไม่ได้ไปฮะ ได้ข่าวว่า บัตรแอบแพง ไม่มีมยุราซื้อ หึหึ แต่ปีที่แล้ว บัตรถูกฮะ แถมมันส์มากๆ ดูคอนสิร์ตไป ตากฝนไป โฮะ ชุ่มฉ่ำๆ แต่ไม่ยักกะได้ไป ดูกะสาวสองต่อสองมั่งเลย   โดย: Nutty Professor 4 ธันวาคม 2549 17:23:57 น.