ประสบการณ์คลอด

ขอเล่าย้อนหลัง ปสก.การคลอดนิดนะคะ..... จากที่ร๊อ รอ รอ รอ นับถอยหลังมา 40 สัปดาห์ ก็ได้คลอดซะทีค่ะ น้องแนทตี้ Natthika ได้อยากจะออกมาดูโลกเมื่อเค้า 40 สัปดาห์กับอีก 3 วัน... (เลยกำหนดมาสามวัน) คือวันที่ 27 พ.ค. 2552 ตั้งแต่เริ่มตั้งท้องจนจบอ้อมก็ไม่มีปัญหาใดๆเลยค่ะ ทุกอย่างเป็นไปตามกระบวนการ pregnancy text book มากๆ จนกระทั่งถึงวันคลอด (นี่สิ) .....

วันที่ 26 พ.ค. ตอนเช้ามืด อ้อมรู้สึกว่า contractions ที่เคยเกิดขึ้นมาตลอดสามสัปดาห์มีลักษณะเปลี่ยนไปคือจี๊ดด..มากขึ้น แต่ก็ยังไม่เกิดขึ้นถี่ คือเกิดขึ้นมา แล้วสามชั่วโมงค่อยกลับมาใหม่ อ้อมก็เลยไม่ได้เอะอะโวยวายหรือบอกมาร์ติน จนกระทั่งเข้าช่วงบ่าย เอ... ทำไมมันเริ่มถี่ขึ้น แล้วเวลาเป็นทีก็ร้าวววระบมไปทั่วช่วงล่างเลย (ซึ่งปกติจะแค่มดลูกบีบตัว เหมือนเวลาเรากลั้นฉี่เฉยๆ) อ้อมเลยเริ่มจับเวลา ก็เริ่มเป็นทุกสิบนาที สิบนาที จนกระทั่งสี่ห้าโมงเย็น มันเริ่มแรงมากๆๆจนอ้อมทำอะไรและขยับตัวไม่ได้เลย และช่วงนั้นมันมาทุกห้านาทีแล้วค่ะ อ้อมเลยบอกมาร์ตินถึงเวลาไปรพ.แล้วล่ะ เตรียมของเลย (โชคดีเตรียมของไว้แล้ว ก็เลยได้แต่เช็คลิสต์อย่างรวดเร็ว) ขณะนั้นเวลาประมาณห้าโมงกว่าๆเกือบหกโมงเย็น พอคอนแทรคชั่นมา ตัวอ้อมนี้บิดสุดๆ มันปวดร้าววไปหมดเลยค่ะ อ้อมบอกมาร์ตินเลยว่า พอถึงรพ. อ้อมขอบล้อกหลังทันทีเลยนะ

ตอนปิดประตูบ้านออกไปมาร์ตินก็บอก เราจะกลับมาที่ประตูนี้สามคนแล้วนะ ไม่ใช่สองคน (มีเตือนสติอีก หุหุ) ระหว่างทางไปรพ. มาร์ตินก็เล่นมุขตลอดให้เราผ่อนคลาย แต่อ้อมไม่ขำเลยค่ะ อิอิ บอกมาร์ตินเลยว่าช่วยเงียบๆจะดีกว่า 555+

พอถึงรพ. จนท.ก็จัดแจงแอดมิทอ้อมเข้าห้องเลเบอร์ ห้องทำคลอดเลยค่ะ เค้าให้อ้อมดมแก๊สแก้เจ็บคอนแทรคชั่นไปก่อน คุณหมอก็มาเช็คปรากฏว่ามดลูกเปิดสามเซนเอง (ตอนนั้นทุ่มนึง)  แล้วเค้าก็มาเจาะนำครำให้ (ตอนหมอล้วงมือไปเจาะนำครำนี้เจ็บสุดๆเลยค่ะ หมอก็แบบ just a little while narissara .... hold on for me, hold on for me ในใจอ้อมก็แบบ โอ้ย เร็วๆสิหมอเอ้ย มันเจ็บนะ โ-ว้-ย) พอเจาะเสร็จเค้าก็บอกนำครำเป็นสีปกติ ไม่มีปัญหา (ถ้าเป็นสีอื่นแสดงว่าน้องอึขณะที่ถุงนำครำแตก ต้องผ่าออกทันที) หลังจากนั้นทีมบล็อคหลังก็มาบล็อกหลังให้ค่ะ อ้อมก็ดมแก๊สเยอะอยู่มากๆๆ เพราะกลัวเจ็บ ตอนบล็อกหลังนี่อ้อมไม่รู้เรื่องเลยค่ะเพราะเมาแก๊ส เค้าทำเสร็จเมื่อไหร่นี่ไม่รู้เรื่องเลย หุหุ พอบล็อกหลังเสร็จก็โล่งหายเป็นปลิดทิ้งเลย ไม่เจ็บแล้ว ใครจะมาล้วงมาควักอะไรนี่ไม่รู้สึกเลยค่ะ 5555 คุณหมอก็มาเช็คอีกที หมอบอกน่าจะได้ทำคลอดกันช่วงตีสามถึงหกโมงเช้าวันรุ่งขึ้นนะ ช่วงนี้ก็นอนชิวๆรอไปก่อน

กว่าจะบล็อคหลังอะไรเสร็จก็ประมาณสองทุ่มนิดๆ มาร์ตินก็เล่นเนทไป (เอาแลปทอปไปด้วย) แล้วก็กินอาหารที่เค้ามาเสริ์ฟผู้ป่วย เพราะอ้อมกินไม่ค่อยลงเลย มันตื่นเต้นไปหมด พอซักสี่ทุ่มครึ่งมาร์ตินก็บอกชั้นนอนไม่หลับเลย ขอออกไปซดเบียร์ซักแก้วข้างๆรพ.นะ อ้อมก็บอกไปเลย ไปเลย คงไม่มีอะไรหรอก อยู่แต่ในห้องเบื่อเปล่าๆ

แล้วพอซักห้าทุ่มกว่าๆ มิดไวฟ์เข้ามาแล้วเค้าก็ดูตรงเครื่องที่เค้ามอนิเตอร์การเต้นหัวใจลูก ปรากฏว่าหัวใจลูกอ้อมเต้นอยู่ที่ 40 ซึ่งจริงๆควรอยู่ที่ 140-150 แล้วเค้าก็ออกไป ไม่พูดอะไรกับเรา จากนั้นอีกสิบนาทีก็เข้ามาอีก ไม่พูดไรแล้วก็ออกไป (ไอ้เราก็คิดในใจ สงสัยเป็นเรื่องปกติ เพราะถ้าผิดปกติเค้าน่าจะบอกเรา) แล้วอีกห้านาทีหมอทำคลอดเราก็เดินหน้าเครียดมาเลยค่ะ แล้วบอกว่า "นริสรา ชั้นเสียใจที่ต้องบอกเธอว่าเธอไม่สามารถคลอดธรรมชาติได้แล้วนะ เราต้องทำคลอดเดี๋ยวนี้ หัวใจลูกเธอเต้นตำมาก แล้วก็ตำลงเรื่อยๆ ชั้นกลัวเป็นอันตราย หน้าที่ชั้นคือต้องทำให้ลูกเธอคลอดมาอย่างปลอดภัย" หมอพูดตาแดงๆเพราะรู้ว่าอ้อมตั้งใจอยากจะคลอดธรรมชาติอย่างแรง.... อ้อมก็รีบบอกโอเคๆๆ go for it, lets do it นาทีนั้นคืออยากให้ลูกออกมาให้เร็วที่สุดเลยค่ะ .......................!!!!

ขอไปต่ออีกบล็อคนะคะ เดี๋ยวจะยาวเกิน อิอิ

Create Date : 11 สิงหาคม 2552		1 comments
Last Update : 11 สิงหาคม 2552 12:10:08 น.
Counter : 1096 Pageviews.
Share Tweet