อ่ายอ้วนไข้พุ่ง - -''
มาอัพบล็อคย้อนรอย อิอิ เมื่อวันศุกร์ที่แล้ว คีรี เข้าโรงบาลเจ้าค่ะ แรกเช้าวันศุกร์ตัวไม่ร้อนเท่าไหร่นะ แม่มันก็เช็คทุกๆ 15 นาที พอเที่ยงๆ ไข้พุ่งขึ้นมา 38.0 อืมๆๆ ยังอยุ่ในการควบคุมที่รับได้ ให้ยากินแล้วนอน ไอ่อ้วนก็ไม่ซึมนะ เล่นแบบง๊อบแง๊บๆ ป๊อบแป๊บๆ ออกแนวเปื่อยๆหน่อย พออ้วนหลับแม่มันก็วัดอีก ที่นี้เริ่มเครียดแฮะ วัดได้ 38.5!!!! กรี๊ดดดดดด!! จับอ้วนแก้ผ้าเช็ดตัวโดนด่วนนน อ่านเนตมาน่ะ เค้าว่าเกิน 38.5 มีโอกาสชัก เช็ดๆๆๆ ไอ่อ้วนเริ่มโวยวาย ก็นะ he หลับอยุ่น่ะ แหะๆ เช็ดเสทก็ใส่เสื้อวัดไข้ใหม่ อืมลดลงเหลือ 38.0 แต่แม่มันไม่นิ่งนอนใจ เก็บกระเป๋าเตรียมไว้ดีกว่า เก็บไปได้ 20 นาที เดินมาวัดใหม่ อ๊าคคคค!! ไรเนี่ย 38.6 เหวอๆๆๆๆ ไม่ได้แระ ไปโรงบาลเถิดลูก ทำไมไข้มันขึ้นกะขึ้นงี้อ่ะ จับเช็ดตัวอีกรอบแล้วหอบลูกไป ปิยะเวท ไปถึงพยาบาลวัดไข้ 38.6 ((ไม่ลดลงเลยลูกเอ๊ยย)) พยาบาลบอกเช็ดตัวเลยนะคะคุณแม่ พูดแล้วก็รีบอุ้มอ้วนที่ยังร่าเริงแบบเปื่อยๆ ไปทำการฮาราคีรี เอ๊ย!! เช็ดตัว
พี่พยาบาลรุมกันสองคนค่ะ ช่วยกันไข้จะได้ลดเร็วๆ หน้าตาเปื่อยมากๆค่ะ โอววว พอเห็นพยาบาลรุมกันเช็ดตัวก็เลยกระจ่าง ว่าที่ข้าพเจ้าเช็ดมานั้น มันเรียกเช็ดจานเช็คโต๊ะมากก่าา - -'' พี่สาวพยาบาลใจดีอธิบายการเช็ดตัวไปด้วยพร้อมตัวสาธิต ไอ่อ้วนไง อิอิ ((มีซาวน์ประกอบด้วย แหกปากลั่นเลย งิงิ)) การเช็ดตัวที่ถูกต้อง คือ 1. เช็ดย้อนรูขุมขน เข้าหาลำตัว 2. พยายามเช็ดเข้าหัวใจเพื่อให้เลือดสูบฉีด 3. ถ้าตัวเย็นแล้วแต่หัวยังร้อนอยุ่แปลว่าไข้ยังไม่ลด เช็ดต่อปาย 4. เมื่อเช็ดเสทแล้วอย่าทาแป้ง **เพราะแป้งจะไปปิดรูขุมขนทำให้ร่างกายระบายความร้อนไม่ได้** ((แม่เจ้าข้อสุดท้ายนี่แม่มันพลาดอย่างแรง โป๊ะมันทุกครั้งหลังเช็ดตัว)) พอเช็ดอ้วนจนไข้ลดแล้ว ก็เจอหมอค่ะ หมอเลยขอเก้บตัวอย่างฉิ้งฉ่องกะขี้มูกไปตรวจ หมอแนะนำว่านอนไม๊ เพราะไข้ขึ้นสูงมาก แม่มันโอเคทันทีเพราะดูจากเหตุการ์ณที่ผ่านมาเมื้อกี้ แม่มันคงไม่สามารถเช็ดตัวลูกให้ไข้ลดได้ ก็มือใหม่ง่ะ แต่ขอไม่เจาะแขนเอาเข็มคาไว้เติมน้ำเกลือ เพราะอ้วนยังกินได้ปรกติ ถ้าเจาะนี่ไอ่อ้วนดึงแน่นอน คุยกะหมอเสทก็ขึ้นห้องค่ะ อยากบอกว่าห้องที่นี่ น่ารักมากกก มีรูปยืนยันด้วยเน้อ ห้องกว้างกำลังดีค่ะ มีกระติกน้ำร้อน ตู้เย็น ตุ้เซฟ ถ้วยชามพร้อมสำหรับญาติคนไข้ มีเตียงเด็กให้ด้วยนะ อิอิ อันนี้ห้องน้ำงับ ห้องน้ำเค้าแบ่งเป้นสองส่วนอ่ะ ซิ้งน้ำล้างหน้ามีห้องแยกมาหน่อย ชักโครกมีฝาแบบสำหรับเด็กด้วยอ่ะ เริ่ด!! อาบน้ำก็เป้นแบบฝักบัวค่ะ น้ำร้อน-น้ำเย็นมีหมด ของใช้ญาติผู้ป่วยหรูได้อีก นึกว่านอนโรงแรม ก๊ากๆ อันนี้รูปเจ้าของห้อง หลับสลบหลังเช็ดตัว หมดแรงแล้วโดนกระทำชำเรา อิอิ ระหว่างหลับแม่บ้านเอาข้าวมาให้ ดูเวลา โอวววเที่ยงแล้วรึนี่ แอบดูข้าวอ้วนหน่อยมีไรหม่ำเอ่ย ว๊ายย!! การบินไทยรักคุณเท่าฟ้า!! อาหารคนไข้โรงบาลนี้ไมมันหรูจังฟระ มื้อนี้เป็นโจ้กปลาแครอทกะน้ำซุปฟัก ((แม่มันแอบชิมแระ จืดดดดมว๊ากกกค่ะ)) ก็ทำให้เด็กกินนี่เนอะ แหะๆ ของหวานน้ำแอ๊ปเปิ้ล เราว่ามันคือแอ๊ปเปิ้ลแล้วเอาเข้าเครื่องปั่นมากกว่าอ่ะ ซักพักคนไข้ตื่น ดูสภาพจิ สงสารก็สงสารขำก็แอบขำนะ อีแม่นี่ขำผมทามายย ผมมะฉะบายน๊าา!! จับอ้วนป้อนข้าวกินยาเล่นๆซักพักหลับค่ะ สงสัยหลับเพราะยานิ พยาบาลมาวัดไข้เป็นระยะๆ ไข้ยังทรงๆยังอยุ่ที่ 38.2-38.4 พยาบาลบอกรออีกซักแป๊บเผื่อยามันเริ่มออกริด อืมๆ รอค่ะรอ แต่!!! พอพี่สาวพยาบาลมาวัดอีกที เหอๆ ไข้ขึ้น แง๊ว!! โดนนนนซ๊าาา!! เสทจากการเช็คตัวก็เป็นแบบนี้ ต้องเอาผ้าโป๊ะไว้ด้วยเลยง่ะ หัวร้อนๆ ผ่านพ้นคืนแรกไปค่ะ เช้ามาไข้ก็ยังขึ้นๆลงๆ หมอแวะมาบอกผล เช็คเบื้องต้นไม่เจอ 2009 เลยขอเจาะเลือดดีกว่า เพื่อความชัว เอ้า!! เอาไงเอากัน!! แต่ผลอันนี้รอหน่อยได้วันอาทิตย์ แล้วพี่พยาบาลก็มาอุ้มอ้วนไปเชือด เหอๆๆๆ ตกกลางคืน เอาอีกแล้ว T^T ไอ่ไข้ตัวนี้นี่ทำไมชอบพุ่งขึ้นปรื๊ดตอนดึกๆนะ งวดนี้ทะลุ 40.0 แว๊กๆๆ พยาบาลกรูกันเช็ดตัวโดยด่วนนน แม่เครียดนะเนี่ย ((แต่ยังมีอารมเก็บภาพความประทับใจ กร๊ากๆ))
รอบนี้เช็คนานหน่อยเพราะไข้ไม่ยอมลง ร้องจนเสียงแหบเลยลูก T^T หลังการเช็คอีกรอบ ((ที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย)) เปื่อยได้ที่เลยไร้เรี่ยวแรงขัดขืน แต่ยังขอเล่นอีกแป๊บก่อนสลบเหมือดถึงเช้าาา :) พอเช้ามาไข้ไม่มีแระ ดีจังแต่ไว้ใจไม่ได้ ยังรอดูต่อไป หมอมาอีกบอกไม่พบ 2009 เย้ๆ หมอถามคุณแม่ทำงานข้างนอกรึป่าวคะ (เปล่าค่ะ มีแต่สามีค่ะที่ไป) เลยได้ความประมาณว่า คนที่น่าจะเอาส่าไข้มานี่ คือคนที่ออกไปทำงานนอกบ้าน ซึ่งจำเลยในคดีนี้คือ
อีคุณพ่อนั่นเอง>O< วันนี้ยังออกโรงบาลไม่ได้ หมอขอดูอาการคืนนี้อีกที ถ้าไข้ไม่มีแล้วจริงๆ พรุ่งนี้เช้าออกได้เลย โอววว ดีจัง เป้นดังคาดไข้ไม่มีค่ะ แถมเจ้าของไข้เริงร่า ลันล๊ามากมาย สาบานนะว่าเคยมีไข้เนี่ย?? พี่แกเริงร่ามาก เล่นถึงตีสองเลย แม่มันอยากตายมากกก ง่วงงงเน้ออ T^T เล่นไปเล่นมา หลับเฉย ดีเนาะคนเรา แบบเอานอนเตียงแล้วไม่หลับ ต้องเอามานั่งรถเข็น เข็นไปเข็นมาในห้องอ่ะค่ะถึงจะยอมสลบ นอนสบายเชียวนะไอ่แสบบบบ!! วันรุ่งขึ้นหมออนุญาติให้กลับบ้านได้แล้ว ยิ๊บปี๊!! แม่มันไม่ชอบอยุ่โรงบาลอ่ะ หน้าตาคนไม่มีไข้ค่ะ แต่ผื่นส่าไข้เริ่มมาแระ ตอนนี้หายไข้แล้วหลงเหลือก็แต่ผื่นเม็ดๆเต้มตัวเต็มตูดเลย หมอบอกอีกซัก 4-5 วันนู้นแน่ะผื่นจะหายไปเอง ดีนะที่มันเป็นผื่นแบบไม่คัน ไม่งั้นไอ่อ้วนคงมีง๊องแง๊งแหละ ลาด้วยภาพก่อนออกโรงบาลอีกรอบบนะคะ รักษาสุขภาพกันด้วยเน้อ ล้างมือก่อนจะทำอะไรๆนะคะ บะบายยย ((ปูลู โรงบาลนี้ขอบอกประทับใจจริงๆเน้อตัวเอง))
Free TextEditor
Create Date : 27 สิงหาคม 2553 |
|
2 comments |
Last Update : 29 สิงหาคม 2553 0:25:01 น. |
Counter : 1209 Pageviews. |
|
|
|