|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
เมืองเหงา ป่าใหญ่(2)
อาจเป็นความโชคดีของผม ที่ผมไม่ดื่มเหล้าที่เป็นต้นทางแห่งปัญหาทั้งหมดทั้งมวล ที่จะเกิดขึ้นยามที่เราไม่มีสติยังคงมีแค่บุหรี่ที่เป็นเสมือนเพื่อนแท้ในเมืองใหญ่แห่งนี้ ปากซอยที่พักในยามหกโมงเย็นกว่าๆร้านอาหารตามสั่งของพี่จุกที่ผมฝากท้องเกือบจะทุกมื้อ เปิดไฟสว่างไสว หรือจะเป็นร้านโจ๊กเฮียอ๋าดีนะ ที่ผมจะฝากท้องไว้กับเขาในวันนี้ สรุปเป็นร้านโจ๊กเฮียอ๋า ที่ผมตกลงปลงใจให้ในวันนี้ บางทีกระเพาะของผมก็ต้องการพักกับอาหารเบาๆบ้าง คงเหมือนกับเจ้านายของมัน ที่มองหาโอกาสและเวลาที่เหมาะเจาะที่จะพักกายพักใจ จากการต่อสู้ในเมืองใหญ่มาหลายปี หลังจากละเลียดโจ๊กหมูใส่ไข่ จนใครก็ไม่สามารถบอกได้ว่าเมื่อสักครู่นี้ผมได้กินอะไรเป็นมื้อเย็น ผมได้กลับมาเข้าบ้านเพื่อเตรียมตัวเพื่อจะออกไปทำงาน เอ้อละเหยได้อีกพักใหญ่ๆก็คว้ามอเตอร์ไซค์คู่ชีพ เดินทางไปทำงาน ในช่วงเวลาสองทุ่มนิดๆ การเดินทางจากที่พักแถวพระโขนงไปยังที่ทำงานที่อยู่แถวพระรามสาม ใช้เวลาเดินทางไม่ถึงยี่สิบนาที เทียบกับช่วงเวลาทำงานปรกติผมว่ามีไม่ต่ำกว่าหนึ่งชั่วโมงครึ่งแน่ๆ เนื้องานที่ทำจริงๆก็ไม่มีอะไรมาก ส่วนใหญ่เป็นการสแตนด์บาย คอยดูแลปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นในสถานที่ทำงาน เวลาส่วนใหญ่ในแต่ละค่ำคืน จึงหมดไปกับการเข้าไปอยู่ในโลกไซเบอร์แชทกับคนที่ไม่รู้จักกันเลยในชีวิตจริง ที่ห้องภาคกลางในเวปพันทิป เปิดหนังหลากหลายตามแต่ละอารมณ์ในณ.ขณะนั้นจะพาไป กิจวัตรส่วนใหญ่ในแต่ละวัน ก็ดำเนินไปเหมือนเดิมๆแทบจะทุกวันในขณะที่หลายๆคนกำลังหลับพักผ่อนในยามค่ำคืนก็ยังมีอีกหลายชีวิตที่เพิ่งจะเริ่มออกจากรังพัก เพื่อเริมกิจการงานของตัวเองเพื่อดำรงชีพในแบบของตน เคยได้ยินใครบางคนบอกว่ากลางคืนไม่ใช่เวลาปรกติทั่วไปของคนที่จะออกมาใช้ชีวิต แต่เป็นเวลาที่มนุษย์ปุถุชนทั่วไปต้องพักผ่อนเพื่อที่จะมีเรี่ยวแรงในชีวิตวันต่อๆไปแต่กับสิ่งที่ผมได้พบเจอกลับขัดแย้งกับคำเหล่านั้นอย่างสิ้นเชิงถนนไม่เคยได้พักอย่างจริงจังจากรถนาๆชนิดที่ผ่านไปผ่านมาอากาศไม่เคยได้มีเวลาเพียงพอ ที่จะหมุนเวียนผลัดเปลี่ยนเพื่อให้ความสะอาดได้เข้าไปสู่ปอดของใครต่อใครท้องฟ้ายามค่ำคืนไม่ได้อวดแม้แต่ดวงดาวที่ใสสว่างคงไม่ต้องพูดถึงคนที่อาศัยอยู่ในเมืองใหญ่แห่งนี้ ว่าเมื่อไดที่เราจะได้มีเวลาส่วนตัวละกายและใจออกจากหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบในสถานที่ๆต้องแก่งแย่งแข่งขันเพื่อหาความฝัน ความต้องการของแต่ละคน....คงจะยาก (จบตอน 2) 
| Create Date : 30 มิถุนายน 2557 |
| Last Update : 30 มิถุนายน 2557 18:45:51 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 400 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เค้าบอกว่าเพื่อให้ทุกคนเท่าเทียมกัน ไม่มีใครกลางวัน ใครกลางวัน มันเลยเป็น วัน1 เข้าหกโมงเช้าออกหกโมงเย็น วัน2 เข้าหกโมงเย็นออกหกโมงเช้า วัน3 เช้าเทียงวันถึงเที่ยงคืน เล่นเอาปรับร่างกายจนมึนไปเลย ตอนออกกะหกโมงเช้า คนเขาไปทำงานกับ เราเดินไปเซนเว่นหรือไม่ก็กินโจ๊กตอนเช้าจากนั้นก็ไปนอน.. ข้อดีอยู่อย่างของการทำงานเป็นกะคือหยุดไม่พร้อมกับชาวบ้านเขาทำให้ไปไหนกับชาวบ้านเขาไม่ได้ และไม่ได้ช๊อปเงินเลยเหลือตรึม 55+