|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
เมืองเหงา ป่าใหญ่(1)
| เสียงมอเตอร์ไซค์วิ่งเข้ามาในซอยที่พักอาศัย จนต้องลืมตาขึ้นมามองผ่านผ้าม่านบางๆที่ทำจากผ้าปูที่นอนผืนเก่า ข้างนอกบ้านยังพอมีแสงเหลือให้เห็นอยู่บ้าง พลิกตัวกลับมามองนาฬิกาที่ผนังบ้าน ใช่สิ เกือบจะหกโมงเย็นแล้ว พี่ๆข้างบ้านคงกลับมาจากทำงานกันแล้ว แล้วเราล่ะทำไมยังมานอนอยู่อย่างนี้ การเข้างานกะกลางคืนติดต่อกันเป็นเวลานาน บางครั้งก็ส่งผลให้สมองต้องปรับตัว กับเวลาและการใช้ชีวิตประจำวันบ่อยๆ ผมขอเวลาสักครู่ ให้สมองได้ใช้เวลาปรับพักหนึ่ง ลุกขึ้นจากที่นอนล้างหน้าทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ ออกไปหน้าบ้านนั่งคุยกับพี่ๆเพื่อนบ้าน หัวข้อคุยก็ไม่ต่างจากทุกวันเท่าไหร่ พี่วันนี้รถติดไหม กินข้าวหรือยัง คืนนี้มีบอลคู่ไหนให้ได้ลุ้นกันมั่งฯลฯ ใช่ครับผมพักอาศัยอยู่ในเมืองที่คนบ้านผมเรียกว่า เมืองกรุง,เมืองของเหล่านางฟ้าเทวดา,เมืองแห่งโอกาส,เมืองฟ้าอมร ฯลฯ หรือเรียกอย่างเป็นทางการว่า กรุงเทพมหานคร เมืองแห่งผู้ที่กล้าไขว่คว้า ความฝัน โอกาสและรวมถึงเป็นเมืองที่ทำลายหรือทำร้ายความเป็นคนอย่างเลือดเย็นโ ดยที่คนๆนั้นไม่แม้แต่จะได้รับรู้ถึงความหายนะที่คืบคลานเข้ามารู้ตัวอีกทีก็ยากที่จะกลับมายืนในที่ของตัวเองแล้ว หลายคนต้องบากหน้ากลับถิ่นฐานบ้านเกิดไปอย่างบอบช้ำนี่คือความคิดของผม แม้จะมาใช้ชีวิตที่เมืองกรุงแห่งนี้มาแค่สี่ปีย่างเข้าปีที่ห้าในวัยยี่สิบกว่าๆใกล้เบญจเพส (จบตอน 1)
|
Create Date : 29 มิถุนายน 2557 |
|
0 comments |
Last Update : 30 มิถุนายน 2557 18:45:10 น. |
Counter : 528 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
|
|