ประสบการณ์ ไปเยือนแดนปลาดิบครั้งแรก พร้อมครอบครัว(น้องชาย)...

เดินทางวันที่ 22 ตค. 58 - 27 ตค. 58 

ไปกับกรุ๊ปทัวร์ 360 World Tour มีผู้ร่วมเดินทางทั้งหมด 32 คน ไกด์คนไทยอีก 1 คน ซึ่งไกด์เป็นผู้มารับจากเมืองไทย จนถึงญี่ปุ่น และร่วมเดินทางไปกับกรุ๊ปทัวร์ จนกระทั่งบินกลับมาส่งที่เมืองไทย

เริ่มเดินทางวันแรก...บอกเลย ตื่นเต้นมาก เพราะญี่ปุ่น เป็นประเทศในฝันที่อยากไปเยือนมากที่สุด เคยตั้งเป้าไว้ว่า จะไปกับกลุ่มเพื่อนๆ น้องๆ กันในอีก 2 ปี ข้างหน้า (ปี 59-60) แต่คราวนี้ โชคดี ที่ครอบครัวน้องชายอยากไป และชวนไป ก็เลยได้ไป..อิอิ (ฟรีตลอดทริป)

เริ่มเดินทางในวันที่ 22 ตค. 58 เวลานัดของไกด์คือ 20.30 น. ณ สนามบินดอนเมือง แต่ทว่า เราได้วางแผนกันไว้ว่า จะออกเดินทางจากบ้านตั้งแต่ บ่ายโมง ...อ๊ะ ทำไมต้องบ่ายโมง นั่นเพราะ ต้องออกจากบ้านน้องชาย ไปเคลียร์งานที่บริษัทฯ ก่อน และจะออกเดินทางจากบริษัทฯ ตอนบ่าย4 โมงเย็น ซึ่งนั่นก็ถือว่า ออกไวอยู่ แต่เพราะกลัวรถติด เพราะวันที่ 23 ตค. คือวันหยุดปิยะ  .....

เราออกเดินทางจริงๆ คือ บ่าย4โมงเย็น แต่วันนั้น ตามคาด รถติดมากกกกกกกกกกก  ขนาดวิ่งบนมอเตอร์เวย์ รถก็ยังคงติด....เวลาผ่านไป จากบ่าย4 เป็น 5 โมงเย็น จาก 5 โมงเย็นเป็น 6 โมงเย็น โอ๊ะ แม่เจ้า เรายังไปไม่ถึงไหน ยังไม่เข้าเขต กทม. ทำไงดีๆๆๆ น้องชายเป็นคนขับรถ บ่นตลอดทาง ว่าจะติดอะไรกันนักหนา จะทันมั้ย จะเอาไงกันดี...บรา บรา บรา

เข้าเขต กทม ช่วงเวลา เกือบ 1 ทุ่ม แต่เส้นทางก็ยังคงติดไม่เลิก มีถนนว่างเป็นบางส่วน ขับรถไป บ่นไป วิตกกังวลกันไป นี่จะ ทุ่มครึ่งแล้ว จะทันมั้ยๆๆๆๆ  และแล้ว เราก็พอทราบสาเหตุที่รถติดบนทางด่วนใน กทม คือ รถที่จะลงจากทางด่วน ไม่ยอมชิดซ้าย ดันไปอัดกันอยู่เลนส์ขวาที่ซึ่งต้องตรงไป ทำให้รถที่จะตรงไป ไม่สามารถขับไปได้ ต้องรอช่วงรถวิ่งสลับเลนส์ แทรกตัวไปทางเลนส์ซ้าย และวิ่งออกไป เราก็แทรกขวา เพื่อให้วิ่งตรงได้เช่นกัน  2 ทุ่มแล้วววววววววว  พอหลุดช่วงสุดท้ายได้ น้องชายก็เยียบสุดชีวิต เข้าสู่ ดอนเมือง ฮู้ววววววววววววววว  หวุดหวิด  ถึงดอนเมือง 2 ทุ่ม 10 นาที รีบลงจากรถ ขนกระเป๋า ลากรถเข็น แล้วมุ่งหน้าสู่ประตูทางเข้าที่ไกด์นัดเอาไว้ (ส่วนรถนั้น ลูกน้องน้องชายมาด้วย จึงเป็นผู้ขับกลับไป)

พอถึงจุดนัดหมาย พวกเราก็จัดการแจ้งกับไกด์ ไกด์บอกให้เรามายังจุดนัดหมายอีก 20 นาที พวกเราจึง ไปเข้าห้องน้ำ และหาอะไรรองท้อง น้องชายบ่นเบาๆ ว่า จริงๆ ตั้งใจจะให้มาถึงราวๆ 6 โมงครึ่ง เพราะจะได้หม่ำข้าวกันที่ รร. อะมาริ ฝั่งตรงข้ามก่อน แต่นี่ไม่ทัน งั้นหม่ำแซนวิส รองท้องกันไปก่อนแล้วกันเนอะ.....สรุุป ได้แซนวิสกันคนละกล่อง พร้อมน้ำเปล่าอีก 1 ขวด จบไป....

หม่ำเสร็จ ก็กลับไปหาไกด์ตามเวลานัด ไกด์แจกซองพาสติก ที่ด้านในบรรจุกระดาษไว้หลายแผ่น ซึ่งประกอบด้วย ใบ ตม. ของไทย,ใบ ตม. ของญี่ปุ่น,  ใบแสดงยืนยันตัวเรากับบริษัทฯ ทัวร์, และเอกสารทริปการเดินทาง  แล้วไกด์ก็จัดการแจกใบรายชื่อเรากับชื่อบริษัทฯทัวร์ ให้เราผูกติดกับกระเป๋าเดินทางของเรา 

หลังจากเตรียมทุกอย่างพร้อม ก็นำกระเป๋าไปสแกน ก่อนจะเข้าแถวเช็คอิน.....แถว ยาว มากกกกกกกกก  คนไทยไปญี่ปุ่นเยอะจัง....พวกเราเข้าแถวเพื่อเช็คอินอีกราวๆ ชั่วโมงครึ่ง ถึง สองชั่วโมง (บอกแล้วว่าแถวยาวมาก) แล้วเราก็ได้เช็คอินเรียบร้อย พาสปอร์ต + ตั๋วเครื่องบิน พร้อม

เข้าแถวเข้าสู่ ตม. ไทย สแกนนิ้วมือ ถ่ายรูปนิดหน่อย และ ตรวจกระเป๋า สแกนตัวเรา จะบอกว่า เกือบละเรา....ก็ในกระเป๋าที่หิ้วขึ้นเครื่อง ดันมีกรรไกรแอบหล่นอยู่ เครื่องสแกนก็ร้องซิคะ เจ้าหน้าที่ รีบเข้ามาหา แล้วขอให้เปิดกระเป๋าดู เธอถามอย่างสุภาพว่า มีอะไรอยู่ในกระเป๋ารึป่าวคะ เช่น มีด กรรไกร เราก็นึกได้ว่า มีกรรไกรอันเล็กๆ หล่นอยู่ ก็เลยบอกเธอ แล้วรีบเอาออกมาให้ เธอนำกระเป๋าไปสแกนอีกรอบ ผ่าน....สรุป กรรไกรโดนยึด แต่ก็โอเค

แล้วพวกเราก็ไปรวมตัวกันทีี่ Gate นั่งรอไป คุยไป ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ราวๆ 5ทุ่มครึ่ง พนักงานก็เรียกขึ้นเครื่อง ....ได้ที่นั่งติดหน้าต่าง ชอบมากกกกกกกกกกกกกกก (แม้จะบินกลางคืนก็เหอะ 5555+)

แล้วเครื่องก็ออก การเดินทางก็ได้เริ่มขึ้น ^0^  

เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง พยายามนอนหลับ แต่เพราะที่นั่งของเรา ไม่เอื้ออำนวย เพราะนั่งติดกับกล่องในอุปกรณ์ตรงประตูฉุกเฉิน ทำให้ยืดขาไม่ได้ ....เวลาผ่านไปราวๆ 2-3 ชม.  มองไปนอกหน้าต่างเริ่มเห็นแสงจากขอบฟ้า ....

แล้วพอรออีกสักพัก ฟ้าเริ่มสว่างมากขึ้นเรื่อยๆๆๆๆ...

แล้วหลังจากนั้นไม่นาน เสียงกัปตัน ก็ดังขึ้นเพื่อกล่าวทักทาย...แล้วได้รู้ว่า เราเข้าสู่น่านฟ้าประเทศญี่ปุ่นแล้ว....(เวลาญี่ปุ่นเร็วกว่าเรา 2 ชม. นั่นแปลว่า ขณะนี้ที่ญี่ปุ่นเป็นเวลา ตี4 เกือบ ตี5 แล้วนั่นเอง)

แอร์นำอาหารเช้ามาเสริฟ เป็นข้าวหน้าไก่ทอด...(โทริด้ง) 

และแล้วเราก็บินมาถึง สนามบินนาริตะ ประเทศญี่ปุ่น ...เย้ๆๆๆๆๆ

Ohiyo Japan.....อรุณสวัสดิ์ เจเปน ..(7 โมงเช้าญี่ปุ่น).....อากาศไม่หนาวอย่างที่คาดไว้ กำลังดี สบายๆ เย็นๆ ....

ลงจากเครื่อง ก็รวมตัวกัน โดยไกด์ ไกด์บอกขั้นตอนในการเข้าประเทศ และขอให้ทุกคนไปรวมตัวด้านนอก ณ จุดนัดพบ เพื่อออกเดินทาง 

พวกเราผ่านเข้าสู่ ตม. ญี่ปุ่น....มี 5 แถว ทางเจ้าหน้าที่จัดให้พวกเราแยกย้ายไปเข้าแถวแต่ละแถว เพื่อความสะดวก และว่องไว โก้ได้เข้าแถวเดียวกันกับน้องชาย  น้องชายนำไปก่อน พอถึงคิวน้องชาย เจ้าหน้าที่ได้ซักถามบางอย่างกับน้องชาย ซึ่งโก้พอจะเดาได้จากคำพูดที่แว่วมา เจ้าหน้าที่ถามว่า น้องชายโก้มากันกี่คน น้องชายหันมาทางพวกเรา ชี้มือไปทางภรรยาก่อน แล้วบอกเจ้าหน้าที่นี่ว่า นั่นภรรยาผม(เป็นภาษาอังกฤษ)  และชี้ไปทางเด็กน้องทั้งสอง (ลูกของน้องชาย) ซึ่งอยู่อีกแถว และชี้มาทางโก้ และบอกว่า นั่นคือพี่สาว.....

พอถึงคิวโก้ เจ้าหน้าที่ก็ถามโก้ว่า นั่นใช่น้องชายคุณหรือไม่ (เป็นภาษาอังกฤษ) โก้ตอบว่า ใช่ (เป็นภาษาญี่ปุ่น) 555+  เค้ายิ้มให้ แล้วรีบจัดการเอกสาร พาสปอร์ตให้อย่างรวดเร็ว และตบท้ายว่า ขอให้เที่ยวอย่างมีความสุข.... โก้เดินมารวมตัวกับน้องชาย และหลานสาว ซึ่งจัดการเอกสารเสร็จก่อนแล้ว น้องชายโก้บอกว่า เจ้าหน้าที่ถามว่า ทำไม นามสกุลนี้ มากันหลายคนจัง น้องชายก็ตอบว่า มาเป็นครอบครัวครับ เรามาเที่ยวกัน ....

เมื่อเสร็จสิ้นเรื่องเอกสาร พวกเราก็รีบลงไปยังสายพานกระเป๋า เพื่อไปรับกระเป๋าของพวกเรา เมื่อได้กระเป๋าครบ ก็ไปยังจุดผ่านอีกจุด เจ้าหน้าที่ถามอีกว่า มากันกี่คน พวกเราต่อแถวกัน ครบ 5 คน เค้าก็ถามว่า เป็นครอบครัว เราตอบว่า ใช่ เค้าก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ตรวจสอบดูพาสปอร์ต แล้วก็ให้ผ่านไป พวกเราไปยังจุดนัดของไกด์ และจัดการเข้าห้องน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ....

เมื่อเสร็จกิจเรียบร้อย ก็ได้เวลาเดินทาง ไกด์นำพวกเราไปยังด้านนอก อากาศเย็นขึ้นมา ลมพัด อู้วววว เย็นแฮะ.....ลากกระเป๋าคนละใบ ไปยังรถบัส ที่จอดรอ กระจกด้านหน้ารถบัส มีป้ายทัวร์ของเรา อ่าาาา ใช่แล้ว นั่นคือ ทัวร์ของเรา มีคุณลุงแต่งกายสุภาพยืนอยู่ข้างรถ ยิ้มให้....คุณลุงคือคนขับรถนั่นเอง คุณลุงรับกระเป๋า จัดการเอาเข้าไปจัดเรียงไว้ใต้ท้องรถ พวกเราขึ้นไปนั่งรอ คณะทัวร์คนอื่นๆ ซึ่งกำลังเดินตามๆ กันมา....

****************************************